Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Αν και μας εξέπληξε ευχάριστα το γεγονός ότι o συνάδελφος Νέστορας γνωρίζει να γράφει και να μιλάει, μιας και τόσα χρόνια "συνδικαλιστής" εκλεγμένος στο Δ.Σ του ΠΣΕΕΠ δεν είχαμε ακούσει την φωνή του, δεν μας εξέπληξε καθόλου η στάση του. Δεν θα μπαίναμε στην διαδικασία να απαντήσουμε, όμως οι γκεμπελικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται τον τελευταίο καιρό εναντίον μας θα απαντώνται σκληρά από τώρα και μπρός.
"Συνάδελφε"...
,
Δεν έπαιρνες "δήθεν" το επίδομα βάρδιας ως "πρωινός". Το έπαιρνες κανονικά και όχι δήθεν. Αυτά για το πως μετράς τις "αξίες" που επικαλείσαι.
Δεν έχουμε κανένα λόγο να μην πιστέψουμε ότι είχες ψυχολογικά προβλήματα. Όμως δεν ήσουν ο μόνος. Την ώρα που εσύ "κρυβόσουν" πίσω από την συνδικαλιστική σου ιδιότητα, άλλοι συνάδελφοί σου που ήταν και αυτοί μπροστά στο δυστύχημα έπαιρναν εντολή να ξεκινήσουν πάση θυσία την μονάδα. Αυτοί δεν είχαν ψυχή; Αυτούς σαν συνδικαλιστής δεν τους σκέφτηκες; Ήταν αυτό "ανθρώπινη συμπεριφορά";
Αφού είχες πιστοποιημένα ψυχολογικά προβλήματα πως σου επέτρεψε η "ηθική σου" να παραμείνεις μέλος του Δ.Σ. του ΠΣΕΕΠ ψηφίζοντας αποφάσεις για τους συναδέλφους σου; Πόσο μάλλον να αποδεχτείς να εργάζεσαι σε τμήμα του Διυλιστηρίου που ασχολείται με την ασφάλεια; Αυτό "μεγαλοπαραταξιακά" πως χαρακτηρίζεται;
Μπορείς να μας πεις μιας και ήσουνα σε "εξάμηνη δοκιμαστική περίοδο" που ήσουν και τί έκανες το πρώτο εξάμηνο μετά το δυστύχημα;
Πραγματικά, τώρα στο τέλος του εργασιακού σου βίου στην εταιρεία, θα είχε αξία να έκανες την αυτοκριτική σου, να ρωτούσες πια είναι η άποψη των συναδέλφων σου για το πρόσωπό σου και στο τέλος να ζητούσες ένα συγνώμη για τα λάθη και τις παραλείψεις σου.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η επιστολή αυτή δεν απηχεί τις απόψεις της παράταξης της Ενιαίας αλλά ήταν μια ατυχέστατα αποτυχημένη προσπάθεια από πλευράς του συναδέλφου για ηρωική έξοδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου