Απορρίφθηκε το δικαίωμα των Ευρωπαίων να γνωρίζουν ποια μεταλλαγμένα προϊόντα τρώνε

Η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απέρριψε την υποχρεωτική σήμανση τροφίμων που προέρχονται από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές.

Αν και η σχετική τροπολογία κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων του Ευρωκοινοβουλίου, λόγω της καταψήφισης από την πλειοψηφία τωνσυντηρητικών, δεν συγκέντρωσε την ενισχυμένη πλειοψηφία που απαιτούταν για την έγκρισή της. Η ίδια πλειοψηφία απέρριψε τροπολογία για την διεξαγωγή ανεξάρτητων μελετών για την επίπτωση των μεταλλαγμένων και άλλων “νέων τροφών” στην ανθρώπινη υγεία.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο των δηλώσεων του ευρωβουλευτή Κρίτωνα Αρσένη μετά το τέλος της ψηφοφορίας:

“Σήμερα είναι μία εξαιρετικά δυσάρεστη ημέρα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Καταψηφίστηκε το δικαίωμα των Ευρωπαίων πολιτών να γνωρίζουμε αν τα ζωικά προϊόντα που καταναλώνουμε προέρχονται από ζώα που έχουν τραφεί με γενετικά τροποποιημένες τροφές. Καταψηφίστηκε επίσης η αυτονόητη υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διεξάγει ανεξάρτητες μελέτες για τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων και άλλων “νέων τροφίμων” στην ανθρώπινη υγεία. Και όλα αυτά όταν ενδεχομένως να υπάρχουν κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία από την κατανάλωση μεταλλαγμένων καθώς με βάσει δηλώσεων της Επιτροπής το 80-90% των ζωοτροφών περιέχουν μεταλλαγμένα, ενώ πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι μεταλλαγμένα γονιδιώματα από τις μεταλλαγμένες τροφές μπορούν να ανιχνευτούν στο γάλα των ζώων.”

Το food project καταγγέλει αυτή τη συμπεριφορά από τους δήθεν αντιπροσώπους μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τον Μάρτιο, και ξανά εν μέσω κρίσης και χωρίς ενημέρωση των πολιτών, η Κομισιόν ενέκρινε τη καλλιέργεια της γεννετικά μεταλλαγμένης πατάτας Amflora της εταιρίας BASF και την εμπορία τριών ποικιλιών γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού ΜΟΝ 863 της εταιρίας Monsanto.

Απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις απροκάλυπτα και από καιρό εκφρασμένες προθέσεις του προέδρου της κ. Μπαρόζο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε στην πρώτη έγκριση καλλλιέργειας ΓΤΟ μετά το 1998, αγνοώντας επιδεικτικά τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ευρωπαίων πολιτών για ολοκληρωτική απαγόρευση των μεταλλαγμένων.

Πιστεύουμε λοιπόν πως η τεχνιτή αυτή κρίση που περνάμε είχε και σαν σκοπό τις συγκεκριμένες αποφάσεις. Ο αντιπαθής Κίσσινγκερ κάποτε είχε πεί “όποιος ελέγχει το πετρέλαιο ελέγχει τα έθνη. Όποιος ελέγχει τη τροφή, ελέγχει το κόσμο όλο”.

Ειλικρινά δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς περνάνε τέτοιες αποφάσεις, αλλά, να μου πείτε εδώ ψωμολυσσάμε τί μας νοιάζει μια μεταλλαγμένη πατάτα ή το μεταλλαγμένο καλαμπόκι της Monsanto;

Αλλά εδώ πρέπει να πούμε ότι όπου εφαρμόστηκαν τέτοιες τεχνικές το αποτέλεσμα δεν ήταν το καλύτερο. Στην Ινδία όπου πλέον παράγετε μεταλλαγμένο ρύζι οι αγρότες έχουν φτάσει σε τέτοια απόγνωση που αυτοκτονούν μαζικά κάθε χρόνο, στο Μεξικό η καλλιέργεια της μεταλλαγμένης σόγιας έχει καταστρέψει τα άλλα είδη χλωρίδας όπου καλλιεργείτε και υπάρχουν πολλά ακόμα παραδείγματα.

Είμαστε πολύ απογοητευμένοι γιατί χάσαμε το δικαίωμα να ξέρουμε τί τρώμε στο βωμό του χρήματος. Η μισή ντροπή δική σας και η άλλη μισή δική μας που δεν βγαίνουμε όλοι στο δρόμο να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας.

stopalimentarius

ΠΗΓΗ:logiosermis.net/

Ο πολιτικός «πολτός» κυριαρχεί στην Ελλάδα…

Του Σταμάτη Στεφανάκου

Αν κάποιος καταγράψει  με σύστημα,  τις πολιτικές δηλώσεις, θέσεις και πρακτικές, σε βάθος χρόνου, θα εξάγει ενδιαφέροντα συμπεράσματα, για την  πολιτική ζωή  στην χώρα.

Το  κοινό στοιχείο που θα διαπιστώσει είναι  ένα μοτίβο που φαίνεται να κυριαρχεί στην πορεία για την διεκδίκηση της εξουσίας και στην εξάσκηση της.


Ξεκινάμε με την αλλαγή των πολιτικών θέσεων από ριζοσπαστικές εξελίσσονται σε πιο συντηρητικές  όσο πλησιάζει  η ώρα  της ανάληψης των ηνίων της χώρας. Το ενδιαφέρον είναι να προσέξουμε πως  η αλλαγή των εκλογικών ποσοστών προς τα πάνω λειτουργεί αντιστρόφως ανάλογα με την εκφραζόμενη ριζοσπαστικοποίηση του πολιτικού φορέα.

Οι γενικεύσεις, η καταγγελίες ως μόνιμη πολιτική τακτική χωρίς ουσιαστική τεκμηριωμένη και ρεαλιστική αντιπρόταση,  τα «θα» , «ίσως», «έχουμε πρόταση άλλα δεν την λέμε» ή προτάσεις που δεν συνοδεύονται με  γερή τεκμηρίωση, η ασάφεια όπως και  η μη δέσμευση για υλοποίηση συγκεκριμένων προτάσεων , αφήνουν το πεδίο ανοικτό για αλλαγές και αντιφάσεις στην πολιτική πρακτική. Είναι άραγε  σύμπτωση η διαπίστωση ότι σε πολλά θέματα υπάρχουν αδιευκρίνιστα σημεία και κενά;

Σημειωτέον ότι αυτό το μοτίβο το έχουν χρησιμοποιήσει κυριολεκτικά όλοι οι πολιτικοί  φορείς ανεξάρτητα από προέρχονται ιδεολογικά

Σε υπαρκτά προβλήματα, δεν απαντάς με συνθήματα , ενίσχυση  του  θυμικού, ιστορικά «ένδοξους» προγόνους,  αίολες και αιθεροβάμονες  θέσεις ή υποθέσεις εργασίας που ανάγονται χρονικά στην προηγούμενη εκατονταετία, και δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα και τις σύγχρονες συνθήκες.

Πολιτική στρατηγική και επικοινωνία που δεν σχεδιάζονται δομημένα και με άγνοια βασικών παραμέτρων που ισχύουν σήμερα, αλλά αντιθέτως βασίζονται στην επιπολαιότητα και σε ιδεοληψίες καταλήγουν να  είναι άσχετες  από τις  πραγματικές ανάγκες  της κοινωνίας , και  δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες  για αναδιπλώσεις ,αστοχίες και απαράδεκτες άτακτες υπαναχωρήσεις και  υποχωρήσεις.

Υπό τις συνθήκες αυτές το «τυχαίο», το «περίπου», το ατεκμηρίωτο κοινωνικά αλλά και από άποψη τεχνογνωσίας,  προτεινόμενων λύσεων,  θέσεων και προσώπων οδηγούν σε αλυσίδες «άτυχων» γεγονότων, προκληθέντα όχι  λόγω συγκυρίων, αλλά αντιθέτως αποτελούν  απόδειξη ανικανότητας στην καλύτερη και στην χειρότερη   σκόπιμη επιλογή προκειμένου να εξυπηρετηθούν αλλότρια μικροπολιτικά συμφέροντα.

Οι κλίκες , οι φατρίες και οι  πολιτικές ισορροπίες δεν μπορεί να υπερβαίνουν το συλλογικό. Η προβολή προσωπικών θέσεων που  δεν συνάδουν με κοινές αποφάσεις και θέσεις,  είναι ανεπίτρεπτη πολιτική πρακτική, με την ανεργία στα ύψη  και την ανθρωπιστική κρίση ως επακόλουθο να τείνει να διαλύσει τα πάντα.  Εν καιρώ «πολέμου» τα χαρακώματα δεν τα παρατάς, δεν κοιτάς το σαρκίο σου, δεν δρας ατομικά, αλλά αντιθέτως αποκηρύσσεις το εγώ και λειτουργείς συλλογικά.

Η αριστερά και οι πολιτικοί φορείς που την εκπροσωπούν οφείλουν να είναι συνεπής προς τις αρχές τους και να μην νερώνουν το κρασί τους. Ή για να το θέσω ωμά, δεν μπορείς να στηρίζεσαι σε δυο βάρκες, γιατί νομοτελειακά είσαι καταδικασμένος να πέσεις στην θάλασσα και να ναυαγήσεις, με πιθανό αποτέλεσμα να συμπαρασύρεις όχι μόνο αυτούς που σε υποστηρίζουν, αλλά και αγώνες, ιδεώδη, ιδανικά,  ακόμα και να αμαυρώσεις και άλλους που μπορεί να μην είναι στο ίδιο «πλοίο», αλλά συμπλέουν περισσότερο ή λιγότερο, σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.

Η  πραγματικότητα απαιτεί  να υπάρχει σαφής  πολιτικό πλάνο και να το επικοινωνείτε χωρίς «ίσως» και «μπορεί», ειδικά για πρακτικά θέματα. Να αποφεύγονται λάθη επικοινωνιακά και όσοι δραστηριοποιούνται εντός των πλαισίων της αριστεράς να ξεφύγουν από τα  «μπρος- πίσω» που δημιουργούν θολά τοπία και ανασφάλεια. Να εισακούγεται πρώτιστος η  κοινωνία και να συναλλάσσονται μαζί της,  υπηρετώντας βάση  αξίων , καταθέτοντας  προτάσεις σοβαρές και επαρκώς επεξεργασμένες που να έχουν αρχή, μέση και τέλος, καταρτισμένες από ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί και έχουν την δυνατότητα  να  τεκμηριώσουν όχι μόνο ιδεολογικά άλλα και ουσιαστικά, επιστημονικά και πρακτικά.

Διαφορετικά αυτό που παρουσιάζεται είναι ένας πολιτικός «πολτός» αποτελούμενο από σφάλματα, επιπολαιότητες,  άλογες επιλογές και ανοησίες,  απομακρυσμένος  από το  κοινωνικό γίγνεσθαι,  καθιστώντας κενού νοήματος και περιεχομένου  το μήνυμα, που μεταδίδεται στους πολίτες, χάνοντας την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη τους.

Το χειρότερο που θα συμβεί , είναι να απομειωθεί περαιτέρω η πολιτική  και να ενισχύεται η λανθασμένη άποψη που εκφράζεται με τη γνωστή σε όλους  πλέον ατάκα:  «όλοι ίδιοι είναι». Υπό τις συνθήκες αυτές,  οδεύομαι με μαθηματική ακρίβεια  σε ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, βασισμένη στον κοινωνικό αυτοματισμό και την απογοήτευση, ότι δηλαδή ποιο καταστροφικό, γιατί θα προκαλέσει επανάληψη του φαύλου κύκλο που μας έχει οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα.

Πως θα σε εμπιστευτεί κάποιος ότι μπορείς να του δείξεις ένα άλλο δρόμο όταν εσύ ο ίδιος δεν δείχνεις , ότι ξέρεις που βρίσκεσαι και που πας;

ΠΗΓΗ:eleutherosnaskeftesai.blogspot.gr

Η νέα χαμένη γενιά

Με τη σημερινή κρίση και κοινωνική κατάρρευση, οι επιπτώσεις δεν κατανέμονται εξ ίσου μεταξύ των κατηγοριών του πληθυσμού. Η πλειοψηφία απορρίπτεται στην ανεργία και ένδεια, ενώ κάποιοι εξακολουθούν να συσσωρεύουν εισοδήματα και περιουσίες. Στη μελέτη «Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», ο Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί διαπιστώνει ότι το πλουσιότερο 1% αποκομίζει όλο και περισσότερα οφέλη εις βάρος του 99% της κοινωνίας.
Με τις αυταρχικές περικοπές δαπανών και εισοδημάτων, η οικονομία καταρρέει, αλλά η διαχείρισή της αποφέρει πρόσθετα οφέλη στους ανθρώπους του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού κόσμου. Οι τελευταίοι επιβάλλουν λιτότητα και μαζική ανεργία, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι διασώζονται με χρήματα των θυμάτων τους, του Δημοσίου και των φορολογουμένων. Τα χρηματιστικά εισοδήματα εκτινάσσονται, ενώ όσα συνδέονται με την παραγωγή συρρικνώνονται χωρίς τέλος.

Για τους εμπνευστές αυτής της πολιτικής, αυτός είναι ο δρόμος της «εξυγίανσης»: όσο βαθύτερη η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση τόσο ριζικότερη η υποθετική «εξυγίανση». Στη σημερινή κρίση, τα χρηματοπιστωτικά εισοδήματα δεν προκύπτουν από την παραγωγή, αλλά εκ μεταφοράς εις βάρος της κοινωνίας, των εργαζομένων και φορολογουμένων. Καταλυτικό συμπέρασμα του Γάλλου οικονομολόγου: με την κρίση, το καπιταλιστικό σύστημα, αντί να βαδίζει προς το μέλλον, οπισθοδρομεί ολοταχώς προς το νοσηρό παρελθόν, ο «επιχειρηματικός καπιταλισμός» εξελίσσεται σε «περιουσιακό καπιταλισμό», κατά τα πρότυπα των παρελθόντων αιώνων. Χρηματικές αποδόσεις εκτοπίζουν τις επιχειρηματικές και εργασιακές.

Ενώ η παραγωγή νέου εισοδήματος καθηλώνεται, επιταχύνεται μείζων αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου προς επάνω, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το σύνολο της κοινωνίας και χωρίς την παραμικρή ορατότητα για μέλλον. Πέραν τούτου, τα θανατηφόρα πλήγματα στον κοινωνικό ιστό δεν κατανέμονται εξ ίσου μεταξύ όλων των κατηγοριών του πληθυσμού, αλλά κατ' εξοχήν εις βάρος των νέων, που είναι οι πιο ευάλωτοι, αφού βρίσκονται στην αρχή της σταδιοδρομίας τους. Σύμφωνα με τη Eurostat (2014), η ανεργία στην Ευρώπη των 28 ανέρχεται στο 12% του ενεργού πληθυσμού, όμως μεταξύ των νέων κάτω των 30 ετών είναι 25%. Στην Ελλάδα και την Ισπανία, με γενική ανεργία 28%, η νεανική υπερβαίνει το 60%. Σε Ιταλία και Πορτογαλία η νεανική ανεργία πλησιάζει το 40%. Στις άλλες χώρες της Ευρώπης, η νεανική ανεργία καταγράφει επίσης επιδόσεις υπερδιπλάσιες από το γενικό μέσον όρο. Στη Γαλλία, με γενική ανεργία 12%, η νεανική είναι 26%. Στην Ιρλανδία 30%, σε Βρετανία και Βέλγιο 22%. Στη Γερμανία, με χαμηλή φαινομενική γενική ανεργία 4%, η νεανική ανέρχεται σε 8%.

Τα ποσοστά της νεανικής ανεργίας εξ ορισμού υποεκτιμώνται, για τον απλό λόγο ότι «άνεργος» δεν θεωρείται όποιος βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας, αλλά όποιος εργαζόταν και έχει απολυθεί. Εκατομμύρια νέων δεν διαθέτουν το «ευτύχημα» να έχουν απολυθεί, αφού ποτέ δεν είχαν μπορέσει προηγουμένως να προσληφθούν, με συνέπεια να μην καταγράφονται ως «άνεργοι» από τα γραφεία ευρέσεως εργασίας. Η δραματικότερη συνέπεια της σημερινής κρίσης είναι η εξόντωση των νεανικών πληθυσμών, που όμως σε αυτούς εναποτίθεται, είτε το θέλουμε είτε όχι, το μέλλον. Τι είδους μέλλον μπορεί να προετοιμάζεται σήμερα με την εξόντωση αυτών που προορίζονται, έστω και μόνον λόγω ηλικίας, να το αναλάβουν;

Στο πρόσφατο βιβλίο του «Η Ευρωπαϊκή Ανοιξη. Γιατί η ευρωπαϊκή οικονομία και πολιτική βρίσκονται σε σύγχυση», ο Βρετανός οικονομολόγος Φιλίπ Λεγκρέν, από την Οικονομική Σχολή του Λονδίνου και επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μανουέλ Μπαρόζο, επισημαίνει ότι η σημερινή γενίκευση της λιτότητος στην Ευρώπη παράγει μέχρι στιγμής 15 εκατομμύρια νέων, κάτω των 30 ετών, που δεν εργάζονται ούτε σπουδάζουν. Συμπέρασμά του: με τις σημερινές ευρωπαϊκές επιλογές, «μια νέα χαμένη γενιά βρίσκεται υπό κατασκευή».

Η «γερμανική φιλοσοφία» προώθησε την ιδέα ότι η σημερινή κοινωνία πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες από το σπάταλο βίο της προηγουμένης. Στη συνέχεια, υποστηρίχθηκε επικουρικά ότι οι θυσίες επιβάλλονται σήμερα προκειμένου να εξασφαλισθεί η ευημερία των μελλοντικών γενεών. Ωστόσο, με τη λιτότητα δεν τιμωρούνται όσοι υπερκατανάλωσαν, αφού αυτοί συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να περιφέρουν επιδεικτικά το συσσωρευμένο πλούτο τους. Αντίθετα, πλήττονται κυρίως μισθωτοί και συνταξιούχοι, που δεν έλαβαν μέρος σε καμιά «γιορτή» ούτε καν εκ του μακρόθεν και ιδίως νέοι που δεν έχουν καν προλάβει να υπάρξουν. Εξάλλου, η σαρωτική επέκταση της ανεργίας σήμερα δεν εξασφαλίζει τις μελλοντικές γενιές, αλλά τις υπονομεύει.

Πέραν αυτών, τα ευρωπαϊκά δημόσια χρέη δεν προέρχονται από υπερκατανάλωση ούτε είναι αιτία της σημερινής κρίσης, αλλά συνέπεια αυτής, αφού, σύμφωνα με το ΔΝΤ, υπερδιπλασιάστηκαν μόνον μετά το 2008 και κυρίως προς αντιμετώπιση της κρίσης και για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Η ανυπόφορη νεανική ανεργία δεν υπήρχε προ του 2008 ούτε είναι συνέπεια της υπερχρέωσης, αλλά της λιτότητος, παρ' όλο που με αυτήν τα δημόσια χρέη δεν υποχωρούν, αλλά συσσωρεύονται. Η «χαμένη γενιά» τού σήμερα δεν οφείλει τίποτα στην προηγούμενη, αλλά ούτε και στην επόμενη. Αντίθετα, της οφείλονται τα πάντα από αυτούς που σήμερα της τα στερούν. Εάν σήμερα η νέα γενιά είναι χαμένη, τότε χαμένη είναι επίσης ολόκληρη η κοινωνία και ακόμη περισσότερο αυτοί που σήμερα διοργανώνουν την κατεδάφισή της.

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΗΓΗ:enet.gr

Ντοκιμαντέρ είκοσι χρόνια πρίν για το "χάραγμα" που έρχεται τώρα!

Αφιερώστε λίγο από το χρόνο σας και παρακολουθείστε ένα βίντεο-ντοκιμαντέρ, που γυρίστηκε τουλάχιστον 20 χρόνια πριν, επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε.

Ένα βίντεο που δείχνει όλα όσα συμβαίνουν, ή προσπαθεί η Νέα Τάξη Πραγμάτων να συμβούν, στον κόσμο σήμερα.

ΠΗΓΗ:defencenet.gr

ΠΙΣΤΕΥΕ ΚΑΙ ΜΗ ΕΡΕΥΝΑ!

ΠΗΓΗ:skitsoblog.blogspot.gr

Κομισιόν: Τρέξτε τις αποκρατικοποιήσεις - Χωρίς χρονοδιάγραμμα ΕΥΔΑΠ, ΕΛΠΕ, ΕΛΤΑ

Οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούν και η πλειοψηφία των κρατικών επιχειρήσεων έχει πλέον μεταφερθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, αναφέρει η Κομισιόν στην έκθεσή της για την Ελλάδα, ωστόσο καταγράφει τις καθυστερήσεις που έχουν σημειωθεί - ιδίως στην πώληση ακινήτων- χαμηλώνοντας τον πήχη για το ύψος των συνολικό εσόδων στα 22,3 δισ. ευρώ μέχρι το 2020, από τα 24,2 δισ. ευρώ που εκτιμούσε στην αξιολόγηση του Ιουλίου του 2013.

Τα συνολικά έσοδα δεν θα ξεπεράσουν φέτος το 1,5 δισ. ευρώ και το 2015 τα 2,2 δισ. ευρώ, ενώ το 2016 αναμένεται να φθάσουν τα 3,4 εκατ. ευρώ.


Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης των κρατικών λαχείων (133 εκατ. ευρώ) και του ΟΠΑΠ (622 εκατ. ευρώ), σειρά έχει ο ΔΕΣΦΑ, που αναμένεται να φέρει έσοδα ύψους 187 εκατ. ευρώ.

Σε εξέλιξη είναι η αποκρατικοποίηση των ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Rosco και περιφερειακών αεροδρομίων όπου η κατάθεση δεσμευτικών προσφορών προγραμματίζεται για το τρίτο τρίμηνο, ενώ επιλέχθηκε επενδυτής για το Ελληνικό, μετά τη βελτιωμένη οικονομική προσφορά (915 εκατ. ευρώ). 

Ο διαγωνισμός για την πώληση των μετοχών του ΟΛΠ ξεκίνησε το Φεβρουάριο και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τρόικας η προεπιλογή των ενδιαφερόμενων μερών θα γίνει στο 2ο τρίμηνο του 2014, ενώ δεσμευτικές προσφορές αναμένονται στο 3ο τρίμηνο του 2014. Υπενθυμίζεται ότι την ερχόμενη Δευτέρα 28 Απριλίου λήγει η προθεσμία για την υποβολή της επίσημης εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Την ίδια στιγμή άγνωστη είναι η ημερομηνία υποβολής δεσμευτικών προσφορών για τον ΟΛΘ.

Χωρίς χρονοδιάγραμμα είναι ο διαγωνισμός για την ΕΥΔΑΠ, καθώς η πορεία του θα εξαρτηθεί από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τη νομιμότητα ή όχι της μεταβίβασης μετοχών της εισηγμένης στο ΤΑΙΠΕΔ.
Επίσης χωρίς χρονοδιάγραμμα είναι οι διαγωνισμοί για τα Ελληνικά Πετρέλαια, τα ΕΛΤΑ και της αποθήκης αερίου στη Νότια Καβάλα.

Παράλληλα, η συναλλαγή για το sale και lease-back των 28 κρατικών κτιρίων αναμένεται να ολοκληρωθεί στο δεύτερο τρίμηνο του 2014 μετά από μια καθυστέρηση στην έγκριση της συμφωνίας από το Ελεγκτικό Συνέδριο.



Η κυβέρνηση πρέπει να εστιάσει τώρα στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των κατάλληλων συνθηκών για την εξασφάλιση σωστής ρύθμισης και εποπτείας των διαδικασιών, αναφέρει η Κομισιόν.

Απαιτείται η δημιουργία μιας ισχυρής ρυθμιστικής αρχής για τα λιμάνια και την  εποπτεία της αγοράς μετά την ιδιωτικοποίηση, ιδίως των λιμένων του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, ενώ επισημαίνονται οι μεγάλες καθυστερήσεις στην αναδιοργάνωση της Υπηρεσίας Πολικής Αεροπορίας ώστε να αποτελέσει την ανεξάρτητη αρχή αεροδρομίων.

Περισσότερα πρόοδος ωστόσο απαιτείται στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων των ακινήτων, επισημαίνει η Κομισιόν.

Οι αρχές βρίσκονται στη διαδικασία μεταφοράς στο ταμείο ιδιωτικοποίησης των υπολοίπων 250 ακινήτων (από τα 1.000) της τέταρτης τριμηνιαίας παρτίδας.

Θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τη βελτίωση της προπαρασκευαστικής διαδικασίας του real estate, μέσω της αναθεώρησης της αποστολής, των στόχων και της στελέχωση της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).

Δεδομένης της μέχρι τώρα προόδου και ολοκλήρωσης των ιδιωτικοποιήσεων, η πώληση των περιουσιακών στοιχείων των ακινήτων έχει καθοριστική σημασία για τη συνολική επίτευξη των στόχων των εσόδων σε μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη προοπτική, τονίζει η Κομισιόν.


ΠΗΓΗ:newmoney.gr