Ο ΟΠΕΚ υποβαθμίζει τις προβλέψεις του για τη διεθνή ζήτηση πετρελαίου, εκτιμώντας ότι θα διαμορφωθεί το 2015 στο χαμηλότερο επίπεδο 12 ετών. Καμπανάκι από το Ιράν για πτώση της τιμής στα 40 δολ. ΟΠΕΚ: Υποβαθμίζει προβλέψεις για τη διεθνή ζήτηση πετρελαίου – Βλέπει χαμηλό 12 ετών Στο χαμηλότερο επίπεδο 12 ετών τοποθετεί πλέον ο ΟΠΕΚ την παγκόσμια ζήτηση πετρελαίου. Το καρτέλ των πετρελαιοπαραγωγών κρατών προχώρησε σε υποβάθμιση των προβλέψεών του για τη διεθνή ζήτηση μαύρου χρυσού, ενώ παράλληλα εκτινάσσεται η σχιστολιθική παραγωγή στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, ο ΟΠΕΚ αναθεώρησε τις εκτιμήσεις του για το 2015 βλέποντας μείωση της ζήτησης για αργό στα 28,92 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο ζήτησης από το 2003. Η τιμή του μαύρου χρυσού παραμένει σε πτωτική τροχιά και κινείται κοντά σε χαμηλό 5ετίας και με τα ίδια τα μέλη του ΟΠΕΚ να προβλέπουν περαιτέρω υποχώρηση. Όπως μεταδίδει το πρακτορείο Bloomberg, αξιωματούχος του υπουργείου Πετρελαίου του Ιράν δήλωσε πως η τιμή του πετρελαίου θα μπορούσε να υποχωρήσει ακόμη και στα 40 δολ. καθώς κλιμακώνεται ο πόλεμος τιμών μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών του ΟΠΕΚ. Σημειώνεται πως μόλις χθες το Ιράκ προχώρησε σε μείωση των προσφερόμενων τιμών για τους πελάτες στην Ασία, ακολουθώντας το παράδειγμα της Σαουδικής Αραβίας που έχει προβεί σε σημαντικές εκπτώσεις για τους πελάτες σε Ασία και ΗΠΑ. Παράλληλα, η Αμερικανική Υπηρεσία Ενέργειας υποβάθμισε τις προβλέψεις της για την τιμή του πετρελαίου για τον επόμενο χρόνο. Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα δυο μηνών που η ΕΙΑ αναθεωρεί τις εκτιμήσεις της. Έτσι, η τιμή πετρελαίου Brent για συμβόλαια Σεπτεμβρίου υποχωρεί κατά 1,30 δολ., στα 65,54 δολ. ανά βαρέλι. Χθες, η τιμή του Brent είχε αγγίξει τα 65,29 δολ. ανά βαρέλι που ήταν το χαμηλότερο επίπεδο από το Σεπτέμβριο του 2009. Στην αμερικανική αγορά, η τιμή του αργού WTI για συμβόλαια Ιανουαρίου υποχωρεί κατά 2,3% στα 62,37 δολ. ανά βαρέλι. ΠΗΓΗ:euro2day.gr
Εξαιτίας της σχιστολιθικής επανάστασης, αλλά και δεκαετιών εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων, στις ΗΠΑ υπάρχουν πολλές παλιές γεωτρήσεις οι οποίες ολοκλήρωσαν τον κύκλο ζωή τους. Πλέον, όμως, έρευνα του πανεπιστημίου Στάνφορντ φανερώνει ότι ακόμα και αυτές οι γεωτρήσεις εκλύουν σημαντικές ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου. Στην Πενσιλβάνια για παράδειγμα, υπάρχουν 300-500.000 τέτοιες γεωτρήσεις με αρκετές να εκλύουν μεθάνιο, το οποίο είναι ένα ιδιαίτερα ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου, 86 φορές περισσότερο από ότι το διοξείδιο του άνθρακα. Το θέμα, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, είναι ότι το φαινόμενο αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη στις δημόσιες υπηρεσίες και στην κυβέρνηση όταν γίνονται μετρήσεις. Με βάση πρόχειρους υπολογισμούς, οι ερευνητές θεωρούν ότι οι παλιές γεωτρήσεις της Πενσιλβάνιας συνεισέφεραν 4-7% στις ανθρωπογενείς εκπομπές μεθανίου το 2010. Προκειμένου να φτάσουν σε αυτά τα συμπεράσματα, οι επιστήμονες τοποθέτησαν αισθητήρες ακριβώς πάνω από τη γεώτρηση και σύγκριναν την παρουσία μεθανίου σε σχέση με τον κανονικό αέρα λίγα μέτρα πιο πέρα. Παρατήρησαν ότι στο κοντινότερο σημείο υπήρχε έκλυση μεθανίου της τάξης των 56 mg ανά ώρα, έναντι σχεδόν μηδέν υπό κανονικές συνθήκες. Μάλιστα, η έκλυση παρατηρήθηκε ακόμα και σε γεωτρήσεις που είχαν σφραγιστεί. Ο λόγος για αυτό είναι ότι το τσιμέντο που χρησιμοποιείται έχει μια διάρκεια ζωής 30 χρόνια και πολλές από τις γεωτρήσεις σφραγίστηκαν ακόμα πιο παλιά. ΠΗΓΗ:energypress.gr
Όταν ένας trader έχει γίνει πασίγνωστος για τα “πονταρίσματα” που κάνει στην άνοδο των τιμών του πετρελαίου, τότε αποτελεί είδηση το ότι κατάφερε να βγάλει χρήματα από την πτώση της τιμής του αργού κατά 18% τον τελευταίο μήνα. Κι όμως, ο Andrew J. Hall τα κατάφερε με αυτόν τον τρόπο: Πόνταρε ταυτόχρονα και στο αμερικανικό δολάριο. Ο άνθρωπος αυτός έχει κερδίσει τον σεβασμό για τις προβλέψεις του επί των διακυμάνσεων της αγοράς και τον Νοέμβριο ανακοίνωσε 1% κέρδη για το hedge fund εμπορευμάτων που κατέχει. Ο Hall, ο οποίος μετά από πολλά χρόνια εγκαταλείπει το πόστο του ως CEO της εταιρείας Phibro που εμπορεύεται commodities εδώ και 100 χρόνια, “βλέπει” το πετρέλαιο να διολισθαίνει ακόμα περισσότερο, την ώρα που ο ίδιος επικεντρώνεται στο ιδιωτικό fund που δημιούργησε ο ίδιος. Πώς τα κατάφερε όμως να βγάλει χρήματα σε μια τέτοια περίοδο πτώσης για το αγαπημένο του commodity; ο 64χρονος Hall, ιδρυτής του Astenbeck Capital Management, με χαρτοφυλάκιο 3 δισ. δολ., στοιχημάτισε στο δολάριο και ξεπούλησε τα συμβόλαια αργού πριν ξεσπάσει η χειρότερη φάση της πτώσης των τιμών. Ο Hall είναι ένας δραστήριος συλλέκτης έργων τέχνης, απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και οι άλλοι traders τον αποκαλούν “Θεό”. Εχει γίνει γνωστός από την πεποίθησή του ότι οι τιμές; του πετρελαίου θα δουν άνοδο μακροπρόθεσμα και ότι η σχιστολιθική γεώτρηση στις ΗΠΑ είναι υπερεκτιμημένη. Για το μέλλον “βλέπει” ράλι, ωστόσο, πριν από αυτό θεωρεί ότι θα σημειωθεί νέα πτώση στις τιμές έως και στα 50 δολάρια το βαρέλι προτού ανακάμψει κατά το α' εξάμηνο του 2015. Το fund Astenbeck ανακοίνωσε ζημιές το 2011 και το 2013, ωστόσο τώρα αναμένεται να κλείσει το έτος με άνοδο κερδών κατά 7%. Όσο για τη μοίρα της Occidental Phibro είναι ακόμα άδηλη, μετά την αποχώρηση Hall που κάνει το μέλλον της αβέβαιο. Η πετρελαϊκή έχει ήδη ενημερώσει τους εργαζομένους της ότι σχεδιάζει να πουλήσει ή να βάλει λουκέτο στη μονάδα ενεργειακής εμπορίας μέχρι τα τέλη του 2014. Ο Hall έγινε περιβόητος κατά την οικονομική κρίση του 2009, λόγω ενός πακέτου εννιαψήφιων αποδοχών (100 εκατ. δολ. μπόνους), ενώ η Phibro ήταν υπό την ιδιοκτησία της Citigroup. Το γεγονός είχε προκαλέσει διχογνωμίες σχετικά με τους μισθούς στις τράπεζες που είχαν κρατηθεί ζωντανές χάρη σε ομοσπονδιακά κεφάλαια. Το κάστρο που αγόρασε στη Γερμανία ο Hall, προφανώς χάρη στα παχυλά μπόνους που εισέπραξε “Καθώς η βιομηχανία πετρελαίου ή μάλλον οι επενδυτές της πατούν φρένο και οι χαμηλές τιμές δίνουν ώθηση στην αύξηση της ζήτησης, τότε η σημερινή πληθώρα αποθεμάτων θα εξαφανιστεί σύντομα ή – ακόμα περισσότερο – θα μετατραπεί σε μελλοντικό έλλειμμα”, ανέφερε ο ίδιος, “Σε αυτό τουλάχιστον ποντάρουν οι Σαουδάραβες και σε μας αυτό φαίνεται ένα καλό στοίχημα”. Η στρατηγική του Hall στο παρελθόν ήταν συχνά να αγοράζει τα αποκαλούμενα συμβόλαια πετρελαίου μακράς λήξης. Αρέσκεται να επενδύει όταν αυτά τα προθεσμιακά είναι φθηνότερα από τις τρέχουσες τιμές. Νωρίτερα μέσα στο έτος τα προθεσμιακά συμβόλαια πουλούσαν για λιγότερα απο τις τιμές του πετρελαίου εκείνης της περιόδου. Ο πρώην trader της BP ανέμενε αύξηση για το πετρέλαιο σε σημείο ρεκόρ το 2008, καθώς και την επακόλουθη πτώση του κάτι που τον βοήθησε να πάρει μπόνους 100 εκατ. δολ. για τρία συνεχόμενα χρόνια. ΠΗΓΗ:newmoney.gr
"Οι παπατζήδες" είναι ελληνική ταινία του 1954, με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο Νίκο Σταυρίδη και σε σκηνοθεσία Αλέκου Σακελάριου. Στην κλασσική σκηνή στο κελί της φυλακής ο Σταυρίδης αναλύει, με φιλοσοφική διάθεση και μέσα σ' ένα λεπτό, τις ... ποινές για την κλοπή στην Ελλάδα: "Άμα γραπώσεις 100 χιλ. λέγεται κλοπή εις βαθμό πλημμελήματος και μπορεί ν' αρπάξεις μέχρι 4 (χρόνια φυλακή) .... Άμα τσακώσεις 10 εκατομμύρια λέγεται (υ)πεξαίρεσις. Συμφωνούντος εισαγγελέως και ανακριτού εξέρχεσαι απ' την ανάκριση ... Άμα τσακώσεις 100 εκατομμύρια λέγεται κατάχρα εμπιστοσύνης, κακούργημα να πούμε, και τέλος πάντων η δίκη αναβάλλεται κι εξέρχεσαι με βούλευμα ... Άμα τσακώσεις 500 εκατομμύρια λέγεται σύμβασις και δέχεσαι συγχαρητήρια ... κι άμα μπλεχτείς με τα δις και με τα τρις λέγεται εξαγωγή συναλλάγματος και χραπ, παίρνεις το παράσημο". Αυτή λοιπόν την παλιά καλή ελληνική ταινία φαίνεται πως δεν την είδαν ποτέ ο Ρωμανός και η παρέα του. Ίσως δεν πρόλαβαν, λόγω του νεαρού της ηλικίας, να μάθουν πως αν στην Ελλάδα κλέψεις από τράπεζα 200 χιλ. ευρώ θα βρεθείς στα σίγουρα στη φυλακή, αλλά αν απ' την τράπεζα λείψουν 700 εκατομμύρια ευρώ δεν είναι καθόλου σίγουρο πως κάποιος θα μπει στη στενή. Βλέπετε ο ΓΑΠ το είχε πει: "Λεφτά, υπάρχουν!" Και προφανώς εννοούσε πως υπάρχουν για τους καταχραστές. Ίσως πάλι οι νεαροί να νόμιζαν πως απ' το 1954 κάτι έχει αλλάξει στην Ελλάδα, αλλά και πάλι λάθος έκαναν: η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει επιστρέψει τη χώρα στο καθεστώς της μετεμφυλιακής Δεξιάς, αντί για τα Στρατοδικεία και τα ξερονήσια των αριστερών βλέπουμε σήμερα να σέρνεται στη φυλακή και να παραμένει εκεί χωρίς να παραπέμπεται σε δίκη ένα κόμμα που πήρε στις εκλογές 6,92% και έβγαλε 18 βουλευτές, μόνο και μόνο για να μπορούν κάποιοι να παίζουν με τις διατάξεις του Κανονισμού της Βουλής που μιλάνε για "παρόντες" βουλευτές. Γιατί καθυστερεί η δίκη της Χρυσής Αυγής; Τίποτα λοιπόν δεν άλλαξε στη χώρα 60 χρόνια τώρα και θα κολλήσει κοτζάμ κυβέρνηση σε ένα νεαρό ληστή, που θέλει να κάνει απεργία πείνας; Ενώ αν ο νεαρός είχε σχέσεις με το πολιτικό, επιχειρηματικό και εκδοτικό κατεστημένο μπορεί τώρα να ήταν στο Μόναχο, στο απέναντι πεζοδρόμιο απ' το Χριστοφοράκο ή στη μαγευτική Πούντα ντελ Έστε, εκεί όπου είχε πετάξει ο Γκαραβέλας και μην τον είδατε. Και δεν ξεχνούμε ποτέ ότι στις 25 Μαρτίου 2012 διαβάζαμε στο Πρώτο Θέμα συνέντευξη του Λαυρεντιάδη με τίτλο "Θα πω ονόματα". Η συνέντευξη έκλεινε με το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις: "Τα ονόματα θα τα πω όπου πρέπει, όταν πρέπει και στο χρόνο που εγώ θα το κρίνω. Υπάρχει δόλος εδώ και ελπίζω ότι οι εισαγγελείς δεν θα συνεχίσουν να παίζουν την τυφλόμυγα. Όπως σας είπα πιο πριν, μπήκα στο στόχαστρο εκδοτικών, επιχειρηματικών, τραπεζικών, πολιτικών και εποπτικών συμφερόντων. Αυτοί οι κύριοι -και αυτοί ξέρουν ποιους εννοώ- πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν συμβιβάζομαι με τη νοσηρότητα και δεν εκβιάζομαι." Ο Λαυρεντιάδης προφυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε μετά από μήνες με εγγύηση, αλλά δίκη δεν έγινε ποτέ και, φυσικά, ονόματα δεν μάθαμε ποτέ. Προφανώς, κατά το Λαυρεντιάδη, κάποιοι συνεχίζουν να παίζουν την τυφλόμυγα. Η δημοκρατία λένε πάντοτε πως είναι το πολίτευμα που δεν εκδικείται, που σέβεται την ανθρώπινη υπόσταση, που δεν λειτουργεί με προληπτική καταστολή. Αλλά στην Ελλάδα αποδεικνύεται καθημερινά πως άλλο δημοκρατία κι άλλο Νέα Δημοκρατία ή Βενιζελοκρατία, το παρανοϊκό καθεστώς που πρώτα "έχασε" ένα καταδικασμένο τρομοκράτη, τον Ξηρό, και τώρα καταφέρνει να ηρωοποιήσει ένα ληστή τράπεζας, εξωθώντας την κατάσταση στα άκρα. Γιατί; Μήπως για να ξαναδημιουργήσει το κλίμα του Δεκέμβρη 2008 και να εμφανιστεί στα μάτια των "νοικοκυραίων" ως ο "εγγυητής της ομαλότητας"; Και να επιδιώξει να κερδίσει τις εκλογές μέσα σε κλίμα χάους και αστυνομοκρατίας; Νίκο Ρωμανέ, με τη στάση σου ανέδειξες κάποια απ' τα προβλήματα λειτουργίας της δημοκρατίας στη χώρα. Είναι κι αυτή μια ιδιότυπη νίκη ενάντια στο σάπιο πολιτικό σύστημα. Δεν αξίζει τον κόπο να χάσεις τη ζωή σου γι' αυτούς. Η χώρα χρειάζεται αγωνιστές, όχι μάρτυρες. Αλλά δεν χρειάζεται ληστές τραπεζών. Έχει αρκετούς με "άσπρα κολλάρα ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Για να υπάρχει ισορροπία τιμών οπουδήποτε, θα πρέπει η ζήτηση και η προσφορά να είναι ισοσκελισμένες. Αν για παράδειγμα υπάρχει ζήτηση για 1000 βαρέλια πετρέλαιο την ήμερα και η προσφορά είναι 1000 βαρέλια την ημέρα, τότε η τιμή θα είναι σταθερή (όπου και να είναι αυτή). Αυτό που έχει καταφέρει να κάνει εδώ και πολλά χρόνια ο OPEC είναι να κρατά αυτή την ισορροπία μειώνοντας ή αυξάνοντας την προσφορά. Για παράδειγμα, αν υποθέσουμε ότι το πετρέλαιο είναι στα 80 δολάρια το βαρέλι σήμερα και ο OPEC θέλει οι τιμές να πάνε στο 100 δολάρια, δεν έχει παρά να αφήσει ένα πολύ μικρό κενό μεταξύ ζήτησης και προσφοράς, και η τιμή του πετρελαίου θα ανέβει σταθερά έως τα 100 δολάρια. Όταν φτάσει εκεί, ο οργανισμός συμπληρώνει το έλλειμμα στην παράμετρο ζήτηση και οι τιμές μένουν σταθερές. Ο λόγος που πέφτει το πετρέλαιο δεν είναι διότι έχουμε έλλειμμα ζήτησης, αλλά υπερπροσφορά, κυρίως από την παραγωγή πετρελαίου από σχιστόλιθο όπως έχουμε ξαναπεί. Όσο η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση, οι τιμές θα πέφτουν, διότι στο τέλος της ημέρας θα υπάρχει πρόσφορα πετρελαίου στο ταμπλό που δέχεται να πουληθεί ένα tick πιο χαμηλά από το χτεσινό κλείσιμο. Σε αντίθεση με άλλες φορές όμως, ο OPEC αυτή τη φορά δεν δέχτηκε να μειώσει την παραγωγή για να εξαλειφθεί αυτό το... μπόσικο στην πρόσφορα. Όπως σας έχω πει σε προηγούμενα άρθρα, είναι μια επιθετική πολιτική της Σαουδικής Αραβίας προκειμένου να μειωθεί η παραγωγή από σχιστόλιθο, διότι θεωρητικά κάτω από τα 60 (σύμφωνα με πολλούς αναλυτές) δεν συμφέρει η παραγωγή του. Το ερώτημα τώρα είναι, πόσο χαμηλά μπορεί να φτάσει το πετρέλαιο πριν οι εμπλεκόμενοι στην παραγωγή αυτού πονέσουν αρκετά και μειώσουν την παραγωγή τους; Σύμφωνα με την Morgan Stanley η τιμή του πετρελαίου μπορεί να πέσει και στα 43 δολάρια το βαρέλι μέχρι του χρόνου. Και μιλώντας για σχιστόλιθο, την Παρασκευή η Αμερικανική Baker Hughes ανακοίνωσε ότι 3 νέα oil-drilling rigs έχουν προστεθεί στην παραγωγική της δυνατότητα. Άρα μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν έχουμε δει τους Αμερικανούς παραγωγούς να λυγίζουν. Μια ιδέα για το πότε θα δούμε κάποιο είδος πάτου στο πετρέλαιο, θα είναι όταν θα διαβάσουμε αναφορές ότι το πετρέλαιο αποθηκεύεται σε δεξαμενόπλοια διότι δεν έχουν που να το βάλουν. Η σκέψη μου έχει ως εξής: Όταν φτάσει η αγορά να αποθηκεύει πετρέλαιο σε πλωτές δεξαμενές και σε μεγάλα πετρελαιοφόρα πλοία, σημαίνει (για έμενα τουλάχιστον) ότι δεν αναμένει την τιμή του πετρελαίου να υποχωρήσει πολύ χαμηλότερα, και δέχεται να το αγοράσει στις τωρινές τιμές, προσδοκώντας να το πουλήσει πολύ υψηλότερα στο μέλλον, παράβολο το κόστος του να το έχει αποθηκευμένο. Ακόμα βέβαια δεν έχουμε ακούσει για τέτοιες αναφορές και με βάση αυτή τη θεωρία, οι τιμές μάλλον έχουν ακόμα δρόμο προς τα κάτω. Σημειώστε επίσης ότι ένας άλλος λόγος για τις τιμές να δουν πάτο και να πάρουν ξανά την ανηφόρα, είναι μια απλή απόφαση του OPEC ξανά να γίνει ο ρυθμιστής στην ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης. Αν διαβάσουμε οτιδήποτε για μείωση της παραγωγής από τον OPEC, αυτός θα είναι άλλος ένας λόγος για τον τερματισμό της πτώσης του πετρελαίου και ο καταλύτης για υψηλότερες τιμές ξανά. ΠHΓΗ.capital.gr
Η τιμή του πετρελαίου έχει υποχωρήσει κατά 40% από τον Ιούνιο έως και σήμερα, διαμορφούμενη χαμηλότερα από τα 70 δολάρια. Αυτή η πορεία καταφθάνει μετά από πέντε χρόνια σταθερότητας.
Στη σύνοδό τους στη Βιέννη, στις 27 Νοεμβρίου, τα κράτη-μέλη του ΟΠΕΚ δεν κατόρθωσαν να συμφωνήσουν και να προχωρήσουν σε μείωση της ημερήσιας παραγωγής τους, οδηγώντας σε ελεύθερη πτώση την τιμή του “μαύρου χρυσού”.
Η πτώση του πετρελαίου πλήττει και άλλες χώρες όπως η Ρωσία, η Νιγηρία, το Ιράν και η Βενεζουέλα.
Όμως γιατί το πετρέλαιο υποχωρεί; Σύμφωνα με τον “Economist” τέσσερις είναι οι αιτίες γι' αυτήν την πορεία.
Πρώτον η ζήτηση πετρελαίου έχει μειωθεί λόγω της αδύναμης οικονομικής δραστηριότητας, της καλύτερης χρήσης των ενεργειακών πηγών και της στροφής από το πετρέλαιο σε άλλες μορφές ενέργειας.
Δεύτερον, οι ταραχές σε Ιράκ και Λιβύη – δύο χώρες των οποίων η ημερήσια παραγωγή φθάνει στα 4 εκατ. βαρέλια – δεν επηρέασαν την πετρελαϊκή παραγωγή τους. Ως φαίνεται η αγορά ανησυχεί λιγότερο για τους γεωπολιτικούς κινδύνους. ΠΗΓΗ: defencenet.gr
