Πέμπτη 31 Ιουλίου 2014

ΣΕ ΘΟΛΑ ΝΕΡΑ




ΠΗΓΗ:skitsoblog.blogspot.gr

Ερωτήματα και απορίες για μια σκληρή πραγματικότητα


Του Γιάννη Κ. Αικατερινάρη
Είδα την αφίσα αυτή στο διαδύκτιο και τρόμαξα, παρότι ξέρω καλά την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας! Δείτε λοιπόν πως σε μια αφίσα σε στάση λεωφορείων στο Λονδίνο γράφτηκαν οι μεγάλες αλήθειες για την τραγικότητα της κατάστασής μας!
…Κι ύστερα σου λένε να κάνουμε κι άλλο υπομονή για να μην γίνουμε …Αργεντινή! Το ότι ακολουθούμε την Βουλγαρία και την Ρουμανία …δεν ενοχλεί κανένα! Η πολυθρύλητη αλληλεγγύη των λαών …χάθηκε στο διάβα της…
Εκφράζω όμως ως Ευρωπαίος πολίτης την απορία μου προς τους υποτιθέμενους “συμμάχους” μας… 
Δεν τους ανησυχούν όλες αυτές οι τραγικές διαπιστώσεις; Κι αν όχι τις ηγεσίες τους τον απλό λαό, αυτούς τους ίδιους των οποίων αναπόφευκτα θα έρθει και η δική τους σειρά δεν τους ενδιαφέρει;
Και δεν συμπεριλαμβάνω βέβαια σε αυτούς εκείνους τους Ευρωπαίους συμπολίτες μας που τοποθετούν τέτοιου είδους αφίσες και μας συμπαραστέκονται! Οι ενέργειές τους δείχνουν τον δρόμο της αλληλεγγύης …μόνο που είναι λίγοι

Διαβάστε λοιπόν στη αφίσα:

                                  Ελλάδα 2014

1. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν την δουλειά τους! (σημ. Και να ήταν μόνο τόσοι…)

2.Το 30% των επιχειρήσεων έκλεισε

3. ΟΙ μισθοί μειώθηκαν κατά 38%

4. Οι συντάξεις μειώθηκαν κατά 45% (σημ. Κι εδώ φοβερίζουν τον κόσμο να είναι φιλήσυχος γιατί …θα χάσουν τις συντάξεις ολοκληρωτικά)

5. Ο οικογενειακός προϋπολογισμός μειώθηκε κατά 30%

6. Η παιδική θνησιμότητα αυξήθηκε κατά 42.8%

7. Αύξηση στην ανεργία κατά 190,5%(…)

και τέλος 2 άνθρωποι την ημέρα αυτοκτονούν!


ΠΗΓΗ:larkikanea.blogspot.gr

Γιατί χρεοκόπησε η Αργεντινή, ο ρόλος των «αρπακτικών» και η Ελλάδα


(Αναδημοσίευση από protagon.gr / Γιάννης Βαρουφάκης)

Η Αργεντινή δεν είχε εναλλακτική από το να «επιλέξει», όπως και έπραξε χτες το βράδυ, την επίσημη ανακήρυξη της νέας «χρεοκοπίας» της. Ο μόνος τρόπος να απέφευγε το νέο περιστατικό χρεοκοπίας (default) ήταν να υποκύψει στις πιέσεις δικαστήριου της Νέας Υόρκης να αποπληρώσει στο ακέραιο τα ομόλογα που είχαν αγοράσει «αρπακτικά ταμεία». Αυτό θα ήταν εξ ίσου αδύνατο, καθώς η Αργεντινή απλά δεν έχει τα χρήματα να το κάνει, όσο και απαράδεκτο – για τους πιο κάτω λόγους.

Αυτή η ιστορία, και η έως τώρα εξέλιξή της, έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία για την διεθνή οικονομία παρά για την ίδια την Αργεντινή (και πολύ λιγότερο, έως καθόλου, για εμάς). Ας ξεκινήσουμε όμως με την προϊστορία του σημερινού περιστατικού.

Προϊστορία

Το 2001 η Αργεντινή χρεοκόπησε. Πολύ απλά, το κράτος δεν είχε τα χρήματα, και δεν έβρισκε τα νέα δανεικά, που χρειαζόταν για να αποπληρώσει 100 δισ. δολάρια δημόσιου χρέους. Προέβη σε στάση πληρωμών, υποτίμησε το νόμισμά της, είδε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της να εξανεμίζεται όμως μέσα σε δύο χρόνια (με την βοήθεια της αυξημένης ζήτησης για τις εξαγωγές της από την Κίνα) βρέθηκε να αναπτύσσεται εντυπωσιακά – βλ. το γράφημα το οποίο καταγράφει το κατά κεφαλή ΑΕΠ της χώρας σε δολάρια.



Όλον αυτόν τον καιρό, από το 2001 έως σήμερα, η Αργεντινή παραμένει εκτός αγορών – απλά, δεν δανείζεται από τις χρηματαγορές οι οποίες, έως ότου διευθετηθούν τα παλιά της χρέη, απέχουν από τις εκδόσεις ομολόγων της χώρας.

Από το 2002 και μετά, οι δανειστές της ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις με την Αργεντίνικη κυβέρνηση ώστε να διευθετηθούν τα παλαιά χρέη. Οι μεγάλες τράπεζες (κυρίως Αμερικανικές και Ισπανικές) τελικά τα βρήκαν με το Μπουένος Άιρες και συμφώνησαν σε μερική πληρωμή των χρεών εκείνων, με όρους αρκετά συμφέροντες για τις τράπεζες.

Εκεί όμως που ήταν όλοι έτοιμοι για να κλείσει το θέμα, με την καταβολή των συμφωνημένων ποσών από το κράτος της Αργεντινής προς τις μεγάλες τράπεζες, έκαναν την εμφάνισή τους τα «αρπακτικά ταμεία». Γιατί ονομάζονται «αρπακτικά» αυτά τα ταμεία; Πρόκειται για hedge funds τα οποία, όλο τον καιρό που γίνονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ τραπεζών και κυβέρνησης, αγόραζαν κάποια από τα παλιά ομόλογα της Αργεντινής, σε τιμές λιγότερες από το 5% της ονομαστικής τους αξίας (π.χ. $2 ή $3 για ένα ομόλογο αξίας $100 ή και $1000), με σκοπό να τορπιλίσουν τις διαπραγματεύσεις. Πώς τις τορπίλισαν; Πηγαίνοντας σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης (καθώς τα ομόλογα αυτά ήταν «γραμμένα» σε όρους του Δικαίου των ΗΠΑ) και απαιτώντας από το δικαστήριο να εκδόσει απαγόρευση αποπληρωμής των μεγάλων τραπεζών (στο πλαίσιο της συμφωνίας των τελευταίων με την Αργεντινή για μερική αποπληρωμή των χρεών της τελευταίας) αν πρώτα δεν εισπράξουν οι ίδιοι το 100% της αξίας των ομολόγων που είχαν αγοράσει.
Πιο απλά, ας πάρουμε μια τράπεζα, π.χ. την Bank of America που είχε δανείσει στην Αργεντινή $100 και η οποία, μετά τις διαπραγματεύσεις θα λάμβανε από την Αργεντινή $40. Έρχεται το «αρπακτικό ταμείο», το οποίο κατέχει κι αυτό ομόλογο αξίας $100, το οποίο το αγόρασε προς $2, και απαιτεί να μην πληρωθεί η Bank of America τα $40 που έχει λαμβάνειν αν το ίδιο δεν πάρει... $100. Όπερ και αποφάσισε ότι πρέπει να γίνει το δικαστήριο της Νέας Υόρκης.

Η Αργεντινή απάντησε στην απόφασή αυτή προσφέροντας στα «αρπακτικά ταμεία» του ίδιους όρους που συμφώνησε με τις μεγάλες τράπεζες: να τους δώσει και σε αυτούς $40 για το ομόλογο που είχαν αγοράσει προς $2. «Όχι!», ούρλιαξαν τα «αρπακτικά ταμεία». «Απαιτούμε $100!» Και πάλι ο αμερικανός δικαστής συμφώνησε μαζί τους.

Όπως καταλαβαίνετε, δεν έγιναν έξαλλοι μόνο οι πολίτες της Αργεντινής με αυτή την απόφαση-τορπίλη αλλά και οι μεγάλες τράπεζες που, μετά από χρόνια διαπραγματεύσεων, δεν θα πάρουν τα λεφτά τους. Να γιατί ήταν αδύνατον, όπως έγραφα πιο πάνω, να συμφωνήσει η κυβέρνηση της Αργεντινής με αυτή την απόφαση: Μια τέτοια υποχώρηση θα εξόργιζε ακόμα περισσότερο τις μεγάλες τράπεζες οι οποίες θα απαιτούσαν κι εκείνες πλήρη αποπληρωμή των ομολόγων τους.

Τι σημαίνει η σημερινή, νέα «χρεοκοπία» για την Αργεντινή;

Για το κράτος της Αργεντινής δεν σημαίνει πολλά. Έτσι κι αλλιώς, η Αργεντινή δεν δανείζεται από τις διεθνείς χρηματαγορές από το 2001. Αν και θα ήθελε να επιστρέψει σε αυτές, και το σημερινό αδιέξοδο αναβάλει αυτή την «επιστροφή», δεν θα αλλάξει κάτι στα δημοσιονομικά του Αργεντίνικου κράτους, το οποίο 13 χρόνια τώρα έχει μάθει να επιβιώνει εκτός αγορών. Αν υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος, αυτός θα αφορά ιδιωτικές Αργεντίνικες εταιρείες που ίσως αναγκαστούν να πληρώνουν υψηλότερο επιτόκιο για χρήματα που δανείζονται στο εξωτερικό, λόγω της κακής ψυχολογίας που δημιουργεί όλη αυτή η «υπόθεση». Σε μια περίοδο που προδιαγράφεται όλο και πιο δύσκολη για την Λατινική Αμερική, κάτι τέτοιο δεν βοηθά το σύνολο της Αργεντίνικης οικονομίας.

Τι σημαίνει για την διεθνή οικονομία;

Το ΔΝΤ παρακολουθεί όλο αυτό το δράμα, το οποίο εξελίσσεται στην Νέα Υόρκη, με αγωνία και θυμό. Γνωρίζει καλά πως πολλών χωρών το δημόσιο χρέος είναι μη βιώσιμο, σε όλο τον κόσμο, και πως, ως μη βιώσιμο, θα κουρευτεί. Για την ακρίβεια, το ΔΝΤ (ορθώς σκεπτόμενο) προωθεί τέτοια κουρέματα ως τον μόνο τρόπο να επανα-ισορροπήσει η διεθνής οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του δικαστηρίου της Ν. Υόρκης να συνταχθεί στο πλευρό των «αρπακτικών» προκαλεί έντονη ανησυχία, καθώς προϊδεάζει για μελλοντικές προσπάθεις των «αρπακτικών» να τορπιλίσουν συμφωνίες αναδιάρθρωσης χρέους μεταξύ των κρατών και των δανειστών τους. Εν ολίγοις, το εν λόγω αμερικανικό δικαστήριο κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει την διεθνή οικονομία. Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν στο ΔΝΤ και αλλού.

Και η Αμερική;

Στο μεταξύ, στις ΗΠΑ η κουβέντα έχει ανάψει. Οι μεγάλες τράπεζες νιώθουν να υπονομεύονται από τα δικά τους τα δικαστήρια, τα οποία αποφαίνονται υπέρ των «αρπακτικών». Στις συζητήσεις μου επί του θέματος με αμερικανούς αξιωματούχους, τους προηγούμενους μήνες, ήρθα αντιμέτωπος με μια ενδιαφέρουσα άποψη. Όταν τους ρώτησα, με έντονη κριτική διάθεση απέναντι στον συγκεκριμένο αμερικανό δικαστή, πώς είναι δυνατόν ένας δικαστής να υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση χρέους μιας μεγάλης χώρας και των μεγαλύτερων τραπεζών στον κόσμο, έλαβα την εξής ενδιαφέρουσα απάντηση:

«Ο εν λόγω δικαστής προσέφερε στην κυβέρνηση μια καλή υπηρεσία. Δεν είναι ότι συντάσσεται ο ίδιος με τα αρπακτικά ταμεία. Απλά, ο δικαστής στέλνει ένα μήνυμα, μια προειδοποίηση, στην Ουάσινγκτον, ότι το αμερικανικό δίκαιο χωλαίνει – ότι είναι γραμμένο με τρόπο που ευννοεί αυτές τις ύπουλες στρατηγικές των αρπακτικών. Είναι σαν να λέει στο νομοθετικό σώμα ότι πρέπει να αλλάξουν τον νόμο. Αν έπαιρνε το μέρος της Αργεντινής σε αυτή την περίπτωση, θα παραβίαζε, κατά την γνώμη του, τον νόμο μια φορά αλλά την επόμενη φορά, άλλος δικαστής, θα συντασσόταν με τα αρπακτικά. Ώρα λοιπόν να αλλάξει το αμερικανικό πτωχευτικό δίκαιο όσον αφορά ξένα κρατικά ομόλογα τα οποία υπόκεινται στο αμερικανικό δίκαιο».

Ίδομεν αν η Ουάσινγκτον θα αλλάξει τον νόμο με τρόπο που να αφαιρεί από τα «αρπακτικά» το δικαίωμα να τορπιλίζουν λογικές συμφωνίες όπως η προκείμενη μεταξύ Αργεντινής και τραπεζών.

Και η Ελλάδα;

Στο πλαίσιο του κάκιστης ποιότητας δημόσιου διαλόγου στην Ελλάδα, ακούω να φωνάζουν κάποιοι: «Είδατε τι θα γινόταν το 2010 αν κάναμε στάση πληρωμών; Αργεντινή θα γινόμασταν. Θα μας έτρεχαν τα «αρπακτικά ταμεία» στα δικαστήρια της Ν. Υόρκης».

Πρόκειται είτε για άγνοια είτε για ηθελημένη γελοιότητα: Τα ελληνικά κρατικά ομόλογα το 2010 ήταν, ως επί το πλείστον γραμμένα σε όρους ελληνικού Δικαίου και, ως εκ τούτου, τα Αμερικανικά και Βρετανικά δικαστήρια δεν θα δεχόντουσαν να συζητήσουν καν αγωγές από «αρπακτικά ταμεία», τα οποία θα έπρεπε να καταφύγουν στα ελληνικά δικαστήρια (όπου βέβαια δεν θα είχαν καμιά τύχη). Η τραγωδία μας ήταν ότι δεν κάναμε το 2010 στάση πληρωμών και δεν προκαλέσαμε την αναδιάρθρωση του χρέους μας πριν λάβουμε νέα δάνεια. Ακόμα χειρότερα, όταν ήρθε η αναδιάρθρωση του 2012 (το PSI), με δική μας πρωτοβουλία, τα νέα ομόλογα που εκδώσαμε (προς ανταλλαγή με τα παλαιά) εκδόθηκαν σε όρους Βρετανικού δικαίου. Άρα, μόνο από το 2012 και μετά γίναμε και εμείς υποχείρια των «αρπακτικών ταμείων», ευτυχώς μόνο όσον αφορά το 10% του χρέους μας – καθώς το υπόλοιπο είναι στα χέρια της τρόικας και, συνεπώς, εκτός του πεδίου δόξας των «αρπακτικών». Το ζητούμενο είναι, εδώ που φτάσαμε, μια αναδιάρθρωση όχι μόνο των χρεών αυτών αλλά και, παράλληλα, των τεραστίων, εν δυνάμει, ζημιών των τραπεζών «μας». Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ΠΗΓΗ:topontiki.gr

Υψηλή αύξηση κερδών για την Royal Dutch Shell στο β΄ τρίμηνο


Λονδίνο (Dow Jones) – Η Royal Dutch Shell PLC ανακοίνωσε σήμερα ότι τα κέρδη β΄ τριμήνου υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το περασμένο έτος, καθώς ο όμιλος πετρελαίου και φυσικού αερίου επωφελήθηκε από την υψηλότερη παραγωγή υγρού πετρελαίου και υψηλότερων τιμών για συγκεκριμένα προϊόντα.

Εάν αφαιρεθούν τα έκτακτα, όπως οι απομειώσεις και πωλήσεις assets, τα κέρδη αυξήθηκαν 33%. Τα τριμηνιαία κέρδη της Shell σε τρέχουσα βάση κόστους-προμηθειών, μια μέτρηση παρόμοια με τα κέρδη που ανακοινώνουν οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, διαμορφώθηκαν στα 5,15 δισ. δολάρια σε σχέση με τα 2,39 δισ. δολάρια πριν από ένα χρόνο.

Εάν αφαιρεθούν τα έκτακτα, τα κέρδη ανέρχονται σε 6,13 δισ. δολάρια από τα 4,60 δισ. δολάρια πριν από έναν χρόνο.

Οι πωλήσεις β΄ τριμήνου διαμορφώθηκαν στα 115,27 δισ. δολάρια, ελαφρώς υψηλότερα των 114,35 δισ. δολαρίων πριν από ένα χρόνο.


ΠΗΓΗ.capital.gr

ΓΣΕΕ:Σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινό περί δικαίου αίσθημα η αθώωση του επιχειρηματία στη Μανωλάδα


Η ΓΣΕΕ εκφράζει τη διαμαρτυρία της για την αθώωση του επιχειρηματία και των στενών συνεργατών του από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Πάτρας για το αδίκημα της εμπορίας ανθρώπων από τρίτες χώρες (200 εργάτες κυρίως από Μπαγκλαντές) που ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς έγγραφα και χωρίς μισθό στην επιχείρηση παραγωγής φράουλας στη Μανωλάδα.
Ο τραυματισμός 35 ανθρώπων με πυροβόλα όπλα, όταν οι εργάτες «τόλμησαν» να ζητήσουν την καταβολή των δεδουλευμένων έξι μηνών, δε μπορεί να χαρακτηρίζεται απλή σωματική βλάβη σε βάρος μόνο ενός κατηγορουμένου και συνέργεια σ’ αυτήν ενός άλλου.
H συγκεκριμένη απόφαση δυστυχώς δεν δίνει το αναγκαίο για την ελληνική κοινωνία μήνυμα ότι δε θα περάσουν οι εργοδοτικές πρακτικές εκμετάλλευσης των εργαζομένων οι οποίες εντείνονται από την κυβερνητική αδράνεια.
Η συγκεκριμένη απόφαση της Δικαιοσύνης μπορεί να βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με το κοινό περί δικαίου αίσθημα, για τη Συνομοσπονδία όμως αποτελεί μείζον ζήτημα το γεγονός ότι τα δικαστήρια τα τελευταία χρόνια καλούνται καθημερινά να αποκαταστήσουν το βάρβαρο πλήγμα κατά της κοινωνίας για το οποίο βασική υπεύθυνη είναι η κυβέρνηση και οι μνημονιακές πολιτικές της.
Η Εκτελεστική εξουσία και τα συντεταγμένα όργανα της πολιτείας οφείλουν να επιδεικνύουν τον ίδιο υπερβάλλοντα ζήλο όχι μόνο όταν σχηματίζουν δικογραφίες ενάντια σε δράσεις και αγώνες της κοινωνίας των πολιτών, αλλά και όταν οι εργάτες γης πέφτουν θύματα εγκληματικών ενεργειών και δη εγκλημάτων κατά της ίδιας της ζωής.
Η ΓΣΕΕ παρακολουθεί την εξέλιξη και της συγκεκριμένης απόφασης και θα συνεχίσει με κάθε μέσο και τρόπο τον αγώνα της για να σταματήσουν επιτέλους όπου υπάρχουν φαινόμενα ανήθικης επιχειρηματικότητας.

ΠΗΓΗ:gsee.gr

«Πράσινο» από Κομισιόν για την πώληση του ΔΕΣΦΑ


Ως θετική χαρακτηρίζεται η απάντηση της Κομισιόν για τη μεταβίβαση του διαχειριστή του συστήματος φυσικού αερίου ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar. Σύμφωνα με πληροφορίες, την Τρίτη έφτασε στην Αθήνα η απάντηση της αρμόδιας διεύθυνσης η οποία επί της ουσίας ανοίγει το δρόμο για την έκδοση θετικής απόφασης από την ελληνική Ρυθμιστική Αρχή.
Το χρονικό περιθώριο για την έκδοση της απόφασης από τη ΡΑΕ είναι στις 29 Σεπτεμβρίου και εκτιμάται ότι θα εξαντληθεί.
Στη γνωμοδότησή της -η οποία είναι μη δεσμευτική- η Κομισιόν δεν εκφράζει αντιρρήσεις ως προς τους όρους της πιστοποίησης για τη συμμόρφωση του ΔΕΣΦΑ στο τρίτο ενεργειακό πακέτο. Στο δια ταύτα της γνωμοδότησης το μέτρο το οποίο προτείνεται προς τη ΡΑΕ -υπογραμμίζεται ότι δεν είναι δεσμευτική η γνώμη- είναι η ανεξάρτητη αρχή να έχει δικαίωμα να περιορίσει τα δικαιώματα ψήφου της Socar σε περίπτωση που διαπιστωθεί παράβαση των κανόνων ανεξαρτησίας που επιβάλλει το κοινοτικό δίκαιο.
Με απλά λόγια η εισήγηση της Κομισιόν δεν περιλαμβάνει διάφορες προτάσεις που είχαν δει το φως της δημοσιότητας (πώληση ποσοστού της Socar σε άλλη εταιρεία, αποψίλωση δικαιωμάτων του μετόχου κλπ) και οι οποίες είναι αλήθεια ότι είχαν προκαλέσει την έντονη αντίδραση της Socar.
Πάντως ακόμη και αυτή η πρόταση της Κομισιόν μπορεί τελικώς να μην υιοθετηθεί. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες είναι σαφές ότι θα υπάρξουν επιπλέον μέτρα που θα λειτουργούν ως περαιτέρω δικλείδες ανεξαρτησίας του διαχειριστή, ωστόσο το ποια θα είναι αυτά θα αποφασιστεί από την ελληνική ανεξάρτητη αρχή και αφού προηγηθούν οι απαραίτητες προετοιμασίες με γνώμονα πάντα τις προβλέψεις της ελληνικής και της κοινοτικής νομοθεσίας.
Άλλωστε ήδη οι Αζέροι καταθέτοντας προσφορά για το ΔΕΣΦΑ ήταν σε γνώση και έχουν αποδεχθεί τον ελληνικό νόμο που προβλέπει ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσης επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με το 10% του τζίρου και στη συνέχεια αφαιρείται η άδεια.
ΕΛΠΕ
Τη θετική απάντηση της Κομισιόν, υπαινίχθηκε το απόγευμα κατά το conference call με τους αναλυτές η διοίκηση των ΕΛΠΕ, η οποία τόνισε ότι πολύ σύντομα ίσως μέσα στις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν νεώτερα σε σχέση με την πώληση του ΔΕΣΦΑ. Η διοίκηση των ΕΛΠΕ άφησε μάλιστα ανοιχτό το ενδεχόμενο, με την ολοκλήρωση της μεταβίβασης αλλά και με την εξέταση των νέων φορολογικών διατάξεων για τα αποθεματικά, να προχωρήσει ακόμη και σε διανομή μερίσματος, κάτι που θα αποφασιστεί στο προσεχές δίμηνο.
Σημασία
Η εξέλιξη αυτή ανοίγει το δρόμο για την είσοδο της Socar στο ΔΕΣΦΑ και την ολοκλήρωση της πρώτης σοβαρής διαρθρωτικής αποκρατικοποίησης στον τομέα της ενέργειας. Άλλωστε η συγκεκριμένη πώληση, που συνδυάζεται με τις ευρύτερες ανακατατάξεις και την κατασκευή του αγωγού TAP, σηματοδοτεί την είσοδο ενός νέου παίκτη όχι μόνο στην ελληνική αγορά αλλά στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Για αυτό το λόγο άλλωστε, οι αρμόδιες κοινοτικές αρχές υπήρξαν και παραμένουν αρκετά προσεκτικές και προσηλωμένες στο κοινοτικό θεσμικό πλαίσιο και τη συμμόρφωση σε αυτό των νέων μετόχων του ΔΕΣΦΑ.
Τα επόμενα βήματα
Η ΡΑΕ αναμένεται να εκδώσει την τελική της απόφαση μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου. Στη συνέχεια και εφόσον -όπως όλα δείχνουν- είναι θετική, τότε ο φάκελος θα μεταβιβαστεί στο ΤΑΙΠΕΔ ούτως ώστε να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την καταβολή του τιμήματος από τους Αζέρους. Η πώληση εκτιμάται ότι μπορεί να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τον Οκτώβριο

ΠΗΓΗ:energypress.gr