Περίεργες αντιλήψεις έχουν για τη δημοκρατία και τις εκλογές στο Μαξίμου. «Σε συνθήκες χρεοκοπίας που ήμασταν το 2009, το 2010, το 2011, το 2012 εμείς κάναμε εκλογές», είπε η Σοφία Βούλτεψη και συνέχισε: «Οταν κάνουμε εκλογές κάθε τόσο, παύει να είναι δημοκρατικό δικαίωμα, γίνεται αυταρχισμός.
Δηλαδή, η κυβέρνηση τελεί υπό εκβιασμό». Κατ' αρχάς αναρωτιέται κανείς σε ποια χώρα βρισκόταν την τετραετία 2009-2012 η κυβερνητική εκπρόσωπος. Εξ όσων γνωρίζουμε, βουλευτικές εκλογές για την ανάδειξη κυβέρνησης έγιναν δύο φορές: μία το 2009 και μία το 2012. Μεσολάβησαν 3 ολόκληρα χρόνια. Δεν κάναμε εκλογές κάθε τόσο. Κατά δεύτερον, είναι εξόχως ενδιαφέρουσα η αντίληψη που υπονοείται στη φράση τής κυρίας Βούλτεψη, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ δικαιούμαστε να συμπεράνουμε ότι μια χρεοκοπημένη χώρα δεν μπορεί να κάνει εκλογές για την ανάδειξη κυβέρνησης. Με αυτή τη λογική στην Ελλάδα πρέπει να γίνουν εκλογές έπειτα από καμιά τριανταριά χρόνια, γιατί τότε ελπίζουμε, αν συνεχίσουμε σ' αυτό το δρόμο, να έχουμε ξεπεράσει τη χρεοκοπία. Θα προτείναμε, μάλιστα, να χρίσουμε και τον Αντώνη Σαμαρά «Καίσαρα», με αντιπρόεδρό του φυσικά τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Τρίτον και πολύ σημαντικό. Η κυβερνητική εκπρόσωπος μας λέει ότι η (συχνή όπως υπαινίσσεται) προσφυγή στις κάλπες είναι αυταρχισμός και όχι δημοκρατικό δικαίωμα και μάλιστα είναι εκβιασμός προς την εν ενεργεία κυβέρνηση. Ας το δεχτούμε για την οικονομία της συζήτησης. Μπορεί όμως να μας απαντήσει η κυβερνητική εκπρόσωπος και βουλευτής της Ν.Δ. πώς χαρακτηρίζεται το να λες πάω σε εκλογές και αν δεν με ψηφίσετε θα καταστρέψετε τη χώρα; Πώς ακριβώς λέγεται το να ταυτίζεις την πολιτική και κομματική σου επιβίωση με τη χώρα; Αν το θεωρείτε φυσιολογικό, επαναφέρετε και τους αναγκαστικούς νόμους 509 και 375 περί μέτρων προστασίας του καθεστώτος, κηρύξτε παράνομα τα άλλα κόμματα, καταργήστε τις εκλογές και το Κοινοβούλιο για να απαλλαγείτε από τους «εκβιασμούς».
Θ.Λ.
ΠΗΓΗ:enet.gr
H ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας που έγινε από τους αναλυτές Darvas, Sapir και Wolff για την Ελλάδα (όπως και για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία) παρουσιάζει αναλυτικά, πόσα χρωστάει η χώρα μας και σε ποιους ακριβώς.
Με βάση τη μελέτη των στοιχείων, η εργασία καταλήγει πως ναι μεν το χρέος θα καταλήξει μειούμενο, όμως οι οικονομίες της Ελλάδας και των άλλων δύο «αδύναμων» οικονομικά χωρών παραμένουν ευάλωτες και σε αρνητική ανάπτυξη, πρωτογενές ισοζύγιο και επιτόκια, ακόμα και αν δεν ληφθούν υπ' όψιν τα πλέον αρνητικά σενάρια.
Βλέπουμε λοιπόν ότι σχεδόν το 1/3 του ελληνικού χρέους αφορά στα δάνεια του EFSF (για το δεύτερο πρόγραμμα) που εκτιμώνται στα 99 και 35 δισ. ευρώ, σύνολο 124 δισ. ευρώ από τα συνολικά 319 δισ, όπως παρουσιάζεται αναλυτικά στον πίνακα που ακολουθεί.
Ακουλουθούν με 53 δισ. ευρώ τα διμερή δάνεια με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με 38 δισ. ευρώ οι μετοχές ECB/NCB.
Τα νέα ομόλογα που προέκυψαν μετά το 2012 υπολογίζονται στα 31 δισ. ευρώ, ενώ τα δάνεια προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα 29 δισ.
Τα ασφάλιστρα μικρής διάρκειας της χώρας μας είναι στα 15 δισ. ευρώ, οι μετοχές στα 4 δισ. ενώ επίσης 15 δισ. ευρώ εκτιμώνται και τα χρέη προς «υπολοίπους».
Σύμφωνα ακόμα, με την πρόβλεψη του ΔΝΤ που εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2014 αναμένεται ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ από το 2014 έως το 2019.
Από το 2020 και μετά, οι προβλέψεις για την ευρωζώνη κάνουν λόγο για 3,1% αύξηση ετησίως, τουλάχιστον έως το 2026. Όσον αφορά την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Προτογαλία όμως, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για μια τέτοια εκτίμηση, λόγω κυρίως των αδύναμων οικονομιών των χωρών αυτών.
Πάντως, αν πάρουμε ως αφετηρία την πρόβλεψη του ΔΝΤ για το 2018, η ετήσια αύξηση σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία σταδιακά θα συγκλίνει στο 3,7%, που είναι και η πρόβλεψη για το ισπανικό ΑΕΠ, τουλάχιστον ως το 2022 και θα παραμείνει στα επίπεδα αυτά για όλη τη δεκαετία του 2020.
ΠΗΓΗ:protothema.gr
Τα χρήματα από το ασφαλιστικό πρόγραμμα θα δοθούν στους εργαζόμενους που έχουν κάνει αίτηση την πέμπτη και την επόμενη δευτέρα ανάλογα με τον βαλέ που έχει η κάθε τράπεζα με την ασφαλιστική εταιρεία.
Επί επτά δεκατίες το μεξικανικό κρατικό μονοπώλιο στον τομέα της ενέργειας παρέμενε ένα από πιο ισχυρά στον κόσμο. Από το 1938 η κυριαρχία της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας Pemex (Petroleos Mexicanos) ήταν αδιαμφισβήτητη, καθώς απαγορευόταν οποιαδήποτε δραστηριότητα από ιδιώτες. Η Pemex αποτελούσε σύμβολο της ανεξαρτησίας της χώρας, αφού ο έλεγχος των ενεργειακών αποθεμάτων ήταν απόλυτος. Παράλληλα, μονοπωλιακή ήταν και η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος από την επίσης κρατική CFE (Comisión Federal de Competencia Económica).
Όπως μετέδωσε η DW, η νυν κυβέρνηση του προέδρου Ενρίκο Πιένα Νιέτο είχε θέσει εξαρχής ως στόχο τη ριζική ενεργειακή μεταρρύθμιση στο πλαίσιο ευρύτερων αλλαγών στο δημόσιο τομέα με γνώμονα την ανάπτυξη και ευημερία της χώρας. Μετά από διαβουλεύσεις που διήρκεσαν πάνω από τρεις μήνες, το Κογκρέσο του Μεξικού ενέκρινε τελικά την Τετάρτη (06.08) την ιστορική αλλαγή στο καθεστώς λειτουργίας του ενεργειακού τομέα με κύρια σημεία το «σπάσιμο» του κρατικού μονοπωλίου, το άνοιγμα σε ιδιωτικές επενδύσεις, εγχώριες και ξένες, καθώς και την παροχή κινήτρων για τη διάδοση εναλλακτικών μορφών ενέργειας. «Είναι ένα βήμα προς το μέλλον του Μεξικού με στόχο την αειφόρο χρήση των ενεργειακών πηγών. Θα μειώσουμε το κόστος της πράσινης ενέργειας σε χαμηλές τιμές, κάτι που θα δώσει ώθηση στη δημιουργία καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας και στην προστασία του περιβάλλοντος», έγραψε ο πρόεδρος της χώρας στο twitter αμέσως μετά τη θετική έκβαση της ψηφοφορίας.
Eπενδύσεις και κίνητρα για περισσότερη «πράσινη» ενέργεια
Με το νέο πακέτο μέτρων ανοίγει ο μεξικανικός πετρελαϊκός τομέας καθώς και ο τομέας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειες σε ξένες επενδύσεις, αλλά και εγχώρια μικρομεσαία ιδιωτικά κεφάλαια . Ειδικότερα, από το 2015 θα είναι δυνατή η σύναψη συμβάσεων εξόρυξης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης ενεργειακών πόρων καθώς και έρευνας πάνω στη δυνατότητα εκμετάλλευσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας από ιδιωτικές εταιρείες που διαθέτουν προηγμένη τεχνογνωσία και τεχνολογία, σε αντίθετη με την Pemex. Στόχος είναι, μεταξύ άλλων, η αξοιποίηση νέων ενεργειακών αποθεμάτων της χώρας.
Η μεξικανική κυβέρνηση ευελπιστεί να εισρεύσουν στα κρατικά ταμεία σημαντικά ποσά από ξένες επενδύσεις, τις οποίες εκτιμά ήδη από τώρα σε περίπου 10 δις. δολάρια. Αυτό προφανώς συνεπάγεται και τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης, οι οποίες υπολογίζονται σε 2,5 εκατομ. έως το 2025. Παράλληλα, στόχος είναι να αυξηθεί η εγχώρια παραγωγή πετρελαίου σε 3 εκατομ. βαρέλια την ημέρα έως το 2018 και 3,5 εκατομ. έως το 2025. Σήμερα η ημερήσια παραγωγή εκτιμάται στα 2,5 εκατομ. βαρέλια και είναι εμφανώς μειωμένη σε σχέση με το παρελθόν. Στο ίδιο πλαίσιο, δίνονται κίνητρα και σε μικρομεσαίους για την ιδιωτική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με έμφαση στην «πράσινη» ενέργεια.
Στο μεταξύ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χαιρέτισε τη μεταρρύθμιση, η οποία αποτελεί και για τη μεξικανική κυβέρνηση«τη μεγαλύτερη επιτυχία της». Εντούτοις όπως διευκρίνισε ο Μάριο Σάντσες Ρούιζ από το αντιπολιτευόμενο Εθνικό Κόμμα Δράσης που υπερψήφισε το νομοσχέδιο, «η κυριότητα επί των πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου θα συνεχίσει να ανήκει στο κράτος, ενώ η ιδιωτική συμμετοχή θα επιτρέπεται μόνο στα πεδία της έρευνας, της εξόρυξης, της διύλισης πετροχημικών καθώς και της μεταφοράς και αποθήκευσής του».
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Υποστηρίζοντας ότι ο αγώνας των εργαζόμενων δεν καταστέλλεται από καμία απόφαση δικαστηρίου το Σωματείο «ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ» απευθύνθηκε στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας -που αποτελεί στην πράξη το κυριότερο όργανο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας- προκειμένου να παρέμβει για την άρση της επιστράτευσης των εργαζόμενων στον όμιλο της ΔΕΗ.
Αναλυτικότερα, όπως υποστηρίζει το Σωματείο στην επιστολή του προς τον Γενικό Διευθυντή του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, Guy Ryder, «Με μία απαράδεκτη και αντιδημοκρατική πρακτική, αυτή της επίταξης των προσωπικών υπηρεσιών των εργαζόμενων στoν όμιλο ΔΕΗ που αποτελεί τη μεγαλύτερη Βιομηχανική Επιχείρηση της χώρας, η Ελληνική «Δημοκρατία» (το Σάββατο 5 Ιουλίου 2014) προσπάθησε να “διαχειριστεί” την αντίδραση/αντίσταση των εργαζόμενων ενάντια στην εγκληματική της πρόθεση να διεκπεραιώσει το σχέδιο πώλησης της μεγαλύτερης Βιομηχανικής Επιχείρησης της χώρας.
Εντύπωση, δε, προκαλεί το γεγονός ότι η επιστράτευση αποφασίστηκε (αποφασίστηκε και διατάχθηκε) όχι απλά χωρίς να πληρούνται οι Συνταγματικές προϋποθέσεις (άρθρο 22 του Συντάγματος της Ελλάδος) αλλά και με τη βάναυση και προκλητική καταπάτηση της Συνδικαλιστικής Ελευθερίας και των Συνδικαλιστικών δικαιωμάτων την ώρα μάλιστα που η Κυβέρνηση οφείλει να λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλισή τους (άρθρο 23 του Συντάγματος της Ελλάδος).
Ουσία, το δικαίωμα στην απεργία, το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα των εργαζόμενων στη ΔΕΗ, χαλιναγωγήθηκε και παύτηκε εν ριπή οφθαλμού (σημειώνουμε ότι το μέτρο της επίταξης αποφασίστηκε και εφαρμόστηκε δύο μόλις ημέρες μετά την έναρξη της απεργίας και χωρίς να έχει δημιουργηθεί κανένα σοβαρό πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο από διακοπές ηλεκτροδότησης και παρόλο που το σύνταγμα ορίζει ότι περιορισμοί που υφίστανται δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του. Στο σημείο αυτό κρίνουμε σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα οποιαδήποτε σημαντικά προβλήματα από την απεργία, αποσοβήθηκαν εξαιτίας του προσεγμένου απεργιακού σχεδιασμού που έγινε (εξαρχής) στη λογική του να μην υπάρξουν επιπλοκές), γράφοντας έτσι μελανές σελίδες στην Ιστορία της χώρας καθώς το μέτρο της επίταξης αποτελεί μία ακραία, αυταρχική και αντιδημοκρατική τακτική.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η απόφαση της συγκυβέρνησης να προχωρήσει στην επίταξη των εργαζόμενων, συνάντησε την σύσσωμη κοινωνική κατακραυγή και αντίδραση των πολιτικών κομμάτων καθώς κρίθηκε άκρως άδικη και αντιδημοκρατική.
Ο αγώνας των εργαζόμενων δε σταμάτησε, δε σταματά και στην προσπάθεια που συνεχίζουμε να κάνουμε θεωρούμε άκρως σημαντική την παρέμβασή σας προκειμένου να αρθεί το μέτρο της επιστράτευσης. Ενός μέτρου που αδικεί τους εργαζόμενους και που σαφώς δεν είναι σε θέση να λύσει ή να εξομαλύνει καμία απολύτως κατάσταση.
κ. Διευθυντή
Το Σωματείο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ εκτιμώντας και υποστηρίζοντας ακράδαντα ότι ο αγώνας των εργαζόμενων δεν καταστέλλεται από καμία απόφαση δικαστηρίου, από καμία απολυταρχική/αντιδημοκρατική συμπεριφορά (γιατί ο αγώνας ενάντια στην κατάτμηση της ΔΕΗ δεν είναι μόνο αγώνας των εργαζόμενων αλλά είναι αγώνας ολόκληρης της κοινωνίας), απευθύνεται στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας -που αποτελεί στην πράξη το κυριότερο όργανο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας- προκειμένου να παρέμβει αρμοδίως προς την κατεύθυνση της άρσης του επαίσχυντου μέτρου της Επιστράτευσης των εργαζόμενων στον όμιλο της ΔΕΗ.
Εκτιμώντας ότι αντιλαμβάνεστε πλήρως την σπουδαιότητα του ζητήματος, αναμένουμε τις άμεσες ενέργειές σας».
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Κροκοδείλια δάκρυα χύνουν κατόπιν εορτής οι «εγκέφαλοι» του ΔΝΤ για τις λανθασμένες εκτιμήσεις περί αύξησης της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης και της μείωσης του κόστους εργασίας. Όπως διαπιστώνει η ετήσια έκθεση για την ελληνική οικονομία του Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ), την περίοδο 2010-2013 η μείωση του μοναδιαίου κόστος εργασίας κατά 16,1%, αντί να βελτιώσει το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, επιδείνωσε τη θέση μας στη διεθνή κατάταξη, με αποτέλεσμα από την 54η θέση να πέσουμε στην 57η.
Επιπλέον το ΑΕΠ υποχώρησε σωρευτικά κατά 23,5%, η παραγωγικότητα της εργασίας στο τέλος του 2013 μειώθηκε κατά 4,8% έναντι του 2008 και θα παραμείνει στο ίδιο σημείο μέχρι το τέλος του 2014, ενώ οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν ανέρχονται σε 930.000.
Αφού μας επέβαλαν μείωση μισθών και συντάξεων κατά 40%-50%, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί η εσωτερική ζήτηση, θυμήθηκαν ότι η προώθηση μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας δεν ήταν ανάγκη να γίνει μέσω της ελεύθερης πτώσης των μισθών.
Με μεγάλη καθυστέρηση διαπίστωσαν ότι η εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα έγινε κυρίως μέσω περικοπών θέσεων εργασίας και συρρίκνωσης της εσωτερικής ζήτησης και όχι μέσω διαρθρωτικών αλλαγών που θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να ανακατανείμουν τους εργαζομένους σε εξαγωγικούς κλάδους της οικονομίας. Η ζημιά που έχουν υποστεί πλέον η παραγωγική βάση και ο κοινωνικός ιστός της χώρας απαιτεί πολύχρονη και επίπονη προσπάθεια για να αποκατασταθεί.
«Επιβεβαιώνουν δηλαδή αυτό που είχαμε προβλέψει εμείς από το 2010», τονίζει ο κ. Σάββας Ρομπόλης, τέως επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, ο οποίος έχει την ευθύνη για τη σύνταξη της ετήσιας έκθεσης για τις μακρο-οικονομικές κοινωνικές παραγωγικές επενδυτικές, εισοδηματικές κ.λπ. επιπτώσεις που θα είχε η εφαρμογή αυτού του προγράμματος νεοφιλελεύθερης έμπνευσης στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Επιβεβαιώνεται, επίσης, αυτό που έλεγε ο Αυστριακός οικονομολόγος Πίτερ Ντράκερ, ότι «τίποτε δεν υπάρχει πιο άχρηστο από το να κάνεις αποδοτικό αυτό που δεν έπρεπε να γίνει».
Οι εκτιμήσεις για την πορεία της ανεργίας, που σκαρφάλωσε στο 27,3% το 2013 (1.350.000 άνεργοι), παραμένουν δυσοίωνες. Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) προβλέπει ότι το 2020 η ανεργία δεν θα έχει υποχωρήσει από τα επίπεδα του 22%, ενώ το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ εκτιμά ότι το 2019 θα κυμαίνεται στο 22%-23%. Στις δραματικές επιπτώσεις της υψηλής ανεργίας δεν μετράται μόνο η χαμένη γενιά των νέων 15-24 ετών (178.000 άνεργοι) αλλά και η αύξηση του αριθμού των συνταξιοδοτήσεων. Μια πολυπληθής κατηγορία εργαζομένων 44-62 ετών (359.000 άτομα) που προέρχονταν από τον επισιτισμό, τον κατασκευαστικό τομέα και τις υπηρεσίες έμειναν χωρίς δουλειά και επίδομα ανεργίας, με αποτέλεσμα να προτιμήσουν την πρόωρη συνταξιοδότηση ακόμα και με μειωμένη σύνταξη.
Οι στρεβλώσεις που προκάλεσε η αύξηση της ανεργίας επιβεβαιώνονται και από τα πρόσφατα στοιχεία του ΙΚΑ. Σε σύνολο 1.066.688 ατόμων που συνταξιοδοτήθηκαν το 2014, τα 553.448, δηλαδή πάνω από το 50%, βγήκαν στη σύνταξη με ασφαλιστικό βίο που δεν ξεπερνά τα 20 χρόνια. Οι συνταξιούχοι όλων των κατηγοριών που συμπλήρωσαν 30 χρόνια δουλειάς ανέρχονται σε 260.529, όσοι κάλυψαν 35ετία σε 103.233, ενώ όσοι την ξεπέρασαν είναι 149.478 άτομα.
Ωστόσο το ρεκόρ αύξησης του αριθμού των νέων συνταξιούχων σημειώθηκε το 2010, όταν βγήκαν στη σύνταξη 100.000 ασφαλισμένοι για να αποφύγουν τις επιπτώσεις του νέου Ασφαλιστικού έναντι 40.000 τον χρόνο μέχρι το 2009.
Νέες αλλαγές στο Ασφαλιστικό από φθινόπωρο
Παρά τις περικοπές των παροχών, η αύξηση των συνταξιούχων, η ανεργία, η μείωση των μισθών, η ευέλικτη και ανασφάλιστη εργασία και, κυρίως, το PSI μείωσαν το αποθεματικό κεφάλαιο των ασφαλιστικών ταμείων από 26 δισ. ευρώ (2009) σε 4,5 δισ. ευρώ (2013) και μετατόπισαν το οριακό έτος εξέλιξής τους από το 2014 στο 2016, δηλαδή μόνο κατά δύο χρόνια.
Aυτά τα θέματα-αγκάθια θα αναδειχθούν τον Σεπτέμβριο με την υποβολή των αναλογιστικών μελετών των Ταμείων, οι οποίες θα κρίνουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
Είναι προφανές ότι οι αναλογιστικές μελέτες και οι διαπιστώσεις - προτάσεις του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) θα αποτελέσουν το επιστημονικό άλλοθι για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση που σχεδιάζεται το φθινόπωρο με όχημα την ενοποίηση των Ταμείων. Η τρόικα στην επόμενη αξιολόγηση περιμένει την οριστικοποίηση των παρεμβάσεων, οι οποίες θα ψηφιστούν τον Οκτώβριο και θα εφαρμοστούν από την 1/1/2015. Το βασικό αξίωμα της μεταρρύθμισης θα είναι η ενίσχυση της σχέσης ενιαίων εισφορών και ενιαίων παροχών για το σύνολο των ασφαλισμένων, καθώς και η εξάλειψη των αδικαιολόγητων εξαιρέσεων προκειμένου τα Ταμεία να συντηρούνται με ίδιους πόρους ώστε να μην απαιτείται η συνεισφορά των κρατικών επιχορηγήσεων οι οποίες θα βαίνουν έτσι κι αλλιώς μειούμενες.
Αυτό σημαίνει ότι η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος θα λειτουργεί ως οιονεί μοντέλο όχι μόνο για τις επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ αλλά και για την κύρια σύνταξη.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Του Peter Coy
Το εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ είναι γηραιότερο από ποτέ. Το ποσοστό των εργαζομένων ηλικίας 55 ετών και άνω ανήλθε στο 22,2% τον Ιούλιο, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό από την αρχή καταγραφής των στοιχείων το 1948.
Όπως φαίνεται στο πρώτο γράφημα, η συμμετοχή των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων στο εργατικό δυναμικό υποχώρησε για βραχυπρόθεσμο διάστημα κάτω από το 12% στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ωστόσο έκτοτε έχει κινηθεί έντονα ανοδικά. H πληθυσμιακή έκρηξη την περίοδο μεταξύ 1946 και 1964 (baby boom) εξηγεί σίγουρα σε μεγάλο βαθμό τη ραγδαία αυτή άνοδο. Το έτος αιχμής με τις περισσότερες γεννήσεις ήταν το 1957. Όσοι γεννήθηκαν τη χρονιά εκείνη έφτασαν την ηλικία των 55 το 2012 -την πρώτη χρονιά που το ποσοστό των εργαζομένων ηλικίας 55 ετών και άνω στο εργατικό δυναμικό άγγιξε το 21%.
Το δεύτερο γράφημα είναι η απόδειξη της δύναμης της δημογραφίας. Δείχνει πώς τα άτομα ηλικίας 55 ετών και άνω έχουν αυξηθεί ως μερίδιο του ενήλικου πληθυσμού των ΗΠΑ (ο οποίος ορίζεται από το Γραφείο Στατιστικών της Εργασίας ως ο πληθυσμός όσων έχουν υπερβεί το 16ο έτος της ηλικίας τους).
Δεν θα έπρεπε οι μεγαλύτεροι να αρχίσουν να συνταξιοδοτούνται; Μάλλον δεν έχουν κάτι τέτοιο κατά νου. Όπως αποκαλύπτει το τρίτο γράφημα, δύο δεκαετίες πριν, το ποσοστό των ατόμων 55 ετών και άνω που συμμετείχαν ακόμη στο εργατικό δυναμικό ανερχόταν σε μόλις 30%. Όταν όμως οι baby boomers άρχισαν να εισέρχονται σε αυτή την κατηγορία, το ποσοστό συμμετοχής εκτινάχθηκε στο 40%.
Η πλειονότητα των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας απασχολούνται πλήρως. Μόνο το 21% των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας βρίσκονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης, έναντι ποσοστού 27% δύο δεκαετίες νωρίτερα.
Ο John Lonski, επικεφαλής οικονομολόγος της Moody’s Analytics (MCO) διαπίστωσε τη συμμετοχή-ρεκόρ στο εργατικό δυναμικό των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς μελετούσε τα στοιχεία για τις θέσεις απασχόλησης στις ΗΠΑ τον Ιούλιο από το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας. Θεωρεί ότι αποτελεί κακό σημάδι για την αύξηση του εισοδήματος των ΗΠΑ. «Διαισθητικά,» γράφει σε ένα ερευνητικό σημείωμα «αυτή η ηλικιακή ομάδα θα έπρεπε να βλέπει τους μισθούς της να αυξάνονται πιο αργά... σε σύγκριση με το σύνολο του εργατικού δυναμικού». Ο ίδιος έγραψε ότι «η επικείμενη επανείσοδος των συνταξιοδοτούμενων baby boomers στο εργατικό δυναμικό θα βάλει χαλινάρι στην ανάπτυξη των μισθών».
ΠΗΓΗ:capital.gr
Παράταση ενός χρόνου κέρδισε η κυβέρνηση στην υπόθεση των "ευγενών" επικουρικών ασφαλιστικών ταμείων.
Σύμφωνα με την Καθημερινή στον πρόσφατο νόμο που ψηφίστηκε την Τετάρτη στη Βουλή, «πέρασε» διάταξη που προβλέπει την ένταξη στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ), των Ταμείων των μηχανικών, δικηγόρων, μερίδας δημοσιογράφων, αρτοποιών, συμβολαιογράφων, εργαζομένων στα πρατήρια υγρών καυσίμων, ναυτικών πρακτόρων και όσων άλλων ελεύθερων επαγγελματιών είχαν μέχρι σήμερα μείνει εκτός, για το σκέλος της επικούρησης.
Το κρίσιμο της υπόθεσης είναι πως πλέον δίνεται στα συγκεκριμά "ευγενή" επικουρικά ασφαλιστικά ταμεία περιθώριο 12 μηνών, ώστε αν θέλουν, να μετατραπούν σε επαγγελματικά και έτσι να αποφύγουν το ΕΤΕΑ έως τον Ιούλιο του 2015.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, στην περίπτωση που τα συγκεκριμένα Ταμεία ενταχθούν στο επικουρικό των μισθωτών, θα ακολουθούν την εφαρμογή ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, με ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και για μειώσεις λόγω της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος.
Η συγκεκριμένη ρήτρα συνεπάγεται ότι δεν μπορούν να δοθούν τα προβλεπόμενα, από τη στιγμή που υφίσταται έλλειμμα.
Ο νέος νόμος δίνει τη δυνατότητα μέχρι τις 30 Ιουνίου του 2015, στις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις των συγκεκριμένων κλάδων να αποφασίσουν τη μετατροπή των ταμείων τους σε επαγγελματικά, Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Σε αντίθετη περίπτωση οδηγούνται στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης.
Σύμφωνα με την προσθήκη της τελευταίας στιγμής, για όσα από τα Ταμεία μετατραπούν τελικά σε επαγγελματικά, το ποσοστό της εργοδοτικής εισφοράς παραμένει σταθερό ή μειώνεται, χωρίς οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση χρηματοδότηση ή παροχή εγγυήσεων από τη γενική κυβέρνηση ή άλλες μη ανταποδοτικές πηγές, πέραν των δικών τους πόρων.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Ακόμα ένα βήμα στην "κατάκτηση" της Άρκτικής κάνει η Ρωσία μετά την παράδοση του νέου παγοθραυστικού πλοίου που θα επιτρέπει την απρόσκοπτη εκτέλεση της πετρελαικής εξερεύνησης ακόμα και στο μέσο του χειμώνα.
Έτσι παραδόθηκε στη ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία Rosneft το πρώτο παγοθραυστικό πετρελαιοφόρο με το όνομα Sakhalin. Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στο λιμάνι του Βλαδιβοστόκ για την καθέλκυση του εντυπωσιακού κόκκινου τάνκερ, χωρητικότητας 3.100 τόνων και με υψηλές προδιαγραφές προστασίας του περιβάλλοντος και δυνατότητα πλεύσης σε συνθήκες πάγου.
«Πρόκειται για ένα γεγονός-σταθμό στην ιστορία της ρωσικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Είναι η πρώτη φορά που κατασκευάζεται ένα τέτοιο τάνκερ, το οποίο θα ανταποκριθεί στις παγωμένες συνθήκες της Απω Ανατολής» όπως έγραψαν στην ιστοσελίδα τους τα ρωσικά ναυπηγεία Nakhodka Shipyard.
Η Rosneft ανέθεσε στα ναυπηγεία Nakhodka Shipyard την κατασκευή του πετρελαιοφόρου το 2012, ως τα μόνα που έχουν την δυνατότητα να αναλάβουν ένα έργο τέτοιας κλίμακας.
Το SCF Sakhalin έχει δυνατότητα να μεταφέρει μέχρι και τέσσερις τύπους πετρελαϊκών προϊόντων, χωρίς όριο σημείου ανάφλεξης, ενώ πληροί όλες τις διεθνείς περιβαλλοντικές προδιαγραφές για τη μεταφορά προϊόντων πετρελαίου και είναι σε θέση να λειτουργήσει σε συνθήκες πάγου. Έχει μήκος 88,9 μέτρα (291,5 πόδια) και πλάτος 13,45 μέτρα (44 πόδια), ενώ απασχολεί πλήρωμα 15 ατόμων.
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
