"Η απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Ένωση του σχεδίου αγωγού φυσικού αερίου “South Stream” δεν θα επηρεάσει την υλοποίησή του αφού η ΕΕ δεν εμπλέκεται με κανένα τρόπο στην υλοποίησή του", δήλωσε πριν λίγο ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Αλεξάντρ Νόβακ.
«Η υλοποίηση του σχεδίου αυτού εκτυλίσσεται στη βάση διακυβερνητικών συμφωνιών που υπέγραψαν η Ρωσία και οι χώρες που συμμετέχουν στο σχέδιο. Και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η εφαρμογή τέτοιων συμφωνιών δεν μπορεί να ανασταλεί με αυτό τον τρόπο», εξήγησε ο Νόβακ σε συνέντευξη Τύπου.
«Παρ'όλα αυτά διεξάγουμε διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σχέδιο βέβαια συνεχίζεται κανονικά», πρόσθεσε.
Απέναντι στην επιδείνωση της κρίσης στην Ουκρανία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την Πέμπτη (χθες) ένα μη δεσμευτικό ψήφισμα που αναφέρει πως «ο αγωγός αερίου South Stream δεν πρέπει να κατασκευαστεί και πως η Ένωση πρέπει να βρει άλλους τρόπους προμήθειας [φυσικού αερίου]».
Ο South Stream, που θα κατασκευαστεί από την Gazprom και τον ιταλικό ενεργειακό όμιλο Eni, θα συνδέει τη Ρωσία με τη Βουλγαρία μέσω της Μαύρης Θάλασσας παρακάμπτοντας την Ουκρανία, κύρια χώρα διέλευσης του ρωσικού αερίου, προτού συνεχίσει προς την Ελλάδα και την Ιταλία, τη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και την Αυστρία.
Η Βουλγαρία, που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό αέριο, διαμαρτυρήθηκε αμέσως έντονα επιχειρηματολογώντας πως ο South Stream είναι «ένα προνομιούχο στρατηγικό σχέδιο που δεν μπορεί να θυσιαστεί για πολιτικούς λόγους».
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
Η Σαμαρική νεοδημοκρατία εμφανίζεται με, πλήρως, χαμένο το μπούσουλα, στην πορεία προς τις διπλές εκλογές του Μαϊου. Σειρά γεγονότων, επιλογών και συμπεριφορών αποδεικνύουν, περίτρανα, του λόγου το αληθές και δείχνουν το πελάγωμα των ενοίκων της Συγγρού 340.
Προς τα δεξιά ή προς το κέντρο ? Το χρόνιο δίλημμα της συντηρητικής παράταξης επί των ημερών του Σαμαρά, επανατίθεται, αλλά με πολλές ιδιομορφίες και ακόμα περισσότερες γελοιότητες.
Ο Αντωνάκης, πολιτικό παιδί του ακροδεξιού Αβέρωφ, ήταν εθνικόφρων του κερατά και ομαδάρχης του εθνικιστικού Δικτύου 21, μέχρι την ανάληψη της αρχηγίας της διαλυμένης Ν.Δ. Στη συνέχεια επεδίωξε να το παίξει "μετριοπαθής", σηματοδοτώντας την πρώτη γελοιότητα, με την ενσωμάτωση των Μπαλτάκων και των Κρανιδιώτηδων. Απ΄ό,τι φάνηκε, το σχέδιο περιλάμβανε την προσέλκυση των ακροδεξιών ψηφοφόρων, με το επιχείρημα "κι εμείς τέτοιοι είμαστε" και με το ποινικό ξεσκέπασμα των χρυσαυγιτών, πλην όμως, η υπόθεση κατέληξε σε φιάσκο...
Καρφωμένος σε δημοσκοπικά ποσοστά γύρω στο 20%, θέλησε, στη συνέχεια, να εμφανιστεί ως "κεντρώος" τρώγοντας (αναγκαστικά) τον έναν κολλητό του από την γραμματεία της κυβέρνησης και τον άλλο από το ευρωψηφοδέλτιο, πλην, όμως, του βγήκε από δεξια, η κατ΄ εξοχήν "κεντρώα" του επιλογή : ο Σπηλιωτόπουλος !
>>>Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο...
Ο Αρούλης, με τα παρφουμαρίσματα και τα σολάριουμ, βλέποντας το δεύτερο γύρο των εκλογών για τη Δημαρχία της Αθήνας με το κυάλι, άφησε στην άκρη τις δημοκρατικές ευαισθησίες και τόρριξε στην ακροδεξιά εξάσκηση, εντρυφώντας, ως καθαρός ακροδεξιός, στον πολύπαθο τομέα της μετανάστευσης και στο ιδιόμορφο ζήτημα του τζαμιού.
Την ίδια ώρα, που πλασάρεται η, όχι και τόσο άσχετη με το σαμαρέϊκο, "μπαλτάκιος θεωρία ΝΔ+ΑΝΕΛ+Χρυσή Αυγή=55%", ο καραμανλικός Ψωμιάδης προσάπτει, από τη Θεσσαλονίκη, κατηγορίες, για υποταγή της Ν.Δ στο ...Βενιζέλο, ενώ Αντώναρος και Σια υπερθεματίζουν της κεντροδεξιάς φυσιογνωμίας, που έδωσε στο κόμμα ο ιδρυτής του !
Μπάχαλο ; Μάλλον δεν τάχουμε δει όλα ! Τα γεγονότα στον Πειραιά, όπου, από τη μια, ο ίδιος ο Σαμαράς, κατεβαίνει και επαναχρίζει υποψήφιο το Μιχαλολιάκο και από την άλλη, ο απόλυτα έμπιστος και ελεγχόμενος, υπουργός Παιδείας στην κυβέρνηση, Αρβανιτόπουλος, εμφανίζεται στο πλευρό του Μώραλη, δείχνουν πως επέρχονται και πολλά, άλλα, διασκεδαστικά επεισόδια στο σήριαλ "η Ν.Δ. στις διπλές εκλογές του Μαϊου 2014" !..
\ΠΗΓΗ:logoplokies.blogspot.gr
Ο Ίαν Σίνιορ, 75 ετών, είναι ένας από τους γνωστότερους Βρετανούς συμβούλους επιχειρήσεων, αλλά και από τους σοβαρότερους πολέμιους των «οικονομικών της διαπλοκής». Τα βιβλία του πάνω στο θέμα αυτό, όπως και στο αντίστοιχο της διαφθοράς -«με μεγάλο Δ», όπως λέει- θεωρούνται μοναδικά στο είδος τους. Το ίδιο ισχύει και για την πλούσια αρθρογραφία του στο βρετανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων (ΙΕΑ), που θεωρείται από τις πλέον σημαντικές «δεξαμενές σκέψης» του φιλελεύθερου χώρου.
«Διαφθορά και διαπλοκή είναι δύο καρκινώματα. Όπως ο καρκίνος καταστρέφει το ανθρώπινο σώμα, έτσι η διαφθορά και η διαπλοκή ισοπεδώνουν θεσμούς και κοινωνίες.
Όμως, ενώ ο καρκίνος εξαπλώνεται στο ανθρώπινο σώμα χωρίς να είναι μεταδοτικός και μολυσματικός, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Στον βαθμό που παραμένουν ατιμώρητες, επεκτείνονται τόσο σε όλους τους θεσμούς μιας κοινωνίας όσο βέβαια και σε άλλες χώρες. Αυτή είναι η διάσταση που με κάνει να υποστηρίζω ότι έχουμε να κάνουμε με δύο μεγάλα Δ», τονίζει ο Ίαν Σίνιορ.
Με βάση την παραπάνω διαπίστωση, που κάθε άλλο παρά υπερβολική είναι, το βρετανικό περιοδικό Economist έκανε λόγο πριν από λίγες εβδομάδες σε ειδικό αφιέρωμά του για τη «νέα εποχή του καπιταλισμού της διαπλοκής» και τόνιζε ότι, μετά από μία ένδοξη τριακονταετία, σήμερα το φαινόμενο αυτό αρχίζει να ξεθωριάζει. Σαφώς δε, στο ξεθώριασμα αυτό συμβάλλει και η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, που και αυτή είναι σε μεγάλο βαθμό απότοκος της διαφθοράς, της διαπλοκής και της απληστίας.
«Η πλούσια εμπειρία μου δείχνει ότι η διαφθορά και η διαπλοκή γνωρίζουν εντυπωσιακή ανάπτυξη σε χώρες όπου η πολιτική εξουσία διαχειρίζεται ένα πληθωρικό κράτος, το οποίο, με λογικές και παράλογες ρυθμίσεις, παρεμβαίνει παντού. Διαφθορά αναπτύσσεται επίσης και σε χώρες όπου τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα δεν είναι σαφώς προστατευμένα και άρα μπορούν να αμφισβητηθούν. Με λίγα λόγια, η διαπλοκή και η διαφθορά συμβαδίζουν με τον κρατισμό και το μέγεθός του, καθώς και με την πολιτική εξουσία που τον ελέγχει...», μας λέει ο Ίαν Σίνιορ.
Το Economist, από την πλευρά του, τόνιζε στο ειδικό αφιέρωμά του ότι η διαπλοκή είναι ανεπτυγμένη σε χώρες όπου η πολιτική εξουσία μπορεί να εξασφαλίζει μακροχρόνιες προσόδους μέσω της δημιουργίας προσοδοθηρικών καταστάσεων, συνδεδεμένων με δημόσια έργα και μη ανταγωνιστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες. «Το φαινόμενο αυτό έχει αλυσιδωτές επιπτώσεις», επισημαίνει το βρετανικό περιοδικό και θέτει το ερώτημα «γιατί οι κατώτεροι να δείξουν εντιμότητα και ευσυνειδησία όταν βλέπουν υπουργούς να ενθυλακώνουν άφθονο χρήμα προσφέροντας έργα και μονοπωλιακές προσόδους που, σε τελική ανάλυση, πάντα επιβαρύνουν τους καταναλωτές;».
Όσο για τους τομείς που προσφέρονται περισσότερο στην ανάπτυξη του καπιταλισμού της διαπλοκής, το Economist αναφέρει τα καζίνο, τα ορυχεία, την κινητή τηλεφωνία, τις τράπεζες και τα μεγάλα οδικά έργα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει επίσης το περιοδικό και στους τομείς πετρελαίου-φυσικού αερίου, που θεωρούνται και η κορυφή της διαπλοκής - με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτήν της Ρωσίας, όπου το αποκαλούμενο «σύστημα Πούτιν» και οι «σιλοβίκ» που το εξυπηρετούν υπολογίζεται ότι κάθονται σε προσόδους προς κατανομή άνω του μισού τρισεκατομμυρίου δολαρίων.
Στην Κίνα, όπου ο καπιταλισμός της διαπλοκής επίσης γνωρίζει ημέρες δόξας λαμπρές, το διαπλεκόμενο χρήμα υπολογίζεται σε 400 δισ. δολάρια και εικάζεται ότι το ποσό αυτό νέμονται περί τα 260.000 άτομα. Παρεμφερής είναι η κατάσταση και στην Ινδία, στη διαπλοκή της οποίας το Economist αφιερώνει και ειδικό άρθρο. Όντως, στη μεγάλη αυτή χώρα η διαφθορά και η διαπλοκή έχουν φθάσει σε απελπιστικά υψηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα να ακυρώνουν και τους δημοκρατικούς θεσμούς της χώρας που θεωρείται «η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο».
Γιατί, όμως, όπως υποστηρίζει το βρετανικό περιοδικό, σήμερα η κατάσταση αυτή δείχνει να αλλάζει ; Μία πρώτη και βασική αιτία είναι η πτώση της παγκόσμιας κυκλοφορίας «εικονικού» χρήματος, το οποίο προέκυπτε από τις απίθανες τραπεζικές μοχλεύσεις και τα συναφή με αυτές πολύπλοκα παράγωγα προϊόντα. Την ίδια στιγμή, η καθιέρωση του ευρώ ως δεύτερου παγκόσμιου αποταμιευτικού νομίσματος έχει μειώσει τα κερδοσκοπικά παιχνίδια με τις διακυμάνσεις νομισμάτων, γεγονός που μεταφράζεται σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια λιγότερη κυκλοφορία χρήματος.
Παράλληλα, οι πιο σφικτοί έλεγχοι σε φορολογικούς παραδείσους καθιστούν τις πολιτικές εξουσίες πολύ πιο προσεκτικές στις συναλλαγές τους με τον καπιταλισμό της διαπλοκής. Έναν καπιταλισμό που συνδέεται άμεσα με τον κρατισμό και τη διαφθορά που ο τελευταίος εμπεριέχει. Δεν προκαλεί έτσι καμία έκπληξη ότι, κατά τον Economist, στη χώρα-φάρο του κρατικού καπιταλισμού, την Κίνα, το 2012 οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη 182.000 υποθέσεις «διαπλεκόμενης διαφθοράς», έναντι 40.000 δύο χρόνια πριν.
Η ερμηνεία που δίνει το βρετανικό περιοδικό για το φαινόμενο αυτό είναι ότι οι πολιτικές εξουσίες διαισθάνονται ότι ο καπιταλισμός της διαπλοκής δεν εξυπηρετεί πλέον άμεσα τα συμφέροντά τους, ενώ, αντιθέτως, η σύγκρουση μαζί του έχει πλέον ισχυρότερα πολιτικά οφέλη. Υπάρχει, ωστόσο, και μία άλλη εξέλιξη στο όλο πλέγμα της διαπλοκής πολιτικής εξουσίας και προσοδοθηρίας. Στις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες (Κίνα, Ινδία, Βραζιλία κ.ά.) τα μεγάλα έργα που δικαιολογούσαν προσόδους υποχωρούν και, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι τόσο κερδοφόρα όσο στο παρελθόν.
Στην Κίνα, για παράδειγμα, πολύ χρήμα αφήνουν οι νέες διαδικτυακές και ψηφιακές τεχνολογίες και όχι τα μεγάλα έργα υποδομής. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στην Ινδία, χώρα με ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα διαφθοράς. Από την άλλη πλευρά, η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει όλο και μεγαλύτερα ανοίγματα αγορών - τα οποία δεν συμβαδίζουν με προσόδους που παρέχουν τα πελατειακά πολιτικά συστήματα.
Αυτό το βλέπει κανείς και στην Ελλάδα, όπου οι συντεχνίες της διαπλοκής δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα για να αποτρέψουν μεταρρυθμίσεις και άλλες διαρθρωτικές αλλαγές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι πλέον γεγονός ότι ο καπιταλισμός της διαπλοκής βρίσκεται σε κάμψη. Και η τελευταία θα ενισχύεται και από το ότι οι νέες μεσαίες τάξεις στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν εκκολάπτονται πλέον στους κόλπους της διαπλοκής, αλλά εκτός αυτής. Αυτές δε οι μεσαίες τάξεις απαιτούν μεταρρυθμίσεις που απέχουν πολύ από το να είναι προσοδοθηρικές.
Είναι δε πολύ πιθανόν η νέα αυτή τάση να αποτελεί και κορυφαίο κοινωνικό φαινόμενο του 21ου αιώνα.
Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος
ΠΗΓΗ:logoplokies.blogspot.gr
Τη συνεργασία τους με τη Ρωσία επιβεβαίωσαν οι διεθνείς πετρελαϊκοί και ενεργειακοί κολοσσοί παρά τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. προς τη χώρα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, όπως δήλωσε Ρώσος ο υπουργός Ενέργειας Alexander Novak την Παρασκευή.
Όπως μεταδίδει το Reuters, η ρωσική Rosneft έχει υπογράψει συμβόλαια εκατομμυρίων με την ExxonMobil, την Eni, τη Statoil και τη ΒΡ, καθώς η χώρα ξεκινά την εξόρυξη πετρελαίου στην Αρκτική.
Μάλιστα, όπως δήλωσε ο ίδιος ο επικεφαλής της ΒΡ Bob Dudley οι κυρώσεις της Δύσης προς τη Ρωσία δεν έχουν επηρεάσει τις συμφωνίες της εταιρείας με τη χώρα ενώ και ο νέος επικεφαλής της Shell, Βen van Beurden, πρόκειται να συναντηθεί σήμερα με τον πρόεδρο Πούτιν, δείχνοντας έμπρακτα την δέσμευση της εταιρείας να συνεχίσει τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες με τη χώρα.
Έφτασαν τα πρώτα βαρέλια πετρελαίου από την Αρκτική
Την ίδια στιγμή, την Παρασκευή η θυγατρική της Gazprom, Gazprom Neft, μετέφερε τα πρώτα βαρέλια πετρελαίου από την Αρκτική στη Ρωσία.
Περίπου 70.000 τόνοι πετρελαίου μεταφέρθηκαν από την πλατφόρμα Prirazlomnoye στη Ρωσία, παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες της Greenpeace στο συγκεκριμένο σημείο.
Την έναρξη των δραστηριοτήτων στην εξέδρα αυτή καλωσόρισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, τονίζοντας ότι η εξέλιξη αυτή θα συμβάλλει στην αύξηση του ρωσικού μεριδίου στην αγορά ενέργειας.
«Αυτό είναι στην ουσία η αρχή μιας μεγάλης κλίμακας εξόρυξης πετρελαίου στην Αρκτική από τη χώρα μας», δήλωσε. «Το project θα επηρεάσει θετικά την μελλοντική παρουσία της Ρωσίας στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά και θα ενισχύσει την οικονομία μας» πρόσθεσε ο πρόεδρος Πούτιν ο οποίος επιβλέπει προσωπικά όλα τα σημαντικα ενεργειακά έργα της Ρωσίας.
Η εξόρυξη πετρελαίου από την Αρκτική, που έχει αντιμετωπίσει πολλές αντιστάσεις από διεθνείς περιβαλλοντικούς φορείς και ομάδες λόγω του ευαίσθητου οικοσυστήματος, αποτελεί μια βασική πηγή για τη Ρωσία η οποία επιδιώκει να αντικαταστήσει σταδιακά την παραγωγή της από τα κοιτάσματα της δυτικής Σιβηρίας με αυτά του Αρκτικού κύκλου.
Η ρωσική παραγωγή πετρελαίου ανέρχεται περίπου στα 10 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Εντονότατες αντιδράσεις πυροδότησε στη Σόφια το αρνητικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου αναφορικά με το μέλλον του South Stream.
Σύμφων με τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας, η Βουλγαρία δεν μπορεί να γίνεται όμηρος της πολιτικής, οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αστάθειας των χωρών, μέσω των οποίων πραγματοποιείται η μεταφορά του φυσικού αερίου.
Την παραπάνω δήλωσε πραγματοποίησε ο υπουργός Εξωτερικών Κρίστιαν Βιγκένιν, αναφερόμενος στη διαφαινόμενη εφικτή απειλή «αναπαραγωγής» της κρίσης του 2009, όταν η Μόσχα διέκοψε την τροφοδότηση της Ουκρανίας με συνέπεια το Κίεβο να σταματήσει την μεταφορά του ρωσικού μεθανίου για την Ευρώπη, προκαλώντας αληθινό σοκ στους Βούλγαρους πολίτες κατά τη διάρκεια του σκληρού χειμώνα εκείνου του χρόνου.
«Η σημερινή κατάσταση απεικονίζει και υπογραμμίζει ακόμα περισσότερο την ανάγκη υλοποίησης του South Stream. Δεν μπορούμε να γινόμαστε όμηροι της πολιτικής, οικονομικής ή χρηματοπιστωτικής αστάθειας των χωρών. Η θέση των ευρωπαϊκών χωρών, τις επικράτειες των οποίων θα διανύσει ο αγωγός δεν έχει αλλάξει με κανένα τρόπο. Είναι γεγονός, ότι ακούγονται διάφορες φωνές, αλλά η τρέχουσα πολιτική συγκυρία δεν πρέπει να επηρεάζει στρατηγικές αποφάσεις σαν το σχέδιο αυτό» τόνισε ο Βούλγαρος ΥΠΕΞ σε δηλώσεις του στο βουλγαρικό Τύπο
Σύμφωνα με τον Βούλγαρο επίσημο, σ’ αυτή τη φάση δεν τίθεται θέμα κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Ενώ «ούτε η Μόσχα, ούτε οι Βρυξέλλες έχουν συμφέρον από παρόμοιο σενάριο που μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο στην περίπτωση εισβολής ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία», όπως είπε ο κ. Κρίστιαν Βιγκένιν «εκφράζοντας την θέση της μεγάλης πλειονότητας των χωρών - μελών της ΕΕ».
Η Βουλγαρία κινδυνεύει να χάσει πέντε χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και οικονομική ανάπτυξη της τάξης του 2 % εντός του 2014 στην περίπτωση που σταματήσει o αγωγός South Stream.
Αυτό τόνισε από την πλευρά του ο υπουργός Οικονομίας και Ενέργειας Ντραγκομίρ Στόινεφ σε έκτακτη συνέντευξη για το βουλγαρικό και ξένο Τύπο.
Σύμφωνα με τον Βούλγαρο αρμόδιο, τυχόν ακύρωση του South Stream θα απειλήσει άμεσα την ασφάλεια της τροφοδοσίας της Βουλγαρίας με αέριο.
«Πάλι θα πρέπει να τρέμουμε να μην προκύψει να μην προκύψει, κάποια κρίση σε κάποια χώρα (από την οποία μεταφέρεται το αέριο - σ.σ.) ώστε να μην μένουμε από αέριο μέχρι να ολοκληρωθεί όλη η υποδομή που θα μας εξασφαλίσει πρόσβαση στο μεθάνιο από το κοίτασμα Shah Deniz ΙΙ στο Αζερμπαϊτζάν», δήλωσε ο Βούλγαρος υπουργός Ενέργειας.
Σύμφωνα με τον ίδιο η Βουλγαρία δεν έχει άλλη λύση παρά να εναρμονίσει την πολιτική της με ενδεχόμενες κοινές αποφάσεις της ΕΕ αλλά θα ζητήσει αποζημιώσεις από τις Βρυξέλλες για ενδεχόμενες οικονομικές ζημιές της.
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Όσο περνάει ο καιρός αποκαλύπτεται ότι το νεο Σχέδιο Ανάν, αποτελέι μέσω κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς κανένα ώφελος.Ο μόος που θα κερδίσει θα είναι οι ΗΠΑ, που το επιβάλλουν για να περάσει ο αγωγός με τα ισραηλινά και τα κυρπιακά κοιτάσματα, μέσω Κύπρου στην Τουρκία.
Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Ο λαός ζει με κατάνυξη το θείο δράμα. Η έντονη του επιθυμία να συμμετάσχει στο πάθος του Κυρίου, διαφαίνεται και από κάποιες απλές, ωστόσο χαρακτηριστικές του πράξεις, Με αρνητικές δηλώσεις επανήλθε ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, Ντερβίς Έρογλου, ο οποίος δήλωσε ότι στόχος της τουρκοκυπριακής πλευράς είναι η επίτευξη συμφωνίας στο Κυπριακό στη βάση των «πραγματικοτήτων στο νησί».
Τόνισε για ακόμα μια φορά ότι στην Κύπρο υπάρχουν «δύο λαοί», ενώ εισήγαγε και το θέμα της ύπαρξης δύο διαφορετικών θρησκειών και γλωσσών.
Αναφέρθηκε και στο Βαρώσι (Αμμόχωστο), λέγοντας ότι αποτελεί μέρος της συνολικής λύσης του Κυπριακού και θα συζητηθεί κάτω από το κεφάλαιο για το εδαφικό, το οποίο χαρακτήρισε ως το πλέον δύσκολο, ως εκ τούτου θα συζητηθεί τελευταίο, όπως είπε.
Τέλος, μιλώντας για το θέμα των υδρογονανθράκων, υπενθύμισε περσινή δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών ότι «εάν οι Ελληνοκύπριοι ισχυρίζονται ότι διαθέτουν φυσικούς πόρους, αυτό σημαίνει ότι οι φυσικοί πόροι που βρίσκονται στο βορρά ανήκουν στο βορρά».
Φυσικά είναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν αξιόλογα κοιτάσματα προς Βορά, και έτσι με το νέο Σχέδιο Ανάν οι τουρκοκύπριοι θα βάλουν χέρι στα κοιτάσματα άξια λόγου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
Την μείωση της τιμής του φυσικού αερίου αναμένεται να ζητήσει η Τουρκία από τη Ρωσία την επόμενη εβδομάδα κατά την επίσκεψη του αναπληρωτή επικεφαλής της Gazprom στη χώρα, όπως δήλωσε σήμερα ο τούρκος υπουργός Ενέργειας.
«Το συμβόλαιο που έχουμε με τη Ρωσία μας δίνει το δικαίωμα για μια αναθεώρηση της τιμής. Θα μεταφέρουμε το σχετικό μας αίτημα στους αξιωματούχους της Ρωσίας και της Gazprom», δήλωσε ο Τανέρ Γιλντίζ.
Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό πρακτορείο Ειδήσεων, η Τουρκία εξαρτάται από τις εισαγωγές για να καλύψει σχεδόν το σύνολο των ενεργειακών της αναγκών και η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος πάροχός της σε φυσικό αέριο.
«Αυτή τη στιγμή πουλάμε κάτω του κόστους και κάνουμε σημαντικές προσπάθειες να μην περάσουμε υψηλότερα κόστη στους πολίτες και τις βιομηχανίες», πρόσθεσε ο Γιλντίζ.
Η Ρωσία και η Τουρκία αναμένεται να συζητήσουν μια σειρά ενεργειακών θεμάτων, μεταξύ αυτών η παροχή αερίου, η αναθεώρησης της τιμής πώλησής του και η πυρηνική ενέργεια, στις συζητήσεις με τον Αλεξάντερ Μεντβέντεφ της Gazprom.
Αξιωματούχοι έχουν αναφέρει ότι η πρόσφατη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία δημιούργησε έναν κίνδυνο για την Τουρκία, επισημαίνοντας ότι το 12,5% του φυσικού αερίου που αγοράζει η Άγκυρα περνά από την Ουκρανία. Ο Γιλντίζ σημείωσε ότι οι τρόποι να αποφευχθούν εμπόδια στην παροχή φυσικού αερίου θα είναι ψηλά στην ατζέντα της συνάντησης.
Εξάλλου θα συζητηθεί και το ενδεχόμενο να αλλάξει πορεία ο ρωσικός αγωγός South Stream, αφού η Τουρκία ανακοίνωσε ότι είναι ανοικτή στην πιθανότητα να επιτρέψει στον αγωγό αυτό να περάσει από το έδαφός της, αν η Μόσχα υποβάλει σχετικό αίτημα.
Ο αγωγός αυτός είναι κρίσιμης σημασίας για τις φιλοδοξίες της Ρωσίας να εδραιώσει τη θέση της ως ο κυριάρχος πάροχος φυσικού αερίου για την Ευρώπη, όμως το σχέδιο έχει τεθεί εν αμφιβόλω εξαιτίας της έντασης μεταξύ της Ουκρανίας και της Μόσχας.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Η λόγχη – που χρησιμοποιήθηκε από το ρωμαίο εκατόνταρχο Λογγίνο για να τρυπήσει τη δεξιά πλευρά του Χριστού στο σταυρό – έγινε δημοφιλής κυρίως χάρη στο κλασικό πλέον βιβλίο του Τρίβορ Ραβενσκροφτ “the spear of destiny” (λόγχη του πεπρωμένου).
Η λόγχη βρίσκεται στο παλάτι του Χόφμπουργκ στη Βιέννη και ανήκε στον Καρλομάγνο.
Ο επίσημος οδηγός για τα εκθέματα του Χόφμπουργκ αναφέρει πως η λόγχη φτιάχτηκε από ένα από τα καρφιά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη Σταύρωση του Xριστού, και με τα χρόνια, μετά τον Καρλομάγνο, έφτασε να θεωρείται ότι είναι η αυθεντική λόγχη του Λογγίνου.
Πιο γνωστή κατά το μεσαίωνα ήταν μια λόγχη που είχε χρησιμοποιήσει μια αντιχριστιανική ομάδα για να «επιτεθεί» σε ένα άγαλμα του Χριστού. Σύμφωνα με την 'ιστορία' το άγαλμα μάτωσε και η λόγχη έγινε αντικείμενο τιμής, αφού θεωρήθηκε η αιτία ενός θαύματος.
Ύστερα από αυτό έπεσε στην αφάνεια, για να αποκαλυφθεί σε ένα όραμα αιώνες αργότερα, το 1099, στους σταυροφόρους που πολιόρκησαν την Αντιόχεια.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για το που μπορεί να βρίσκεται σήμερα η λόγχη.
Μερικοί λένε ότι σήμερα φυλάσσεται στην καθολική εκκλησία του Εχμιατζίν, στην Αρμενία, άλλες πηγές αναφέρουν ότι η αυθεντική λόγχη βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ την εποχή του μεγάλου Κωνσταντίνου τον 4ο αι μ.Χ. Έπεσε στα χέρια των Πάρθων τον 7ο αιώνα και ανακαλύφτηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ηράκλειο, ο οποίος αφαίρεσε τις άκρες της και την έφερε πάλι πίσω στην Κωνσταντινούπολη.
Το μεγαλύτερο μέρος της αιχμής της παρέμεινε στην Ιερουσαλήμ μέχρι το 715, οπότε και στάλθηκε στον Πόλη. Το 1241, μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Φράγκους, ο Λουδοβίκος ο 6ος, βασιλιάς της Γαλλίας, παρουσιάστηκε με ένα κομμάτι της μύτης της λόγχης και μια συλλογή από θρησκευτικά αντικείμενα, τα οποία στέγασε στο Σεντ Σαπέλ στο Παρίσι.
Το μεγαλύτερο μέρος της αιχμής ωστόσο, παρέμεινε στην Κων/Πολη κι έπεσε στα χέρια των τούρκων το 1453.
Ο τούρκος σουλτάνος Βαγιαζήτ ο Β την έστειλε στον Πάπα Ιννοκέντιο τον 8ο το 1492. Από τότε, βρίσκεται κάτω από τον τρούλο του Αγίου Πέτρου. Κατά το 18ο αιώνα ο Πάπας Βενέδικτος ο 14ος είχε μια ακριβή εικόνα της άκρης της λόγχης που βρισκόταν στο Σεντ Σαπέλ και βρήκε ότι ταίριαζε τέλεια με το δικό του μεγαλύτερο κομμάτι. Κατά την γαλλική επανάσταση όμως η αιχμή εξαφανίστηκε και κανείς δεν γνωρίζει από τότε που βρίσκεται.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΟΓΓΙΝΟΣ
Ο Άγιος Λογγίνος έζησε επί Τιβερίου. Καταγόταν από την Καππαδοκία και υπηρετούσε στο ρωμαϊκό στρατό ως εκατόνταρχος, υπό τις διαταγές του Ποντίου Πιλάτου,ηγεμόνος της Ιουδαίας.
Έλαβε διαταγή να εκτελέσει μαζί με τους, άνδρες του την απόφαση του Πιλάτου, πού οδήγησε στο άγιο Πάθος του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, και να φυλάξουν τον τάφο, από φόβο μήπως οι μαθητές κλέψουν το σώμα και διαδώσουν ότι ο Χριστός ανέστη.
Έτσι λοιπόν ο Λογγίνος είδε ως αυτόπτης μάρτυρας όλα τα θαυμαστά σημεία πού συνόδευσαν το Πάθος του Κυρίου: τη γη πού εσείσθη, το σκότος πού απλώθηκε πάνω στη γη, το καταπέτασμα του Ναού πού σχίσθηκε στα δύο από άνω έως κάτω, τις πέτρες πού εσχίσθησαν, τα μνημεία πού ανεώχθησαν και τα πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων πού ηγέρθησαν και εμφανίσθηκαν σε πολλούς.
Βλέποντας αυτά τα θαυμάσια, άνοιξαν οι οφθαλμοί της καρδιάς του και ο εκατόνταρχος αναφώνησε: Αληθώς Υιός Θεού ην ούτος! (Ματθ. 27, 54 Μάρκ. 15, 39). Όταν την τρίτη ημέρα, οι φύλακες του μνημείου έγιναν μάρτυρες της εμφανίσεως του αγγέλου στις μυροφόρες γυναίκες, τους κατέλαβε τρόμος σφοδρός και έμειναν σαν νεκροί. Κάποιοι απ’ αυτούς πήγαν στους αρχιερείς και ανέφεραν τα γεγονότα.
Συνεδρίασαν οι αρχιερείς μετά των πρεσβυτέρων και αποφάσισαν να δώσουν στον Λογγίνο και στους στρατιώτες του παχυλή αμοιβή ώστε να διαδώσουν ότι ήλθαν τη νύκτα οι μαθητές και έκλεψαν το σώμα, ενόσω οι φύλακες κοιμούνταν. Φωτισθέντες όμως από το φως της πίστεως στην Ανάσταση του Κυρίου, οεκατόνταρχος και δύο στρατιώτες αρνήθηκαν τα αργύρια.
Τότε παραιτήθηκε ο Λογγίνος από το αξίωμα του εκατοντάρχου και το στράτευμα, και επέστρεψε στην πατρίδα του την Καππαδοκία για να μεταδώσει το ευαγγέλιο κατά μίμηση των αγίων Αποστόλων.
Το πληροφορήθηκε ο Πιλάτος και, παρακινημένος από τα αργύρια και τα δώρα των Ιουδαίων πού διψούσαν για εκδίκηση, έστειλε στον αυτοκράτορα Τιβέριο επιστολή καταγγέλλοντας τον Λογγίνο. Κατά θεία πρόνοια, οι στρατιώτες πού έστειλε ο Τιβέριος στην Καππαδοκία για να βρουν τον πρώην εκατόνταρχο, σταμάτησαν δίχως να το ξέρουν στο σπίτι όπου είχε καταλύσει ο Λογγίνος.
Του ζήτησαν να τους παράσχει κατάλυμα και πληροφορίες για τον εκατόνταρχο, τον οποίο δεν είχαν δει ποτέ τους. Ο άγιος τους υποδέχθηκε ο ίδιος με τον φιλόξενο τρόπο πού διακρίνει τους μαθητές του Χριστού.
Κατά τη διάρκεια της συζητήσεως του φανέρωσαν τον πραγματικό τους σκοπό. Άφατη χαρά ένιωσε ο Λογγίνος μαθαίνοντας το νέο και περιποιήθηκε ακόμα περισσότερο τους φιλοξενουμένους του. Τους εγκατέστησε άνετα στο σπίτι και γαλήνιος πήγε να ετοιμάσει τον τάφο και όλα τα αναγκαία για την κηδεία του.
Πήγε μετά και βρήκε τους δύο συντρόφους του, πού είχαν φύγει μαζί του από την Παλαιστίνη, και τους έπεισε να προσέλθουν από κοινού στο μαρτύριο. Επέστρεψε κατόπιν στους φιλοξενουμένους του και τους αποκάλυψε πώς ήταν ο Λογγίνος, εκείνος τον οποίο ζητούσαν να θανατώσουν.
Οι απεσταλμένοι του αυτοκράτορος έμειναν άναυδοι μπροστά στο θάρρος του αγίου και βαθύτατη θλίψη ένιωσαν στην ιδέα ότι θα έπρεπε να θανατώσουν εκείνον ο οποίος τους παρείχε τόσο πλουσιοπάροχη φιλοξενία. Ο άγιος όμως τους ικέτευε να μη χρονοτριβούν και να πράξουν το καθήκον τους, ώστε ο ίδιος και οι σύντροφοί του να συναντήσουν και να συνευφρανθούν με τον Κύριο και Αφέντη τους.
Με βαρειά καρδιά, οι απεσταλμένοι του αυτοκράτορος αποκεφάλισαν τους τρεις μαθητές του Χριστού και έστειλαν την κεφαλή του Λογγίνου στα Ιεροσόλυμα, ώστε ο Πιλάτος και οι Ιουδαίοι να βεβαιωθούν για τη θανάτωσή του. Την κάρα του αγίου την έριξαν σ’ έναν λάκκο με κοπριά στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ. Κι έτυχε εκείνο τον καιρό, κάποιας γυναίκας χήρας από την Καππαδοκία με τ’ όνομα Άννα, να πάθουν τα μάτια της και να τυφλωθεί. Καιρό πολύ γύριζε στους γιατρούς, στην Καισάρεια και σε άλλες πολιτείες, χωρίς να δει κανένα όφελος.
Τότε σκέφθηκε να πάει στα Ιεροσόλυμα, να προσκυνήσει τα Άγια μέρη και τον Τάφο εκείνο, πού γι’ αυτόν ο γλυκόλογος άνθρωπος, πού λεγόταν Λογγίνος, είχε μιλήσει κάποτε στα πλήθη της Καππαδοκίας, σπέρνοντας στην ψυχή τους την αλήθεια.
Εκεί να ζητήσει το έλεος του Θεού, για τα τυφλωμένα μάτια της. Πήρε λοιπόν τον μοναχογιό της και κίνησε κατεβαίνοντας από τα βουνά κατά τους κάμπους και πήγε το παιδί, κρατώντας την από το χέρι, έως τα Ιεροσόλυμα. Και φθάνοντας στα Άγια χώματα, ο γιός της χήρας έπεσε άρρωστος και σε λίγες μέρες πέθανε.
Έκλαιγε η τυφλή γυναίκα κι έχυνε δάκρυα, συντριμμένη από την θλίψη. “Γιατί, έλεγε, τώρα έχασα για δεύτερη φορά το φως των ματιών μου;” Κι ήτανε απαρηγόρητη και θρηνούσε ολομόναχη ανάμεσα στα τείχη της Ιερουσαλήμ, σαν σε έρημο. Και να, στη νύχτα της δυστυχίας της, ξαφνικά της φανερώνεται ο Άγιος Λογγίνος και την παρηγορεί: - Χαροκαμένη μητέρα, μην κλαις, της είπε με καλοσύνη. Θα σου δείξω πού βρίσκεται ο μοναχογιός σου, στη δόξα του Κυρίου, και θα ξαναβρείς το φως των ματιών σου.
Θυμήσου όσα μίλησα κάποτε για το Χριστό το Σωτήρα μας, για τα Πάθη και την Ανάστασή του, πού είδα με τα μάτια μου. Και μάθε, πώς ο γιος σου βρίσκεται κοντά στον Ιησού. Και μάθε ακόμα, πώς οι εχθροί της αλήθειας με κυνηγήσανε και με αφανίσανε μαζί με τους συντρόφους μου, και η κεφαλή μου είναι πεταμένη στα σκουπίδια, έξω από τα τείχη. Πήγαινε να τη βρεις. Κι αφού τη βρεις, θα φέξει πάλι η μέρα για σένα και τα μάτια σου θα δούνε.
Έπεσε το σκοτάδι και το όραμα χάθηκε. Η γυναίκα σηκώθηκε από κει πού καθότανε, και ταραγμένη, κίνησε γεμάτη ελπίδα κατά πού βασιλεύει ο ήλιος και έρχονταν ο θαλασσινός αέρας με τη μυρουδιά των σκουπιδιών. Και παρακάλαγε τους περαστικούς να τη βοηθήσουνε και να την πάνε στο μέρος όπου η πολιτεία αφήνει τις ακαθαρσίες της.
“Οδηγείστε με όπου είναι τα πολλά σκουπίδια”, έλεγε, κι εξηγούσε στους ανθρώπους το μέρος όπου της φανερώθηκε το όραμα. Φθάνοντας εκεί ψηλάφησε το μέρος και το αναγνώρισε, κι άρχισε να ανασκαλεύει με τα χέρια. Κι όταν ένιωσε κάτω από τα δάκτυλά της εκείνο πού ζήταγε, μεμιάς σκόρπισε η καταχνιά, και στου ήλιου το φως είδε την κεφαλή του γλυκόλογου απόστολου της Καππαδοκίας.
Με δάκρυα χαράς, δόξασε τότε το Θεό και παίρνοντας στα χέρια την κεφαλή του Εκατόνταρχου, την ασπάσθηκε και την έφερε στο σπίτι της. Εκεί την έπλυνε, την άλειψε με μύρο, κι ένιωθε μέσα της ουράνια χαρά.
Την άλλη μέρα η χήρα, είδε πάλι τον Άγιο Λογγίνο λουσμένο στο φώς, με ιμάτια λαμπερά και κρατώντας από το χέρι το μοναχογιό της, ντυμένο με ρούχα γιορτινά κι ο Άγιος τον αγκάλιασε και το παιδί χαμογέλασε ευτυχισμένο. “Βλέπεις γυναίκα, είπε στο όραμα, πού βρίσκεται ο γιος σου; Χαίρε, γιατί εδώ είναι η αιώνια βασιλεία. Σήκω.
Βάλε την κεφαλή και το λείψανο του γιου σου στην ίδια κάσα και πήγαινέ τα στον τόπο όπου κήρυξα το λόγο του Κυρίου”.
Βιαστικά σηκώθηκε η γυναίκα κι έκανε όπως της είπε ο Άγιος. Και παίρνοντας σε μια κάσα το άψυχο κορμί του παιδιού της και την κεφαλή του Εκατόνταρχου, πορεύτηκε στην πατρίδα της, περ’ απ’ τα βουνά, και κει έθαψε τα λείψανα σε τόπο γαλήνης κι ανάπαυσης, κοντά στο σπιτικό της.
Πηγή: Διμηνιαίο Περιοδικό «Μοναχική Έκφραση»,
Τεύχος 13, Μάρτιος-Απρίλιος 2006
Μιχαήλ Σαντοβεάνου, της Ρουμανικής Ακαδημίας Μεταφρ. Αντώνη Μυστακίδη
pemptousia.gr
ΠΗΓΗ:apocalypsejohn.com
Συγκλονίζει το έγγραφο που είδε το φως της δημοσιότητας, σχετικά με την απόφαση της σταύρωσης του Ιησού Χριστού. Η ύπαρξη του συγκεκριμένου χειρόγραφου, ήταν άγνωστη μέχρι και το 1309 μ.Χ., όταν και εντοπίστηκε για πρώτη φορά, στην πόλη L’Aquila, της γειτονικής Ιταλίας.
Το 1381, μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, που βρισκόταν υπό την ηγεσία του Πατριάρχου Ιερεμίου, με σκοπό να μεταφραστεί, όπως και έγινε, τελικά, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Διονύσιο, το 1643.
Όπως φαίνεται και από τη μετάφρασή του, που δόθηκε στη δημοσιότητα, ουσιαστικά, πρόκειται για τη δικαστική απόφαση, που έστειλε τον Ιησού στο μαρτύριο του Σταυρού, μέσα στην οποία, αναφέρονται με κάθε λεπτομέρεια, τα βασανιστήρια που θα έπρεπε να υποστεί ο ίδιος, μέχρι και τη στιγμή της σταύρωσής του.
Το περιεχόμενο της μετάφρασης:
«Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρα αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.
Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι. Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ’ ού βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας τον ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί) ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί) ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ (Ρωμαϊστί). Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τομήσαι απερισκέπτως της τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ’ εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων Βασιλείας.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
- Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
- Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
- Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.
- Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.
- Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.
- Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν».
ΠΗΓΗ:koolnews.gr
