Σήμερα το παρατεταμένο υψηλό επίπεδο της ανεργίας (25,2%, 1.250.000 άτομα, Ιούνιος 2015, από 9,5% το 2009) από το οποίο το 48,5% πλήττει τους νέους και τις νέες (18-24 ετών) η μακροχρόνια ανεργία είναι 73,1% (κάθε άνεργος είναι άνεργος περισσότερο από 2,5 έτη) και σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος, η ύφεση (-25% από το 2010 μέχρι το 2015), η γήρανση του πληθυσμού, η παράταση του φαινομένου της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας, η ανησυχητική συρρίκνωση με διάφορους τρόπους (π.χ. PSI (2012) προκάλεσε απώλειες 12,5 δισ. ευρώ, 53%) του αποθεματικού κεφαλαίου (16,2 δισ. ευρώ το 2015 από 30 περίπου δισ. το 2010) της κοινωνικής ασφάλισης, η σταδιακή συρρίκνωση της κρατικής χρηματοδότησης (18,9 δισ. ευρώ το 2010 και 8,6 δισ. ευρώ το 2015-2018) κλπ., παρά την μείωση των συντάξεων (-45%) και των συνταξιοδοτικών δαπανών από 38 δισ. ευρώ το 2010 σε 28 δισ. ευρώ το 2015, έχουν δημιουργήσει, μεταξύ των άλλων, σοβαρές συνθήκες δυσμενούς οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στα ασφαλιστικά ταμεία, τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους καθώς και στην αλληλεγγύη των γενεών (από την έρευνά μας προκύπτει ότι η σύγκρουση των γενεών στην Ελλάδα θα συντελεσθεί από το έτος 2035-2037 και μετά) με την έννοια ότι όσοι γεννήθηκαν μετά το 1970 η συνταξιοδοτική του παροχή θα είναι μικρότερη από την παρούσα αξία των εισφορών που κατέβαλε κατά την διάρκεια του εργασιακού του βίου).
Παράλληλα, εκ του αποτελέσματος πλέον προκύπτει ότι η...
