Ποια είναι η σπάνια γαία που στοιχίζει 27 εκατ. δολάρια το γραμμάριο

Το Καλιφόρνιο 252 είναι ένα στοιχείο που δεν υπάρχει στη φύση, αλλά παράγεται στο εργαστήριο με βομβαρδισμό άλλων στοιχείων, όπως για παράδειγμα του κιουρίου. Ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των σπάνιων γαιών.

Χρησιμοποιείται σε μηχανές αναζήτησης χρυσού και νερού, ενώ η τιμή του, σύμφωνα με τον businessinsider είναι 27 εκατ. δολάρια το γραμμάριο, κάνοντάς την ακριβότερη... υπαρκτή ουσία.

Και όμως το Καλιφόρνιο 252 δεν είναι η ακριβότερη ουσία γενικότερα. Υπάρχει μία ακόμα η... αντιύλη που θα μπορούσε να κοστίζει 100 τρισ. δολάρια το γραμμάριο.

Η αντιύλη θα μπορούσε να αποτελέσει καύσιμο για διαστημόπλοια και αεροπλάνα στο μέλλον. Οι μηχανές του γνωστού αστρόπλοιου, Enterprise, χρησιμοποιούσαν αντιύλη, όμως με την σημερινή τεχνολογία η παραγωγή της είναι εξωφρενικά ακριβή. 


ΠΗΓΗ:newmoney.gr

Να πώς με την ενέργεια δένεται όλη η ΕΕ στο άρμα των Γερμανών. Και η Ελλάδα, βεβαίως-βεβαίως ..

Στις 23-24 Οκτωβρίου γίνεται στις Βρυξέλλες η Ειδική Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για την ενέργεια και το κλίμα και το Euractiv αποκάλυψε χθες τις θέσεις, με τις οποίες προσέρχονται στη "διαπραγμάτευση" οι χώρες-μέλη.

"Διαπραγμάτευση"; Ποια διαπραγμάτευση; Όπως θα δείτε στο σχετικό πίνακα ...

 (κι αν δεν διακρίνεται καλά, δείτε τον στη Euractiv), οι περισσότερες χώρες προσέρχονται με τις ίδιες πάνω-κάτω θέσεις: ό,τι πει η Γερμανία.

Οι προτεινόμενοι απ' την ΕΕ στόχοι περιλαμβάνουν νομικά δεσμευτική μείωση 40% των αερίων θερμοκηπίου (GG), 30% βελτίωση στην ενεργειακή αποδοτικότητα (EE), και 27% μερίδιο των ΑΠΕ (R) στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ. Τα κράτη-μέλη θα αποφασίσουν αν οι στόχοι για την ενεργειακή αποδοτικότητα και το μερίδιο των ΑΠΕ θα είναι νομικά δεσμευτικοί.

Η Πολωνία εμφανίζεται αντίθετη σε συμφωνία, ενώ η Σουηδία θέλει πιο φιλόδοξους στόχους. Βρετανία και Κύπρος δεν θέλουν νομικά δεσμευτικούς στόχους για την ενεργειακή αποδοτικότητα. Γερμανία, Δανία & Πορτογαλλία θέλουν και τους τρεις στόχους νομικά δεσμευτικούς και στόχο 30% τόσο για τις ΑΠΕ όσο και την αποδοτικότητα.

Και η Ελλάδα; Η Ελλάδα, κύριε, που μας ρωτούσαν πριν λίγα χρόνια; Σύμφωνα με τον πίνακα της Euractiv, η Ελλάδα φαίνεται ότι πάει στη Σύνοδο με αυτοκτονικές διαθέσεις. Εμφανίζεται ότι θέλει νομικά δεσμευτική 40% μείωση των αερίων θερμοκηπίου, μη δεσμευτική 30% βελτίωση στην αποδοτικότητα και δεσμευτική τουλάχιστον 27% συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι επιμένει στη βαθιά λαθεμένη πολιτική να εξωπετάξει το λιγνίτη απ' την ηλεκτροπαραγωγή. Πώς θα έχει η χώρα ρεύμα το 2030; Δεν μας το λέει κανείς, καθώς η περίφημη Επιτροπή Ενεργειακού Σχεδιασμού που είχε συγκροτήσει το ΥΠΕΚΑ δεν μάθαμε ποτέ τι αποτελέσματα είχε, παρόλο που πέρασαν σχεδόν 10 μήνες.

Το αποτέλεσμα της Συνόδου θα αποτελέσει τη θέση με την οποία θα προσέλθει η ΕΕ στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στις 30 Νοεμβρίου στο Παρίσι (COP 21). Ακόμα κι αν ναυαγήσει άλλη μια Διάσκεψη του ΟΗΕ, μετά την Κοπεγχάγη (COP 15), το Κανκούν, το Ντέρμπαν, τη Ντόχα, τη Βαρσοβία και τη Λίμα, η Γερμανία θα έχει επιτύχει να δέσει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση στο άρμα της της "πράσινης παράνοιας". Θα έχει εξασφαλίσει δουλειά για τη Γερμανική βιομηχανία και συνέχιση της επίτευξης εμπορικών πλεονασμάτων σε βάρος των "εταίρων" της.

Την ώρα που οι παντογνώστες πολιτικοί θα αυτοδεσμεύουν την ΕΕ σε μια αυτοκαταστροφική πολιτική πανάκριβης, αλλά και επισφαλούς ενέργειας, η βιομηχανία θα ανοίγει τα πανιά της για άλλες ηπείρους, με πιο φθηνή ενέργεια. 

Καληνύχτα Ευρώπη ...



ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr