Ένα τρελό γλέντι, ένα μεθύσι ευτυχίας, ένα πανηγύρι ικανοποίησης συντελείται τις τελευταίες μέρες στα δελτία των «8». Μια λέξη κλίνεται σε όλες τις πτώσεις, συνοδευόμενη από ξέφρενους αλαλαγμούς χαράς: «Αποκρατικοποίηση»!
Οι στο Πεκίνο, διαπιστώνουν «μηνύματα εμπιστοσύνης των επενδυτών», με αφορμή την έλευση των Καναδών στο αεροδρόμιο των Σπάτων, επιδαψιλεύουν ύμνους στην κυβέρνηση, γιατί «άρχισαν επιτέλους οι αποκρατικοποιήσεις», και γενικώς βρίσκονται σε έναν παροξυσμό που θυμίζει τον αξέχαστο Αυλωνίτη να διαλαλεί την πραμάτεια του, φωνάζοντας:
«Περάστε κύριοι, ό,τι πάρετε ένα τάληρο, κύριοι»...
Παρατήρηση πρώτη: Η πραμάτεια του Αυλωνίτη ήταν δική του. Αυτά που ξεπουλάει ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, το ΤΑΙΠΕΔ και η κομπανία των «8», από επιχειρήσεις μέχρι φράγματα (!), κι από υποδομές στρατηγικού χαρακτήρα μέχρι νερό, γη και θάλασσα (!), από πού τα φέρανε; Από το σπίτι τους;
Παρατήρηση δεύτερη: Αν αυτό το ξεπούλημα είναι «αναπτυξιακό» και «φιλολαϊκό», γιατί η Ελλάδα δε γνώρισε καμία φιλολαϊκή ανάπτυξη, παρά τις Ούλεν, τις Πάουερ, τις Πεσινέ, τους Τομ Πάπας, τους Ωνάσηδες, τους εθνικούς εργολάβους, τους εθνικούς προμηθευτές και τους εθνικούς «νταβατζήδες», που της πίνουν το αίμα από συστάσεώς της;
Παρατήρηση τρίτη: Επειδή το δικό τους κράτος είναι παρακολούθημα των μονοπωλίων. Επειδή το δικό τους κράτος τα πιάνει από τις ιδιωτικές «Ζήμενς». Επειδή το δικό τους κράτος τα βάρη των ιδιωτικών«Λίμαν Μπράδερς» στις ΗΠΑ, των ιδιωτικών «Μπάνκια» στην Ισπανία, των ιδιωτικών τραπεζών στην Ελλάδα τα φορτώνει στο δημόσιο ταμείο και από εκεί στην πλάτη των λαών, από πού προκύπτει ότι το ξεπούλημα είναι το «αντίδοτο», τάχα, στο συνειδητά και ταξικά ξεπουλημένο δικό τους κράτος, ενώ στην πραγματικότητα το ξεπούλημα συνιστά τη συνέχεια και την προέκταση αυτού ακριβώς του ξεπουλημένου - δικού τους - κράτους.
Παρατήρηση τέταρτη: Αν ο λεγόμενος δημόσιος τομέας δουλεύει για λογαριασμό των ιδιωτών κι αν οι μέχρι τώρα κερδοφόροι τομείς του δούλευαν και δουλεύουν για λογαριασμό των «αφεντικών», από πού προκύπτει ότι το ολικό ξεπούλημά τους θα είναι υπέρ του λαού και όχι εις βάρος του λαού, όπως συνέβαινε με το έως τώρα μερικό ξεπούλημά τους;
Ας σταθούμε λίγο στο τελευταίο: Λένε ότι άμα ξεπουλήσουν τα πάντα θα μειωθεί το χρέος, θα μειωθούν τα ελλείμματα, θα μειωθεί η ένταση της λιτότητας. Ξεπερνάμε την απάτη πως, ξεπουλώντας κερδοφόρους τομείς θα μειώσουν το χρέος, και μάλιστα τη στιγμή που στερούν έσοδα και κέρδη από το Δημόσιο για να τα χαρίσουν απευθείας στους κεφαλαιοκράτες!
Θυμίζουμε, πρώτον:
To έτος 2000 το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν 139,2 δισ. ευρώ.
Το 2004 το δημόσιο χρέος είχε ανέλθει στα 201,2 δισ. ευρώ.
Το 2009 το δημόσιο χρέος έφτασε στα 298,5 δισ. ευρώ.
Το 2012 το δημόσιο χρέος, και μάλιστα παρά το «κούρεμα», έφτασε στα 305 δισ. ευρώ.
Θυμίζουμε, δεύτερον:
Εως το τέλος της δεκαετίας του 2000 είχαν ξεπουλήσει και ξαναξεπουλήσει τον Σκαραμαγκά και όλη σχεδόν τη ναυπηγική βιομηχανία. Είχαν ξεπουλήσει την ΑΓΕΤ, τον ΟΤΕ, το 90% του τραπεζικού τομέα, το λιμάνι του Πειραιά, την «Ολυμπιακή», τους οδικούς άξονες της χώρας, το 48,5% της ΔΕΗ, το 38% της ΕΥΔΑΠ, το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια», το 49% του ΟΠΑΠ, το 92% της Εθνικής Τράπεζας, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τη γέφυρα του Ρίου κ.ο.κ.
Και ρωτάμε:
Την περίοδο που συνέβησαν όλα αυτά τα ξεπουλήματα, κι αν τα ξεπουλήματα είναι «καλά», είναι «επενδυτικά», είναι «αναπτυξιακά», πολύ περισσότερο αν τα ξεπουλήματα είναι «σωτήρια» από το χρέος, τότε γιατί το χρέος από το 2000 μέχρι το 2012 - ενόσω δηλαδή συνέβησαν αυτά τα ξεπουλήματα - υπερδιπλασιάστηκε;
Η απάντηση είναι προφανής, την έχουμε επισημάνει πολλάκις και θα την επαναλάβουμε:
Δεν ξεπουλάνε για να μειώσουν τα χρέη, αλλά για να ενισχύσουν την κερδοφορία της ολιγαρχίας, παραδίδοντάς της, για να ξεζουμίσει, ό,τι απέμεινε από τη δημόσια περιουσία.
Δεν ξεπουλούν για να «πληρώσουν τα χρέη της χώρας». Ξεπουλούν για να εκπληρώσουν το μόνο χρέος που αναγνωρίζουν και το μόνο «χρέος» που τους καθοδηγεί: Το ταξικό τους χρέος απέναντι στα μονοπώλια και τους κεφαλαιοκράτες που υπηρετούν.
[Του Ν. Μπογιόπουλου από τον Ριζοσπάστη]
ΠΗΓΗ defencenet.gr
“ Και στην κυβέρνηση πανηγυρίζουν ”
Την εκτίμηση ότι το θετικό -κατά 20.460 θέσεις εργασίας – ισοζύγιο της απασχόλησης το πρώτο τετράμηνο του έτους είναι «εποχιακή συμπεριφορά» εξέφρασε ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης, μιλώντας στον ΒΗΜΑ 99,5 Η αύξηση, σημείωσε, οφείλεται στις προσλήψεις που κάνουν οι τουριστικές επιχειρήσεις αυτόν τον καιρό, και πως αργότερα η εικόνα θα αντιστραφεί και πάλι.
Ο κ. Ρομπόλης προέβλεψε ότι το 2013 η ανεργία θα κλιμακωθεί στο 29% και η ύφεση στο 5,5%, και εξήγησε ότι «θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να απορροφηθούν» οι άνεργοι, καθώς σύμφωνα με μελέτες για να δημιουργηθούν 50.000 θέσεις εργασίας χρειάζεται αύξηση 3,5% – 4% αύξηση του ΑΕΠ.
ΠΗΓΗ:
papaioannou-giannis.net
Σε ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι «προκειμένου να επιβάλει την αντικοινωνική και αδιέξοδη πολιτική της, έχει -εδώ και καιρό- επιλέξει τη μέθοδο των συκοφαντικών, διασπαστικών και υπονομευτικών επιθέσεων κατά των εργαζομένων», ενώ παράλληλα καταφεύγει «στην ποινικοποίηση και στην ίδια την κατάργηση των αγώνων, των Συνδικάτων και της συλλογικής δράσης».
Η κυβέρνηση, τονίζει η Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ, προσχηματικά επικαλείται την αγωνία των μαθητών την ώρα που η ίδια έχει την αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση που δημιουργείται στο χώρο της Παιδείας και την καλεί να μην προχωρήσει στις υποχρεωτικές μεταθέσεις και απολύσεις Εκπαιδευτικών -και γενικότερα Δημοσίων Υπαλλήλων- καθώς και στο κλείσιμο σχολείων.
Μόνη απάντηση, καταλήγει, είναι «η μαζική συλλογική δράση, η συνέχιση του αγώνα και η ένταση της πάλης για την ανατροπή των μνημονίων και των πολιτικών που τα συνοδεύουν» και στο πλαίσιο αυτό γνωστοποιεί ότι θα συνεδριάσει, εκτάκτως, το πρωί της Δευτέρας, προκειμένου να αποφασίσει «για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στο νέο αυταρχικό κυβερνητικό κατήφορο».
ΠΗΓΗ:newsbomb.gr
Αντιλαμβάνομαι πλήρως την αγωνία των υποψήφιων των πανελλαδικών εξετάσεων, των γονιών τους και οποιουδήποτε άλλου ενδιαφερομένου, σχετικά με την πιθανή απεργία των εκπαιδευτικών. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των επιβατών του Μετρό και λοιπών ΜΜΜ, όταν απεργούν οι εργαζόμενοι του Μετρό και λοιπών ΜΜΜ.
Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των ασθενών όταν απεργούν οι φαρμακοποιοί. Όπως αντιλαμβάνομαι την αγωνία των περιπτεράδων που πουλάνε παγωτά όταν απεργεί η ΔΕΗ. Όπως αντιλαμβάνομαι...
την αγωνία των ασφαλισμένων όταν απεργούν οι ιδιώτες γιατροί διακόπτοντας τη σχέση τους με τον ΕΟΠΥΥ.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν πρέπει να απεργεί κανείς. Να μη διεκδικεί κανείς. Είναι κατανοητό όλο αυτό. Στα χρόνια που ζούμε, τα πάντα είναι κατανοητά και όλα τα αδύνατα έχουν γίνει δυνατά. Επίσης, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη των κυβερνήσεων να δημιουργούν εντάσεις με τους εργαζόμενους ώστε να τους οδηγούν σε απεργίες και κατόπιν να επιβάλουν το μέτρο της επίταξής τους, με σκοπό να κάνουν επίδειξη δύναμης και να δείξουν ποιος είναι το αφεντικό σε αυτό το μπουρδέλο.
Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι η κίνηση της «προληπτικής επιστράτευσης» που αποφασίστηκε για την πιθανή απεργία των εκπαιδευτικών. Όπως αναγράφεται στο Σύνταγμα:
«Σύνταγμα του Κράτους
MEPOΣ ΔEYTEPO – Aτομικά και κοινωνικά δικαιώματα
Αρθρο 23 – (Συνδικαλιστική ελευθερία)
1. Tο Kράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ’ αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.
2. H απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων.
Απαγορεύεται η απεργία με οποιαδήποτε μορφή στους δικαστικούς λειτουργούς και σ’ αυτούς που υπηρετούν στα σώματα ασφαλείας. Tο δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημόσιων υπαλλήλων και των υπαλλήλων της τοπικής αυτοδιοίκησης και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και του προσωπικού των κάθε μορφής επιχειρήσεων δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου, υπόκειται στους συγκεκριμένους περιορισμούς του νόμου που το ρυθμίζει. Oι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του.»
Κατόπιν τούτου και ασχέτως με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την πιθανότητα απεργίας των εκπαιδευτικών μέσα στις Πανελλήνιες , το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι το ΣΥΝΤΑΓΜΑ του Κράτους απεργεί. Κι επειδή δε μπορεί ένα ΣΥΝΤΑΓΜΑ Κράτους να απεργεί, εφόσον δεν ισχύει γίνεται ξεκάθαρο ότι έχει καταλυθεί. Σχετικά με την κατάλυση του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ του Κράτους, έχει προβλεφθεί το εξής:
«Σύνταγμα του Κράτους
MEPOΣ TETAPTO – Eιδικές τελικές και μεταβατικές διατάξεις
TMHMA Δ΄ – Aκροτελεύτια διάταξη
‘Αρθρο 120 – (Ακροτελεύτια διάταξη)
1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Αθήνα, 18 Aπριλίου 2001»
Από τη στιγμή, λοιπόν, που όχι μόνο δεν υπάρχουν πολίτες να υπερασπιστούν το Σύνταγμα, αλλά πολλοί πολίτες υπερασπίζονται την κατάλυσή του, το συμπέρασμα είναι ότι έχουν καταργηθεί οι πολίτες. Καθόλου ενθαρρυντικό βέβαια, αλλά ποιος είπε ότι η πραγματικότητα είναι πάντα βολική για το Σύνταγμα, την ελευθερία και τη Δημοκρατία;
Αν αύριο κάποιος από εκείνους που σήμερα υπερασπίζονται ή με τη σιωπή τους συναινούν στην κατάλυση του Συντάγματος, επικαλεστεί το Σύνταγμα για να υπερασπιστεί τα δικά του συμφέροντα, ας πάει πρώτα να ρίξει μια μεγάλη φτυσιά στον καθρέφτη του. Θα είναι το πιο έντιμο πράγμα που θα κάνει στη ζωή του.
Από τον ΚΑΡΤΕΣΙΟ, μονταζ Γρέκι
ΠΗΓΗ:greki-gr.blogspot.gr
Η Ελλάδα θα γίνει η πρώτη χώρα στην ιστορία που θα αποφασίσει να αναδιαρθρώσει τα χρέη της προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, γράφει το International Financing Review (IFR), η εβδομαδιαία έκδοση σχολίων και αναλύσεων του Reuters. Έτσι, για πρώτη φορά τίθεται υπό αμφισβήτηση το έως τώρα αδιαμφισβήτητο στάτους του προτιμώμενου πιστωτή (δηλαδή αυτού που πληρώνεται πρώτος και στο ακέραιο, ακόμα και σε περιπτώσεις default), που πάντα επέμενε να έχει το ΔΝΤ, για να συμμετάσχει σε κρατικές διασώσεις.
Επικαλούμενο ανθρώπους που συμμετέχουν στις προσπάθειες της Ελλάδας να βάλει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της και να επιστρέψει τελικά στις αγορές ομολόγων, το IFR μεταφέρει την εκτίμηση ότι η αναδιάρθρωση των χρεών της χώρας προς το ΔΝΤ είναι αναπόφευκτη, στο πλαίσιο του λεγόμενου OSI, δηλαδή της αναδιάρθρωσης των δανείων διάσωσης της Ελλάδας.
“Η Ευρώπη δεν θα επιτρέψει την αναδιάρθρωση των χρεών προς αυτήν εκτός και εάν το ΔΝΤ ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο”, λέει δικηγόρος που συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για το ελληνικό χρέος. “Η Ευρώπη θα πει ότι οι Αμερικανοί φορολογούμενοι, ως οι μεγαλύτεροι μέτοχοι του ΔΝΤ, δεν θα πρέπει να αποπληρωθούν, την ώρα που οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι υποφέρουν”.
“Αυτή είναι η τραγωδία της απόφασης του Strauss-Kahn να επιτρέψει στους Ευρωπαίους να δώσουν μόνο τα δύο τρίτα της χρηματοδότησης. Και για αυτό το καθεστώς του προτιμώμενου πιστωτή του ΔΝΤ βρίσκεται τώρα σε κίνδυνο”, σημειώνει ο ίδιος δικηγόρος, αναφερόμενος στον πρώην επικεφαλής του Ταμείου, επί των ημερών του οποίου επιτεύχθηκε η συμφωνία για την ελληνική διάσωση.
Ο Lee Buchheit, ειδικός στις αναδιαρθρώσεις χρεών, που λειτουργεί ως νομικός σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης, παραδέχεται ότι το OSI (η αναδιάρθρωση των δανείων διάσωσης) είναι απλά θέμα χρόνου για τις καταχρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Και αυτό γιατί έπειτα από το περσινό PSI, το ελληνικό χρέος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών επενδυτών ισοδυναμεί μόλις στο 10% του συνολικού ποσού των 300 δισ. ευρώ (156% του ΑΕΠ στα τέλη του 2012) που βαραίνει τη χώρα.
Όμως, το συνολικό ελληνικό χρέος εξακολουθεί να θεωρείται μη βιώσιμο και να εμποδίζει την επιστροφή της χώρας στις αγορές ομολόγων.
“Το μόνο πράγμα που χωρίζει την Ελλάδα από την ανάκτηση της πρόσβασης στις αγορές είναι το χρέος προς τον επίσημο τομέα”, λέει ο δικηγόρος που μίλησε στο IFR.
Εξάλλου, ο Buchheit εξηγεί ότι το OSI έχει ήδη αρχίσει, με τη μείωση των επιτοκίων των δανείων διάσωσης και την επιμήκυνση της ωρίμανσής τους. Κάτι ανάλογο έγινε και με το τραπεζικό χρέος που βάρυνε το ιρλανδικό κράτος.
Το ΔΝΤ επέμενε έως τώρα ότι οι όροι των δανείων του προς την Ελλάδα δεν μπορούν να αλλάξουν. Αλλά έχοντας δανείσει 28 δισ. δολάρια στη χώρα, θα πρέπει να επανεξετάσει τη στάση του αυτή, εάν θέλει να δει την Ελλάδα να επιστρέφει στις αγορές ομολόγων, σημειώνει η ανάλυση.
Αυτή την εβδομάδα, πάντως, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Gerry Rice, επιχείρησε να πετάξει το μπαλάκι στην Ευρώπη. “Δεν βλέπω ότι μπορούν να γίνουν συζητήσεις για το OSI σε αυτή τη φάση. Όμως, οι προβλέψεις μας δείχνουν ότι η περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους θα χρειαστεί για να τηρήσει η Ευρώπη τη δέσμευσή της να μειώσει το ελληνικό χρέος σημαντικά, σε βιώσιμα επίπεδα”, είπε.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ
Με την δανειακή σύμβαση της Ελλάδας, έχουμε ασχοληθεί αρκετά στο παρελθόν...
Ας δούμε και ξαναθυμηθούμε τι αναφέρεται στο άρθρο 2 "ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ", απ΄όπου προκύπτει στην ουσία ότι οι δανειστές μας μπορούν να «πουλήσουν» το δάνειο σε οποιονδήποτε πχ. Τουρκία, Αμερική, Ισραήλ, ή και σε ιδιώτες πχ. Σόρος κλπ...
Οι δανειστές μπορούν να εκχωρήσουν ή να μεταβιβάσουν με κάθε άλλο
τρόπο οποιαδήποτε από τα δικαιώματά τους, υπό την προϋπόθεση προηγούμενης γραπτής συναίνεσης όλων των δανειστών. Όπως αντιλαμβάνεστε δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα ο δανειολήπτης, δηλαδή η Ελλάδα, να παρέμβει και να αντιταχθεί στο θέμα αυτό.
Επίσης, κατ’ εξαίρεση ένας δανειστής έχει δικαίωμα μονομερώς να εκχωρήσει ή και να μεταβιβάσει είτε μέρος των δικαιωμάτων του στο πλαίσιο ανακατανομής των συμμετοχών των δανειστών είτε οποιοδήποτε από τα δικαιώματά του στο κράτος-μέλος που είναι ο εγγυητής του.
2. ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
(1) Οι υποχρεώσεις του κάθε Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση είναι ατομικές. Αδυναμία ενός Δανειστή να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από τη Σύμβαση, δεν επηρεάζουν τις υποχρεώσεις οποιουδήποτε άλλου Δανειστή σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση. Κάθε Δανειστής δεν ευθύνεται για τις υποχρεώσεις άλλου Δανειστή που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση.
(2) Τα δικαιώματα του κάθε Δανειστή που απορρέουν από ή σχετίζονται με την παρούσα Σύμβαση, είναι διακριτά και ανεξάρτητα δικαιώματα και κάθε χρέος του Δανειολήπτη που απορρέει από τη Σύμβαση αυτή προς έναν Δανειστή, αποτελεί ένα διακριτό και ανεξάρτητο χρέος. Ο Δανειολήπτης οφείλει να μην δίνει προτεραιότητα σε έναν Δανειστή έναντι των άλλων Δανειστών.
(3) Οι Δανειστές και ο Δανειολήπτης δεν επιτρέπεται να εκχωρήσουν ή καθ’ οιονδήποτε άλλο τρόπο να μεταβιβάσουν οποιοδήποτε από τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις τους (ή, όσον αφορά τους Δανειστές, να συνάπτουν συμβάσεις με οποιοδήποτε τρίτο μέρος με σκοπό να μεταβιβάσουν το σύνολο ή μέρος της συμμετοχής τους προς το Δανειολήπτη ή το σύνολο ή μέρος των κινδύνων και των ωφελειών που απορρέουν από την συμμετοχή τους στην παρούσα Σύμβαση) χωρίς την προηγούμενη γραπτή συναίνεση όλων των Δανειστών.
(4) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 2 (3) ανωτέρω, ένας Δανειστής έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει ή/και να μεταβιβάσει:
(α) μέρος (αλλά όχι το σύνολο) των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του που απορρέουν από ένα Δάνειο στο πλαίσιο της ανακατανομής των συμμετοχών των Δανειστών (όπως ορίζεται στο Άρθρο 3 (6) κατωτέρω) μεταξύ τους όπως προβλέπεται στο Άρθρο 6 της Συμφωνίας μεταξύ των Πιστωτών, ή
(β) οποιοδήποτε από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του, τα οποία απορρέουν από ένα Δάνειο, στο Κράτος Μέλος που είναι ο εγγυητής του.
(5) Κάθε τέτοια εκχώρηση και μεταβίβαση γίνεται σύμφωνα με τους όρους του Άρθρου 13.
(6) Μετά από την εκχώρηση και μεταβίβαση οιωνδήποτε δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων, οι συγκεκριμένοι Δανειστές οφείλουν αμελλητί να γνωστοποιούν εγγράφως στο Δανειολήπτη μια τέτοια εκχώρηση και μεταβίβαση.
Να μην ξεχνάμε επίσης ότι:
2)H Ελλάδα παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από όλες τις ενστάσεις εθνικής κυριαρχίας και από κάθε άλλη ένσταση ασυλίας (κάθε ασυλία που έχει το κράτος και η περιουσία του) απέναντι στους δανειστές της. Πρόκειται περί πρωτοφανούς για το Διεθνές Δίκαιο δήλωσης υποτέλειας.
Το κείμενο του άρθρου 14 παρ. 5 της Σύμβασης, που περιέχει αυτόν τον όρο, ορίζει, επί λέξει, τα εξής:
"Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος"
ΠΗΓΗ:
exomatiakaivlepo.blogspot.com
Οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ μεταξύ ΓΣΕΕ και εργοδοτικών οργανώσεων, και στις οποίες ως μέγιστο διακύβευμα τίθενται η διάσωση του επιδόματος γάμου και των θεσμικών ρυθμίσεων της ΕΓΣΣΕ, το μόνο που προσφέρουν είναι η δημιουργία .... επικοινωνιακών εντυπώσεων και εξυπηρετούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες, που βλάπτουν τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Όλοι γνωρίζουν ότι η νεοφιλελεύθερη μνημονιακή νομοθεσία, ικανοποιώντας την εργοδοτική ατζέντα, έχει καταστρέψει όλο το δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων.
Είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς, ότι οι ίδιοι οι εργοδότες που κατάφεραν την ουσιαστική κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και την συνολική αποδιάρθρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, θα συναινέσουν τώρα στη διατήρηση των εργασιακών κεκτημένων.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, και αυτή γνωρίζει, ότι στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει η δυνατότητα υπογραφής καθολικής και δεσμευτικής ΕΓΣΣΕ σε ότι αφορά μισθολογικούς όρους (άρα και το επίδομα γάμου), ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που το σύνολο των εργοδοτικών οργανώσεων «αποδεχτεί» κάτι τέτοιο, εφόσον οι επιχειρήσεις που δεν είναι μέλη σε αυτές, δεν θα υποχρεώνονται στην εφαρμογή τους.
Σε ότι αφορά τις θεσμικές κατακτήσεις, η διαπραγμάτευση είναι στον αέρα, τόσο γιατί διεξάγεται από μηδενική βάση, εγκυμονώντας κινδύνους για απώλειες θεσμικών όρων (πολλοί από τους οποίους είναι ήδη νομοθετικά κυρωμένοι), όσο και από το ενδεχόμενο η ΕΓΣΣΕ να μην υπογραφεί από το σύνολο των εργοδοτικών οργανώσεων, καθιστώντας έτσι την ΕΓΣΣΕ μια καρικατούρα Συλλογικής Σύμβασης.
Άλλωστε κάποιες από εργοδοτικές οργανώσεις έχουν συμβάλει στην αφαίρεση της αρμοδιότητας από τη Διαιτησία - ΟΜΕΔ, να ρυθμίζει θεσμικά ζητήματα, ώστε αυτά κάποια στιγμή να καταργηθούν. Άλλωστε, η προκλητική στάση του ΣΕΒ να μη συμμετάσχει στην δεύτερη διαπραγματευτική συνάντηση αλλά και οι «επιφυλάξεις» του ΣΕΤΕ, δεν είναι καθόλου τυχαίες. Προαναγγέλλουν είτε το δρομολογημένο ναυάγιο στο οποίο θα περιέλθουν οι διαπραγματεύσεις, είτε στην καλύτερη περίπτωση θα κινηθούν σε ασφυκτικά προκαθορισμένα και αποδεκτά πλαίσια.
Μέσα σε αυτές συνθήκες, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δείχνει να είναι αλλού.
Από τη μια εμφανίζεται να καταγγέλλει την καθολική απορρύθμιση των συλλογικών συμβάσεων χωρίς να κάνει τίποτε για αυτό και από την άλλη φαίνεται να κινείται στα όρια πολιτικών τακτικισμών που εφευρίσκονται από τους πολιτικούς εντολοδόχους της, σε μια προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρισης ενός αντεργατικού ανοσιουργήματος, του οποίου οι ίδιοι είναι οι αρχιτέκτονες.
Παράλληλα υπονομεύεται και η επιλογή της ίδιας της ΓΣΕΕ που έχει σκοπό τη νομική ανατροπή του μνημονίου από το ΣτΕ και από διεθνείς οργανισμούς.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, συνεχίζει δυστυχώς το παιγνίδι του «υπεύθυνου κοινωνικού εταίρου» και στο όνομα του ρεαλισμού εξακολουθεί να νομιμοποιεί νέες ήττες για τους εργαζόμενους.
Επιμένει να κινείται σε μια γραμμή διαδοχικών υποχωρήσεων, που μας έφθασε στο σάρωμα των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας και της ίδιας της υπόστασης των συνδικάτων.
Δεν δείχνει να συνειδητοποιεί ότι η μόνη διέξοδος είναι ο συντονισμός και η ανάπτυξη μαζικών εργατικών αγώνων με αίτημα την αποκατάσταση του δικαίου των συλλογικών συμβάσεων και την ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών του Μνημονίου.
Δείχνει να μην κατανοεί ότι αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι ένα σχέδιο επεξεργασμένης τακτικής, μάχης και διεκδίκησης μέχρι τη νίκη, προκειμένου τα συνδικάτα να ανακτήσουν τη χαμένη τους διαπραγματευτική ικανότητα και να μπορούν να καθορίζουν μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας.
Η Αυτόνομη Παρέμβαση καλεί για μια ακόμα φορά τη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ να εγκαταλείψει τη διαμεσολάβηση σε επίπεδο κορυφής και την τακτική των ψευτοσυννενοήσεων και να εμπλέξει όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα σε έναν ανένδοτο αγώνα, που θα είναι από τα πράγματα σκληρός, διαρκής και θα γίνει με νέους ταξικούς όρους.
ΠΗΓΗ:pak-elta.gr/
Σύντομα, ίσως και στο τέλος του χρόνου, θα υπάρξει το πλαίσιο ανάπτυξης του κοινόχρηστου δικτύου φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας FORTISIS, κ. Δ. Μιχαρικόπουλο, ως το τέλος του 2013 πιθανολογείται η διαμόρφωση του πρώτου εθνικού δικτύου κοινόχρηστης φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Επιπλέον αναφέρθηκε και στα προβλήματα, τα οποία παρατηρούνται για τη διάδοση της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα.
Μάλιστα, η Ε.Ε. παρουσίασε πρόσφατα το σχέδιο για την ενίσχυση των υποδομών ηλεκτρικού ανεφοδιασμού και για την Ελλάδα συγκεκριμένα πρότεινε την εγκατάσταση 13.000 σημείων φόρτισης μέχρι το 2020.
Από την άλλη πλευρά, ο κ. Μιχαρικόπουλος, τόνισε ότι στην παρούσα φάση η ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα βρίσκεται στα σπάργανα, καθώς θα πρέπει να ολοκληρωθεί πρώτα η αδειοδότηση κι έπειτα η εγκατάσταση των πρώτων σημείων κοινόχρηστης φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Επιπλέον, οι πολύπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες, καθώς και η έλλειψη γενικού κρατικού σχεδιασμού στην Ελλάδα για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης επιβραδύνουν τις όποιες επενδύσεις στον τομέα αυτό. Είναι μάλιστα αναγκαίο να συνυπολογιστεί, ότι οι επενδύσεις στην ηλεκτροκίνηση δεν επιβαρύνουν καθόλου τον δημόσιο προϋπολογισμό, καθώς πρόκειται για ιδιωτικές πρωτοβουλίες και μάλιστα υψηλού ρίσκου απόδοσης.
Παράλληλα θα πρέπει να επανεξετασθεί ο «φόρος πολυτελείας» στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα γιατί επιφέρει ακόμα μία δυσκολία στην ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης.
Μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών, θα εγκατασταθούν στο Δήμο Αθηναίων οι πρώτοι πιλοτικοί σταθμοί φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων εντός του πράσινου δακτυλίου. Θα ακολουθήσουν έπειτα και άλλοι δήμοι στην Ελλάδα, προκειμένου να λειτουργήσει ένα βασικό δίκτυο. Τα κοινόχρηστα σημεία φόρτισης, στα οποία οι πρώτοι χρήστες ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα μπορούν να ανεφοδιάζουν τα οχήματά τους, θα διαθέτουν ακόμα και ταχυφορτιστές, οι οποίοι φορτίζουν εντός 15-20 λεπτών.
Τέλος καθώς δείχνουν τα στοιχεία, οι πωλήσεις στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αυξάνονται παγκοσμίως, σε ένα πλαίσιο οικονομικότερης κατανάλωσης και μάλιστα με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον.
[Πηγή: autotriti.gr]
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ: ΑΥΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟΥ
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΑ
-Ο αναλυτής του κόμματος της Μέρκελ προτείνει ανάπτυξη του Μπούντεσβερ παντού
-Μιλά για «δόγμα» που πρέπει να υιοθετήσει το Βερολίνο κατά κοινωνικών αναστατώσεων
-Αναφέρει ρητά ότι πρέπει να σταλεί στρατιωτική μονάδα στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Πορτογαλία
-«Να αναλάβουμε την πειθαρχία της Ευρώπης, όπως οι ΗΠΑ κάνουν με τους άλλους»
-Ζητά οργάνωση μέχρι και κατά αντάρτικου στη χώρα μας!
Να στείλει στρατιωτικές μονάδες στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Πορτογαλία, για να
επιβάλλει την πειθαρχία και να «προλάβει» κοινωνική αναστάτωση και αντάρτικες ενέργειες, προτείνει διαβαθμισμένη μελέτη που έγινε για λογαριασμό του γερμανικού Υπουργείου Άμυνας. Η μελέτη, μέρος από το περιεχόμενο της οποίας φέρνει σήμερα στο φως η “PRESS”, υπογράφεται από κορυφαίο αναλυτή του κόμματος της Γερμανίδας Καγκελαρίου Μέρκελ. Αντί να πληρώσουν τις κατοχικές αποζημιώσεις δηλαδή, οι Γερμανοί σκέφτονται να ξαναστείλουν στρατό στην Ελλάδα;
Όπως επισημαίνει και ο διεθνολόγος- στρατιωτικός αναλυτής Δρ Αθανάσιος Δρούγος, ο οποίος έχει ιδία γνώση της διαβαθμισμένης (άκρως απόρρητης) μελέτης, μπορεί να πρόκειται για αθλιότητα και μάλιστα από κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, όμως ίσως το «δικαιολογεί» το γεγονός ότι ο συντάκτης της μελέτης θεωρεί πως η Γερμανία πρέπει να γίνει όπως ήταν κάποτε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Το προεδρείο της ΟΤΟΕ και οι εκπρόσωποι των διοικήσεων τραπεζών συμφώνησαν σήμερα για την υπογραφή νέας κλαδικής σύμβασης των τραπεζοϋπαλλήλων, διάρκειας 2,5 ετών, που θα ισχύει από την 1η Ιουλίου έως την 31η Δεκεμβρίου 2015.
Η νέα σύμβαση προβλέπει μειώσεις βασικών μισθών 6%, καθώς και μείωση 3,5% που θα προέλθει από την κατάργηση του επιδόματος ισολογισμού για το διάστημα που θα ισχύσει η σύμβαση (μισός μισθός ετησίως). Πέραν αυτών, στη νέα κλαδική σύμβαση θα περιέχεται «ρήτρα απασχόλησης» με την οποία εκφράζεται «η ισχυρή βούληση των δύο μερών να διασφαλίσουν - διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας του κλάδου» .
Στον θεσμικό τομέα της σύμβασης προβλέπεται ευέλικτο ωράριο (τρεις βάρδιες εργασίας) καθημερινά από 7.45 έως 19.00, το οποίο θα ισχύει μόνο στις «διοικητικές μονάδες των τραπεζών» και όχι «στις μονάδες του δικτύου συναλλαγών (καταστήματα)».
Η σύμβαση υπογράφηκε μετά το ξεπέρασμα της εμπλοκής που είχε προκληθεί στην Εθνική τράπεζα, όπου στην επιχειρησιακή σύμβαση του 2012 (με μειώσεις 7,5%) περιέχεται «ρήτρα συμψηφισμού» οποιασδήποτε μείωσης προέλθει στο μέλλον, είτε από κλαδική σύμβαση, είτε με από νόμο της κυβέρνησης.
Στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε οι μειώσεις της κλαδικής σύμβασης να συμψηφισθούν με αυτές της επιχειρησιακής σύμβασης, κάτι που δεν δεχόταν η διοίκηση της Εθνικής. Τελικώς, ο σύλλογος υπαλλήλων της ΕΤΕ συμφώνησε με τη διοίκηση και οι μειώσεις θα ισχύσουν «σωρευτικά και όχι συμψηφιστικά».
Ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ κ. Στ. Κούκος χαρακτηρίζει τη συμφωνία «σημαντική» για τη χρονική περίοδο που επιτεύχθηκε και τονίζει πως «διασφαλίζεται το εργασιακό καθεστώς στο χώρο των τραπεζών» ενώ «αποφεύχθηκαν οι ατομικές συμβάσεις που θα ανέτρεπαν εργασιακές κατακτήσεις δεκαετιών».
ΠΗΓΗ:newsit.gr
Ανοικτό ενδεχόμενο για νέα μείωση συντάξεων αφήνει στην τριμηνιαία έκθεσή της η επιστημονική επιτροπή της Βουλής που παρακολουθεί την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού λόγω του εκρηκτικού μίγματος που δημιουργούν: ύφεση, ανεργία, ανασφάλιστη εργασία και συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Τα μέλη του γραφείου, στα συμπεράσματα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού το πρώτο 3μηνο του 2013, αν και επισημαίνουν πως «δεν υπάρχουν (οικονομικά και κοινωνικά) περιθώρια για περαιτέρω μέτρα λιτότητας» τονίζοντας ότι το βάρος πρέπει να πέσει στην «μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την αναμόρφωση της Δημόσιας Διοίκησης» εκτιμούν πως «η ύφεση και η ανεργία, σε συνδυασμό με την επέκταση της ανασφάλιστης εργασίας και την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κ.α., αυξάνουν τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε νέες περικοπές συντάξεων και έτσι ανατροφοδότηση της ύφεσης».
«Τα φορολογικά έσοδα αποκλίνουν»
Πέραν αυτών η επιτροπή κρούει τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με την πορεία των φορολογικών εσόδων σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «μεγάλη υστέρηση σημειώθηκε στα καθαρά έσοδα και ιδιαίτερα στα έσοδα από έμμεσους φόρους, όπως στον ΦΠΑ, στον ΕΦΚ καπνού και πετρελαιοειδών. Πηγές αβεβαιότητας ωστόσο, δημιουργούν οι χαμηλότερες έναντι του στόχου επιστροφές φόρων, καθώς και τα μεγαλύτερα -έναντι των στόχων-έσοδα του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων που όμως δεν συμβαδίζουν με τις αντίστοιχες δαπάνες». Προσθέτουν πως «Σε αντίθεση με τις πρωτογενείς δαπάνες του ΤΠ, η πορεία των καθαρών εσόδων του Τ.Π. εξακολουθεί να είναι σημαντικά αρνητική καθώς αυτά σημείωσαν πτώση κατά 6,3% σε ετήσια βάση, στα ¤10,7δις στο πρώτο τρίμηνο 2013, από αύξησή τους κατά 2,9% στο πρώτο τρίμηνο 2012». Εξηγούν δε, πως τα έσοδα του πρώτου τριμήνου έχουν επηρεαστεί αρνητικά από πολλούς παράγοντες όπως:
- η σημαντική μείωση των εισοδημάτων των μισθωτών και συνταξιούχων, οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα φοροδιαφυγής
- η διόγκωση της φοροδιαφυγής των μη μισθωτών, ως αποτέλεσμα της αύξησης των φορολογικών συντελεστών, σε συνδυασμό με την αναποτελεσματική λειτουργία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Ενώ τονίζει πως «Η περιοριστική δημοσιονομική και εισοδηματική πολιτική εντείνει αναμφίβολα την ύφεση και per se, δηλαδή χωρίς την αντεπίδραση άλλων παραγόντων που θα την εξουδετερώσουν, τείνει να τροφοδοτεί ένα σπιράλ προς τα κάτω. Π.χ. η μεγάλη αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ και του ειδικού φόρου κατανάλωσης (ΕΦΚ) για το πετρέλαιο, στο πλαίσιο της εξίσωσης των φορολογικών συντελεστών για διαφορετικές χρήσης του πετρελαίου, συνοδεύθηκαν από πτώση των αντίστοιχων εσόδων λόγω μείωσης της κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης. Φυσικά αναζητούνται τρόποι για να αντισταθμισθούν οι απώλειες. Επιπλέον, η ύφεση και η ανεργία, σε συνδυασμό με την επέκταση της ανασφάλιστης εργασίας και την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε ΙΚΑ, ΟΑΕΕ κ.α., αυξάνουν τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε νέες περικοπές συντάξεων και έτσι ανατροφοδότηση της ύφεσης. Η κατάσταση του ασφαλιστικού συστήματος είναι όντως ασταθής και οι τάσεις μπορούν να αναστραφούν μόνον αν αποδώσουν γρήγορα άλλα μέτρα και πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας (ΕΣΠΑ, μεγάλα έργα κλπ)».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Διαβάστε εδώ ολόκληρη την έκθεση
Δίχτυ προστασίας απλώνει ο Άρειος Πάγος στους εργαζομένους που βρίσκονται αντιμέτωποι με την απόλυση λόγω του λουκέτου που βάζουν δεκάδες επιχειρήσεις, λόγω της οικονομικής κρίσης .
Σύμφωνα με απόφαση που εξέδωσε το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, όταν μία επιχείρηση κλείνει ακόμη και για λόγους ανώτερης βίας θα πρέπει να αποζημιώνει τους εργαζόμενους οι οποίοι απολύονται.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην συγκεκριμένη απόφαση του ανώτατου Δικαστηρίου...
«...ανώτερη βία δεν υφίσταται στην περίπτωση που τα επικαλούμενα από τον εργοδότη περιστατικά ανάγονται στον κύκλο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας και στη σφαίρα κινδύνου αυτού, αφού αυτά θα μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν…. Ούτε όμως, συνιστά ανώτερη βία, χωρίς την συνδρομή άλλης περιστάσεως, η κακή πορεία της οικονομικής καταστάσεως της επιχειρήσεως και ειδικότερα η δυσαναλογία μεταξύ των εξόδων αυτής, μεταξύ των οποίων και οι αποδοχές των εργαζομένων και των από την επιχειρηματική δραστηριότητα εσόδων, αφού είναι γεγονός προβλέψιμο δια καταβολής της συνήθους επιμελείας, κείμενον εντός του συνήθους επιχειρηματικού κινδύνου».
Με το σκεπτικό αυτό, το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου υποχρεώνει αγροτική συνεταιριστική οργάνωση να καταβάλει σε εργαζόμενο που απολύθηκε τη νόμιμή του αποζημίωση, που φτάνει στο ύψος των 32.495 ευρώ.
Ο εργαζόμενος, ως οδηγός σε αγροτική συνεταιριστική οργάνωση στο χώρο της γαλακτοκομίας, η οποία συνεργαζόταν αποκλειστικά και επί 16 συναπτά έτη με συγκεκριμένη εταιρεία, απολύθηκε όταν διακόπηκε αυτή η συνεργασία, επικαλούμενη το γεγονός ότι κατέφυγε σε εκκαθάριση λόγω χρεών.
Ο οδηγός προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά της συνεταιριστικής οργάνωσης και το Πρωτοδικείο του επιδίκασε το ποσό των 32.495 ευρώ ως αποζημίωση απολύσεως, απόφαση η οποία, αργότερα, ανατράπηκε από το Εφετείο.
Τελικά όμως ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε ότι το Εφετείο έσφαλε στην κρίση του, αφού τα αποτελέσματα των οικονομικών προβλημάτων «θα μπορούσαν εκ των προτέρων να ληφθούν υπόψη ως ενδεχόμενα κατά την κοινή πείρα και συνεπώς να αντιμετωπιστούν με άλλες ενέργειες, όπως εξεύρεση άλλων πελατών, αλλαγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας, κ.λπ»
ΠΗΓΗ:zougla.gr
