Γιατί οι κυνηγοί διαμαντιών σταματούν το ψάξιμο

Κάποιες φορές είναι τόσο δύσκολο να βρει κανείς διαμάντια που ακόμα κι ο πιο φιλόδοξος αδαμαντωρύχος παραιτείται κάθε προσπάθειας.

Πάνω από 7 δισ. δολ. έχει επενδυθεί από το 2000 στην ανεύρεση διαμαντιών και τα ευρήματα ήταν πενιχρά. Αυτό οδήγησε τις παραγωγούς διαμαντιών, μεταξύ τους και τη BHP Billiton να μαζέψουν τους χάρτες τους, να πακετάρουν τρυπάνια και εξοπλισμό και να γυρίσουν σπίτι.

Το ποσό που δαπανήθηκε για την ανεύρεση υπόγειων σχηματισμών κιμπερλίτη πλούσιων σε διαμάντια, έχουν υποχωρήσει κατά το ήμισυ από το 2007.

Κι όλα αυτά γιατί τα αποθέματα των πιο προσβάσιμων διαμαντιών έχουν περιοριστεί και το κόστος για να φτάσει κανείς βαθύτερα είναι πολύ μεγάλο. Η Botswana που είναι και η Νο 1 χώρα στην παραγωγή διαμαντιών, είδε πτώση της παραγωγής στα 22,7 εκατ. καράτια πέρυσι από 33,6 εκατ. καράτια το 2007.

“Οι πιθανότητες να βρει κανείς έναν καλό κιμπερλίτη είναι εξαιρετικά μικρές”, αναφέρει ο CEO της fPetra Diamonds, Johan Dippenaar. Η εταιρεία του  ξόδεψε μόλις 2,1 εκατ. δολ. για να βρει νέα ορυχεία πέρυσι κι εγκατέλειψε τα σχέδια για νέα πρότζεκτ στην Ανγκόλα και τη Σιέρα Λεόνε.



Οι επενδύσεις και η παραγωγή φθίνουν την ώρα που η ζήτηση αυξάνεται. Η μεσαία τάξη της Κίνας και της Ινδίας έχει αρχίσει να αγοράζει διαμάντια. Οι δυο χώρες αποτέλεσαν το 20% των αγορών  για το 2011 και το ποσοστό θα αυξηθεί στο 28% μέχρι το 2016.

Για να κάνουν τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα για τους κυνηγούς τους, τα διαμάντια συνήθως κρύβονται στα πιο αφιλόξενα μέρη του πλανήτη. Με τη Νότια Αφρική και τη Μποτσουάνα να έχουν γίνει αντικείμενο ενδελεχών αναζητήσεων , οι προσπάθειες ανεύρεσης επικεντρώνονται τώρα στην παγωμένη Αρκτική της βόρειας Ρωσίας και στον Καναδά ή στις σπαρασσόμενες από τους πολέμους ζούγκλες του Κονγκό και της Δημοκρατίας της Κεντρικής Αφρικής.

Οι τιμές των ακατέργαστων διαμαντιών έχουν ανέβει κατά 75%  την τελευταία 5ετία, λόγω της ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας και της αυξημένης ζήτησης στην Ασία.

Οι κιμπερλίτες δεν είναι η μόνη πηγή πρόσβασης σε διαμάντια. Υπάρχει η προσχωματική εξόρυξη απ' όπου προέρχεται το 10-15% της παγκόσμιας παραγωγής. Εκεί βρίσκονται τα διαμάντια σε κοίτες ποταμών ή ακτές μετά από διάβρωση του κιμπερλίτη από την πάροδο του χρόνου.

Αυτά τα πετράδια είναι ευκολότερο να βρεθούν, αλλά δεν προσφέρουν επαρκείς πληροφορίες για το αν υπάρχει μεγάλο κοίτασμα εκεί κοντά ή αν τα αποθέματα θα κρατήσουν τόσο, ώστε να αξίζει να κάνει κάποιος μεγάλη επένδυση εκεί.
Χ.Ρ.


ΠΗΓΗ:newmoney.gr

No Comments...

ΠΗΓΗ:larkikanea.blogspot.gr

Θυμάστε τότε που ζούσαμε σαν άνθρωποι;

Μια κοινωνία που σέρνεται όπως εκείνα τα ζόμπι στις ταινίες του «μετρ του τρόμου», ντε Λαουρέντις. Άνθρωποι που έχουν παραδοθεί άνευ όρων στην «επανάσταση» του φραπέ από τη σύνταξη του παππού. Στην αποχαύνωση των τηλεπωλήσεων με βιβλία αθανασίας και επιβίωσης στον… επερχόμενο πόλεμο με τους εξωγήινους. Στα κινήματα «δεν πληρώνω». Στο βόλεμα του δημοσίου με πλαστά χαρτιά. Στον χουλιγκανισμό της εξέδρας των γηπέδων.

Στη βία του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Στην ψεύτικη «σιγουριά» της καταγγελίας χωρίς πρόταση. Στο σύγχρονο εμφύλιο «δεξιών και Συριζαίων».

Στο ρόλο του πελάτη με «χρήμα» την ψήφο και «προϊόν αγοράς» από τα κόμματα – «μαγαζιά», ψεύτικες υποσχέσεις για δουλειά, αύξηση μισθών και συντάξεων, διαγραφή χρεών και δανείων, θέσπιση χιλίων δόσεων στην εφορία, δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα.

Άλλωστε, ακόμη περιμένουμε το τσάμπα wi fi σε όλη την Ελλάδα!

Το μόνο που απομένει πάνω στην απελπισία τους – τώρα που πλησιάζουν εκλογές – είναι οι πολιτικοί αρχηγοί των κομμάτων της σημερινής Βουλής να εξαγγείλουν ποτάμια και λίμνες στην Αθήνα – όπως έκανε τη δεκαετία του ’70 ο αείμνηστος Μπάμπης Κωνσταντόπουλος του κόμματος «Ανθρωπιά και Ειρήνη».

Με τη διαφορά ότι ο μακαρίτης ήταν ένας ακίνδυνος γεράκος που έβρισκε μόνο την ψήφο του στις κάλπες και απλώς υπέβαλε μήνυση στο αστυνομικό τμήμα Κολωνακίου κατά των εξωγήινων που απήγαγαν τους υποψήφιους βουλευτές του ανά την επικράτεια!

Αλήθεια, έχετε ακούσει ποτέ τον κ. Σαμαρά, τον κ. Βενιζέλο, τον κ. Τσίπρα, τον κ. Καμμένο, τον κ. Κουτσιούμπα, τον κ. Κουβέλη να χρησιμοποιούν στις ομιλίες και συνεντεύξεις τους λέξεις και έννοιες όπως έρωτας, αγάπη, λεβεντιά, χαρά, αθωότητα, γαλήνη, μπέσα, τρυφερότητα, γλυκύτητα, καλοσύνη, ευαισθησία. Κι αν κάποτε τις ήξεραν τις έχουν ξεχάσει. Σαν εκείνη την καταπληκτική ατάκα στη Χολυγουντιανή ταινία «Φάκελος πελεκάνος», όπου η νεαρή δημοσιογράφος λέει στον διεφθαρμένο γερουσιαστή «δεν μπορεί, πριν γίνεις πολιτικός θα ήσουν άνθρωπος».

Και μια και μιλάμε για κινηματογράφο, καλό θα ήταν να έχουμε στο μυαλό μας αυτό που έχει πει η ηθοποιός Γκρέις Χάνσεν: «Μη φοβάσαι ότι η ζωή σου κάποτε θα τελειώσει. Να φοβάσαι μήπως δεν αρχίσει καν».

Και πολύ φοβάμαι ότι μία ολόκληρη γενιά νέων Ελλήνων, δεν έχει νιώσει τι σημαίνει πραγματική ζωή. Γιατί δεν έχει καν αρχίσει να ζει λόγω της απάνθρωπης πολιτικής της κυβέρνησης, αλλά και της ανεύθυνης εξουσιομανούς αντιπολίτευσης.

Και για τους υπόλοιπους που έζησαν κάποτε σαν άνθρωποι δεν έχει άλλο δρόμο. Ο δρόμος τελείωσε. Και η ζωή τους έμεινε μετέωρη μεταξύ του χθες της ελπίδας και του αύριο χωρίς προοπτική.

Το σήμερα είναι απλώς έξι γράμματα και δεν σημαίνει τίποτα. Και το μόνο φως που μπορεί να έρθει κάποτε στη χώρα, το κρατούν τα παιδιά. Αρκεί οι πολιτικοί να τα αφήσουν να ζήσουν, να ονειρευτούν και να δημιουργήσουν.


ΠΗΓΗ:aixmi.gr

ΠΕΝΤΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΑΡΙΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΟΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Την σημαντική αποκάλυψη, που δείχνει και την μεγάλη υποκρισία του πολέμου κατά των Τζιχαντιστών, ότι οι φανατικοί μουσουλμάνοι κερδίζουν καθημερινά πέντε εκατομμύρια δολάρια από παράνομες πώλησης ιρακινού πετρελαίου, έκανε ο σημαντικός πολιτικός παράγοντας του Ιράκ, Hamid Mecid Musa και αρχηγός του Ιρακινού κομουνιστικού κόμματος στην ρωσική εκπομπή, «Φωνή της Ρωσίας». Η είδηση αυτή δημοσιεύτηκε και στην τουρκική εφημερίδα, Taraf, από το γνωστό τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων, Cihan.

Όπως ανέφερε ο Hamid Mecid Musa, οι Τζιχαντιστές κερδίζουν καθημερινά τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια δολάρια πουλώντας πετρέλαιο από τις πετρελαιοπηγές του Ιράκ και της Συρίας που έχουν περιέλθει στην κατοχή τους, χρηματοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο τις πολεμικές τους επιχειρήσεις και κερδίζοντας συνεχώς έδαφος παρά τους βομβαρδισμούς που υφίστανται από δυτικές πολεμικές αεροπορίες. Το ενδιαφέρων στην συνέντευξη αυτή του Ιρακινού πολιτικού, είναι ότι ο μεγαλύτερος πελάτης του παράνομου πετρελαίου των Τζιζαντιστών είναι η Τουρκία του Ταΐπ Ερντογάν, ο οποίος με προφανή υποκριτικό τρόπο έχει δηλώσει ότι η Τουρκία θα συνταχτεί μετά το ψήφισμα της τουρκικής βουλής με τις άλλες δυνάμει που πολεμούν τους φανατικούς ισλαμιστές. Εκτός όμως από τα κέρδη των πωλήσεων του πετρελαίου, οι Τζιχαντιστές έχουν και μεγάλη οικονομική στήριξη πέραν της Τουρκίας και από την Σαουδική Αραβία, καθώς και από πολλά κράτη του Περσικού κόλπου τα οποία μάλιστα πληρώνουν ένα είδος φόρου προς τους εξτρεμιστές Τζιχαντιστές. Όλο αυτό το χρήμα που ρέει στα ταμεία των φανατικών μουσουλμάνων, δυναμώνει ακόμα περισσότερο το κίνημα τους και προσελκύει όλο και περισσότερους μαχητές που έρχονται από πολλές χώρες του Ισλάμ αλλά και από την Ευρώπη, για να πυκνώσουν τις τάξεις τους κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο την αναχαίτιση τους.

Να θυμίσουμε ότι στις 10 Ιουλίου η τουρκική εφημερίδα Aydınlık είχε αποκαλύψει ότι το κύριο έργο Τζιχαντιστών, ήταν να αποκόψει τις πετρελαιοπηγές του βορείου Ιράκ από την νόμιμη κυβέρνηση της Βαγδάτης. Στη συνέχεια το πετρέλαιο αυτό διοχετεύεται παράνομα στα τουρκικά λιμάνια της Μεσογείου και από εκεί προωθείται σε διάφορους προορισμούς όπως στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ. Εδώ φαίνεται ξανά ο υποκριτικός ρόλος της Τουρκίας στο θέμα των Τζιχαντιστών. Μετά από τα αμέτρητα δημοσιεύματα του ίδιου του τουρκικού τύπου που αποκάλυψαν πως ο Ερντογάν είναι ο κύριος σπόνσορας και ο κύριος υποστηρικτής των Τζιχαντιστών, αποκαλύπτονταν ότι ουσιαστικά ο Ερντογάν που είχε προβληθεί σαν ο «μέγας προστάτης της» των Παλαιστινίων ήταν αυτός που προμηθεύε με καύσιμα τα ισραηλινά βομβαρδιστικά. Η τουρκική επιθεώρηση είχε αποκαλύψει ότι η γραμμή θαλάσσιας συγκοινωνίας Μερσίνας της Τουρκίας και Χάιφας του Ισραήλ, λειτουργεί ανελλιπώς από τις 16 Ιουνίου προμηθεύοντας το Ισραήλ με τα απαραίτητα καύσιμα και πετρέλαιο από τις πηγές που έχουν περιέλθει στην κυριότητα των Τζιχανντιστών για να διεξάγει τις αεροπορικές του επιδρομές σε βάρος των Παλαιστινίων.


ΠΗΓΗ:olympia.gr

Φτηνό πετρέλαιο: Ένα γεωπολιτικό όπλο

Την Πέμπτη η τιμή του αμερικανικού ελαφρού αργού πετρελαίου έπεσε κάτω από τα 90 δολάρια ανά βαρέλι για πρώτη φορά τους τελευταίους 17 μήνες, δίνοντας θεαματική συνέχεια σε μια πτωτική πορεία που έχει εγκαινιασθεί από το καλοκαίρι.

Το γιατί τα προθεσμιακά συμβόλαια παράδοσης Νοεμβρίου υποχώρησαν στην αγορά της Νέας Υόρκης κατά 1,2% στα 89,67 δολάρια (προτού ανακάμψουν στη συνέχεια) έχει μια άμεση εξήγηση. Την Τετάρτη η σαουδαραβική Aramco εξέπληξε τους πάντες ανακοινώνοντας περικοπή των τιμών κατά περίπου ένα δολάριο για τους αγοραστές της Ασίας και κατά 40 σεντς για την αγορά των ΗΠΑ. Αντί για μείωση των εξαγωγών, προκειμένου να προστατευθούν οι τιμές σε περιβάλλον μειωμένης ζήτησης, οι Σαουδάραβες αποκαλύπτεται ότι περισσότερο ανησυχούν για την διατήρηση του μεριδίου τους στην αγορά.

Με δεδομένο ότι το Ριάντ ήταν μέχρι τώρα ο μόνος παίκτης με εξαγωγική δυναμικότητα τέτοια ώστε να καθίσταται ρυθμιστής των τιμών διεθνώς, η επόμενη σύνοδος του OPEC στις 27 Νοεμβρίου αναμένεται θυελλώδης, καθώς η ασυνήθιστη επιλογή της Aramco θέτει υπό πίεση άλλους παραγωγούς όπως το Ιράν, το Ιράκ και η Νιγηρία.

Ωστόσο, το παιχνίδι φαίνεται πως έχει φύγει από τα χέρια του καρτέλ. Η Σαουδική Αραβία δεν μπορεί να διατηρεί τον ρυθμιστικό της ρόλο, όταν η παραγωγή υδρογονανθράκων των ΗΠΑ είναι πλέον η μεγαλύτερη στον κόσμο. Στις 24 Νοεμβρίου, μάλιστα, λήγει η προθεσμία για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της Τεχεράνης με τις μεγάλες δυνάμεις της ομάδας “5+1” ως προς το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Εάν η διαδικασία αυτή ευοδωθεί, ενδεχόμενο που επίσης εξαρτάται από τις ΗΠΑ, το Ιράν θα αποκτήσει το δικαίωμα να προσθέσει στις εξαγωγές του ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως.

Η καθοδική τάση των τιμών του μαύρου χρυσού έρχεται σε προφανή αντίθεση με τα ρίσκα που παραμονεύουν σε κατεξοχήν πετρελαιοπαραγωγές του κόσμου: εξάπλωση του Ισλαμικού Κράτους στην Μέση Ανατολή, σύγκρουση της Ρωσία με τη Δύση για το ουκρανικό ζήτημα, επιδημία του Ebola στη Δυτική Αφρική, πολιτική αστάθεια στη Βενεζουέλα. Το γιατί όλα αυτά δεν έχουν αντίκτυπο, ερμηνεύεται από παράγοντες τόσο οικονομικούς όσο και γεωπολιτικούς.

Ούτως ή άλλως, η αγορά ενέργειας αποτελεί έναν τομέα όπου η ισορροπία προσφοράς και ζήτησης τείνει να μην λειτουργεί: η “κατάρα των υδρογονανθράκων” (δηλ. οι πολιτικές και οικονομικές στρεβλώσεις που δημιουργούνται σε χώρες εξατημένες από τον φυσικό τους πλούτο) έχει ως αποτέλεσμα η υποχώρηση της ζήτησης να οδηγεί σε διατήρηση ή και αύξηση της πρόσφοράς, προκειμένου να καλυφθούν δημοσιονομικά οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, αντί της αναμενόμενης αναλογικής μείωσής της.

Στο τοπίο δε που διαμορφώθηκε μετά το ξέσπασμα της κρίσης το 2008, οι θεσμικοί επενδυτές στράφηκαν κατεξοχήν στην αγορά ενέργειας, συντελώντας στην αύξηση των τιμών. Όμως οι πληθωριστικές προσδοκίες δεν επαληθεύτηκαν, ενώ η διευκολυντική νομισματική πολιτική που την προηγούμενη πενταετία πλημμύρισε με ρευστότητα τις αγορές, πλέον αντιστρέφεται, με αποτέλεσμα το δολάριο, στο οποίο αποτιμώνται οι υδρογονάνθρακες, να ανατιμάται.

Την ίδια στιγμή, η διεθνής ζήτηση υποχωρεί λόγω της στασιμότητας της ευρωζώνης και της προσγείωσης των κινεζικών ρυθμών ανάπτυξης σε ποσοστά κοντά στο 7%. Μόνο τον τελευταίο μήνα η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας αναθεώρησε κατά μείον 165.000 βαρέλια ημερησίως τις ετιμήσεις της για τη διεθνή ζήτηση το 2014.

Αντιθέτως, η παραγωγή συνεχίζει να αυξάνεται: λ.χ. στο Ιράκ σημειώνει υψηλό 30ετίας, στη Λιβύη διαμορφώνεται πλέον στα 800.000 βαρέλια ημερησίως τον Αύγουστο έναντι 240.000 τον Ιούνιο, ενώ στη Βενεζουέλα αναμένεται να αυξηθεί φέτος κατά 250.000 βαρέλι ημερησίως (με την ιταλική Eni και την ισπανική Repsol να υπογράφουν συμφωνία για την επένδυση ενός δισ. δολαρίων για την εκμετάλλευση του μεγάλου βενεζολάνικο κοιτάσματος Perla).

Όμως, η πραγματική τομή υπήρξε η εκτίναξη της αμερικανικής παραγωγής (σε αντιστροφή μιας μακράς διαδικασίας υποχώρησης έως τότε), χάρη στην αξιοποίηση των σχιστολιθικών υδρογονανθράκων μέσω των νέων τεχνολογιών της οριζόντιας εξόρυξης και της υδραυλικής ρηγμάτωσης (fracking). Το αποτέλεσμα ήταν να έχουν υποχωρήσει οι καθαρές εισαγωγές, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2007, κατά 8,7 εκατ. βαρέλια ημερησίως, όσο δηλ. το άθροισμα των σαουδαραβικών και νιγηριανών εξαγωγών, ενώ οι αμερικανικές εξαγωγές διαμορφώνονται στα 400.000 βαρέλια ημερησίως – με την πρόσφατη πώληση αργού της Αλάσκα από την Conoco Phillips στη Νότιο Κορέα να αποτελεί ενδιαφέρουσα περίπτωση διείσδυσης σε μια αγορά μέχρι πρόσφατα προνομιακή για τους εξαγωγείς της Μέσης Ανατολής.

Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας εκτιμά ότι τον Αύγουστο οι ΗΠΑ παρήγαγαν περί τα 8,5 εκατ. βαρέλια αργού ημερησίως (έναντι 9,8 εκατ. βαρελιών της Σαουδικής Αραβίας) συν 3 εκατ. βαρέλια υγροποιημένου αερίου (έναντι 10,9 εκατ. βαρελιών από τη Ρωσία). Η προοπτική για το 2015 είναι τα 9,2 εκατ. βαρέλια αργού ημερησίως.

Εκτιμάται ότι η αμερικανική παραγωγή ήταν αυτή που επέτρεψε να μην εκτοξευθούν οι τιμές στο επίπεδο των 150 δολαρίων κατά την “Αραβική Άνοιξη” του 2011 (οπότε λ.χ. η παραγωγή της Λιβύης μειώθηκε κατά 80%).

Είναι αυτή η νεοαποκτηθείσα αυτάρκεια που ενδυναμώνει την αμερικανική γεωπολιτική ισχύ, όπως το διατύπωσε το 2013 ο τότε Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Tom Donilon: “η αύξηση των αμερικανικών ενεργειακών αποθεμάτων λειτουργεί ως μαξιλάρι που μας καθιστά λιγότερο ευάλωτους στη διατάραξη της προσφοράς και στα σοκ των τιμών. Επιπλέον μάς επιτρέπει να υλοποιούμε από θέση ισχύος τις επιδιώξεις μας στον χώρο της διεθνούς ασφάλειας”.

Το Ιράν, υπήρξε το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς η επιβολή κυρώσεων στις πετρελαϊκές εξαγωγές ενός τόσο μεγάλου παραγωγού δεν θα ήταν νοητή υπό διαφορετικές συνθήκες. Στην παρούσα φάση, όμως, τη μεγαλύτερη πρόκληση αντιμετωπίζει η Ρωσία. Υπολογίζεται ότι κάθε μείωση της τιμής του πετρελαίου κατά ένα δολάριο αφαιρεί από το ρωσικό δημόσιο έσοδα ύψους 2,8 δισ. δολαρίων, ενώ σε επίπεδα πέριξ των 80 δολαρίων ανά βαρέλι ο προϋπολογισμός της Ρωσίας καθίσταται άκρως ελλειμματικός. Υπενθυμίζεται ότι παρότι το ρωσικό φυσικό αέριο σχεδόν μονοπωλεί το ενδιαφέρον πολιτικών και δημοσιογράφων, οι εξαγωγές της Ρωσίας είναι πρωτίστως πετρελαϊκές. 

Πρόκειται για μία ζοφερή προοπτική, αν συνδυασθεί με το γεγονός ότι οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Μόσχας στοχεύουν ευθέως στη χρηματοδότηση των ρωσικών ενεργειακών κολοσσών (λ.χ. η Rosneft οφείλει να αναχρηματοδοτήσει εντός του έτους χρέος 29 δισ. δολαρίων και έχει ήδη απευθυνθεί στο κράτος για μια πιστωτική γραμμή τουλάχιστον 40 δισ.), αλλά και στις συμπράξεις με ξένους επενδυτές για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Αρκτικής και των σχιστολιθικών κοιτασμάτων των Ουραλίων


ΠΗΓΗ.capital.gr

2 Οκτ 2014: μια ημερομηνία-σταθμός για τα ορυκτά καύσιμα παγκοσμίως και το λιγνίτη μας!

Ένα ιστορικό βήμα προς μια οικονομία "χαμηλού άνθρακα" με συνέχιση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων, κι όχι με ανεμόμυλους και καθρεφτάκια για ιθαγενείς, έγινε χθες στον Καναδά, που στο διάστημα 30/9-2/10 φιλοξένησε ένα πολύ σημαντικό διεθνές επιστημονικό συνέδριο με τίτλο "The future is here - Το μέλλον είναι εδώ". Στα πλαίσια του συνεδρίου και με μια πανηγυρική τελετή εγκαινίων μπήκε επίσημα σε λειτουργία το πρώτο βιομηχανικής κλίμακας εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο με χρήση της τεχνολογίας ...
Carbon Capture & Storage (CCS- κατακράτηση και αποθήκευση του CO2).

Πρόκειται μάλιστα για ανακατασκευή ήδη υφιστάμενης ανθρακικής μονάδας, ηλικίας 46 ετών, κι όχι για εξαρχής κατασκευή νέου εργοστασίου. Μιλάμε για τη Μονάδα 3, ισχύος 110MW, του εργοστασίου Boundary Dam της εταιρείας SaskPower, στο Estevan της πολιτείας Saskatchewan του Καναδά, περίπου 16χλμ απ' τα σύνορα Καναδά/ΗΠΑ (Βόρεια Ντακότα). Αναμένεται να συγκρατεί έως 90% των εκπομπών CO2 και έως 100% του SO2. Η ανακατασκευή της μονάδας κόστισε 300 εκατ. δολάρια και η εγκατάσταση κατακράτησης CO2 είχε προϋπολογισμό 970 εκατ. δολάρια, ενώ 220 εκατ. δολάρια ήταν η συμμετοχή της Καναδικής κυβέρνησης.  Ο αρχικός συνολικός προϋπολογισμός πάντως του έργου ήταν 1,4 δισ. δολάρια, ένδειξη ότι η τεχνολογία ακόμα παραμένει ακριβή. Η SaskPower παραδέχθηκε ότι το εργοστάσιο είναι υπερδιαστασιολογημένο, προκειμένου να διασφαλισθεί ότι θα πετύχει το στόχο της κατακράτησης του 90% του CO2. Η αξιοποίηση της εμπειρίας από το πρώτο εργοστάσιο θα επιτρέψει την καλύτερη διαστασιολόγηση του εξοπλισμού για επόμενες εφαρμογές της τεχνολογίας και επέκταση σε παρόμοιες εγκαταστάσεις ανά τον κόσμο με πολύ πιο χαμηλό κόστος.



Οι δοκιμές παραλαβής (commisioning) του νέου συστήματος και η κατακράτηση του CO2 ξεκίνησαν στις 12:46 τοπική ώρα της 14ης Σεπτεμβρίου και επί μέρες δοκιμάζονταν διάφοροι συνδυασμοί αντιδράσεων για την κατακράτηση τόσο του CO2 όσο και του SO2. Το CO2 θα διατίθεται στην εταιρεία Cenovus Energy, που διαχειρίζεται κοιτάσματα πετρελαίου σε απόσταση 50-60χλμ, για διοχέτευση στο υπέδαφος προς αύξηση της ανάκτησης πετρελαίου. Μέρος του CO2 δεν θα χρησιμοποιείται στην εκμετάλλευση πετρελαίου και θα αποθηκεύεται σε ένα κοντινό αλατούχο ψαμμιτικό ταμιευτήρα, σε βάθος 3,4χλμ. To SO2 θα μετατρέπεται σε θειικό οξύ και θα διατίθεται στη χημική βιομηχανία και η ιπτάμενη τέφρα θα διατίθεται στην παραγωγή τσιμέντου και προϊόντων τσιμέντου. Στις 7 Οκτωβρίου το εργοστάσιο θα κλείσει για λίγες μέρες για απομάκρυνση κάποιων μεταλλικών κατασκευών (σκαλωσιές) που παρέμειναν απ' τη φάση της κατασκευής κι όταν ξαναρχίσει θα είναι πλέον σε πλήρη λειτουργία. Το commisioning θα συνεχιστεί για μερικές εβδομάδες ακόμα, καθόσον πρόκειται για την πρώτη παρόμοια εγκατάσταση παγκοσμίως.

Τη μελέτη/σχεδίαση, τις προμήθειες εξοπλισμού και την επίβλεψη της κατασκευής έκανε η εταιρεία SNC Lavalin. Τον εξοπλισμό κατακράτησης του CO2 προμήθευσε η Cansolv, θυγατρική της Shell Global Solutions. Τον πρώτο παγκοσμίως στρόβιλο για Μονάδα με σύστημα CCS έδωσε η Hitachi. Στην κορύφωση της κατασκευής 1500 άτομα εργάζονταν ταυτόχρονα στο εργοτάξιο. Το έχουμε πει επανειλημμένα: το κάρβουνο δίνει δουλειές, όσο κι αν κάποιοι πολιτικοί σε χρεοκοπημένες κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) χαιρέτησε την ιστορική έναρξη του πρώτου μεγάλου εργοστασίου με τεχνολογία CCS, λέγοντας ότι αποτελεί ιστορικό σταθμό στο δρόμο για μια οικονομία "χαμηλού άνθρακα" και ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία είναι η μοναδική που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε τη χρήση ορυκτών καυσίμων για δεκαετίες, μειώνοντας ταυτόχρονα αποφασιστικά τις εκπομπές CO2.

Το κάρβουνο, στις διάφορες μορφές του, δίνει γύρω στο 40% της ηλεκτροπαραγωγής παγκοσμίως και ο ρόλος του στο σημερινό μας πολιτισμό είναι αναντικατάστατος. Στην πολιτεία του Saskatchewan υπάρχει άφθονο και φθηνό κάρβουνο και δίνει περί το 50% της ηλεκτροπαραγωγής, σε τρια εργοστάσια. Ισχυρό αιολικό πεδίο κι εκτεταμένες διασυνδέσεις δικτύων υψηλής τάσης με τις γύρω πολιτείες και τις ΗΠΑ επιτρέπουν αιολική παραγωγή σε ποσοστό 40%, αλλά τους ενδιαφέρει πρώτίστως η αξιοπιστία που δίνει το κάρβουνο και το τονίζουν διαρκώς: χρειαζόμαστε baseload-φορτίο βάσης, όχι τυχαία κι αναξιόπιστη ενέργεια. 


Υπάχουν άλλες δυο ίδιας ισχύος Μονάδες μεγάλης ηλικίας στο εργοστάσιο Boundary Dam, οι 4 & 5, που είναι προγραμματισμένες να κλείσουν έως το 2020 λόγω παρόδου του χρόνου ζωής τους και η SaskPower θα έχει στη διάθεσή της δυο χρόνια αξιολόγησης της συμπεριφοράς της Μονάδας 3, ώστε να αποφασίσει αν θα ανακατασκευάσει με τον ίδιο τρόπο και τις υπόλοιπες Μονάδες. 

Χωρίς το κάρβουνο ο πλανήτης θα μείνει χωρίς ηλεκτρισμό και το σύστημα CCS είναι το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί αξιόπιστη ηλεκτροδότηση, εξουδετερώνοντας ταυτόχρονα την επικρατούσα άποψη της δαιμονοποίησης του αέριου της ζωής, του CO2. Η 2 Οκτωβρίου 2014 θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην ιστορία της εξέλιξης της ηλεκτροπαραγωγής και του πολιτισμού μας. Και θυμίζουμε ότι η νέα λιγνιτική μας Μονάδα, η Πτολεμαϊδα 5, που είναι ουσιαστικά ο νέος ΑΗΣ Πτολεμαϊδας, είναι σχεδιασμένη για να υποδεχθεί το σύστημα CCS, επομένως όσα έγιναν χθες στον Καναδά μας αφορούν κι εμάς άμεσα.


ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr

Υπόθεση φοροδιαφυγής σε διϋλιστήριο της Lukoil στη Ρουμανία

Οι ρουμανικές εισαγγελικές αρχές διεξάγουν έρευνα στα γραφεία του διϋλιστηρίου Petrotel-Lukoil προκειμένου να διαπιστώσουν εάν υπάρχει περίπτωση φοροδιαφυγής.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, οι ζημιές για το Δημόσιο αγγίζουν τα 200 εκατ. ευρώ, εξ ου και η ανάγκη ταχείας ολοκλήρωσης της υπόθεσης από τους εισαγγελείς.
Το διϋλιστήριο βρίσκεται στην πόλη Πλιέστι της Ρουμανίας και είναι ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, αλλά και της ανατολικής Ευρώπης. Ο 1998 πωλήθηκε στον ρωσικό όμιλο Lukoil.


ΠΗΓΗ:energypress.gr

ΠΑΣΚΕ-ΕΚΟ : ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΟ ΑΒΕΕ

Ø Γνωρίζετε ήδη ότι τα τελευταία χρόνια, με αρχή από τη μετεγκατάσταση των κεντρικών γραφείων της ΕΚΟ ΑΒΕΕ στο Μαρούσι, η Εταιρία έχει αλλάξει την πολιτική της ως προς την ενημέρωση των μετακινήσεων και μεταθέσεων, ώστε κάθε μέλος του Σωματείου μας μπορεί να μετατεθεί, να μετακινηθεί, να πάρει προαγωγή/ές, να αλλάξει ή και να χάσει αρμοδιότητες (υποβιβαστεί ;), να αλλάξει σύμβαση, να έχει κάποιο ειδικό τίτλο, με ή χωρίς ταυτόχρονη προαγωγή με πλήρη άγνοια του υπόλοιπου προσωπικού.  

Ø Λέμε, τα τελευταία χρόνια, γιατί προηγούμενα η Εταιρία αναλάμβανε (για εταιρικούς  λόγους, που αφορούσαν κυρίως  την εξυπηρέτηση της συνεργασίας μεταξύ των εργαζομένων) την κυκλοφορία αυτών των ανακοινώσεων, ενώ το Σωματείο «στεκόταν» σε περιπτώσεις που κατά καιρούς θεωρούσε πως έπρεπε να σχολιάσει, για συνδικαλιστικούς λόγους με δικές του ανακοινώσεις.

Ø Ζητήσαμε αρκετές φορές τόσο από την Εταιρία (παλαιότερα) όσο κι από το Προεδρείο του Σωματείου (τελευταία) να διεκδικήσει αυτή την ενημέρωση ως αυτονόητη, χωρίς αποτέλεσμα.

Ø Όπως όμως μαθαίνουμε, την ενημέρωση αυτή η Εταιρία παρέχει φυσικά εδώ και πολύ καιρό στον Πρόεδρο του Σωματείου της ΠΕΠ.ΕΚΟ κι εκείνος την μοιράζεται με όποιους εκείνος νομίζει σκόπιμο... Πάντως, δεν την μοιράζεται με το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου μας, ούτε φυσικά και με όλα τα μέλη του Σωματείου, που μαθαίνουν τις μετακινήσεις συναδέλφων τους ως «ανεπιβεβαίωτες φήμες» !. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ναι μεν να προστατεύεται το διευθυντικό δικαίωμα, από την άλλη να μην έχουμε ενημέρωση για περιπτώσεις που μπορεί να απαιτείται συνδικαλιστική παρέμβαση ή έλεγχος της διοίκησης από το Σωματείο.

Ø Διαμαρτυρόμαστε και θεωρούμε ότι το θέμα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται επιπόλαια, ζητάμε ενημέρωση για τις μετακινήσεις και μεταθέσεις προσωπικού των μελών της ΠΕΠ.ΕΚΟ με ανακοινώσεις από την Εταιρία όπως έχει δικαίωμα κι υποχρέωση, εφόσον όμως δεν το πράττει, τότε το Προεδρείο του Σωματείου οφείλει να ενημερώσει το ίδιο ΌΛΑ τα μέλη του. Ποιόν εξυπηρετεί η σιωπή εκτός από το διευθυντικό δικαίωμα ;;;

Ø Κι επειδή ακούμε  να εκφέρονται προφορικά «τίτλοι» χωρίς να ανακοινώνονται σε όλους , θυμίζουμε  την ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μελών μας από πέρυσι (31 Μαρτίου 2013) που με συντριπτική πλειοψηφία 98% τάχθηκε υπέρ της διατήρησης της Επιχειρησιακής μας Σύμβασης με τη σημερινή της μορφή κι όχι με το προτεινόμενο από την Εταιρία «μοντέλο αμοιβών» σύμφωνα με τίτλους «από την αγορά», π.χ. «senior» ή «επικεφαλής» που αντιστοιχούσαν  σε «κουτάκια» που απορρίψαμε ομόφωνα πάση θυσία !

Ø Αυτονόητο είναι το διευθυντικό δικαίωμα της διοίκησης, με αντίστοιχη αναγνώριση της προσφοράς, της εμπειρίας και της εργασιακής τους δύναμης, σύμφωνα πάντα με την επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας και τον εσωτερικό κανονισμό.

Ø Όμως, το Σωματείο μας εννοούμε ότι, μεταξύ άλλων, οφείλει να διαφυλάσσει  τις θέσεις εργασίας και την εργασιακή αξιοπρέπεια και ισότητα ευκαιριών ανέλιξης μεταξύ όλων των μελών του κι όλων των εργαζομένων, για το σκοπό αυτό η διαφάνεια κι η επικοινωνία μεταξύ μας δεν μπορεί να είναι εχθρός αλλά μόνο σύμμαχος και συνδικαλιστική αναγκαιότητα,  ιδίως σε τόσο δύσκολους καιρούς.

Ø Θυμίζουμε δε πάλι, δυστυχώς και με αυτή την ευκαιρία (τελευταία ανακοίνωσή μας γι αυτό πριν τις φετινές εκλογές του Σωματείου μας) την αναγκαιότητα Οργανογράμματος & Περιγραφών Θέσεων Εργασίας, για όλους τους εργαζόμενους στην ΕΚΟ ΑΒΕΕ, που φαίνεται να απομακρύνεται ως στόχος διεκδίκησης.

ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ

Ø Η μείωση της ασφαλιστικής εταιρικής εισφοράς σε 0,5% (ελαχιστοποίηση) για το αποταμιευτικό Συμβόλαιο, που υπογράφηκε πέρυσι  κατά την Επιχειρησιακή Σύμβαση περιόδου 1/5/2013-31/12/2015, δεν πρέπει να δίνει λαβές σε κανέναν ότι απεμπόλησε  το δικαίωμα των εργαζομένων όσον αφορά την αποταμιευτική αυτή παροχή. Το αντίθετο αποδεικνύεται από το μεγάλο ενδιαφέρον όλων των εργαζομένων στην ΕΚΟ για τον «κουμπαρά» αυτό, καθώς και από τον σημαντικό αριθμό εργαζομένων που έκαναν αίτηση αύξησης του προσωπικού ποσοστού εισφοράς τους, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια (σε αυτή την οικονομική κρίση για τα νοικοκυριά) να καλύψουν μέρος του ελλείμματος από την μείωση του ποσοστού της εταιρίας.

Ø Είναι απορίας άξιο γιατί, από 30/6/2014 που έγινε η καταγγελία της Σύμβασης από την Groupama (ακόμα κι αν η καταληκτική συμβατική ημερομηνία είναι η 31/12/2014), το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΠ.ΕΚΟ ενημερώθηκε με καθυστέρηση στις 16/9/2014 κι όλα τα μέλη μας κι οι εργαζόμενοι στην ΕΚΟ ΑΒΕΕ με την (λιτή) ανακοίνωση του Σωματείου από 22/9/2014.

Ø  Ζητούμε και περιμένουμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον  την διαγωνιστική διαδικασία από πλευράς ΕΚΟ ΑΒΕΕ, που θα οδηγήσει στην ανάδειξη από 1/1/2015 ασφαλιστικής εταιρίας για αποταμιευτικό ομαδικό συμβόλαιο.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

ΠΑΣΚΕ ΕΚΟ

"Μάζεψε" τις απώλειες το πετρέλαιο

Απωλειών... συνέχεια για το πετρέλαιο την Πέμπτη με το συμβόλαιο αργού που διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο του Λονδίνου να κλείνει με πτώση λίγο μικρότερη του 1%, ενώ τα παράγωγα πετρελαίου που διαπραγματεύονται στην αμερικανική αγορά βρέθηκαν να υποχωρούν κάτω από τα 90 δολάρια το βαρέλι ενδοσυνεδριακά πριν ανακάμψουν λίγο πριν το κλείσιμο. 

Το συμβόλαιο αργού που διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης ανέκαμψε από τα χαμηλά ημέρα, τα 88,18 δολάρια ανά βαρέλι για να τερματίσει τις συναλλαγές της Πέμπτης με οριακά κέρδη 0,3% στα 91,01 δολάρια το βαρέλι. 

Το brent στο Λονδίνο υποχώρησε 74 σεντς τερματίζοντας στα 93,42 δολάρια το βαρέλι. 

Οι απώλειες συνεχίζονται από την Τετάρτη, όταν μια απροσδόκητη πτώση των αμερικανικών αποθεμάτων δεν ήταν σε θέση να σταματήσουν την πτώση των παραγώγων πετρελαίου, εξαιτίας της χαμηλής ζήτησης και των άφθονων απωλειών παγκοσμίως. 

Το πετρέλαιο δέχεται ακόμη πιέσεις αφότου η Saudi Aramco, η κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας, ανακοίνωσε χθες πως μείωσε την επίσημη τιμή πώλησης για το αργό πετρέλαιο στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ασία, με τις μεγαλύτερες μειώσεις να αφορούν την Ασία, όπου οι πετρελαϊκοί παραγωγοί συναγωνίζονται για την απόκτηση μεριδίου της αγοράς. 

Αναλυτής της National Australia Bank αναφέρει ότι «ελλείψει εξελίξεων που να επηρεάζουν την προσφορά από το Ιράκ, οι τιμές πετρελαίου αναμένεται να παραμείνουν σε υποτονικό επίπεδο μεσοπρόθεσμα, καθώς η αύξηση της προσφοράς υπερβαίνει την αντίστοιχη της ζήτησης». 

Από την πλευρά του, ο Barnabas Gan της OCBC Bank, δήλωσε πως με δεδομένο ότι τα futures του αργού είναι ήδη σε πολυετή χαμηλά, «βλέπουμε περιορισμένο κίνδυνο για τις τιμές αυτή την περίοδο, ιδιαίτερα καθώς το γεωπολιτικά ασφάλιστρα κινδύνου ίσως να έχουν ήδη συρρικνωθεί αρκετά».


ΠΗΓΗ.capital.gr

Να γιατί οι Αμερικανοί χτίστες έγιναν εργάτες πετρελαίου

Στο τέλος του 2008, οι εργάτες στις κατασκευές αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου κέρδιζαν 0,46 δολάρια περισσότερα στην κάθε ώρα δουλειάς από τους εργάτες στις κατασκευές σπιτιών. Σήμερα κερδίζουν 8,15 δολάρια περισσότερα από τους χτίστες, για κάθε ώρα δουλειάς.

Έτσι δεν είναι περίεργο που οι εργάτες στην αγορά κατοικιών όλο και μειώνονται ενώ αντίστοιχα αυξάνονται αυτοί στην πετρελαϊκή βιομηχανία.

Μάλιστα χτίστες σε περιοχές όπως το Texas και το Denver γίνονται σχεδόν είδος προς... εξαφάνιση από έχουν μειωθεί 8%, ενώ οι εργάτες πετρελαίου έχουν αυξηθεί 20%.

Έως το τέλος του 2007, οι εργάτες στην πετρελαϊκή βιομηχανία είχαν αυξηθεί κατά 223.000, ενώ αυτοί στις κατασκευές σπιτιών είχαν μειωθεί κατά 743.000, δηλαδή περίπου 500.000 εργάτες από τις κατασκευές σπιτιών έχουν μείνει εκτός της αγοράς ακόμα και αυτής του πετρελαίου, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να επιστρέψουν στην αγορά κατοικιών. 



ΠΗΓΗ:newmoney.gr