Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Ο σοσιαλιστικός χώρος έχει ιστορία, εμπειρία , δηλαδή έχει αυτόνομο μέλλον.

Παπ
3 Σεπτέμβρη 74! Ημερομηνία σταθμός γιατί ο διάσπαρτος σοσιαλιστικός χώρος με καταλύτη τον Ανδρέα Παπανδρέου υπερβαίνει τα θολά-διαχειριστικά “κεντρώα” πολιτικά σχήματα ,και συγκροτείται σε σοσιαλιστικό πολιτικό, κοινωνικό ρεύμα αναμέτρησης με τον συντηρητισμό και τον νεοφιλελευθερισμό !
 Ο στόχος προσδιορίζεται στο «να ανατρέψει τον διχασμό της Ελληνικής κοινωνίας και να δημιουργήσει μέσα από μεγάλες αλλαγές τις βάσεις της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας..»! 
Υπενθυμίζεται  πως τότε , όπως και τώρα, η ύπαρξη και δράση  σοσιαλιστικού κινήματος σε μια βαθύτατα διχασμένη κοινωνικά, οικονομικά ,παραγωγικά  και πολιτικά Ελληνική κοινωνία δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση γιατί το περιβάλλον διαμόρφωναν…:
 –Τα  κυρίαρχα , γεωστρατηγικα αλλά και  κερδοσκοπικά , πολιτικοοικονομικά συστήματα!
 –Οι εμμονές ενός τμήματος της αριστεράς σε μοντέλα αντιπολιτευτικής “κομματικής καθαρότητας” που απέτρεπαν τη στρατηγική πλειοψηφικων  συμμαχιών του προοδευτικού χώρου!
 –Τα εμφυλιοπολεμικά κατάλοιπα , και οι κάθε λογής “διμέτωποι” που ταύτιζαν τις δεξιές νεοφιλελεύθερες, κερδοσκοπικές επελάσεις με τις διαφορετικές επιδιώξεις της  αριστεράς!
 -Το ασφυκτικά ελεγχόμενο παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό  περιβάλλον κτλ Όμως στις μεγάλες αλλαγές τα πρόσωπα λειτουργούν ως καταλύτες!
 Και ο ρόλος του Ανδρέα Παπανδρέου λειτούργησε καθοριστικά  στη συγκρότηση του σοσιαλιστικού χώρου γιατί :
 —Διαμόρφωσε το πλαίσιο όχι μόνο σε διαφορετικά ιστορικά ρεύματα (γενιές Εθνικής αντίστασης, 114, Πολυτεχνείο κτλ.) να ενοποιηθούν πολιτικά, εισάγοντας μορφές οργάνωσης πολίτικου φορέα  με  κοινωνική διασύνδεση αλληλοτροφοδότισης και δράσης για την διεκδίκηση εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής, 
—αλλά και ενθάρρυνε τη διαμόρφωση  ενός  οράματος κοινωνικοπολιτικής διεκδίκησης που αμφισβητούσε τους «μονόδρομους» και έθετε στο τραπέζι τη στρατηγική της ανάπτυξης με δικαιοσύνη και δημοκρατία επιδιώκοντας με  διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες και αναφορές την προώθηση του!

 Το σοσιαλιστικό κίνημα μπόρεσε  να γίνει  κορμός δημοκρατικών αλλαγών  για τη χώρα γιατί αρνήθηκε  τον ρόλο ενός «κεντρώου  παρακολουθήματος» σε παραλλαγές  νεοφιλελεύθερων εκδοχών διακυβέρνησης! 
 Γιατί δεν περιόρισε την πολιτικοκοινωνική του αντίθεση σε μια “καλλίτερη διαχείριση” της ίδιας πολίτικης!  Η  ολομέτωπη  στόχευση αντιπαράθεσης με τον νεοφιλελευθερισμό που επέλεξε ο σοσιαλιστικός χώρος ως στρατηγική , ήταν η αίτια να δημιουργήσει  κοινωνική  δυναμική  που  έβγαζε από το περιθώριο και την απλή διαμαρτυρία   και την προοδευτική και αριστερή  κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία ! 
 Σήμερα 40 χρόνια μετά, οι φορτίσεις της συγκυρίας και της κρίσης τείνουν να ανατρέψουν και να συκοφαντήσουν τη καθοριστική συμβολή του σοσιαλιστικού χώρου στην πιο δημοκρατική εξέλιξη της μεταπολιτευτικής Ελληνικής περιόδου :Ενδεικτικά αναφέρονται…
 η  άρση του κοινωνικού και πολιτικού διχασμού με ενεργό την “εθνική» παρουσία  στην Ευρώπη και τον κόσμο, 
η  διαμόρφωση «πλαισίου αναφοράς» ανάμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και του κεφαλαίου η  οικοδόμηση κοινωνικού κράτους και η πρόσβαση των αδυνάτων στα δημόσια αγαθά της παιδείας, υγείας, ασφάλισης κτλ,. 
η διεύρυνση της δημοκρατίας και η  θεμελίωση της  αποσυγκέντρωσης και αποκέντρωσης της χώρας με διερεύνηση της κοινωνικής συμμετοχής  στους θεσμούς αντιπροσώπευσης, και η ανακατανομή της οικονομικής εξουσίας,. 
η  ικανότητα της χώρας να διαπραγματεύεται πόρους, δομές και συμμετοχές στο Ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι, η  ανάπτυξη της μεσαίας τάξης,της  αγροτικής οικονομίας κτλ καθώς και η διαμόρφωση ενός ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού για τις εργασιακές σχέσεις..και τόσα άλλα Ασφαλώς η χρόνια ταύτιση με την εξουσία και η αδυναμία να ισοσκελιστεί αυτός ο αγώνας με αντίστοιχες αλλαγές και τομές  και στην οικονομική δημοκρατία απέτρεψαν την θετική για την κοινωνία, οικονομία και την ανάπτυξη, ολοκλήρωση του εγχειρήματος της μεγάλης αλλαγής 
 Το τίμημα των επιπτώσεων για τους σοσιαλιστές έγινε επώδυνα μεγάλο. Ο κρατισμός, η αδιαφάνεια και η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης έδωσε το πλεονέκτημα στις δυνάμεις του παρασιτισμού να ανακτήσουν την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία και στις μέρες μας όχι μόνο να συκοφαντούν την μεγάλη συμβολή του σοσιαλιστικού κινήματος και του Α Παπανδρέου στην οικοδόμηση της Ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας άλλα κα να διαχειρίζονται την κρίση ως ευκαιρία προώθησης των επιδιώξεων τους!
 Η πολύπλευρη κρίση που βιώνει τα τελευταία χρόνια η χώρα  και ο ευρωπαϊκός νότος ειδικότερα καθιστούν εμφανή την ανάγκη συγκρότησης μιας εναλλακτικής προοδευτικού χαρακτήρα πολίτικης και κοινωνικής συμμαχίας! Έχει διανυθεί επαρκής χρόνος για να διαπιστωθεί ήδη από τα κοινωνικά και οικονομικά αποτελέσματα ,  πως το σχέδιο “Μερκελ” δεν αποσκοπεί στην έξοδο από την κρίση, αλλά στην επιβολή ενός τριτοκοσμικού οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου και στην Ελλάδα!
 Η κρίση  έχει μετατραπεί σε ευκαιρία μιας επίθεσης, που  έχει ως κατάληξη την επέλαση των λίγων ,την  συρρίκνωση της παραγωγικής βασης,την διαλυση της μεσαίας τάξης και την αποδόμηση των θεσμικών, κοινωνικών ,δημοκρατικών και οικονομικών κατακτήσεων που δημιούργησε η μεγάλη προοδευτική σοσιαλιστική παράταξη και η αριστερά γενικότερα!
 Το σχέδιο που εφαρμόζεται ,είναι σε πλήρη αντιπαράθεση με τους λόγους ύπαρξης του σοσιαλιστικού χώρου και  αποσκοπεί σε μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων με απόλυτα εξαρτημένες τις οικονομίες του νότου!
 Αυτός είναι ο λόγος που επιβάλλεται να κλείσει ο κύκλος του ατελέσφορου και επιζήμιου συντηρητικού συμβιβασμού!
 Οι εκλογικές αναμετρήσεις έδειξαν πως η κοινωνική βάση διεκδικεί αλλαγή κατεύθυνσης και συμμαχιών! Κατέγραψαν πως ο σοσιαλιστικός χώρος ούτε τεμαχίζεται-ουτε χαριζεται -μεταβιβάζεται σε ευκαιριακά πολιτικά παρακολουθήματα του νεοσυντηρητισμου  ,ούτε κληρονομείται! Συρρικνώνεται όμως όταν αποκόπτεται από τα πεδία των κοινωνικών διεργασιών, της ανάπτυξης και της ανάγκης !
 Η δυναμική του και ρόλος του  εξαρτάται από την ικανότητα  να συμπορεύεται με τον προοδευτικό-αριστερό οικολογικό χώρο! Και αυτό εγείρει ως ζητούμενο την ανασύνταξη και όχι τη μετάλλαξη η τη διάλυση του!
 Με την αυτοκριτική του μπορεί  να  διδάσκεται !Δεν  μεταλλάσσεται! Το συμπέρασμα είναι πως..

 Ο σοσιαλιστικός χώρος έχει ιστορία, εμπειρία , δηλαδή έχει αυτόνομο μέλλον.
 Έχει την παρακαταθήκη του ιδρυτή που τόλμησε να διαμορφώσει τους όρους ενός πλειοψηφικού σοσιαλιστικού κινήματος αλλαγής  υπερβαίνοντας τα θολά σχήματα του κέντρου…ως παρακολουθήματα του συντηρητισμού! 

Στις μέρες μας η 3η του Σεπτέμβρη ξεπερνά τον επετειακό χαρακτήρα μιας εκδήλωσης , γίνεται ακόμη πιο συμβολική! 
 –ζητούμενο γίνεται:  ο σοσιαλιστικός χώρος να ξαναβρεθεί στη φυσική προοδευτική κοίτη !
  Όπως την προσδιόρισε η ιδρυτική του πράξη και  ο ιδρυτής!
 Να συμβάλει στην δημοκρατική  προσπάθεια  ώστε να κλείσει ο κύκλος του συντηρητικού συμβιβασμού όχι μόνο γιατί είναι ατελέσφορος και κοινωνικά διχαστικός αλλά γιατί είναι αντιπαραγωγικός, δημοκρατικά προβληματικός,αδιεξοδος! 

Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει σωτηρία της χώρας χωρίς τους πολίτες και την παραγωγική βάση !


ΠΗΓΗ:papaioannou-giannis.net

Η Ελλάδα 20ή στη λίστα των κρατών με τα πιο δυστυχισμένα παιδιά του κόσμου

Η Ελλάδα 20ή στη λίστα των κρατών με τα πιο δυστυχισμένα παιδιά του κόσμου
Η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες με τα πιο δυστυχισμένα παιδιά του κόσμου, όπως προκύπτει από τα στοιχεία νέας έρευνας στη Βρετανία.

Η έκθεση «Good Childhood Report» βασίστηκε στα ευρήματα της έρευνας που διενεργήθηκε από το φιλανθρωπικό ίδρυμα The Children’s Society και παρουσιάζει την Ελλάδα στην 20ή θέση της κατάταξης των χωρών με τα πιο δυστυχισμένα παιδιά του κόσμου. Η λίστα περιελάμβανε συνολικά 40 χώρες της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής.

Στην έρευνα συμμετείχαν 50.000 παιδιά και τα αποτελέσματα προέκυψαν με όρους «υποκειμενικής ευημερίας», δηλαδή με βάση τον τρόπο που τα ίδια τα παιδιά αντιλαμβάνονταν την προσωπική τους ευτυχία και ικανοποίηση από τη ζωή.

Τα ποσοστά ευημερίας μετρήθηκαν με βάση 10 παράγοντες που έχουν κριθεί σημαντικοί βάσει προηγούμενων ερευνών, για τη ζωή των παιδιών και των εφήβων.

Συγκεκριμένα μελετήθηκε ο δείκτης ικανοποίησης των παιδιών σε τομείς όπως η υγεία, η οικογένεια, η κατοικία, οι φίλοι, το σχολείο, το μέλλον, τα χρήματα και τα υπάρχοντα, η αξιοποίηση του χρόνου, οι επιλογές και η εξωτερική εμφάνιση.

Σύμφωνα με την κατάταξη των 40 χωρών, τα πιο ευτυχισμένα παιδιά βρίσκονται στην ΠΓΔΜ και στις επόμενες τέσσερις θέσεις ακολουθούν Ολλανδία, Αρμενία, Γροιλανδία και Ισλανδία.

Η Ελλάδα βρίσκεται ακριβώς στη μέση της λίστας ξεπερνώντας χώρες όπως η Γαλλία, το Βέλγιο, η Αγγλία και η Ιταλία, η οποία μάλιστα βρίσκεται στην τέταρτη θέση από το τέλος.

Η χώρα με τα πιο δυστυχισμένα παιδιά φαίνεται να είναι η Τουρκία, ενώ μόλις στην προτελευταία θέση της λίστας εντοπίζονται οι Η.Π.Α. που ακολουθούνται από τον Καναδά, την Ιταλία και την Πολωνία.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, τα παιδιά που εξασκούν τακτικά κάποιο άθλημα τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένα από εκείνα που έχουν καθιστικό τρόπο ζωής. 

Ωστόσο, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αυξημένη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν φαίνεται να σχετίζεται με τη μείωση της ευημερίας. Μάλιστα, τα παιδιά που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο μόνο στα πλαίσια του σχολείου και καθόλου στο σπίτι παρουσίαζαν χαμηλότερο δείκτη ικανοποίησης από τη ζωή τους.

Όπως επίσης υποστηρίζουν οι ερευνητές, τα παιδιά με πολλούς φίλους και εκείνα που έχουν καλή επικοινωνία με τους γονείς τους είναι πιο ευτυχισμένα και ισορροπημένα, σε σχέση με παιδιά που τσακώνονται συχνά με φίλους και δεν μιλούν για τα προβλήματά τους.

Σημαντικό ρόλο στην ευημερία των παιδιών παίζει επίσης η ευτυχία και η ευημερία της οικογένειάς τους, όμως φαίνεται πως οι περιπτώσεις γονιών με προβλήματα υγείας δεν σχετίζονται με τον τρόπο που τα παιδιά εκλαμβάνουν την προσωπική τους ευτυχία.

Ο διευθύνων σύμβουλος του ιδρύματος The Children’s Society Μάθιου Ριντ, στην αρχή της έκθεσης τονίζει ότι «σε μία περίοδο που η οικονομική κρίση πλήττει δυσανάλογα τις οικογένειες με χαμηλό εισόδημα και παιδιά, αυτή η μελέτη δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Είναι πολύ σημαντικό να επικεντρωθούμε στον τρόπο που οι νέοι βιώνουν αυτή την κατάσταση. Είμαστε αποφασισμένοι, μέσω της εκστρατείας μας, της δέσμευσης και της φροντίδας μας, να δώσουμε σε κάθε παιδί όσο το δυνατόν μεγαλύτερες ευκαιρίες στη ζωή».

ΠΗΓΗ:tanea.gr

Δεν μας φτάνει το success story των ΣαμαροΒενιζέλων, τώρα έχουμε και της Μέρκελ!


Βούιξε ο τύπος πριν δυο μέρες: "Πάμε καλά!", είπε ο Σαμαράς. "Η ελληνική οικονομία είναι σε ράλι!" Αυτό προφανώς πήραν είδηση και οι Ρώσοι, κι επειδή ζήλεψαν, είπαν να μας γυρίσουν τα ροδάκινα πίσω, να μην αγοράσουν γουναρικά από μας και να προτιμήσουν τις τούρκικες τσιπούρες. "Αφού οι Έλληνες είναι σε ράλι, ας αγοράσουμε από αλλού, ας βοηθήσουμε τη χειμαζόμενη τούρκικη οικονομία!" Κάπως έτσι θα σκέφτηκε ο Πούτιν, οπότε μάλλον θα μας κόψει και το αέριο το χειμώνα. Τώρα βέβαια η τούρκικη ζήτηση ηλεκτρισμού αυξήθηκε 78% την τελευταία 10ετία, από 131,9TWh σε 235TWh, τον Ιούλιο έκανε νέο ρεκόρ αιχμής φορτίου στα 39.088MW και στο 7μηνο Ιαν-Ιουλ "τρέχει" με αύξηση 3,9%, οπότε ίσως ο Πούτιν πρέπει να βρει να βοηθήσει κάποια άλλη χώρα, που να μην έχει τόσο "χειμαζόμενη" οικονομία.

Με εντολή Σαμαρά ή με εντολή Βενιζέλου μπήκε η οικονομία σε ράλι; Μάλλον και των δυο, να μην κλέβουμε τη δόξα κανενός. Είναι λοιπόν ν' απορεί κανείς γιατί αυτός ο ...
αχάριστος λαός δεν αναγνωρίζει το τιτανοτεράστιο έργο που επιτελείται στην οικονομία και, τρεις μήνες μετά τις Ευρωεκλογές, η πρώτη δημοσκόπηση ανοίγει την ψαλίδα των δυο πρώτων κομμάτων στις 8 μονάδες! Προφανώς ο λαός βλέπει το ράλι του Σαμαρά ακριβώς όπως στη φωτογραφία! Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν πάρει απόφαση ότι φεύγουν και φροντίζουν να κλείσουν εκκρεμότητες: πολλές αναθέσεις καθηκόντων στελεχών γίνονται μέσα στο κατακαλόκαιρο στο Δημόσιο, ακόμα και στη ΔΕΗ, που την έχουν για διάσπαση και ξεπούλημα.  


Την ίδια στιγμή, απ' το πολύ ράλι και το πολύ success story, οι γιατροί ξενιτεύονται για να βρουν δουλειά, τα νοσοκομεία υπολειτουργούν και οι κάτοικοι της Φλώρινας τρέχουν στα Σκόπια να βρουν γιατρό, όπως λέει ο Μητροπολίτης Θεόκλητος. Μάλιστα την Τετάρτη 3 Σεπτέμβρη, επέτειο των 40 χρόνων του Πασοκ, που ιδρύθηκε φέρνοντας την ελπίδα και κατάντησε κόμμα του 3%  στα χέρια του Βενιζέλου, γίνεται Πανφλωρινιώτικο συλλαλητήριο, για τα προβλήματα που έχουν με τη στελέχωση του τοπικού Νοσοκομείου. Σε μια χώρα όπου Υπουργοί Υγείας έγιναν στελέχη της εμβέλειας ενός Γεωργιάδη κι ενός Βορίδη, ο αχάριστος λαός δεν ξέρει να εκτιμά τίποτα πια και κάποιοι επιμένουν σώνει και καλά να διαμαρτύρονται. Όπως μάλιστα είχε πει κάποια στιγμή ο Άδωνις, "αυτοί για να φωνάζουν θα είναι Συριζα". Κάποτε το έλεγαν αλλιώς: "αυτός για να φωνάζει, μάλλον κομμουνιστής θα είναι", αλλά τώρα είμαστε στον 21ο αιώνα, το Τείχος έπεσε προ πολλού, πώς να πεις το Μητροπολίτη και τους αστυνομικούς κομμουνιστές;

 

Επειδή όμως ένα success story είναι λίγο, πολύ λίγο, όπως λέει και το παλιό καλό τραγούδι για το ένα φιλάκι, η Μέρκελ φρόντισε να μας εξασφαλίσει κι ένα πανευρωπαϊκό: στο 0,3% έπεσε ο πληθωρισμός τον Αύγουστο, όπως εκτίμησε η Eurostat, πιο κάτω κι απ' το 0,4% του Ιουλίου! Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει θέσει ως στόχο, πάντα με την καθοδήγηση των Γερμανών, ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη να μην ξεπερνά το 2%, αλλά εδώ κι ένα χρόνο είναι σε πολύ πιο χαμηλά επίπεδα: ήδη το φάντασμα του αποπληθωρισμού αρχίζει να πλανάται απειλητικό πάνω απ' τη Φρανκφούρτη, την έδρα της ΕΚΤ.


Την ίδια στιγμή τα στοιχεία της Eurostat ανεβάζουν την ανεργία στην Ευρωζώνη τον Ιούλιο στο 11,5%, λίγο πιο χαμηλά απ' το 11,9% του Ιουλίου 2013, αλλά σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, όπως φαίνεται στο διάγραμμα. 

Και φυσικά, όπως φαίνεται στο πιο κάτω διάγραμμα, ο Ευρωπαϊκός Νότος έχει υπερδιπλάσια ποσοστά ανεργίας, 24,5% η Ισπανία και 27,2% η Ελλάδα, προκειμένου να συσσωρεύει πλεονάσματα και φθηνό εργατικό δυναμικό η Γερμανία. 


Κύπρος, Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία, όλες είναι στα πιο ψηλά σκαλοπάτια του σχετικού διαγράμματος. Κατά τα λοιπά ο Ολάντ παραίτησε την κυβέρνησή του όταν κάποιοι τόλμησαν να μιλήσουν για τη λιτότητα που έχει επιβάλλει στην Ευρώπη η Γερμανική Δεξιά. Κάνει κι αυτός ό,τι μπορεί για να φέρει τη Μαρίν Λε Πεν ένα βήμα πιο κοντά στα Ηλύσια Πεδία: η ανεργία στη Γαλλία αυξήθηκε κατά 0,8% τον Ιούλιο και κατά 4,3% σε ένα έτος.

Ο Μάριο Ντράγκι, της ΕΚΤ, έχει χαρακτηρίσει τη ζώνη πληθωρισμού κάτω του 1% ως "ζώνη κινδύνου", οπότε θα περιμένουμε με ενδιαφέρον τη συνεδρίαση της ΕΚΤ την προσεχή Πέμπτη.

Χαμηλός πληθωρισμός ή και αποπληθωρισμός σημαίνει ότι στην οικονομία κινείται λιγότερο χρήμα, σημαίνει χαμηλότερους μισθούς, χαμηλότερη κατανάλωση, αλλά και μικρότερη είσπραξη φόρων για τα δημόσια ταμεία. Τα κράτη στενάζουν κάτω από το ύψος του δημόσιου χρέους, καθώς δεν υπάρχουν πλέον και πολλές οικονομίες στην Ευρωζώνη με χρέος κάτω του 60% κι έλλειμμα κάτω του 3%, όπως έλεγε η συνθήκη του Μάαστριχτ, που έγινε "λάστιχο" στα χέρια των ισχυρών. Όταν τα έσοδα λιγοστεύουν, το χρέος αυξάνεται και η ανεργία είναι δομική και σε πολύ υψηλά επίπεδα, η κατάσταση αρχίζει να "μυρίζει μπαρούτι". Είναι άραγε ικανοί να μας μπλέξουν σε πόλεμο για την Ουκρανία;

ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr

Προετοιμαστείτε για ένα ακόμα ψέμα…


ΕΙΔΙΚΗ ΕΙΣΦΟΡΑ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ, Αρθρο 29 Ν.3986/2011 :
«Επιβάλλεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ των φυσικών προσώπων, που προέκυψαν κατά τις διαχειριστικές χρήσεις 2010 έως και 2014 και δηλώνονται με τις δηλώσεις των αντίστοιχων οικονομικών ετών 2011 – 2015»
Η συγκεκριμένη εισφορά παρακρατείται μηνιαία από τους μισθούς των φυσικών προσώπων και κάθε μήνα ο μισθός των εργαζομένων περικόπτεται κατά το προβλεπόμενο ποσοστό. Με βάση τον νόμο αυτό το ποσό θα πρέπει να σταματήσει να παρακρατείται από την 1/1/2015, αφού η διάρκειά του είναι έως την διαχειριστική χρήση του 2014.
Για την επιβολή της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και για το νέο χρόνο απαιτείται νομοθετική παρέμβαση, που θα συνιστά έναν νέο, επιπλέον των προβλεπομένων, φόρο για το 2015.
Τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το «ορφανοτροφείο» που ονομάζεται Ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται για εκδρομή, παιδευτικού χαρακτήρα, στο Παρίσι, προκειμένου να συναντήσει τους πατρώνες της και να τους εκθέσει τι ΘΑ θέλανε να ανακοινώσουν στους ιθαγενείς της αποικίας. Ναι, θα είναι και ο «Τοτός» μαζί τους. Ένα από τα πράγματα που θα ζητήσουν είναι και η «μείωση» της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, ώστε ερχόμενοι «μετά βαϊων και κλάδων» στην Θεσσαλονίκη να ανακοινώσουν κάτι που στην ουσία θα είναι η επιβολή, εκ νέου, του φόρου.
Μην τους φτύνεται, ούτε αυτό δεν αξίζουν…
Βλάσης Μανθογιάννης

ΠΗΓΗ:olympia.gr

AΦIEPΩMA ΣTH MNHMH TΩN NEKPΩN MAΣ 1η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1992: Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΓΙΑ 22 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ

«Οι νεκροί μας θυμίζουν/ ότι ζούμε. / Θυμήσου τους κ' εσύ/ για να ζήσουν», γράφει σε ένα ποίημά του από τη συλλογή «Γωνίες» ο Γιάννης Ρίτσος, τον Αύγουστο του 1981. Είναι χρέος μας να θυμόμαστε τους νεκρούς μας, και έχουμε πολλούς νεκρούς που δε βρήκαν δικαίωση.  Ο κατάλογος των εργαζομένων είναι ατελείωτος  και γενικότερα των θυμάτων που σκοτώθηκαν στο βωμό της μόνης «αξίας»  του κέρδους.


                                   AΦIEPΩMA ΣTH MNHMH TΩN NEKPΩN MAΣ


                                                             1η ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 1992:


Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΓΙΑ 22 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ



                                              Άρθρο της Σύνταξης του «ΠΥΡΣΟΥ»

Όταν συζητήσαμε την ιδέα ενός αφιερώματος στην μνήμη των δεκαπέντε νεκρών συναδέλφων της τραγωδίας στις BEE με όσους έζησαν και βίωσαν εκείνες τις στιγμές, πολλοί μας προέτρεψαν να το αποφύγουμε, κανένας όμως δεν μας έδωσε κάποια πειστική απάντηση στο γιατί.
Γιατί να μην μιλάμε, ποιός θέλει και ποιόν εξυπηρετεί αυτό το πέπλο σιωπής για ένα από τα πιο τραγικά και πολύνεκρα εργατικά δυστυχήματα στη χώρα μας;
Εντύπωση ακόμα μας προκάλεσε το γεγονός ότι με όσους μιλήσαμε, εργαζόμενους και στελέχη πέρα από το ότι μας δόθηκαν διαφορετικές εκδοχές γι’ αυτό καθ’ αυτό το περιστατικό, όλοι μιλούσαν για ατύχημα και χρειάστηκε σε όλους να εξηγήσουμε ότι πρόκειται για δυστύχημα.
H διαφορά της ατυχίας από τη δυστυχία δεν χρειάζεται νομίζουμε να εξηγηθεί.
Μας είπαν ακόμα να μην γίνει εκμετάλλευση από διάφορες πλευρές που πιθανά επιβουλεύονται τα συμφέροντα της εταιρείας. Θα συμφωνούσαμε με τον όρο ότι δεν θα πρέπει να κάνει η εταιρεία το ίδιο απ’ την αντίθετη πλευρά, δηλαδή μια τεράστια επικοινωνιακή προσπάθεια ετών να περάσει στην λήθη και ένας πειθαναγκασμός σιωπής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπήρξε ποτέ πόρισμα και δεν καταλογίστηκαν πουθενά ευθύνες, ούτε ζητήθηκαν ποτέ εξηγήσεις γι’ αυτό.
Κάποια γελοία συμπεράσματα για φυσικοχημικές διεργασίες στα μέταλλα του αγωγού που παρουσίασε τη διαρροή, επιβεβαίωναν την "ποιότητα" της έρευνας και τις αθλιότητες όσων συμμετείχαν σ' αυτή.
H πολιτεία υποτάχτηκε για μία ακόμα φορά στην οικονομική εξουσία.
Αυτό το δυστύχημα έγινε εξαίρεση σ’ ένα κανόνα που θέλει τα διυλιστήρια σ’ όλο τον κόσμο να δίνουν πληροφόρηση και τα αναγκαία πορίσματα για μεταφορά γνώσης και για εκπαίδευση μέσα απ’ την αρνητική εμπειρία.
Ξετυλίγοντας το κουβάρι των αφηγήσεων οι περιγραφές είναι συγκλονιστικές, οι εικόνες εφιαλτικές, όλοι όσοι μας μίλησαν λύγισαν, σημαδεύτηκαν οι ζωές τους μας είπαν και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά.
Μας μίλησαν για τα παιχνίδια που έπαιξε η μοίρα εκείνη τη στιγμή, πως απλές συμπτώσεις και τυχαίες κινήσεις αποδείχτηκαν σωτήριες για όσους έζησαν μέσα στην τραγικότητα που βίωσαν.
Μας είπαν για το μετά, εκείνο το μετά των πρώτων στιγμών που ο ανθρώπινος νους αρνείται να το δεχτεί.
Τα λόγια τους χάνουν τον ειρμό τους, τα μάτια καρφώνονται στο πουθενά και μόνο τα πρόσωπα αποτυπώνουν την φρίκη των στιγμών.
Σήμερα 16 χρόνια μετά ο «ΠYPΣOΣ» η φωνή των εργαζομένων στα EΛ.ΠE. δεν έχει πρόθεση να βγάλει τα πορίσματα που δεν έβγαλαν αυτοί που όφειλαν, ωστόσο θέλει να τραβήξει την κουρτίνα και να οδηγηθούμε σε κάποια γενικά συμπεράσματα χρήσιμα και απαραίτητα για όλους, για να μην ξαναγυρίσουμε εκεί στο σημείο 0.
Tα EΛ.ΠE. στα χέρια των ιδιωτικών συμφερόντων που διοικούσαν την πρώην ΠETPOΛA, βρίσκονται στη νέα ενοποιημένη τους μορφή σχεδόν αποκλειστικά στα χέρια αυτών των συμφερόντων.
Μπορεί τα στελέχη που ασκούν τη διοίκηση στο μεγαλύτερο μέρος τους να είναι διαφορετικά, ωστόσο δεν φαίνεται να έχουν πλήρως απορρίψει το μοντέλο διοίκησης της ΠETPOΛA.
O ιδιοκτήτης της ΠETPOΛA τότε περιτριγυρισμένος από μια ομάδα στελεχών του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» πολλοί απ’ αυτούς διακεκριμένα και επίλεκτα στελέχη της δικτατορίας, αρχιβασανιστές και πρώην εσατζίδες, επέβαλαν ένα νόμο σιωπής.
Tο άβατο της ΠETPOΛA το δοκίμασαν πολλοί στην πλάτη τους απ’ τους ροπαλοφόρους ανθρωποφύλακες (γεγονότα Hφαίστου).
Κάθε νηφάλια και υπεύθυνη φωνή πνίγονταν απ’ τους αυλοκόλακες που κρατούσαν τα ηνία της εταιρείας.
Tο συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, ενταγμένο απόλυτα στο σύστημα, περιορίζονταν σ’ ένα ρόλο διαμεσολαβητή στην καλύτερη περίπτωση.
Κάποιες μεμονωμένες φωνές συναδέλφων που αντιστέκονταν σ’ αυτό το καθεστώς, αντιμετώπιζαν απειλές ή λοιδορούνταν και συκοφαντούταν σαν εχθροί της εταιρείας.
Έτσι είχε φτιαχτεί μια εικονική πραγματικότητα για την εταιρεία οι δημιουργοί της οποίας μετέφεραν στην οικογένεια Λάτση ότι όλα λειτουργούν άριστα.
Διευθυντικά και συνδικαλιστικά στελέχη συνωστίζονταν και συγκροτούσαν σαν ομάδα ένα αδιαπέραστο τείχος που δεν επέτρεπε να ακουστεί καμιά διαφορετική άποψη πέρα απ’ τη δική τους.
Παλιό στέλεχος της ΠETPOΛA μας περιέγραφε με πολύ γλαφυρό τρόπο, πως αντιμετωπίζονταν κάθε απόπειρα να διαπεράσει κανείς αυτόν τον τοίχο.
H δυσμένεια ήταν το πρώτο μέτρο και η απειλή για απόλυση το επόμενο.
Tην αρνητική εικόνα που εξέπεμπε η εταιρεία προς τα έξω, τα ίδια στελέχη την αντιμετώπιζαν πληρώνοντας χρήματα, σε μια λογική ότι όλα έχουν την τιμή τους. Έτσι αντί να αλλάξουν την εικόνα της εταιρείας, εξαργύρωναν όσο και όπου το μπορούσαν την ανοχή.
Σε μια εταιρεία σαν τα διυλιστήρια με κυρίαρχο το νόμο της σιωπής, η ασφάλεια είναι το πρώτο θύμα.
Θύμα ήταν ακόμα η ασφάλεια και απ' το κυνήγι των πετροδολαρίων και του κέρδους στα Αραβικά Εμιράτα όπου μεταφέρθηκε το κέντρο του ενδιαφέροντος της εταιρείας, απογυμνώνοντας το διυλιστήριο στην Ελευσίνα από το αναγκαίο και ικανό προσωπικό για τη συντήρηση και επιθεώρηση του εξοπλισμού του.
Όταν όλα «τα πλάκωνε η φοβέρα» ποιός να μιλήσει ότι κάτι δεν πάει καλά, ποιός να καταγγείλει, ποιός να αντιδράσει;
Ακόμα και όταν ήρθε εκείνη η μοιραία ώρα της τραγωδίας και αποκαλύφθηκε με τόσο τραγικό τρόπο η πραγματική κατάσταση στην εταιρεία οι οικογένειες των θυμάτων βρέθηκαν απέναντι σ’ αυτό που οι διοικούντες την εταιρεία ήξεραν πολύ καλά να κάνουν, να αποτιμήσουν τη σιωπή πληρώνοντας κάτι παραπάνω.
Σε μια άλλη χώρα, ίσως κάποιος απ’ όλους αυτούς να αυτοκτονούσε, εδώ στην Ελλάδα της Πετρόλα διαπραγματεύονταν την αποζημίωση και όταν κλείστηκαν οι συμφωνίες το θέμα θεωρήθηκε λήξαν.
Τόσο που όταν ένα χρόνο μετά μια χαροκαμένη μάνα θέλησε να καταθέσει ένα μπουκέτο λουλούδια στον τόπο που ξεψύχησε το σπλάχνο της, απωθήθηκε και δεν της επετράπη να φτάσει μέχρι εκεί.
Συνάδελφοι,
Μας είπαν ακόμα, ότι μήπως όλα αυτά δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο την επένδυση και την πορεία των έργων στην Ελευσίνα.
Εμείς θεωρούμε αντίθετα, ότι οι BEE πληρώνουν ακριβώς αυτή την εικόνα που έδιναν προς τα έξω και αν θέλουμε πραγματικά να πείσουμε και να βρει η εταιρεία κατανόηση, πρέπει να δώσει μια εντελώς διαφορετική εικόνα, πραγματική και όχι φτιαγμένη απ’ τους επικοινωνιολόγους, τους δημοσιοσχεσίτες με τα ανόητα τηλεφωνήματα και τους πληρωμένους κονδυλοφόρους των M.M.E.
Mιά εικόνα όχι μόνο προς τα έξω, αλλά και προς τους εργαζόμενους που είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της εταιρείας, οι καλύτεροι διαφημιστές της, αλλά και ο ακρογωνιαίος λίθος της ανάπτυξής της.
Εκπτώσεις σε ζητήματα ασφάλειας, φίμωμα και απόπειρα τρομοκράτησης των εργαζομένων, αστυνομικά μέτρα και όλα όσα χαρακτήριζαν το παλιό καθεστώς της ΠETPOΛA, υπονομεύουν το πραγματικό συμφέρον της εταιρείας και των μετόχων της μιας και η Διοίκηση πρέπει να αναφέρεται σ’ αυτούς.
Tην μνήμη των 15 νεκρών συναδέλφων μας την τιμούμε υπερασπιζόμενοι την ασφάλεια στην εργασία, όχι με λόγια και συνθήματα, όχι με τρομοκρατία που οδηγεί ακριβώς στην υπονόμευση της ασφάλειας, αλλά με συνειδητή πειθαρχία που απορρέει απ’ την φύση της δουλειάς μας, με μια διοίκηση ανοιχτή και πρόθυμη να αφουγκράζεται τους εργαζόμενους και πάνω απ’ όλα με τους εργαζόμενους δίπλα της και όχι απέναντί της.
Γνωρίζουμε ότι η προσέγγισή μας για το πως φτάσαμε στη συμφορά του 92, ίσως σας σοκάρει γιατί παραβιάζουμε άβατα.
Όμως εμείς αλλιώς κατανοούμε το μνημόσυνο των νεκρών συνδέλφων μας και ευχόμαστε να είμαστε στην αγκαλιά των παιδιών μας και όχι στην αγκαλιά των αγγέλων, στην ακμή της δημιουργίας, της επαγγελματικής προσφοράς και της κοινωνικής καταξίωσής μας.
16 XPONIA META οι 15 νεκροί συνάδελφοί μας συνεχίζουν να έχουν ονοματεπώνυμο και εμείς έτσι θέλουμε να τους θυμόμαστε έναν-έναν χωριστά με τις μνήμες με τις προσωπικές μας στιγμές, με το χαμόγελό τους.

Σοφρονίδης Iωάννης 58 ετών

Bροντάκης Γιώργος 42 ετών
Πλέστης Πέτρος 36 ετών
Mωραϊτης Iωάννης 30 ετών
Φαφούτης Δημήτριος 25 ετών
Kουμούτσος Γιώργος 26 ετών
Σιμσιρίδης Γιώργος 44 ετών
Σταμάτης Aχιλλέας 26 ετών
Mπαζιώτου Eυαγγελία 34 ετών
Σκανδάλης Mιχάλης 51 ετών
Παπαγεωργίου Γιώργος 24 ετών
Aναστασίου Aντώνης 22 ετών
Kόντης Σωτήρης 32 ετών
Φίλιος Γεράσιμος 21 ετών
Kαραγκούνης Παναγιώτης 51 ετών

ΠΗΓΗ: http://beneas13.blogspot.gr/2008/12/petrola-hellas-16.html


                       ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΣΕΕΠ  2/4/2011


Ξεκινά  την  Κυριακή  03/04/11  10ημερη  απεργία  των  εργαζομένων  στα  ΕΛΠΕ.  Ο  λόγος  της  απεργίας  μας  είναι  η  διαφωνία που  υπάρχει  πάνω  από  δύο χρόνια  γύρω  από  την  ασφαλή στελέχωση  των  νέων μονάδων  που  ξεκινούν  τη  λειτουργία  τους  στις   ΒΕΘ  (Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις  Θεσσαλονίκης)  και  τις  ΒΕΕ  (Βιομηχανικές  Εγκαταστάσεις  Ελευσίνας)  που  έπονται  στο  τέλος  του  έτους.


Η  Εταιρεία  με  διεθνή  πρωτοτυπία – ρεκόρ  των  160  Δ/ντών  ! (από  50  που  ήταν  πριν  5  χρόνια)   για  2.300  εργαζομένους – αντιστοιχία  1  Δ/ντής  ανά  15  εργαζόμενους,  έργο  ενός  ιδιότυπου  management,  μας  ζητά  να  συμφωνήσουμε  στην  στελέχωση  των  νέων  μονάδων  με  ελλιπές,  νέο,  άπειρο  ελάχιστα  εκπαιδευμένο  προσωπικό.


Είναι  μερικά  από  τα  στελέχη  που  συνδέονταν,  από  θέση  ευθύνης,  με  την  τραγωδία  των  15  νεκρών  της  ΠΕΤΡΟΛΑ  το  1992,  τους  4 νεκρούς  στις  Εγκαταστάσεις  Θαλασσίων  Φορτώσεων  Θεσ/κης  το  1998  και  τις δύο  πυρκαγιές  στο  διυλιστήριο  της  Θεσσαλονίκης  το  1999  που  στοίχησαν  τη  ζωή  ενός ακόμα  συναδέλφου  μας  (που δούλευε  συνεχόμενα  12ωρα  χωρίς  ρεπό  για  20  μέρες μέχρι  το  θάνατό του)  και μία  αναπηρία  συναδέλφου,  μαζί με   την  καταστροφή  μέρους  των  εγκαταστάσεων.


Η  Εταιρεία  στο  πρόβλημα  αυτό  επιδεικνύει  μια  αχαρακτήριστη  εμμονή  στις  απόψεις  της,  βάζοντας  το  «Διευθυντικό Δικαίωμα»  πάνω  από  το  δικαίωμα  των  εργαζομένων  να  είναι  και  να  αισθάνονται  ασφαλείς.   Η  αδιαλλαξία  της  Διοίκησης,  μας  οδηγεί  στην  απεργία.


Παράλληλα  με  το πρόβλημα  της  ασφαλούς  στελέχωσης  των  νέων μονάδων  διεξάγονται  την  ίδια περίοδο........


Παρακαλώ να μην υπάρχουν σχολιασμοί προς τιμή των νεκρών συναδέρφων  

                 


Πρωτοφανής "πυρηνική" προειδοποίηση από Β.Πούτιν: "My finger is on the button"!


H πλέον ευθεία πυρηνική απειλή που έχει ακουστεί εδώ και δεκαετίας από μια εκ των πυρηνικών δυνάμεων, διατυπώθηκε σήμερα από τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλάντιμιρ Πούριν κατά την ομιλία του στο ετήσιο forum των νέων Ρώσων που διοργανώθηκε στη Μόσχα.

Μιλώντας για την κρίση στην Ουκρανία και για τις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και των δυτικών συμμάχων αναφέρθηκε ανοικτά στην "απευκταία αλλά υπαρκτή επιλογή που διατηρεί η Ρωσία για την χρήση πυρηνικών όπλων", περιγράφοντας στην ουσία ένα δόγμα πρώτης χρήσης πυρηνικών όπλων σε ενοπλη σύγκρουση!

Εμφανιζόμενος γα πρώτη φορά τόσο σκληρός στις δηλώσεις του απέναντι σε ΗΠΑ και ΝΑΤΟ από τις όχθες της λίμνης λίγο πιο έξω από τη Μόσχα όπου γινόταν δήλωσε προς "κάθε αποδέκτη" πως "Οι ένοπλες της χώρας μας υποστηριζόμενες από το πυρηνικό οπλοστάσιό τους είναι έτοιμες να απαντήσουν σε κάθε επιθετική κίνηση κατά της Ρωσίας! Δεν θέλουμε κάτι τέτοιο, αλλά είναι υπαρκτή η επιλογή μας για χρήση πυρηνικών όπλων"! για να καταλήξει: "Είναι καλύτερα να μην τα βάλετε μαζί μας"!

Συγκεκριμένα είπε "Οι εταίροι της Ρωσίας πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι καλύτερα για αυτούς να μην τα βάζουν μαζί μας. Δόξα τω Θεώ νομίζω ότι κανείς δεν σκέφτεται να ξεκινήσει  μια σύγκρουση πλήρους κλίμακας με την Ρωσία. Θέλω να υπενθυμίσω πως η Ρωσία είναι μια από τις ηγέτιδες δυνάμεις με πυρηνικό οπλοστάσιο",

Τέτοιου είδους προειδοποιήσεις έχουν να ακουστούν από την εποχή του Χρουτσόφ, αφού ούτε ο Μπρέζνιεφ, ούτε ο Αντρόποφ, ούτε φυσικά ο Γκορμπατσόφ είχαν τολμήσει να κάνουν αναφορά στο δικαίωμα της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει πρώτη πυρηνικά όπλα!

Αναφερόμενος στην υπόθεση Κριμαία και την ένταξή της στην Ρωσική Ομοσπονδία ο Ρώσος πρόεδρος είπε πως "Αυτή ήταν απαραίτητη για την διάσωση του ρωσικού πληθυσμού από την βιαιότητα της ουκρανικής κυβέρνησης", ενώ για την κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία είπε πως "Αυτή είναι αποτέλεσμα της άρνησης του Κιέβου να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις με το ρωσόφωνο στοιχείο".

Ο Ρώσος πρόεδρος αναφέρθηκε και στο γενικότερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί ανάμεσα στις σχέσεις ΝΑΤΟ- ΗΠΑ και  Ρωσίας:

«Η Ρωσία δεν πρόκειται να εμπλακεί σε συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας. Δεν το θέλουμε και δεν το σχεδιάζουμε. Φυσικά όμως είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε κάθε επιθετική κίνηση εναντίον της Ρωσίας», είπε ο Πούτιν στους νέους του forum, φορώντας ένα απλό τζιν και ένα γκρι μπλουζάκι.

Στην ίδια ομιλία επίσης  εντύπωση έκανε π παραλληλισμός του Ρώσου προέδρου αυτού που συμβαίνει στο Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ με ότι είχε συμβεί κατά τη διάρκεια του Β΄ΠΠ στο Λένινγκραντ:

"Μικρά χωριά και μεγάλες πόλεις είναι περικυκλωμένα από τον ουκρανικό στρατό ο οποίος βάλλει εναντίον κατοικημένων περιοχών με στόχο να καταστρέψει τις υποδομές. Δυστυχώς αυτό μου θυμίζει γεγονότα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, όταν Γερμανοί φασίστες  πολιορκούσαν τις πόλεις μας όπως το Λένινγκραντ" με την τελευταία αυτή παρατήρηση να έχει ως αποδέκτη το Βερολίνο και μόνο

Ολα αυτά σε απάντηση των σημερινών ... απειλών κρατικών οντοτήτων επιέδου Λουξεμβούργου και Εσθονίας κατά της Ρωσίας και του ανύπαρκτου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν εξέφρασε στον Πούτιν τη βαθιά ανησυχία της ΕΕ για τις πληροφορίες ότι ρωσικά στρατεύματα εμπλέκονται σε μάχες στην Ουκρανία και καταδίκασε σθεναρά τις επιχειρήσεις ρωσικών στρατιωτικών μονάδων στο ουκρανικό έδαφος.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Επιτροπής, ο Μπαρόζο κάλεσε τον Πούτιν να αντιστρέψει την πορεία των πραγμάτων επισημαίνοντας ότι "είναι δύσκολο να συνεχίζουμε να συνηγορούμε υπέρ μιας συνεργασίας όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την παρούσα κλιμάκωση".

Ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Ζαν Άσελμπορν (ναι της κυβέρνησης που ηγείται ο τύπος που παντρεύτηκε τον σύντροφό του), δήλωσε ότι "Εξετάζονται όλες οι πιθανότητες, εκτός από την στρατιωτική δράση (σ.σ.: δηλαδή ο ένδοξος λουξεμβουργιανός Στρατός δεν θα προελάσει στην ουκρανική στέππα;), για να τιμωρηθεί η Ρωσία επειδή επέλεξε τον λάθος δρόμο".

"Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι έτοιμη να προχωρήσει με πιθανά νέα μέτρα κατά της Ρωσίας, καθώς η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη" δήλωσε και ο Εσθονός υπουργός Εξωτερικών Ούρμας Παέτ του οποίου η χώρα είναι σαν σκουπιδάκι στον χάρτη στην άκρη της ρωσικής επικράτειας...

ΠΗΓΗ:defencenet.gr

Δημόσια Διαβούλευση στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Σύσταση της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία “Ελληνικός Κεντρικός Φορέας Διατήρησης Αποθεμάτων Ανώνυμη Εταιρία” και κατάρτιση του καταστατικού της» και στο σχέδιο τροποποίησης του ν. 4123/2013 «Διατήρηση ενός ελαχίστου επιπέδου αποθεμάτων αργού πετρελαίου ή και προϊόντων πετρελαίου και άλλες διατάξεις (Εναρμόνιση του εθνικού δικαίου προς την οδηγία 2009/119/ΕΚ)»


Το εθνικό μας δίκαιο, μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2009/119/ΕΚ σε αυτό, προβλέπει ότι με Προεδρικό Διάταγμα το οποίο εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Οικονομικών, του Υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να συνιστάται μοναδική ανώνυμη εταιρία μη κερδοσκοπικού σκοπού με έδρα την Αθήνα και την επωνυμία «Κεντρικός Φορέας Διατήρησης Αποθεμάτων Α.Ε.» (ΚΦΔΑ), η οποία λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος (Ν 4123/ 2013).
Η ανάληψη από ένα μη κερδοσκοπικό φορέα εποπτευόμενο από τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, υπηρεσιών αποθήκευσης και διαχείρισης των αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης της χώρας, αποσκοπεί, λόγω της μαζικότητας και του κύρους σε καλύτερους οικονομικούς όρους, ελαχιστοποίηση του κόστους και μεγιστοποίηση του οφέλους διαχείρισης για τους πολίτες και την οικονομία.
Η πρακτική, της συντριπτικής πλειοψηφίας των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της δημιουργίας Κεντρικού Φορέα Διατήρησης Αποθεμάτων, ο οποίος αποκτά και διατηρεί ιδιόκτητα ή κρατικά αποθέματα πετρελαιοειδών προϊόντων ή διαχειρίζεται αποθέματα υπόχρεων οικονομικών φορέων, έχει αποδειχθεί ότι θωρακίζει το σύστημα διατήρησης αποθεμάτων έκτακτης ανάγκης και συνεπώς την ασφάλεια εφοδιασμού.
Στην παρούσα διαβούλευση παρουσιάζονται, αφενός προτεινόμενες τροποποιήσεις του ν. 4123/2013 και αφετέρου προτεινόμενο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που περιλαμβάνει το Καταστατικό του Φορέα, τα οποία είναι απαραίτητα για τη δημιουργία του.
Η κατάθεση των δικών σας απόψεων και προτάσεων, καθώς και οι προτάσεις από τους αρμοδίους φορείς της αγοράς, θα ληφθούν υπόψη από τα αρμόδια υπηρεσιακά στελέχη του Υπουργείου κατά την επεξεργασία των τελικών κειμένων.
Η διαβούλευση θα διαρκέσει μέχρι και την Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014 και ώρα 14:00.
Σας ευχαριστούμε προκαταβολικά για τη συμμετοχή σας.

Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ


ΠΗΓΗ:opengov.gr

Ούτε μια, ούτε δυο : τις ΠΕΝΗΝΤΑΔΥΟ έχουν φτάσει οι δικαιολογίες για το ότι ο πλανήτης ΔΕΝ ζεσταίνεται τα 18 τελευταία χρόνια!


Στην αρχή μας είπαν ότι ο πλανήτης ζεσταίνεται, υπερθερμαίνεται και μετατρέπεται σε ένα μεγάλο θερμοκήπιο. Εντόπισαν τον ένοχο στα "αέρια του θερμοκηπίου" και δαιμονοποίησαν ειδικά το CO2, το αέριο που πρασινίζει τον πλανήτη, το αέριο που είναι το θεμέλιο του κύκλου του άνθρακα στη φύση. Το μεθάνιο, που είναι πολύ πιο δραστικό από το CO2, είναι πολύ βολικό να το ξεχνούν, αφού συνδέεται άμεσα τόσο με τη βιομηχανία του φυσικού αερίου όσο και με την αγελαδοτροφία. Τόσο οι πετρελαιάδες όσο και οι αγελαδοτρόφοι είναι από τις "ιερές" κοινωνικές ομάδες των ΗΠΑ, απ' αυτές που δεν πρέπει κανείς να ενοχλεί.

Ξέχασαν όμως να πουν στον πλανήτη ότι ζεσταίνεται και, κάπου εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όλα κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος: ο πλανήτης σταμάτησε να ζεσταίνεται! Το διάγραμμα ...
δείχνει με κόκκινη γραμμή τις μεταβολές της θερμοκρασίας από τον Ιούνιο 1996 και με πράσινη γραμμή την τάση των δεδομένων. Κι αφού σταμάτησε να ζεσταίνεται, και η "υπερθέρμανση" πήγε περίπατο, βρήκαν άλλη ορολογία: "Κλιματική αλλαγή", "ακραία καιρικά φαινόμενα". Τους βόλεψε ο τυφώνας Κατρίνα, που διέλυσε τη Νέα Ορλεάνη. Μια πολυάνθρωπη πόλη, χτισμένη μέσα στις εκβολές του Μισισιπή και στο ελάχιστο δυνατό υψόμετρο, με πολλές ελαφρές κατασκευές, εύκολη λεία για τις δυνάμεις της φύσης. Όταν ο άνθρωπος ξεχνάει τα βασικά, ότι δεν χτίζουμε όπου να' ναι κι όπως να' ναι, μας φταίει μετά ο κακός μας ο καιρός. Εύκολα όλοι παραβλέπουν την παγκόσμια αύξηση του πληθυσμού, την αύξηση των πρόχειρων κατασκευών κατοικιών σε ευάλωτες τοποθεσίες.

Κάτι παρόμοιο ζούμε φυσικά κάθε τόσο και στην Ελλάδα: μπαζώνουμε τα ρέματα, χτίζουμε μέσα στα ρέματα, τσιμεντάρουμε ολόκληρες περιοχές ώστε να μην υπάρχει κατείσδυση του νερού στο έδαφος, αλλά μόνο απορροή, κι έπειτα, όταν έρχονται προγραμματισμένα τα πρωτοβρόχια και πνιγόμαστε, βγάζουμε δελτία "έκτακτων καιρικών φαινομένων". Σε λίγες μέρες μπαίνει ο Σεπτέμβριος, ετοιμαστείτε για νέες δόσεις "κλιματικής τρομοκρατίας" από τα δελτία των 8, για τις "φοβερές και τρομερές" καταιγίδες που μας απειλούν, αυτές που σ' όλα τα παλιά αναγνωστικά περιγράφονται ως οι βροχές που μαλακώνουν το έδαφος, προετοιμάζοντάς το για το όργωμα και τη σπορά. Και ο χάρτης της Ελλάδας έχει πολλά ρέματα με τα όχι τυχαία ονόματα Φονιάς, Κακό Ρέμα, Τρελός ποταμός, Σεϊτάν Ντερέ/Διαβολόρεμα, Σεϊτάν Κιουπρεσί/Διαβολογέφυρο, Αδιέβατος, Τρελάγγαδο, κλπ.

Ενώ λοιπόν οι συγκεντρώσεις "αερίων του θερμοκηπίου" εξακολουθούν να αυξάνονται, η θερμοκρασία από το 1998 δεν ανεβαίνει. Το γερμανικό ιστολόγιο hockeyschtick.blogspot.de εδώ κι ένα χρόνο καταγράφει τις επίσημες κι ανεπίσημες δικαιολογίες που διατυπώνονται προκειμένου να βρεθεί μια εξήγηση στο μέγα μυστήριο: για ποιο λόγο σταμάτησε η υπερθέρμανση. Ξεκίνησε καταγράφοντας 29, (δικαιολογίες, όχι κατασκευαστές πλυντηρίων), και ήδη έχει φθάσει στις 52! Μπορείτε να δείτε την πλήρη λίστα στο ιστολόγιο, είναι εξαιρετικά μακροσκελής, κάθε αναφορά έχει και συνδέσμους σε εξωτερικά άρθρα και η μεταφορά της οπουδήποτε θα αδικήσει την πολύ καλή δουλειά που έχουν κάνει.

Αξίζει να διαθέσει κανείς πολύ χρόνο σ' αυτή τη λίστα, αν έχει κάποιες βασικές γνώσεις για τη φυσική και τη συζήτηση για την "κλιματική αλλαγή". Ενδεικτικά μόνο, στο Νο 52, το πιο πρόσφατο, βρίσκει κανείς ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν λίγες μέρες στα ιστολόγια των New York Times, όπου, επειδή το ενδιαφέρον των επιστημόνων εστιάζεται πλέον στους ωκεανούς, σχολιάζει τη θεωρία ότι τα ρεύματα στον Ατλαντικό, πχ το ρεύμα του Κόλπου, μεταφέρουν θερμότητα προς Β. Στη συνέχεια, καθώς το επιφανειακό νερό ψύχεται, γίνεται πιο βαρύ και βυθίζεται, μεταφέροντας σε μεγαλύτερα βάθη μέρος της θερμότητας που είχε όταν ήταν κοντά στην επιφάνεια και στρέφεται προς Ν. 

Η κριτική που ασκείται σε τέτοιες θεωρίες είναι ότι τα επιστημονικά δεδομένα δεν είναι επαρκή και πρόκειται μόνο για υποθέσεις. Ενδεικτικά, ένας ομότιμος καθηγητής ωκεανογραφίας στο ΜΙΤ, στηλιτεύει την υπεραπλούστευση στη χρήση των δεδομένων, χωρίς εκτίμηση της αβεβαιότητας και παρουσιάζει το διπλανό διάγραμμα, των μεταβολών της στάθμης του Νείλου μεταξύ 700 και 1300 μΧ, θεωρεί τις μεταβολές της στάθμης ως απολύτως φυσιολογικές, αλλά θέτει το καίριο ερώτημα: τι θα έλεγε ένας ιερέας στον αυτοκράτορα τις χρονιές που έπεφτε ακραία η στάθμη του Νείλου; Μήπως ότι ο Νείλος θα στερέψει, κάτι που θα σήμαινε το τέλος του κόσμου για την Αίγυπτο;

Οι ωκεανοί είναι οι φυσικές δεξαμενές όπου διαλύεται και αποθηκεύεται το κατά πολύ μεγαλύτερο μέρος του CO2, σε αντίδραση χημικής ισορροπίας της μορφής CO2 + H2O-->H2CO3 για δέσμευση CO2 και H2CO3-->CO2 + H2O για έκλυση CO2. Αύξηση της θερμοκρασίας ευνοεί την έκλυση CΟ2 απ' τους ωκεανούς, ενώ η μείωση της θερμοκρασίας ευνοεί τη δέσμευση CO2. Δεν είναι το CO2 η αιτία της ανόδου της θερμοκρασίας, αλλά η αύξηση της θερμοκρασίας είναι που αυξάνει τα επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα και πρασινίζουν ακόμα και ερημικές περιοχές, όπως οι στέπες της Κεντρικής Ασίας. Οι ωκεανοί ελευθερώνουν CO2 και δίνουν ζωή στον πλανήτη.
http://www.bbc.com/news/science-environment-28898223

Ταυτόχρονα ωστόσο οι ωκεανοί είναι οι μεγάλοι άγνωστοι, καθώς πολλές περιοχές παραμένουν τελείως ανεξερεύνητες. Πρόσφατα ανακοινώθηκε η "αναπάντεχη" ανακάλυψη πολλών πηγών έκλυσης μεθανίου στο βυθό του Ατλαντικού, κοντά στα παράλια των ΗΠΑ! Πρόκειται για περιοχή ερευνημένη κατ' επανάληψη στον 20ο αιώνα και μόλις πέρυσι είχε ανακοινωθεί η ανεύρεση μόλις της τρίτης περιοχής με ψυχρή εκροή/ανάβλυση μεθανίου. Τώρα, σε μια περιοχή μεταξύ της Βόρειας Καρολίνα και της Μασσαχουσέτης, βρήκαν πάνω από 570 σημεία εκροής μεθανίου, σε βάθη από 50 έως 1700μ, τα περισσότερα σε βάθος γύρω στα 500μ. Οι μελετητές εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρχουν παγκοσμίως περίπου 30.000 παρόμοιες πηγές μεθανίου. Τα μοντέλα της "κλιματικής αλλαγής" μόλις "δέχθηκαν μια γερή κατακούτελα", καθώς δεν πρόκειται για ανθρωπογενείς πηγές, αλλά για φυσικές πηγές του πλανήτη, τις οποίες βεβαίως δεν είχαν συνυπολογίσει


ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr

Ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για την Αμφίπολη από 82χρονο: «Οι αρχαιοκάπηλοι δρούσαν εδώ και 50 χρόνια»


Ανατριχιαστικές είναι οι αποκαλύψεις 82χρονου αρχαιοκάπηλου για τις παράνομες ανασκαφές που πραγματοποιούσε τόσο ο ίδιος όσο και πολλοί άλλοι στη  περιοχή της Αμφίπολης.

Ο Κ.Ε. που δηλώνει ότι έχει αποσυρθεί πλέον  εξομολογείται ότι- όπως πολλοί άλλοι- άρχισε να επιδίδεται κι εκείνος στην παράνομη «συλλογή» πολύτιμων αντικειμένων από τάφους, τα οποία στην συνέχεια «πουλούσε στον έμπορο και έπαιρνε το μερτικό του». «Εδώ έσκαβαν όλοι....Οι αρχαιοκάπηλοι, όπως τους λένε, πάνε πρώτοι, οι αρχαιολόγοι φτάνουν μετά» αναφέρει ο 82χρονος που αποκαλύπτει ότι μετά το 1980, άπαντες στην Αμφίπολη, προμηθεύτηκαν ανιχνευτές μετάλλων.

"...Στην Αμφίπολη ήρθαμε με την οικογένειά μου, όταν ήμουν επτά ετών" θα θυμηθεί ο 82χρονος, σήμερα, Κ.Ε. που εξιστορεί στο πρακτορείο ΑΠΕ-ΜΠΕ πώς μπήκε ο ίδιος στο "βασίλειο" της (παράνομης) συλλογής αρχαίων αντικειμένων, που αφθονούσαν, όχι μόνο στους αρχαιολογικούς χώρους της Αμφίπολης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Η ζωή του Κ.Ε θα μπορούσε να αποτελέσει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα. Ακόμα και σήμερα, σε αυτή την ηλικία, η καρδιά του "χορεύει", όταν μιλάει για το παρελθόν και τις (παράνομες) ανασκαφικές δραστηριότητές του.

Έφτασε για να σκάψει, από τις Σέρρες μέχρι και στις Μυκήνες, ενώ -όπως λέει γελώντας- στη Βεργίνα έσκαψε πριν από τον Μανόλη Ανδρόνικο...

"Οι αρχαιοκάπηλοι, όπως τους λένε, πάνε πρώτοι, οι αρχαιολόγοι φτάνουν μετά" υπογραμμίζει και ξετυλίγει κάποιες πτυχές μιας διαδρομής, που παρόμοια διήνυσαν και διανύουν τις νύχτες, σε κάμπους και βουνά, χιλιάδες άλλοι "συνάδελφοι", κυριευμένοι όπως κι αυτός από τον "πυρετό του χρυσού".

Παιδί πάμφτωχης προσφυγικής οικογένειας, άφησε μαζί με τους δικούς του, το 1927, τη Δράμα και κατέφυγε στην Αμφίπολη.

Τα πολλά κουνούπια της λίμνης και η ελονοσία ανάγκασαν τότε τους πρόσφυγες να φύγουν από εκεί. Άφησαν τότε τα ζώα τους ελεύθερα να τους οδηγήσουν- όπου εκείνα θα ησύχαζαν, εκεί θα έμεναν. Έτσι διάλεξαν και εγκαταστάθηκαν στον σημερινό οικισμό της Αμφίπολης που τότε τού δώσανε το όνομα Νεοχώρι (Γενίκιοη)" εξιστορεί ο 82χρονος.

"Η οικογένειά μου ήρθε από τη Δράμα το 1944. Ήμασταν κτηνοτρόφοι. Θυμάμαι που πήγαιναν τα γίδια να βοσκήσουν ψηλά εκεί, στον λόφο Καστά, είχε πολύ αέρα και μου άρεζε να ανεβαίνω στην κορυφή... Το 1953, πήγα φαντάρος. Στο χωριό είχε πολύ φτώχεια… Όταν γύρισα, μαζί με τον αδερφό μου ξεκινήσαμε να βγάζουμε τις οβίδες από τον λόφο. Είχαν μείνει πολλές από τον Βαλκανικό πόλεμο. Βγάζαμε μολύβια και 'τούντσια' και τα πουλούσαμε στη Θεσσαλονίκη, δώδεκα δραχμές το κιλό. Τις βρίσκαμε εύκολα, γιατί, όταν χτυπούσε η οβίδα, άφηνε ίχνη καπνού στα βράχια, ήταν ζεστή και άφηνε καπνούς. Υπήρχαν, όμως, τρύπες που δεν είχαν καπνούς. Σκάψαμε... ήταν τάφοι. Έτσι άρχισαν όλα" λέει ο Κ.Ε., "ξεδιπλώνοντας" τις μνήμες του στις πρώτες εκσκαφές των τυμβωρύχων και τις θεαματικές ανακαλύψεις τους.

"Εδώ έσκαβαν όλοι...Ο τόπος είναι ημίβραχος, έσκαβες δέκα πόντους και φαινόταν, αν ήταν σκαμμένος ο τάφος. Σκάβαμε κυρίως στην Ακρόπολη, απέναντι από το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, στα 'καλά μνήματα', έμειναν οι πλούσιοι εκεί. Άνοιξα πολλούς τάφους: αν ήταν γυναικείος ο τάφος, βρίσκαμε χρυσά σκουλαρίκια, περιδέραια και καρφίτσες, αν ήταν αντρικός κάποια αντικείμενα και δακτυλίδια. Πηγαίναμε βράδυ, ήμασταν το πολύ δυο-τρεις. Τα πουλούσαμε στον έμπορο και ο καθένας έπαιρνε το μερτικό τους. Η συναλλαγή γινόταν στη Θεσσαλονίκη. Αν έβρισκες κάτι, έπαιρνες τον έμπορο και του το έλεγες. Έβρισκαν και αγαλματίδια και τα πουλούσαν στους μεγάλους αρχαιοκάπηλους ή σε αυτούς που έκαναν συλλογές" θυμάται ο 82χρονος και συνεχίζει: ''(Το 1955) ήρθε ο αρχαιολόγος από την Καβάλα, ο Δημήτρης Λαζαρίδης και ξεκίνησε τις αρχαιολογικές εργασίες. (Εμείς δείξαμε στον Λαζαρίδη που ήταν η νεκρόπολη)...

Ο Λαζαρίδης έβγαινε με μια τσάντα στο χωριό και μάζευε ό,τι μπορούσε, ζητούσε ό,τι είχε βρει ο καθένας να του το παραδώσει και τότε τα παρέδωσα κι εγώ...

''Είχα βρει τότε τριάντα αγαλματίδια, δούλευα στον δρόμο και άνοιγα τη διακλάδωση προς το χωριό μέσα, φαρδαίναμε τον δρόμο, τριάντα κούκλες, περιστέρια "αλεπές" και γυναικεία πρόσωπα, τα παρέδωσα στο Λαζαρίδη. Δεν μου έδωσαν καμία αμοιβή... Μια μέρα, καθώς άνοιγε τον δρόμο η μπουλντόζα, πετάχτηκε ένα κεφάλι μαρμάρινο. Το παρέδωσα και αυτό, αλλά λεφτά δεν πήρα ακόμη".

1964-1965: "Μετά την έρευνα του νεκροταφείου, προχώρησα στην έρευνα της πόλης. Επιχείρησα ένα πλήθος δοκιμαστικών τομών στην ομαλή έκταση της Αμφίπολης, όπου υπήρχαν οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Οι έρευνες αυτές ήταν άκαρπες. Εντούτοις πίστευα ότι εδώ θα έπρεπε να βρισκόταν ο σημαντικότερος χώρος της πόλης και ίσως η Αγορά. Την πεποίθησή μου ενίσχυε το γεγονός ότι οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού ονόμαζαν αυτό το χώρο Μπεζεστένι και ότι εδώ αποκαλύπτονταν, όταν όργωναν, αξιόλογα τυχαία ευρήματα, όπως επιγραφές και αγάλματα. Η πόλη αυτή, που έγινε αποικία των Αθηναίων στα χρόνια του Περικλή, δηλαδή την εποχή της μεγάλης ακμής της Αθήνας, είμαι βέβαιος πως ήταν ένα μεγάλο κοσμοπολίτικο κέντρο. Από τα πιο μακρινά μέρη υπήρχαν παροικίες στην Αμφίπολη. Και, φυσικά, υπήρχαν ντόπια εργαστήρια κοσμημάτων, γλυπτών, αγγειοπλαστικής" γράφει στο ημερολόγιό του ο Δημήτρης Λαζαρίδης.

"Αλλά, όμως, το πλέον αξιόλογο κτίριο ήτο ναός παλαιοχριστιανικών χρόνων αποκαλυφθείς εις τη θέσιν Μπεζεστένι και εντός αγρού του Ιωσήφ Ευθυμιάδη, ανατολικώς της αποκαλυφθείσης εν έτει 1961 κιονοστοιχίας... Εντός της Κοινότητας Αμφιπόλεως, όπισθεν της οικίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, κατά τη διάνοιξη των θεμελίων δια την οικοδομήν της εκκλησίας του χωριού, είχε διαπιστωθεί η ύπαρξις ορθογώνιου σκάμματος επί του μαλακού βράχου... Διαπιστώθη ούτως ότι πρόκειται περί λαξευτού τάφου εκ των λεγόμενων μακεδονικών Ταφή, δεν διαπιστώθει ούδ΄ανευρέθησαν οστά" αναφέρει ο Δημήτρης Λαζαρίδης στα Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας έτους 1964, διαπιστώνοντας ότι αρχαιολογικοί τάφοι υπήρχαν, αλλά ήταν άδειοι.

"Στις Μυκήνες πήγα πριν τον Ανδρόνικο"

"Εγώ άρχισα από τους πρώτους" θα ομολογήσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και θα συμπληρώσει: "πήγα παντού -μέχρι τις Μυκήνες- πηγαίναμε δύο- τρία άτομα, ξέραμε πού ήταν, ψάχνοντας τα έβρισκες. Πήγα στη Βεργίνα πριν από τον Ανδρόνικο. Ήμασταν τέσσερα άτομα και πήγαμε τρία μέτρα βάθος, βρήκαμε ένα φτυάρι σπασμένο, πήγαν άλλοι πριν από εμάς" θα πει απογοητευμένος και θα τονίσει: "πρώτα πάνε οι αρχαιοκάπηλοι σε έναν αρχαιολογικό χώρο και μετά οι αρχαιολόγοι... αυτοί διαβάζουν μόνο στα βιβλία...".

"Στην Ορμύλια της Χαλκιδικής με συνέλαβαν. Αλλά δεν ήμουν εκεί, το κάνανε συνωμοσία ο διοικητής Ασφαλείας, ο Οικ., με άλλα 'κοπρόσκυλα' της δουλειάς, τρώγανε μαζί φαίνεται, πλήρωσα 1.700.000 δραχμές, για να μην μείνω φυλακή, για μένα και τον αδερφό μου, είπαν πως οδηγούσα μπουλντόζα: εγώ δίπλωμα δεν είχα... Θυμάμαι, ένα βράδυ του 1977 ήμασταν στο Μελισσουργό της Ν. Απολωνίας, κάτω στον δρόμο -Παζαρούδα λέγεται το χωριό- εκεί ψάχναμε, κάποιος μας πρόδωσε και ήρθε η αστυνομία, μας έπιασε και μας πήγε στα Λαγκαδίκια.

Εγώ ήμουν τολμηρός, θαρραλέος. Εγώ θα την κοπανήσω, είπα στον αδερφό μου, βγαίνω από την πόρτα και τρέχω, δύο τη νύχτα, πάω στον ταξιτζή στον γιο του προέδρου. Ήταν μια γριά Πόντια, δικιά μας. 'πάντον, όπου θέλει, μπορεί να έχει άρρωστο' λέει του γιου της. Τού λέω Θεσσαλονίκη πρέπει να πάω, έχω άρρωστο στο νοσοκομείο- ψέματα τού είπα. Το πρωί παίρνει ο διοικητής και μου λέει: την κοπάνησες, έτσι;. Τι να κάνω, τού είπα... Έτσι, ένα βράδυ έφυγα και από τη Ζίχνη. Δικαστήκαμε, έφαγα πενήντα μέρες φυλακή, πληρώσαμε... Τώρα είναι κακούργημα, τότε ήταν πλημμέλημα. Δεν πλήρωναν οι αρχαιολογικές υπηρεσίες, δεν υπήρχε ούτε φύλακας, ούτε τίποτα, ούτε ήταν χαρακτηρισμένα αρχαιολογικά. Πολλή φτώχεια. Με αυτά ίσα ίσα που συντηρούνταν ο κόσμος... άλλοι έπαιρναν τα λεφτά" λέει ο Κ.Ε., χωρίς- ωστόσο- να μας αποκαλύπτει ποιοι τα έπαιρναν.

"Μετά το 1980, όλοι στην Αμφίπολη πήραν μηχανήματα ανιχνευτές. Τριάντα άτομα κάνανε όλη τη δουλειά- ήταν και Διοικητές μέσα και αυτοί μπερδεύονταν με τα αρχαία. Το 1994 παρέδωσα κάποια αντικείμενα στην αρχαιολογική υπηρεσία, τα εκτίμησαν με ένα ποσό, αλλά ακόμη δεν μου τα πλήρωσαν. Το 2006 τους παρέδωσα πέντε χάλκινα και δύο ασημένια νομίσματα ρωμαϊκών χρόνων, ένα χάλκινο νόμισμα βυζαντινών χρόνων, ένα στάθμιο και μία χάλκινη αιχμή βέλους. Τα κοστολόγησαν περίπου 900 ευρώ, αλλά δεν μου τα πληρώσανε ακόμη" συμπληρώνει, παραθέτοντας και τα αποδεικτικά στοιχεία.

"Τώρα τα παράτησα, γέρασα... Στις τελευταίες ανασκαφές στον Τύμβο Καστά, εγώ έδειξα στον αρχιφύλακα της Περιστέρη την είσοδο του Τύμβου. Τού έδωσα και σχεδιάγραμμα, το έχουν" λέει με έκδηλη την υπερηφάνεια στο βλέμμα και τη φωνή.

Την ίδια ώρα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αμφίπολη, στη γνωστή πλέον Μεσολακιά, οι φήμες για την αρχαιοκαπηλία δίνουν και παίρνουν.

"Υπήρχαν άνθρωποι στην Αμφίπολη που δεν δούλεψαν ποτέ, μάζευαν μπίλιες και έβρισκαν και τα νομίσματα. Τα νομίσματα τα έβρισκες περπατώντας. Εμείς ήμασταν αγρότες, αυτοί όλη μέρα έψαχναν και όλη τη νύχτα έσκαβαν" θα μας πουν και θα συνεχίσουν:

"Όταν ξεκίνησαν να ανοίγουν τους τάφους, ερχόταν κόσμος από όλες τις περιοχές, είχαν διασυνδέσεις παντού. Τους συνελάμβαναν, πήγαιναν στα δικαστήρια. Τους έβαζαν από τη μια πόρτα και από την άλλη τους έβγαζαν. Είχαν... μπάρμπα στην Κορώνη. Έτρωγαν πολλοί από αυτή τη δουλειά... Αν πούμε πολλά, θα γίνουμε κακοί" θα μας πουν κάτοικοι της Μεσολακιάς, διατηρώντας την ανωνυμία τους, αλλά χωρίς να μας αποκρύψουν πως και αυτοί έβρισκαν διάφορα νομίσματα στα χωράφια τους.

"Παλιά ψάχνανε με τσάπες, άρπαζαν ό,τι μπορούσαν και έφευγαν, γι' αυτό και βρήκαμε πολλά νομίσματα και αγαλματίδια στους τάφους. Σήμερα, είναι αλλιώς. Όσο για το 'κύκλωμα', αυτό μπορεί να είναι κλειστό, αλλά τα νέα μαθαίνονται γρήγορα -από τον έναν στον άλλο. Αν γίνει η αρχή, σε βρίσκουν εύκολα" δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ένας Σερραίος, ο οποίος φέρεται να έχει εμπλακεί στο παρελθόν σε υπόθεση αρχαιοκαπηλίας κι προσθέτει:

"Πριν από δυο χρόνια, μετά από εξάμηνες παρακολουθήσεις, προσήγαγαν περισσότερα από 120 άτομα στη Β. Ελλάδα με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας, έπιασαν και τον 'εγκέφαλο' και αρκετοί είναι στη φυλακή... Με παρακολουθούσαν και μένα, κάνανε έρευνα και στο σπίτι. Δεν είχα τίποτα, παρά μόνο ένα 'βρώμικο' τηλέφωνο μέσα σε έξι μήνες, που ήθελε κάποιος να μου πουλήσει νομίσματα. Σε ένα κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας δεν υπάρχει τρόπος για να μπεις ή να βγεις. Ερασιτέχνες δεν υπάρχουν. Όταν βγάζεις κέρδος από αυτή τη δουλειά, τότε είσαι επαγγελματίας".

Ο ίδιος υποστηρίζει πως οι πρώτοι αρχαιοκάπηλοι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες:
"Το πρωί τους έθαβαν και το βράδυ τους έκλεβαν. Όπου είχε χρυσό, άνοιγαν μια τρύπα και τα έπαιρναν. Κάποιοι λένε ότι οι Ρωμαίοι εκπαίδευαν και μαϊμούδες… μαϊμού την έκανε τη δουλειά, τα μάζευε και τα πήγαινε στην τρύπα. Ο τρύπες δεν γίνονταν τυχαία... Οι εννιά στους δέκα στην Αμφίπολη έκαναν αυτή τη δουλειά και πολλοί πέθαναν από τις αναθυμιάσεις".

Άλλωστε και ο επί 12 χρόνια συνεργάτης του Δημήτρη Λαζαρίδη, Κώστας Βαρύτας, θυμάται:

"Όταν ανοίγαμε έναν τάφο με τον Δημήτρη τον Λαζαρίδη, ο αρχαιολόγος μας απομάκρυνε για να πάρει, όπως έλεγε, ο τάφος αέρα. Όταν βρέθηκε ο μεγάλος τάφος, κάτω από το μουσείο, ο Λαζαρίδης μας είπε να φύγουμε όλοι μακριά για να μην πάθει κάποιος κανένα κακό. Ήταν πολλοί αυτοί οι αρχαιοκάπηλοι που πέθαναν τότε από τις αναθυμιάσεις".

Την ίδια ώρα, στο μικρό καφενεδάκι της Μεσολακιάς, η συζήτηση γυρίζει από ένα "κοινό μυστικό", όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι θαμώνες: όσοι είναι οι κάτοικοι της Αμφίπολης, σε διπλάσιο αριθμό θα έβρισκες στα σπίτια τους ανιχνευτές μετάλλων...


ΠΗΓΗ:defencenet.gr