«Αντικατάσταση συστημάτων θέρμανσης πετρελαίου με συστήματα φυσικού αερίου σε κατοικίες» που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007−2013.

«Αντικατάσταση συστημάτων θέρμανσης πετρελαίου με συστήματα φυσικού αερίου σε κατοικίες» που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007−2013.


ΠΗΓΗ:newmoney.gr

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να βάλουμε ΤΕΛΟΣ στον εργασιακό μεσαι'ωνα & τον κοινωνικό μαρασμό ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ-ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ &ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Η ΓΣΕΕ απευθύνει αγωνιστικό και απεργιακό κάλεσμα ενότητας και αγώνα προς όλους 
τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, ώστε να αντιπαλέψουμε όλοι μαζί τις 
αντεργατικές και αντικοινωνικές μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας και της εξαθλίωσης, οι 
οποίες αποτυπώνονται για ακόμη μια φορά μέσω και του νέου προϋπολογισμού που καταθέτει 
η κυβέρνηση προς ψήφιση στη βουλή.

 Ένας ακόμη αντεργατικός - αντιλαϊκός προϋπολογισμός λιτότητας και φοροεπιδρομών που 
οξύνει τα ήδη σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα συνήθη και μόνιμα υποζύγια, οι μισθωτοί 
και οι συνταξιούχοι.

Αντιστεκόμαστε, αντιδρούμε και απεργούμε στις 27 Νοέμβρη κατά των κυβερνητικών μέτρων 
και πολιτικών, που συντηρούν τον εργασιακό μεσαίωνα με την ανεργία να παραμένει σε εφιαλτικά 
επίπεδα, το κοινωνικό κράτος να μετατρέπεται σε φιλανθρωπικό, με τον κόσμο της μισθωτής 
εργασίας να συνεχίζει να σηκώνει στις πλάτες του για πολλοστή φορά τα βάρη της κρίσης και των 
ελλειμμάτων για τα οποία δεν ευθύνεται. 

Η κυβέρνηση συνεχίζει την ίδια βάρβαρη αδιέξοδη και αντεργατική πολιτική καταργώντας εκτός 
από εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, δημοκρατικούς θεσμούς και διαδικασίες. 

Βάζει στο στόχαστρο το συνδικαλιστικό νόμο, το δημοκρατικότερο νόμο της Ευρώπης, με στόχο 
την κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη χειραγώγηση των συνδικάτων και την κάμψη 
της αντίστασης και της αντίδρασης των εργαζομένων. 

Παραδίδει έναντι πινακίου φακής στους ιδιώτες, Δημόσιες υπηρεσίες και κοινωνικά αγαθά (Ρεύμα, 
Νερό, Λιμάνια, Υγεία, Παιδεία, Δίκτυα Μεταφορών και Υποδομές).

Επιχειρεί να ισοπεδώσει κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και κοινωνικής ασφάλειας. 
Ισοπεδώνει πλήρως ακόμα και τα ελάχιστα βασικά και θεμελιώδη δικαιώματα του κόσμου της 
μισθωτής εργασίας.

Με επικοινωνιακά τεχνάσματα όμως και με τις ίδιες αδιέξοδες πολιτικές, η πραγματικότητα που 
αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και ο ελληνικός λαός δεν αλλάζει. Σχεδόν κάθε ελληνική οικογένεια 
βιώνει την ανεργία, τη φτωχοποίηση, τη λιτότητα, τον εκφοβισμό, τις απολύσεις. 

                       Τα στατιστικά στοιχεία αποκαλύπτουν τις καταστροφικές συνέπειες 
                                                          της ασκούμενης πολιτικής.
 1 στις 4 θέσεις εργασίας που υπήρχαν πριν την κρίση, έχουν χαθεί.
 Το ποσοστό ανεργίας είναι στο 27% όταν στο τέλος του 2008 ήταν 7,2%
 Πάνω από το 70% των ανέργων είναι χωρίς δουλειά περισσότερο από έναν χρόνο.
 Ο αριθμός των Ελλήνων που μετανάστευσαν αυξήθηκε κατά 30% την περίοδο 2010-12.
 Είμαστε πρώτοι στην Ε.Ε σε φτώχεια και υστέρηση βασικών αγαθών.

                                                   Διεκδικούμε και απαιτούμε:
Την αποκατάσταση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων, τόσο διαμέσου των συλλογικών 
συμβάσεων εργασίας, όσο και διαμέσου του Κρατικού Προϋπολογισμού, αντικρούοντας την συνεχιζόμενη φοροδοτική εξουθένωση της μισθωτής εργασίας.

                                                           Δεν αποδεχόμαστε 
                να κτίζουν δημοσιονομικά πλεονάσματα πάνω σε κοινωνικά συντρίμια. 

 Να σταματήσει επιτέλους η δογματική εμμονή κυβέρνησης και δανειστών στην 
αδιέξοδη πολιτική, η οποία επιτείνει την κρίση και τις συνέπειες της χωρίς να δίνει λύση. 

Να σταματήσει κάθε σκέψη για νέα μέτρα, νέες περικοπές στις συντάξεις και στα
εφάπαξ.

 Να σταματήσει κάθε σκέψη για διαθεσιμότητες, απολύσεις, λουκέτα και 
ιδιωτικοποιήσεις σε οργανισμούς στρατηγικής σημασίας. 

 Να σταματήσει η αποψίλωση των δημοσίων υπηρεσιών από εργατικό δυναμικό 
(διαθεσιμότητα – κινητικότητα – απολύσεις).

 Να αποκατασταθεί άμεσα και συνολικά το πλαίσιο των συλλογικών 
διαπραγματεύσεων.

 Να επανέλθει ολικά ο θεσμός του Ο.ΜΕ.Δ.

 Να ληφθούν άμεσα μέτρα στήριξης των ανέργων και των οικογενειών που δεν 
έχουν καθόλου εισοδήματα.

 Να υπάρξει μέριμνα και προστασία των απλήρωτων εργαζομένων.

 Να ενισχυθεί η χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος από το κράτος και 
να σταματήσει κάθε άλλη παρέμβαση. 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, άνεργοι, συνταξιούχοι 

Η κυβέρνηση δυστυχώς συνεχίζει την ίδια αδιέξοδη τακτική με την ίδια αδιέξοδη πολιτική.
Συνεχίζει να υπονομεύει την κοινωνική συνοχή, να επιβάλλει μέτρα που οδηγούν στη εισοδηματική 
καθίζηση του συνόλου των νοικοκυριών της χώρας, καθιστώντας ουσιαστικά αδύνατη την έξοδο 
από την κρίση.
Η ΓΣΕΕ όσο συνεχίζονται αυτές οι καταστροφικές πολιτικές θα συνεχίζει τον αγώνα για να μπει 
οριστικό τέλος στις δραματικές επιπτώσεις που έχουν για την κοινωνία και την οικονομία.



ΠΗΓΗ:gsee.gr

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014 ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 11 π.μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

Η απαράδεκτη κυβερνητική πολιτική του ΜΟΝΟΖΥΓΟΥ συνεχίζεται.   Η κυβέρνηση εξακολουθεί στο μοτίβο ΜΟΝΑ – ΖΥΓΑ όλα με το μέρος της.

Μοναδική της έγνοια η κάλυψη των δημοσιονομικών στόχων και η αρμονία των αριθμών κατά παραγγελία πάντα των Δανειστών.

Αδιαφορεί ακόμα και για τις ελάχιστες βασικές ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, εν ονόματι δήθεν του εξορθολογισμού της οικονομίας.   Μας  το λέει πλέον ξεκάθαρα: «ευημερία οικονομικών αριθμών – ευημερία ανθρώπινων αναγκών, σημειώσατε 1».

Προσωπικό στοίχημα της κυβέρνησης και των ευρωπαίων νεοφιλελεύθερων μάγων, είναι,  το μάρμαρο της κρίσης να αποπληρωθεί από τις πλάτες των μεσαίων και αδύνατων στρωμάτων, αφήνοντας στο απυρόβλητο και κλείνοντας το μάτι στους έχοντες και κατέχοντες να αλωνίζουν, ώστε να γίνουν ακόμα πλουσιότεροι.

Προσπαθούν να μας πείσουν πως κόπτονται για μας.   Πως νομοθετούν για το καλό μας.   Νομοθετούν, λένε, για να έχουμε εργασία – υγεία – παιδεία και δίχτυ κοινωνικού συστήματος.

Δυστυχώς όμως, οι εργαζόμενοι στο πετσί τους  τα τελευταία χρόνια, το μόνο που έχουν αισθανθεί είναι μία ατελείωτη φτώχεια και εξαθλίωση μαζί με τον κατακερματισμό όλων των δημοκρατικών και κοινωνικών θεσμών.

Και όμως συνεχίζουν!!!   Συνεχίζουν ν’ απαξιώνουν, να διαλύουν, να τσακίζουν ό,τι απέκτησαν οι Έλληνες εργαζόμενοι μέσα από αγώνες δεκαετιών.

Έρχονται τώρα πάλι για άλλη μία φορά με ένα καινούργιο άδικο προϋπολογισμό, να συνθλίψουν ό,τι έχει απομείνει από τα τελευταία συντρίμμια του 5ετούς νεοφιλελεύθερου μνημονικού οδοστρωτήρα.

Συνεχίζουν αυτοί, Συνεχίζουμε όμως και εμείς.   Δεν μας απομένει άλλος δρόμος από τον δρόμο του ΑΓΩΝΑ.   Έναν αγώνα αντίστασης απέναντι στις άδικες και αναποτελεσματικές κυβερνητικές πολιτικές.



ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ – ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ



Είμαστε απέναντι στο πλαίσιο των κυβερνητικών πολιτικών που καταρρακώνουν τις ανάγκες των Ελλήνων πολιτών, των Ελλήνων εργαζομένων.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕστις 27 Νοέμβρη ημέρα Γενικής απεργίας που κήρυξε η Γ.Σ.Ε.Ε.

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕκαι ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ όλοι οι εργαζόμενοι του Θριάσιου Πεδίου.

Ενώνουμε τις φωνές μας με τις φωνές όλων των εργαζομένων.

Με μία φωνή, με μία γροθιά ΚΑΛΟΥΜΕ την κυβέρνηση να σταματήσει τις βάρβαρες, απάνθρωπες, νεοφιλελεύθερες πολιτικές της.   Πολιτικές που κλέβουν τις ζωές και τα όνειρά μας.

Εμείς δεν θα σταματήσουμε.   Θα συνεχίσουμε μέχρι την ανατροπή των πολιτικών της αδικίας.

ΟΛΟΙ στην Πλατεία Κλαυθμώνος την ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ στις 11:00.

Πούλμαν θα αναχωρήσουν από το δημοτικό πάρκινγκ στις 10:15.  


ΠΗΓΗ:ekeda.gr

Η αυξανόμενη διείσδυση αιολικών & Φ/B στη Βορειο Αμερική συνοδεύεται πλέον από επίσημες προειδοποιήσεις για αποσταθεροποίηση του ηλεκτρικού συστήματος.

Η North American Electric Reliability Corporation (NERC) είναι η Διεθνής Ρυθμιστική Αρχή που έχει ως αποστολή τη διασφάλιση της αξιοπιστίας του ηλεκτρικού δικτύου της Βόρειας Αμερικής, στο τμήμα εκείνο που περιλαμβάνει τρεις απ' τις πιο σημαντικές οικονομίες του πλανήτη (ηπειρωτικές ΗΠΑ, Καναδάς, επαρχία Baja California του Μεξικό).

Η NERC κάνει μακροπρόθεσμες προβλέψεις για την ευστάθεια του συστήματος και πρόσφατα παρουσίασε τη μελέτη της για το 2014, με τίτλο 2014 Long-Term Reliability Assessment. Η μελέτη 
καλύπτει την προσεχή δεκαετία και εντοπίζει τρεις περιοχές ανησυχίας, οι οποίες αλλάζουν ουσιωδώς τον τρόπο με τον οποίο το ηλεκτρικό σύστημα είναι σχεδιασμένο για να λειτουργεί: τα μειούμενα περιθώρια αξιοπιστίας του συστήματος, τις αβέβαιες επιπτώσεις των περιβαλλοντικών ρυθμίσεων και την σε εξέλιξη αλλαγή του ενεργειακού μείγματος.

Τα περιθώρια επάρκειας ισχύος μειώνονται σε αρκετές επιμέρους περιοχές, παρά το χαμηλό ρυθμό αύξησης της ζήτησης φορτίου. Παρατηρείται πολύ μεγάλη αύξηση της εξάρτησης του συστήματος κατά τις αιχμές ζήτησης φορτίου από το φυσικό αέριο, από 28% πριν πέντε χρόνια σε 40% σήμερα και 42% το 2024, σε ένα σύστημα το οποίο θα μεγαλώνει σε ισχύ. Η μελέτη προβλέπει την προσθήκη 44600ΜW παραγωγής Μονάδων φυσικού αερίου την προσεχή δεκαετία, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί σε κρίσιμο παράγοντα αξιοπιστίας του ηλεκτρικού συστήματος η επάρκεια του συστήματος τροφοδοσίας με φυσικό αέριο (περιορισμοί αγωγών, συμβόλαια μεταφοράς εκτός αγωγών).

Διάφορες περιβαλλοντικές ρυθμίσεις (εκπομπές υδραργύρου & τοξικών, διασυνοριακής ρύπανσης, κλπ) αναμένεται να οδηγήσουν στην απόσυρση 44200MW παλαιών Μονάδων ορυκτών καυσίμων και πυρηνικών, επιπρόσθετα στα 20200MW κυρίως μικρών και παλαιών ανθρακικών σταθμών που αποσύρθηκαν μεταξύ 2011 και 2013. Μόνο η τελευταία οδηγία/ρύθμιση της κυβέρνησης Ομπάμα, για μείωση των εκπομπών CO2 (Clean Air Act) αναμένεται να οδηγήσει σε απόσυρση επιπρόσθετα περίπου 108 έως 134GW έως το 2020, ανάλογα με τα τοπικά Πολιτειακά σχέδια τρόπων συμμόρφωσης στην οδηγία.

Η αυξανόμενη διείσδυση των αιολικών & Φ/Β βάζει το σύστημα αντιμέτωπο με νέες προκλήσεις, καθώς πρέπει πλέον να διαθέτει επαρκείς στρεφόμενες εφεδρείες για να υποστηρίξει τόσο την απρόβλεπτα διακοπτόμενη συμπεριφορά των πηγών αυτών όσο και ευέλικτες πηγές εφεδρείας, ικανές να αυξομειώνουν γρήγορα την απόδοση ανάλογα με την αυξομειούμενη απόδοση των διακοπτόμενων πηγών.

Η NERC υπολογίζει ότι τα νέα περιβαλλοντικά μέτρα, σε συνδυασμό με υψηλότερες τιμές αερίου, μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση των τιμών του ρεύματος στον τελικό καταναλωτή (λιανική αγορά) από 1 έως 18$/MWh. Η ολοένα και ακριβότερη ενέργεια από το δίκτυο αναμένεται ότι θα οδηγήσει όλο και περισσότερους καταναλωτές να αποσυνδεθούν απ' το δίκτυο και να επιλέξουν συστήματα αποκεντρωμένης παραγωγής με ΑΠΕ, μειώνοντας τη ζήτηση στο δίκτυο.

Τα ευρήματα της μελέτης της NERC δεν πρέπει φυσικά να προκαλούν καμιά εντύπωση σε όσους παρακολουθούν αυτό το ιστολόγιο, καθώς λένε κι αυτοί τα ίδια πράγματα: όσο τα αιολικά και τα Φ/β είναι σε μικρό ποσοστό στο συνολικό δίκτυο οι επιπτώσεις τους είναι αμελητέες, όσο η διείσδυσή τους αυξάνεται, με παρεμβάσεις των πολιτικών κι όχι με βάση τα τεχνικο-οικονομικά δεδομένα, το συνολικό ηλεκτρικό σύστημα θα αποσταθεροποιείται. Το βιώνει ήδη αυτό το χειμώνα η Βρετανία, που επέλεξε να βάλει πολλά αιολικά και πλέον αναμένεται, μετά τις εκλογές το Μάιο 2015, να κάνει μια τεράστια "κωλοτούμπα" στην πολιτική της. Το βιώνουν η Ισπανία κι η Πορτογαλία, που ψάχνουν με αγωνία τρόπους να εξάγουν τα αιολικά τους προβλήματα προς τη Γαλλία. Και το βιώνει και η Γερμανία, που απ' τη μια δεν μπορεί να κάνει τα δίκτυα που χρειάζονται τα αιολικά κι απ' την άλλη οι πολίτες πληρώνουν όλο και περισσότερα για επιδοτήσεις, προκειμένου να δουλεύει η παραγωγή ανεμογεννητριών και να εξάγει το πρόβλημα σε χρεοκοπημένες χώρες.

Από εκεί που το σύστημα της Βόρειας Αμερικής είχε τρεις σταθερούς πυλώνες που διασφάλιζαν την αξιοπιστία της ηλεκτροδότησης (τα πυρηνικά, το κάρβουνο και το φυσικό αέριο), όχι μόνο το σύστημα θα βρεθεί με ισχυρότερο τον πιο αδύναμο απ' τους τρεις πυλώνες, αλλά θα χρειάζεται τον πιο αδύναμο όλο και περισσότερο, για να αντιμετωπίζει και τα σκαμπανεβάσματα της διακοπτόμενης -αιολικής κυρίως- παραγωγής. Με τον τρόπο αυτό οι πολιτικοί όχι μόνο σπρώχνουν το σύστημα στα όρια αξιοπιστίας του, αλλά το κάνουν και ακριβό για τους πολίτες, ωθώντας τους προς συστήματα ατομικής ηλεκτροδότησης, βασισμένα σε Φ/Β οροφής με μπαταρίες και ατομικές γεννήτριες ορυκτών καυσίμων (ποιος τρελός θα επιλέξει να ηλεκτροδοτήσει σπίτι με ανεμογεννήτριες αντί Φ/Β, τώρα που έπεσαν πολύ οι τιμές των Φ/Β;)

Η επιλογή αυτή θα αποδειχθεί μακροπρόθεσμα καταστρεπτική για το περιβάλλον, καθώς τα ατομικά συστήματα ηλεκτροδότησης χρειάζονται περισσότερους φυσικούς πόρους για να παραχθούν, χάνονται οι οικονομίες κλίμακας που εξασφαλίζει το κεντρικό δίκτυο. Εκτός κι αν αυτός είναι ο νέος τρόπος της οικονομικής ελίτ που νέμεται τον παγκόσμιο πλούτο, προκειμένου να συνεχίσει την αφαίμαξη των πολιτών. Ποτέ πριν στα παγκόσμια χρονικά δεν ήταν τόσο άνιση η κατανομή του πλούτου, όπως φαίνεται στο γράφημα, κι αυτό μόνο σε ένα συμπέρασμα οδηγεί: απαιτείται επειγόντως αναδιανομή υπέρ των πολλών, με μέτρα όπως η απομόνωση "φορολογικών παραδείσων" και διακοπή της ασυδοσίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κι αν σε κάποιους αυτά ακούγονται σαν "κομμουνιστικά", ας διαβάσουν λίγο την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης και της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης ...


ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr

Φοιτητές γεμίζουν με συνθήματα τα λεωφορεία

Πάγωσαν τον κόσμο και τώρα παραδέχονται ότι απέτυχε η εξίσωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης!

Το παραδέχεται και η Κομισιόν, αλλά κανείς δεν λέει στον κόσμο μια συγγνώμη! 

Την πλήρη αποτυχία του Μνημονιακού μέτρου της εξίσωσης των ειδικών φόρων κατανάλωσης στο πετρέλαιο, που έχει οδηγήσει χιλιάδες οικογένειες στην οικονομική απόγνωση και την ενεργειακή φτώχεια, παραδέχεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με απάντηση του Επιτρόπου Σεμέτα, στον αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη.


Πιο συγκεκριμένα, ο Δημήτρης Παπαδημούλης στην ερώτησή του, αφού αναφέρεται στις καταγγελίες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων, σύμφωνα με τις οποίες «το σύστημα ελέγχου εισροών-εκροών καυσίμων σε πρατήρια και διυλιστήρια της χώρας βρίσκεται, ακόμα, εκτός λειτουργίας, με αποτέλεσμα να οργιάζει το λαθρεμπόριο καυσίμων», ζητά από την Κομισιόν να τον ενημερώσει για «ποιους λόγους δεν έχει τεθεί σε λειτουργία, στο σύνολο της αγοράς καυσίμων (εισαγωγείς, διυλιστήρια, ναυτιλιακό πετρέλαιο, πρατήρια κτλ), το σύστημα ελέγχου εισροών-εκροών» και ποιο είναι το «ακριβές χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του».

Καταλήγοντας στην ερώτησή του ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ θέτει το θέμα της εξίσωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, ζητώντας από την Κομισιόν να αξιολογήσει «οικονομικά και κοινωνικά, το μέτρο της εξίσωσης του φόρου πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης» και να δηλώσει «πόσα έσοδα έχει αποφέρει το εν λόγω μέτρο».

Στην απάντησή του ο, μέχρι πρότινος Επίτροπος Φορολογίας, κ. Σεμέτα, αφού σημειώνει ότι «το Συμβούλιο έχει ήδη εγκρίνει νομοθεσία για τη θέσπιση μέτρων ελέγχου όσον αφορά ειδικότερα την εμπορία ενεργειακών προϊόντων (καυσίμων) εντός της ΕΕ», καρφώνει την ελληνική κυβέρνηση για τη μη λειτουργία του συστήματος εισροών-εκροών καυσίμων κατά του λαθρεμπορίου, τονίζοντας ότι: «εναπόκειται σε κάθε κράτος-μέλος να αποφασίσει και να θεσπίσει κατάλληλα μέτρα ελέγχου σχετικά με τις διακινήσεις ενεργειακών προϊόντων που πραγματοποιούνται αποκλειστικά εντός της επικρατείας του».

Στη συνέχεια της απάντησης ο ευρωπαίος Επίτροπος ομολογεί την πλήρη αποτυχία του μέτρου εξίσωσης της φορολογίας πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, υπογραμμίζοντας ότι, «τα έσοδα από την εξίσωση των φόρων επί των καυσίμων θέρμανσης και κίνησης ήταν χαμηλότερα από τα αναμενόμενα λόγω της υψηλότερης από την αναμενόμενη μείωσης της κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης, καθώς και για κλιματικούς λόγους», ενώ δεν ξεχνά να υπενθυμίσει στην ελληνική κυβέρνηση, αναφορικά με την πρόσφατη μείωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης κατά 30%, ότι «στο πλαίσιο της εν εξελίξει πέμπτης επισκόπησης του προγράμματος προσαρμογής, συζητείται επί του παρόντος πώς θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις του μέτρου αυτού».

Ακολουθούν η πλήρης ερώτηση και απάντηση:



Ερώτηση προς την Επιτροπή

Dimitrios Papadimoulis (GUE/NGL)

Θέμα: Λαθρεμπόριο καυσίμων στην Ελλάδα

Σύμφωνα με καταγγελίες της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πρατηριούχων Εμπόρων Καυσίμων, το σύστημα ελέγχου εισροών-εκροών καυσίμων σε πρατήρια και διυλιστήρια της χώρας βρίσκεται, ακόμα, εκτός λειτουργίας, με αποτέλεσμα να οργιάζει το λαθρεμπόριο καυσίμων και το ελληνικό δημόσιο να χάνει, σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 1 δισ. ευρώ το χρόνο.

Με δεδομένη τη δημοσιονομική κατάσταση της Ελλάδας, αλλά και την υπερφορολόγηση των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι έχουν δει τα τελευταία χρόνια τα εισοδήματά τους να μειώνονται κατά, περίπου, 38%, ερωτάται η Επιτροπή:

Για ποιους λόγους δεν έχει τεθεί σε λειτουργία, στο σύνολο της αγοράς καυσίμων (εισαγωγείς, διυλιστήρια, ναυτιλιακό πετρέλαιο, πρατήρια κτλ), το σύστημα ελέγχου εισροών-εκροών; Γνωρίζει το ακριβές χρονοδιάγραμμα εφαρμογής του;

Πώς αξιολογεί, οικονομικά και κοινωνικά, το μέτρο της εξίσωσης του φόρου πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης; Γνωρίζει πόσα έσοδα έχει αποφέρει το εν λόγω μέτρο;

Απάντηση του κ. Šemeta εξ ονόματος της Επιτροπής 

Το πεδίο εφαρμογής των νομοθετικών πρωτοβουλιών της Επιτροπής περιορίζεται από τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας που ορίζονται στη ΣΛΕΕ. Με βάση τις προτάσεις της Επιτροπής, το Συμβούλιο έχει ήδη εγκρίνει νομοθεσία για τη θέσπιση μέτρων ελέγχου όσον αφορά ειδικότερα την εμπορία ενεργειακών προϊόντων (καυσίμων) εντός της ΕΕ. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν το ηλεκτρονικό σύστημα διακίνησης και ελέγχου των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (EMCS) και την εφαρμογή ενός συστήματος φορολογικής σήμανσης του πετρελαίου ντίζελ και του φωτιστικού πετρελαίου, όταν αυτά τα καύσιμα φορολογούνται με διαφορετικό συντελεστή από εκείνον που εφαρμόζεται στα προωθητικά. Τα κράτη-μέλη είναι υπεύθυνα για τον καθορισμό της συχνότητας και της στόχευσης των φυσικών ελέγχων.

Εναπόκειται σε κάθε κράτος-μέλος να αποφασίσει και να θεσπίσει κατάλληλα μέτρα ελέγχου σχετικά με τις διακινήσεις ενεργειακών προϊόντων που πραγματοποιούνται αποκλειστικά εντός της επικρατείας του.

Τα έσοδα από την εξίσωση των φόρων επί των καυσίμων θέρμανσης και κίνησης ήταν χαμηλότερα από τα αναμενόμενα λόγω της υψηλότερης από την αναμενόμενη μείωσης της κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης, καθώς και για κλιματικούς λόγους. Οι ελληνικές αρχές έχουν θεσπίσει νομοθεσία για τη μείωση του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Στο πλαίσιο της εν εξελίξει πέμπτης επισκόπησης του προγράμματος προσαρμογής, συζητείται επί του παρόντος πώς θα αντιμετωπιστούν οι επιπτώσεις του μέτρου αυτού.


ΠΗΓΗ:olympia.gr

Στα 60 ευρώ η ΟΤΣ λόγω της πυρκαγιάς στον ΑΗΣ Πτολεμαΐδας και χαμηλό ρεκόρ για τις ΑΠΕ

Η ζημιά που προκλήθηκε στο λιγνιτικό συγκρότημα της Πτολεμαΐδας από πυρκαγιά αποδείχτηκε καθοριστική για την διαμόρφωση των τιμών κατά το προηγούμενο επταήμερο. Λόγω της μειωμένης παραγωγής από Λιγνιτικά εργοστάσια αλλά και της χαμηλής παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.) η Ο.Τ.Σ. σκαρφάλωσε στα 60,32 €/MWh σε μέσο όρο εβδομάδας, ενισχυμένη κατά 8,25% σε σχέση με την προηγούμενη ανάλυσή μας.
Οι ασθενείς άνεμοι και η μειωμένη παραγωγή από Φ/Β λόγω συννεφιάς καθ'όλη την διάρκεια της εβδομάδας έφερε τη συμμετοχή των Α.Π.Ε. στην κάλυψη του φορτίου στο 10,57%, ποσοστό που αποτελεί χαμηλό ρεκόρ έτους! Συνεπώς κέρδισαν έδαφος οι εισαγωγές και η παραγωγή από μονάδες με καύσιμο το Φυσικό Αέριο (ειδικά οι Μονάδες Αλιβέρι 5, Λαύριο 5 και Κομοτηνή).
Επίσης υψηλό ρεκόρ έτους αποτελεί η κάλυψη του φορτίου κατά 26% από Καθαρές Εισαγωγές, λόγω των υψηλών τιμών που επικρατούν. Χαρακτηριστικά μπορούμε να δούμε το διάγραμμα διάρκειας των τιμών με την μετατόπιση της καμπύλης προς τα πάνω και δεξιά (υψηλότερες τιμές - λιγότερες ώρες να διαμορφώνονται από φθηνές Λιγνιτικές Μονάδες).
Μπορείτε να δείτε εδώ την εξέλιξη της Οριακής Τιμής Συστήματος (Ο.Τ.Σ.)
Αγορά ρύπων
Μετά τις 4 συνεχείς εβδομάδες ανόδου, κατά το προηγούμενο επταήμερο είχαμε σταθεροποιητικές τάσεις στην Αγορά Ρύπων. Το Spot συμβόλαιο έκλεισε στα 6,69 ευρώ/τ την Δευτέρα 10/11 για να κλείσει κατά 0,6% χαμηλότερα την Παρασκευή 14/11 στα  6,65 ευρώ/τ, αφού πρώτα πέρασε από την περιοχή των 6,79 ευρώ/τ στα μέσα της εβδομάδας.  Αντίστοιχες κινήσεις και για τα προθεσμιακά συμβόλαια με αξιοσημείωο το γεγονός πως η ψαλίδα Spot‐Dec'14 λίγες εβδομάδες πριν λήξει το συμβόλαιο Dec‐14, όχι μόνο έχει κλείσει αλλά το προθεσμιακό διαπραγματεύεται κάτω από την Spot τιμή.


ΠΗΓΗ:energypress.gr

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:17 Νοέμβρη - Ημέρα Μνήμης και Τιμής

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
        Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Θεσσαλονίκης τιμώντας τα 41 χρόνια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποδίδει φόρο μνήμης και τιμής στους αγωνιστές, συμμετέχει στις εκδηλώσεις που διοργανώνονται από τους φοιτητικούς και κοινωνικούς φορείς της Θεσσαλονίκης και καλεί όλους τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος:

* στην κατάθεση στεφάνων από τη Διοίκηση του ΕΚΘ και τις Διοικήσεις των Σωματείων, των Συνδικαλιστικών παρατάξεων και των φορέων της πόλης που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη, ώρα 12:00  στο μνημείο της Πολυτεχνικής Σχολής.
* στη συγκέντρωση και πορεία, την ίδια μέρα και  ώρα 16:30 στη Πολυτεχνική Σχολή της Θεσσαλονίκης.

       Στις δύσκολες ημέρες που ζούμε, με πολιτικές που πλήττουν τα δικαιώματα μας, τα ιδανικά της εξέγερσης του Πολυτεχνείου συνεχίζουν να μας εμπνέουν και μας δυναμώνουν. 
     Το "Πολυτεχνείο Ζει" και συνεχίζει να αποτελεί σύμβολο ελευθερίας.


ΠΗΓΗ:ekth.gr

Μια νέα εποχή χαμηλών τιμών πετρελαίου είναι μπροστά μας

Το τελευταίο πλήγμα προήλθε από τις ειδήσεις στην Ιαπωνία, τον τέταρτο μεγαλύτερο εισαγωγέα αργού στον κόσμο και η οποία εισήλθε σε ύφεση ανακοινώνοντας αρνητική ανάπτυξη στο εννεάμηνο. Ως αποτέλεσμα η τιμή του brent έπεσε στα 79 δολάρια το βαρέλι, επιβεβαιώνοντας πολύ σύντομα τις αρνητικές προβλέψεις του ΙΕΑ, την περασμένη εβδομάδα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που διατύπωσε ο διεθνής οργανισμός ενέργειας, η αγορά πετρελαίου έχει εισέλθει σε μια νέα εποχή όπου η χαμηλότερη ανάπτυξη της Κίνας σε συνδυασμό με την έκρηξη του αμερικανικού shale oil καθιστούν εξαιρετικά απίθανη την επιστροφή στις υψηλές τιμές.

Και ενώ η ΙΕΑ συνήθως αποφεύγει να κάνει προβλέψεις για τις τιμές, στη μηνιαία έκθεσή της ανέφερε ότι οι τιμές μπορούν να πέσουν και άλλο το 2015 μετά την προσγείωσή τους στα χαμηλότερα επίπεδα από το 2010 κάτω από τα 80 δολάρια το βαρέλι.

Σημειώνεται ότι οι τιμές του πετρελαίου έχουν χάσει πάνω από 30% σε σχέση με τα υψηλά του Ιουνίου, υπό την πίεση του ισχυρού δολαρίου αλλά και της αυξανόμενης παραγωγής αμερικανικού ελαφρού αργού.

Πλέον όλα τα βλέμματα έχουν στραφεί στη σύνοδο του OPEC η οποία καλείται να αποφασίσει μείωση της παραγωγής προκειμένου να περιορίσει ή ακόμη και να αντιστρέψει την εικόνα της αγοράς. Πάντως, όλο και πληθαίνουν τα σημάδια ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αποτελεί τεστ δοκιμασίας ακόμη και για τη συνοχή του πετρελαϊκού καρτέλ, αφού η Σαουδική Αραβία έχει διαμηνύσει ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αποδεχθεί να αναλάβει από μόνη της το βάρος της μείωσης της παραγωγής. 

Αυτή τη στιγμή ο OPEC παράγει κάτι παραπάνω από μισό εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα περισσότερα από τον επίσημο στόχο του καρτέλ για 30 εκατ. βαρελιών. Σύμφωνα με τον ΙΕΑ η ζήτηση το 2015 θα διαμορφωθεί στα 29,2 εκατ. βαρέλια την ημέρα, ενώ κάποιοι αναλυτές τοποθετούν τον πήχη στα 28 εκατ. βαρέλια προκειμένου να υπάρξει αντιστροφή της τάσης στην αγορά σε επίπεδο τιμών.

Ελλάδα
Σημειώνεται τέλος ότι η τιμή της βενζίνης έχει καταγράψει μείωση περίπου 11 σεντς σε σχέση με τα υψηλά του Ιουλίου, όταν και βρέθηκε στα 1,69 ευρώ το λίτρο. Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο τιμών του ΥΠΑΝ η τιμή βρέθηκε στις 7 Νοεμβρίου στο 1,587 ευρώ το λίτρο (κατά μέσο όρο σε ολόκληρη την Ελλάδα), ενώ για σήμερα οι τιμές στην Αττική ξεκινούν από 1,47 για την απλή αμόλυβδη. Σημειώνεται ότι η τελική τιμή λιανικής διαμορφώνεται στο μεγαλύτερο ποσοστό από φόρους (πχ με την τιμή στο 1,5 ευρώ το λίτρο σχεδόν 1 ευρώ είναι φόροι και τα υπόλοιπα 50 λεπτά είναι η τιμή του διυλιστηρίου και το περιθώριο εμπορίας).


ΠΗΓΗ.capital.gr

Τα φούμαρα των χουνταίων...

Σαράντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που τα τανκς της χούντας κατέστειλαν βίαια την τετραήμερα εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Τέσσερις δεκαετίες μετά οι απολογητές της δικτατορίας των συνταγματαρχών προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία, να την κόψουν και ράψουν στα μέτρα τους, για να καρπωθούν την αγανάκτηση των πολιτών ενάντια στο πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης.

Βασικό τους προπαγανδιστικό εργαλείο, η «προκοπή» της εθνικής οικονομίας επί χούντας, που εξάλλου, για να μην… ξεχνιόμαστε, έκανε «έργα»!

Είναι όμως έτσι;

Το «Π» επαναφέρει σήμερα ένα παλιότερο, πολυδιαβασμένο και πολυσυζητημένο άρθρο του για τα… φούμαρα των χουνταίων.


Κρατάει τέσσερις δεκαετίες το σλόγκαν των φιλοχουντικών, φιλοβασιλικών και χρυσαυγιτών ότι η δικτατορία των Συνταγµαταρχών παρέδωσε µια «παρθένα» οικονοµία, δίχως κανένα χρέος.

Το ίδιο πολυφορεµένο παραµύθι ακούστηκε και στο τελευταίο βίντεο, µε πρωταγωνιστή τον προφυλακισµένο Νίκο Μιχαλολιάκο, όταν σε µια ταβέρνα παραληρούσε ως συνήθως: «Επί 21ης Απριλίου τούς άφησε µε µηδέν χρέος και κατάντησαν τα πράγµατα… εκεί τα κατάντησαν. Τα λένε οι ίδιοι…, τα οµολογούν, η γενιά του Πολυτεχνείου».

Φυσικά, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος µε στοιχειώδη λογική και την ελάχιστη κατάρτιση θα µπορούσε να υποθέσει, δίχως να γνωρίζει καν τίποτα παραπάνω, ότι θα ήταν αδύνατο ένα χρέος που τρέχει κι αυξάνεται από καταβολής ελληνικού κράτους να εξαφανιστεί ή έστω να φρεναριστεί και να µειωθεί για µια εφταετία, ειδικά από µια χούντα ασυδοσίας και ασχετοσύνης. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι η χούντα τα έκανε µαντάρα και στα οικονοµικά. Με το δηµόσιο ταµείο να πηγαίνει κατά διαόλου. Χειρότερα από πριν και µετά. Και ο µεγαλύτερος µύθος απ’ όλους ήταν αυτός της ανάπτυξης. Ουδεµία χειροπιαστή ανάπτυξη υπήρξε επί εφταετίας.

Το αντίθετο…

Εκτός κι αν µπορεί να θεωρηθεί επίτευγµα το (απογοητευτικό) +0,9%, τη στιγµή που όλη η Αθήνα χτιζόταν, οι Έλληνες µετανάστες και οι ναυτικοί τόνωναν τις καταθέσεις µε δεκάδες χιλιάδες εµβάσµατα από το εξωτερικό, ενώ η Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 προσπαθούσε να σηκώσει για πρώτη φορά κεφάλι, ύστερα από την Κατοχή, τον Εµφύλιο και την κατάµαυρη δεκαετία του ’50. Μόνο οι υπερεργολάβοι και οι ρουφιάνοι πλούτισαν, λοιπόν, στην οδυνηρή εφταετία σκανδάλων…

Χουντικοί µύθοι

Το «Π» ρίχνει κλοτσιά µια για πάντα σ’ αυτές τις µυθοπλασίες περί «καλής» οικονοµίας επί χούντας. Και, µάλιστα, µε ντοκουµέντα. Με δηµοσιεύµατα ακριβώς απ’ αυτήν την εποχή. Επί δικτατορίας! Τότε, δηλαδή, που η λογοκρισία έδινε κι έπαιρνε. Και τα παρουσιάζουµε αυτά τα δηµοσιεύµατα της επταετίας, ακριβώς επειδή σίγουρα υπάρχουν ακόµα άπιστοι Θωµάδες.

Σύµφωνα µε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, το 1974 το δηµόσιο χρέος είχε ανέβει στο 20,8% επί του ΑΕΠ, στα 114 δισ. δρχ. εκείνη τη χρονιά, µε τον εσωτερικό κι εξωτερικό δανεισµό να γιγαντώνονται. Το χρέος ξεκίνησε από 37,8 δισ. δρχ. το 1967, ενώ το 1973 ήταν ήδη στα 87 δισ., µε το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο να είναι 4,5 φορές ψηλότερο και τις καταθέσεις, παρά τις διαρκείς τονωτικές ενέσεις των Ελλήνων µεταναστών, να µειώνονται δραµατικά µετά το 1970. Ο πληθωρισµός κάλπαζε, το πραγµατικό εισόδηµα µειωνόταν, οι φόροι έκαναν επέλαση, το ίδιο και η ακρίβεια.
 
Τζάµπα… εργολάβοι

Ακόµα και µια ελαφριά µείωση του εξωτερικού δανεισµού ήταν τεχνητή, αφού οι εργοληπτικές εταιρείες έπαιρναν τα δάνεια από το εξωτερικό µε εγγύηση ελληνικού ∆ηµοσίου και στη συνέχεια γίνονταν ανάδοχες των δηµόσιων έργων, µε παραχώρηση των δανείων στο ελληνικό κράτος. ∆εκάδες τέτοια δάνεια - συµβάσεις έγιναν και µ’ αυτήν την πατέντα - µετατροπή και το χρέος φαινόταν ως «εσωτερικό». Καραµπινάτη δηµιουργική λογιστική, δηλαδή, του «µυστράκια» Παττακού και τον οµοϊδεατών του.

Από το 1971, λοιπόν, η κατάσταση στην οικονοµία δεν µπορούσε να κρυφτεί άλλο. ∆εν θα ήταν, µάλιστα, υπερβολή να πούµε ότι τότε άρχιζε να χτίζεται πια για τα καλά η λερναία ύδρα του χρέους.

Στις 6.4.1971 οι εφηµερίδες δηµοσιεύουν: «Αύξηση κατά 23,5% σηµείωσε το δηµόσιο χρέος εντός του πρώτου 5µήνου του 1970, έναντι του 1969, κι έφθασε τα 58,3 δισεκατοµµύρια δρχ. τον Μάιο του περασµένου έτους, έναντι 47,2 που ήταν τον Μάιο του 1969, σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΣΥΕ».

Στις 22.9.1971 υπάρχει στα «Νέα» οικονοµική ανάλυση του Κωνσταντίνου Κόλµερ, όπου διαβάζουµε ότι «ναι µεν σηµειώθηκε το 1970 µια επιβράδυνση στην αύξηση του ρυθµού αυξήσεως του χρέους στο 12% έναντι 25% του 1969 (σ.σ.: πάλι επί χούντας είχε εκτιναχθεί, δηλαδή), όµως σηµειώθηκε µια ουσιώδης αύξηση του κρατικού δανεισµού µε έντοκα γραµµάτια και διπλασιασµός του δανεισµού σε συνάλλαγµα». Παρατίθενται, µάλιστα, και αποκαλυπτικά στοιχεία για το δηµόσιο χρέος από το 1958, µε πηγή πάντα τη στατιστική υπηρεσία:

∆ΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΣΕ ∆ΙΣ. ∆ΡΧ.
1958........................................................3,5
1959........................................................8,0
1960........................................................9,7
1961......................................................11,6
1962......................................................13,1
1963......................................................17,6
1964......................................................21,4
1965......................................................25,4
1966......................................................32,0
1967......................................................37,8
1968......................................................45,3
1969......................................................56,7
1970......................................................63,7

Από το 1966, δηλαδή, που το χρέος ήταν 32 δισ., διπλασιάστηκε µέχρι το 1970 στα 63,7 δισ.

Σύµφωνα, εξάλλου, µε στοιχεία του ∆εκεµβρίου του 1971, υπήρξε «αύξηση των εισαγωγών µ’ έναν ρυθµό 15% περίπου, µε ταυτόχρονη µείωση των εξαγωγών κατά 5%, διαφορά που διεύρυνε το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου». Πάτωναν οι εξαγωγές, θέριευαν οι εισαγωγές…

Το 1972 ο Τύπος βοούσε πια για την τραγική κατάσταση της οικονοµίας. Στις 13.9.1972 τα «Νέα» έγραφαν στον τίτλο του ρεπορτάζ τους: «Κατά 7,7 δισ. αυξήθηκε το 1971 το δηµόσιο χρέος». Και συνέχιζαν:

«Αυξήθηκε κατά 7,7 δισεκατοµµύρια δραχµές το δηµόσιο χρέος της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του 1971. Σύµφωνα µε τα στατιστικά στοιχεία του τελευταίου τεύχους του ∆ελτίου Στατιστικής ∆ηµοσίων Οικονοµικών, κατά το τέλος του 1971 το συνολικό δηµόσιο χρέος ανήλθε σε 71,4 δισ. δραχµές». Από 63,7 που ήταν το 1970!

Με τη σηµείωση ότι µειώθηκε κατά 600 εκατ. δρχ. το χρέος σε ξένο νόµισµα και αυξήθηκε κατά 1,8 δισ. το χρέος σε εγχώριο νόµισµα. Με την πατέντα, που λέγαµε.
Στον «Οικονοµικό Ταχυδρόµο», στις 15.2.1973, τα σηµάδια κατρακύλας της οικονοµίας συνεχίζονται: «Μεταξύ Μαΐου 1971 και 1972 το δηµόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 7.118 εκατ. δρχ. ή σε ποσοστό 10% κι έφθασε στο ύψος των 73.806 εκατ. δρχ.».



«Θυσίες και κόστος»

Το πιο ενδιαφέρον άρθρο όλης εκείνης της εποχής το ξετρυπώσαµε στο «Βήµα». Στις 20.10.1973 υπήρχε πρωτοσέλιδη ανάλυση µε τίτλο «Ο απολογισµός µιας εξαετίας, θυσίες και κόστος». Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτά τα περί «µηδενικών χρεών» δεν µπορούν να λέγονται ούτε γι’ αστείο. Πιο τρανταχτή διαπίστωση; Ότι στην εξαετία της δικτατορίας το εξωτερικό χρέος έγινε 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων. Από καταβολής ελληνικού κράτους! Ιδού τα σηµαντικότερα αποσπάσµατα:

♦  «∆ιαπιστώθηκε στο προηγούµενο σηµείωµα ότι από τα προβαλλόµενα σαν επιτεύγµατα της οικονοµικής της εξαετίας, η µεν οικονοµική σταθερότητα όχι µόνο δεν εξασφαλίστηκε, αλλά αντίθετα διαταράχθηκε κατά τρόπο επικίνδυνο, η αύξηση του συναλλαγµατικού αποθέµατος είναι εικονική και οφείλεται στο δανεισµό από το εξωτερικό, ο δε ρυθµός αναδιάρθρωσης της οικονοµίας υπήρξε κατώτερος των δαπανών και δυσαναλόγως µικρότερος σε σχέση µε το παρελθόν».

♦ «Η µόνη διαφορά έναντι του παρελθόντος είναι η αποκληθείσα µε µετριοφροσύνη «ταχύρρυθµη ανάπτυξη», δηλαδή η επίτευξη πρόσθετου ρυθµού ανάπτυξης έναντι του παρελθόντος κατά 0,9% τον χρόνο, σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία. Ποιες όµως υπήρξαν οι θυσίες για να καταλήξουµε σ’ αυτό το ασήµαντο ποσοτικά και ανεπαρκές ποιοτικά ποσοστό ετήσιας αύξησης του εισοδήµατος;».

♦ «Μια από τις σπουδαιότερες θυσίες της εξαετούς περιόδου που προορίζεται να επηρεάσει δυσµενώς τις εξελίξεις της οικονοµίας στο µέλλον είναι η αύξηση του εξωτερικού χρέους της οικονοµίας. Το συνολικό εξωτερικό χρέος της Ελλάδας όπως είχε διαµορφωθεί µε τις ρυθµίσεις των προπολεµικών χρεών ανερχόταν από το 1821 µέχρι και το 1966 σε 1.110 εκατ. δολάρια περίπου».

♦ «Μέσα σε έξι χρόνια το χρέος αυτό ξεπέρασε τα 2.700 εκατ. δολάρια, χωρίς να υπολογίζονται οι καταθέσεις σε συνάλλαγµα από το εξωτερικό. Ήρκεσαν, δηλαδή, έξι χρόνια για να γίνει το εξωτερικό χρέος της χώρας 1,5 φορά µεγαλύτερο απ’ όσο είχε φθάσει σε διάστηµα 145 χρόνων. Και αυτό για έναν πρόσθετο ρυθµό ετήσιας αύξησης 0,9%».

♦ «Ακόµα και το δηµόσιο εξωτερικό χρέος που από την εθνική ανεξαρτησία ως το 1966 δεν ξεπερνούσε τα 300 εκατοµµύρια δολάρια έφθασε κατά την τελευταία εξαετία τα 700 εκατ. δολάρια, το δε εσωτερικό δηµόσιο χρέος από 32 δισ. δρχ. φθάνει τώρα περίπου τα 80 δισ. Ας σηµειωθεί ότι τώρα µέρος των δανείων του κεντρικού προϋπολογισµού πραγµατοποιείται µέσω Τραπέζης Ελλάδος και δεν εµφανίζεται στους λογαριασµούς του δηµόσιου χρέους»!



Οι πλούσιοι, πλουσιότεροι

Και συνέχιζε η εφηµερίδα στον απολογισµό που έκανε τον Οκτώβριο του 1973 µε το εµπορικό ισοζύγιο: «Η δεύτερη µεγάλη θυσία της ελληνικής οικονοµίας κατά την περίοδο αυτήν υπήρξε η θεαµατική διόγκωση του εµπορικού ισοζυγίου. Το έλλειµµα του εµπορικού ισοζυγίου από 745 εκατ. δολάρια προβλέπεται ότι θα φτάσει τελικά το τέλος του 1973 τα 2.600 εκατ. δολάρια, δηλαδή περίπου θα τετραπλασιασθεί. Εκείνο πάντως που είναι άκρως ανησυχητικό είναι η αλµατική αύξηση των εισαγωγών που από 1.150 δισ. το 1966 προβλέπεται να φθάσει τα 3.500 τουλάχιστον το 1973. Η αύξηση αυτή των εισαγωγών αντανακλά αφενός µεν τον χαµηλό βαθµό ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονοµίας, αφετέρου δε την ανεπάρκεια της εγχώριας παραγωγής».

Στη συνέχεια διαβάζουµε ότι οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι: «Ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας της οικονοµίας περιορίστηκε. Τα συµπτώµατα κερδοσκοπίας εντάθηκαν. Έχει ήδη σηµειωθεί ένταση στην ανισοκατανοµή µε την αύξηση της µερίδας των κερδών έναντι της µερίδας των µισθών στο εθνικό εισόδηµα. Πρέπει να προστεθεί ότι η τελευταία πληθωριστική διαδικασία δεν έθιξε τα υπέρογκα κέρδη της περιόδου αυτής».

Μόλις λίγες εβδοµάδες µετά την πτώση της χούντας, ο οικονοµολόγος Αδαµάντιος Πεπελάσης δηµοσιεύει άρθρο του (2.8.1974), στο οποίο κάνει λόγο για ξεπούληµα της Ελλάδας στα ξένα κεφάλαια από τους Συνταγµατάρχες:

«Η ανάπτυξη της επταετίας είχε αντιλαϊκό χαρακτήρα. Η µεγάλη µάζα δηλαδή επωµίσθηκε το βάρος της ανάπτυξης, καρπώθηκε τα λιγότερα ωφελήµατα κι έφερε το κόστος των διάφορων αντιφατικών και συγκυριακών µέτρων για την προσπάθεια επαναφοράς της οικονοµίας σε σχετική σταθερότητα και ισορροπία. Ιδιαίτερα τα µέτρα των τελευταίων 12 µηνών ήταν εξοντωτικά για τα µικρά εισοδήµατα.

Η άνοδος των τιµών κατά 40%-45% το 1973 (και κατά 9% για το πρώτο εξάµηνο του 1974) υπερκάλυψε την αύξηση των αστικών εισοδηµάτων ενώ το αγροτι κό εισόδηµα άρχισε να συρρικνώνεται σηµαντικά. Οι ξένες παραγωγικές επενδύσεις µειώνονται εντυπωσιακά. Ενώ στην περίοδο 1965-66 εισάγονται 200 εκατ. δολάρια για παραγωγικές επενδύσεις, σ’ όλη την επταετία 1967-1973 εισάγεται πραγµατικά το µισό περίπου της προηγούµενης επταετίας. Τα άλλα ξένα κεφάλαια που εισέρρευσαν ήταν ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ - αγορά γης, οικοπέδων και παρόµοια».

Τελικά, αυτά τα περί «οικονοµικού θαύµατος της χούντας» δεν είναι απλά παραµύθια της Χαλιµάς, αλλά όσοι τα λένε προσπαθούν να βγάλουν λάδι, γκεµπελικά και προκλητικά, µια καταστροφική οικονοµική περίοδο που βάλτωσε τη χώρα σε όλα τα επίπεδα… Και το ότι κάποιοι θέλουνε να ξεχνάνε τόσο εύκολα, είτε επειδή είναι ωφεληµένοι από σκοτεινές περιόδους σαν την εφταετία είτε επειδή έστω είναι ανιστόρητοι, δεν πάει να πει ότι όλοι έχουµε πάθει µαζικό Αλτσχάιµερ και οµαδική τύφλωση…


ΠΗΓΗ:topontiki.gr

ΓΣΕΕ:17 Νοέμβρη:ημέρα μνήμης, τιμής και αγώνα

Η ΓΣΕΕ συμμετέχει στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής που διοργανώνονται στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας για την επέτειο εξέγερσης του Πολυτεχνείου και για τα θύματα της δικτατορίας και του φασιστικού καθεστώτος.
Την ώρα που η κυβέρνηση μέσω των αδιέξοδων και αντεργατικών πολιτικών της επιχειρεί να ισοπεδώσει κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και ασφάλειας, τα αιτήματα που πολυτεχνείου είναι και σήμερα επίκαιρα, διεκδικούμενα και αιτούμενα.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν αποτελεί μόνον μέρα μνήμης και τιμής στα θύματα του πολυτεχνείου αλλά και ένα μήνυμα ελπίδας για την αποτελεσματικότητα που μπορούν να έχουν οι μαζικοί και ενωτικοί αγώνες.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να πάρουν μαζικά μέρος στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής του αγώνα του πολυτεχνείου και στην πορεία διαμαρτυρίας που θα γίνει στην Αθήνα το Δευτέρα 17 Νοεμβρίου προς την Αμερικανική Πρεσβεία.

ΠΗΓΗ:gsee.gr

Η γυναίκα που ''βύθισε'' τον Τιτανικό και άλλα δυο πλοία! [εικόνες]

Η Violet Jessop ήταν υπάλληλος της εταιρείας White Star Line που -ως γνωστόν- ναυπήγησε τρία διάσημα υπερωκεάνια: τον Ολυμπικό, τον Τιτανικό και τον Βρετανικό. Με μεγάλη αγάπη για τη θάλασσα και τα ταξίδια κατάφερε να βρεθεί τρεις φορές μέσα σε πλοία που… ναυάγησαν, προκαλώντας όχι μόνο την (καλή) τύχη της αλλά και μεγάλη έκπληξη με την… γκαντεμιά της!

Παραδοσιακά οι καπετάνιοι θεωρούν κακή τύχη την παρουσία μιας γυναίκας στο πλοίο όταν σταθμίζουν την άγκυρα, ενώ από την άλλη πλευρά δεν είναι λίγοι οι θρύλοι που θέλουν τη θάλασσα να ηρεμεί στη θέα μιας γυμνής γυναίκας. Μακράν των δεισιδαιμονιών, όμως, η ιστορία της Violet ξεκινά το 1911 με τον Ολυμπικό. Tο ταξίδι που έμελλε να κάνει στις 20 Σεπτεμβρίου με αυτό το πλοίο δεν είχε καλή κατάληξη: Συγκρούστηκε με ένα άλλο βρετανικό πλοίο ονόματι Χοκ. Κανείς δεν έπαθε τίποτα και έτσι η Violet είπε να συνεχίσει τα… ταξίδια της στη θάλασσα.


Επόμενος σταθμός ο αβύθιστος Τιτανικός! Αμ, δε… Με τη Violet μέσα βυθίστηκε όπως όλοι γνωρίζουμε… τάχιστα, παρασέρνοντας στο βυθό και τον καπετάνιο του Ολυμπικού Edward J. Smith. Αν και για να είμαστε δίκαιοι, δεν πρέπει να παραβλέψουμε την παρουσία των παγόβουνων στην περιοχή και να τα ρίξουμε όλα στην κακή τύχη της Violet! Όσο για την ίδια; Γλίτωσε από θαύμα και είπε να προκαλέσει ξανά την τύχη της.



Μετά από μια μικρή ανάπαυλα από τα… ναυάγια, σειρά είχε αυτή τη φορά ο Βρετανικός. Το 1916 η Violet πήγε να εργαστεί ως νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού στο εν λόγω πλοίο, το οποίο βυθίστηκε το Νοέμβριο του ίδιου έτους στο Αιγαίο, χτυπώντας πάνω σε μια νάρκη. Αυτή τη φορά η Jessop δεν κατάφερε να μπει σε σωσίβια λέμβο αλλά πήδηξε στο νερό για να γλιτώσει, χτυπώντας, όμως, το κεφάλι της στην καρίνα του πλοίου. Παραδόξως… σώθηκε και από το τρίτο ναυάγιο αλλά και από το σοβαρό χτύπημα! Από τότε και μέχρι το θάνατό της (το 1971, από καρδιακή προσβολή) δεν ματαπάτησε το πόδι της σε πλοίο, αφού καμία από τις προσπάθειές της δεν τελεσφόρησε!



ΠΗΓΗ:defencenet.gr