Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Αλλάζουν business model οι μεγαλύτερες πετρελαϊκές


Όλο και πιο έντονες είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές στις οποίες προβαίνουν οι μεγαλύτεροι πετρελαϊκοί όμιλοι σε παγκόσμιο επίπεδο, κάτι το οποίο, σύμφωνα με άρθρο που αφιερώνει επί του θέματος το Rigzone.com, είναι πιθανό να διαρκέσει κάποιο διάστημα.
Στο δημοσίευμα - ανάλυση σημειώνεται μάλιστα ότι τα αδύναμα οικονομικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν από τις πετρελαϊκές για το 4ο τρίμηνο του 2013 αλλά και για το 2013 στο σύνολό του, θα πρέπει να ενταχθούν μέσα στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών που καταγράφονται στις επιχειρήσεις του κλάδου.
Όπως αναφέρει στην ανάλυσή του το RIGZONE, η επανάσταση του σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ είναι ένας από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν τις εταιρείες του κλάδου στην αναθεώρηση των επιχειρηματικών τους μοντέλων.
Αυτή η τάση ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια από μικρότερες εταιρίες ενώ πλέον το «κίνημα» της αναδιάρθρωσης έχει μετακινηθεί προς τις μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου.
Οι αλλαγές που πραγματοποιούν οι συγκεκριμένες εταιρίες έχουν ως στόχο την προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η μεταβολή που επιφέρει το σχιστολιθικό αέριο στη δυναμική των εγχώριων αγορών αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Κομβικό σημείο για την εξέλιξη της συγκεκριμένης τάσης στην πετρελαϊκή βιομηχανία αποτέλεσε η προανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων που εξέδωσε στα μέσα Ιανουαρίου η Royal Dutch Shell, η οποία σηματοδότησε την πρώτη, τόσο μεγάλης έκτασης απώλεια κερδών της τελευταίας δεκαετίας.
Σε αυτή την ανακοίνωση, η Shell έκανε λόγο για πτώση κερδών 48% το δ΄ τρίμηνο του 2013, συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012.  Εκτιμούσε παράλληλα ότι τα συνολικά κέρδη του 2013 θα έφταναν τα 19,5 δις δολ, από 25,3 δις δολ. που ήταν το 2012.
Ο νέος CEO της εταιρείας, Ben van Beurden, αφού έκανε τη δήλωση ότι η απόδοση της εταιρείας για το 2013 «δεν ήταν αυτό που περίμενα από τη Shell», προανήγγειλε αλλαγές.
Ειδικότερα, μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων, ο van Beurden ανακοίνωσε  αλλαγές στον προσανατολισμό της εταιρείας, οι οποίες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν περιορισμό δαπανών, μετριασμό των σχεδίων ανάπτυξης, αύξηση των εκποιήσεων και αναδιάρθρωση τμημάτων της επιχείρησης.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή που η Shell περιέκοψε τις δαπάνες κεφαλαίου της κατά 20% συγκριτικά με τα επίπεδα του 2013, η επιχείρηση αύξησε το  μέρισμα κατά 4%.
Παράλληλα, η εταιρία ενισχύει το πρόγραμμα εκποίησής της, σχεδιάζοντας την πώληση περιουσιακών στοιχείων αξίας 15 δις δολαρίων κατά τη διετία 2014 - 2015.
Όμως, η αναθεώρηση του επιχειρηματικού μοντέλου δεν αποτελεί ένα νέο φαινόμενο, τονίζεται στην ανάλυση του RIGZONE, καθώς στο πρόσφατο παρελθόν έχουν παρατηρηθεί και άλλες αντίστοιχες κινήσεις, οι οποίες έχουν ως βάση τις εξελίξεις με το αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο.
Το 2011 η ConocoPhillips επέλεξε να διαχωριστεί σε μία εταιρεία εξερεύνησης και παραγωγής υδρογοναναθράκων και σε μία εταιρία η οποία θα ασχολείται με τις downstream δραστηριότητες. Ο διαχωρισμός ολοκληρώθηκε στο τέλος του Απριλίου 2012 και νέα διοίκηση ανέλαβε τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Η συγκεκριμένη κίνηση της πετρελαϊκής επέτρεψε στην εταιρία να  εστιάσει καλύτερα στις επενδύσεις της στο ξηρό φυσικό αέριο, δεδομένου ότι από το 2005 είχε προβεί στην αγορά της Burlington Resources. Το συγκεκριμένο deal εκτόξευσε τα αποθέματα αερίου της ConocoPhillips κατά 88% και την παραγωγή της κατά 77%, καθιστώντας της τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγό φυσικού αερίου, μετά την BP.
Συνολικά, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η συγκεκριμένη «τάση» αφορά κατά βάση τρεις μεγάλους «παίκτες» του κλάδου (ExxonMobil, Royal Dutch Shell και Chevron) και δύο μικρότερους (ConocoPhillips και Marathon Oil), οι οποίοι έχουν μετασχηματιστεί σε εταιρίες κυρίως εξερεύνησης και παραγωγής (Exploration and Production - E & P).
Μείωση δαπανών και πώληση περιουσιακών στοιχείων  τα «κλειδιά»
Ενδιάφερον στοιχεία αποτελεί εξάλλου η παράθεση στο άρθρο του RIGZONE αφιερώματος των Financial Times και ειδικότερα της στήλης με την ονομασία “ Lex Column”, το οποίο έφερε τον τίτλο “Why own shares of Big Oil?”, δηλ. έθετε το ερώτημα «γιατί να έχει κάποιος μετοχές μεγάλων πετρελαϊκών;».
Ο συγγραφέας του άρθρου παρέθετε την εξήγηση ότι το ολοκληρωμένο μοντέλο επιχειρήσεων δημιουργεί τεράστια ποσά μετρητών και, έμμεσα, ελκυστικές αποδόσεις.
Στο άρθρο εξετάστηκαν μάλιστα οι οικονομικές αποδόσεις της Shell από την παρατήρηση των οποίων προέκυψε ότι πρόκειται για χαρακτηριστικό παράδειγμα εταιρίας που παράγει σημαντικές χρηματικές ροές αλλά αποτυγχάνει στο να έχει σημαντικές αποδόσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, από την εν λόγω στήλη των Financial Times εκφράστηκε η εκτίμηση ότι οι αποδόσεις που προσελκύουν επενδυτές θα πρέπει να προέρχονται από εξαγορές και συγχωνεύσεις.
Η περίπτωση που παρέθεσε το δημοσίευμα ως δείγμα αποτυχίας του πετρελαϊκού κλάδου στο θέμα των εξαγορών ήταν η αγορά από την ExxonMobil της XTO Energy, στα τέλη του 2009, με τίμημα 40 δις δολάρια.  Αυτό έγινε ακριβώς τη στιγμή που οι τιμές φυσικού αερίου άρχιζαν να καταρρέουν. Μετά την εξαγορά, η άνοδος της μετοχής της ExxonMobil ήταν μόνο 30%.
Καταλήγοντας, η στήλη των Financial Times τονίζει ότι αυτό που έχει σημασία τώρα είναι οι εταιρίες να χαλιναγωγήσουν τις καφαλαιουχικές δαπάνες και να αρχίσουν να εστιάζουν στις αποδόσεις. Αυτό, σημειώνει η στήλη, μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: ο ένας είναι οι πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων - μέσα στο 2014 θα μπορούσε να υπάρξει πληθώρα περιουσιακών στοιχείων αερίου και πετρελαίου στην αγορά. Ο άλλος τρόπος είναι μέσω της καταστολής των κεφαλαιουχικών δαπανών και του μεγαλύτερου ελέγχου των δαπανών.

ΠΗΓΗ:energypress.gr

Εξαιρετική Ανακοίνωση της Γραμματείας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία


Δήλωση της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας για τις πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία 


4 Μαρτίου 2014 


Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (World Federation of Trade Unions, WFTU) ενημερώνει τη Διεθνή Εργατική Τάξη ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία δεν είναι «μια νίκη της δημοκρατίας», όπως το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους υποκριτικά ισχυρίζονται. 


Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία είναι μια επικίνδυνη εξέλιξη πρώτα και κύρια για την εργατική τάξη της Ουκρανίας, τους λαούς της περιοχής και την παγκόσμια ειρήνη. 


Η Ουκρανία είναι μια πλούσια χώρα με μεγάλους παραγωγικούς πόρους που παράγουν πλούτο. Είναι μια χώρα με ζωτικής σημασίας ενεργειακούς αγωγούς, μια χώρα με σημαντική θέση στον γεωστρατηγικό χάρτη.


Η νέα ουκρανική κυβέρνηση, η οποία σχηματίστηκε από αντιδραστικές και αντεργατικές πολιτικές δυνάμεις, ανέλαβε την εξουσία με την υποστήριξη των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Η νέα κυβέρνηση είναι μια μαριονέτα των ιμπεριαλιστών, που τη τοποθέτησε εκεί, προκειμένου να προωθηθούν ορισμένα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά σχέδια. 


Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις στην Ουκρανία επιβεβαιώνουν ότι οι ναζιστικές και οι νεοναζιστικές οργανώσεις είναι όργανα του καπιταλιστικού συστήματος και εχθροί της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. 


Το διεθνές ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα εκφράζει τη διεθνιστική του αλληλεγγύη στους εργαζόμενους που ζουν στην Ουκρανία. Υποστηρίζει το δικαίωμα των εργαζομένων που ζουν στην Ουκρανία να παλέψουν ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και τους κινδύνους που δημιουργούνται από τις αντιπαλότητες μεταξύ των ΗΠΑ-Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας. 


ΠΗΓΗ:lefteria-news.blogspot.gr

Προωθείται η Παγκόσμια Διακυβέρνηση - Ποινές στις χώρες που προστατεύουν τους εργαζομένους τους


Το Σύμφωνο Συνεργασίας των δύο πλευρών του Ειρηνικού (ΤΤΡ) που παρουσιάστηκε σαν μία εμπορική συμφωνία και υπήρξε προϊόν σκληρής διαπραγμάτευσης υπό συνθήκες μιας μυστικότητας άνευ προηγουμένου, ουσιαστικά είναι μία εξαναγκαστική μεταβίβαση εξουσίας από τα κράτη και τους υπηκόους τους σε ξένες εταιρείες. 

Από τον Δεκέμβριο του 2012, 11 κράτη (Αυστραλία, Μπρουνέι, Καναδάς, Χιλή, Μαλαισία, Μεξικό, Νέα Ζηλανδία, Περού, Σιγκαπούρη, Βιετνάμ και ΗΠΑ) εμπλέκονται στην πιθανότητα περαιτέρω παραχώρησης εξουσιών τους στο μέλλον, λόγω της συμπερίληψης ενός ασυνήθιστου «συμφώνου προσκόλλησης».

Ενώ το κοινό, το Κογκρέσο των ΗΠΑ και ο Τύπος κλειδώθηκαν έξω, 600 σύμβουλοι
επιχειρήσεων συναντήθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες με αξιωματούχους των κυβερνήσεων που συμμετείχαν στην υπογραφή, για να ολοκληρώσουν το κείμενο της παγκοσμίως μεγαλύτερης πολυεθνικής εμπορικής συμφωνίας, η οποία προβλέπει και την επιβολή ποινών στις χώρες που προστατεύουν τους εργαζόμενους, τους καταναλωτές ή το περιβάλλον.

Ένα απόσπασμα του συμφωνητικού των 30 κεφαλαίων που διέρρευσε αποκαλύπτει ότι οι διαπραγματευόμενοι έχουν ήδη συμφωνήσει σε πολλούς ριζοσπαστικούς όρους, που παραχωρούν εκτεταμένα νέα δικαιώματα και προνόμια στους ξένους επενδυτές και προβλέπουν την επιβολή τους εξωδίκως, μέσω δικαστηρίων «επενδυτή εναντίον κράτους».

Με αυτόν τον τρόπο, θα δίδεται στις εταιρείες ειδικό προνόμιο αμφισβήτησης των νόμων, των κανονισμών και των δικαστικών αποφάσεων. Οι αλλοδαπές εταιρείες θα μπορούν να υφαρπάζουν απεριόριστα ποσά από τα χρήματα των φορολογουμένων ως αποζημίωση για «οικονομικές ζημίες» στα «προσδοκώμενα μελλοντικά κέρδη»που θα προκαλούντο από ενέργειες για την προστασία της εγχώριας οικονομίας, της δημόσιας υγείας, των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, της χρήσης της γης και άλλους νόμους που εκείνες θα ισχυριζόταν ότι υπονομεύουν τα νέα τους προνόμια, βάσει του ΤΡΡ.

Η Lori Wallach, διευθύντρια του Public Citizen's Global Trade Watch (σημ. τ.μ: ειδικό τμήμα της Ένωσης Καταναλωτών Public Citizen), ανέφερε ότι άπαξ και συμφωνηθεί αυτό το άκρως απόρρητο ΤΡΡ, οι κανονισμοί του θα παγιωθούν. Κανένας κανονισμός δεν θα μπορεί να αλλάξει χωρίς την ομόφωνη συμφωνία όλων των κρατών που συμμετείχαν στην υπογραφή του συμφωνητικού. Σ' όλο τον κόσμο οι άνθρωποι θα είναι εγκλωβισμένοι στην εξουσία των εταιρειών.

Την είδηση διαβάσαμε στο περιοδικό Hellenic Nexus στο τεύχος Ιανουαρίου το οποίο και σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να αγοράζετε για να ενημερώνεστε. 

oimaskespeftoun.blogspot.gr

ΠΗΓΗ: defencenet.gr

«Καλύτερα να νοικιάζω παρά να πληρώνω το στεγαστικό»

 «Καλύτερα να νοικιάζω παρά να πληρώνω το στεγαστικό»
Όσο υπερβολική και αν ακούγεται η φράση, υπάλληλοι και διευθυντές τραπεζικών καταστημάτων την ακούνε ολοένα και συχνότερα. Οι ρυθμίσεις που έχει περάσει η κυβέρνηση από τη Βουλή απευθύνονται σε ελάχιστους ενώ το πρόβλημα της υπερχρέωσης, ημέρα με την ημέρα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο…

«Πάρτε το σπίτι, δεν έχω να πληρώσω το δάνειο, να και τα κλειδιά….» Αυτή τη φράση ακούνε όλο και πιο συχνά  διευθυντές τραπεζικών καταστημάτων. Οι δανειολήπτες, καθώς δεν βλέπουν φως από πουθενά, παραδίνουν οι ίδιοι τα κλειδιά των σπιτιών τους… Η κατάσταση κάθε μέρα που περνάει οδηγείται σε αδιέξοδο. Η μείωση των αποδοχών, οι μεγάλες καθυστερήσεις στις καταβολές της μισθοδοσίας (που ξεπερνούν και τους δύο μήνες), οι φορολογικές επιβαρύνσεις, αλλά και η ανεργία, έχει πολλαπλασιάσει τα ποσοστά των στεγαστικών δανείων  -τόσο για κύριες όσο και για εξοχικές κατοικίες-  που δεν μπορούν να πληρωθούν.
Ενώ οι νομοθετικές ρυθμίσεις για διευκόλυνση τόσο των ενήμερων, όσο και των δανειοληπτών που έχουν δάνεια σε καθυστέρηση, δεν περπατάνε, καθώς οι προϋποθέσεις είναι απαγορευτικές για τη μεγαλύτερη μερίδα των δανειοληπτών. Οι αριθμοί δείχνουν με απόλυτη σαφήνεια το πρόβλημα. Μόλις 2.000 ενήμεροι δανειολήπτες έχουν καταθέσει αίτηση να υπαχθούν στη σχετική  ρύθμιση που ψηφίστηκε το περασμένο καλοκαίρι και θα «τρέχει» μέχρι τις 15 Απριλίου. Στις 16.000 «έκλεισε» ο αριθμός των δανειοληπτών που κατέθεσαν αίτηση (η προθεσμία έληξε στις 28 Φεβρουαρίου) να υπαχθούν στη ρύθμιση  για προστασία της πρώτης και μοναδικής τους κατοικίας από τον πλειστηριασμό μέχρι το τέλος του 2014.
Αντίθετα σχεδόν  90.000 είναι τα νοικοκυριά που έχουν ζητήσει την προστασία του νόμου Κατσέλη, για να «σώσουν» την περιουσία τους  από τον πλειστηριασμό, καθώς θεωρούν ότι ο συγκεκριμένος νόμος τα «θωρακίζει» περισσότερο από τις νομοθετικές ρυθμίσεις, που ακολούθησαν. Το ανησυχητικό είναι η μεγάλη άνοδος των καθυστερήσεων στην στεγαστική πίστη, η οποία θεωρείτο η πλέον ασφαλής κατηγορία για τα δανειακά χαρτοφυλάκια των τραπεζών. Πλέον έχει «σκάσει» για τα καλά με τις καθυστερήσεις στο 25%. Την κατάσταση περιγράφει απλά αλλά καίρια,  διευθυντής τραπεζικού καταστήματος μεγάλης  τράπεζας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 μοιράζαμε τα στεγαστικά σαν «στραγάλια», λέει χαρακτηριστικά. Όποιος ήθελε να πάρει σπίτι,  έπαιρνε δάνειο ίσο με την εμπορική αξία του. Και όσο δίναμε δάνεια, τόσο ανέβαιναν οι τιμές των σπιτιών. Είχαμε φτάσει σε ένα σημείο που η δόση του δανείου ήταν χαμηλότερη από το ενοίκιο που θα πλήρωνε κάποιος για το ίδιο σπίτι. Σήμερα τα ενοίκια έχουν καταρρεύσει. Βρίσκεις σπίτια 120 τμ με ενοίκιο 400 ευρώ, όταν η δόση του δανείου (για ανάλογο διαμέρισμα)  είναι 800 ευρώ. Και το χειρότερο ο νοικοκύρης  που το 2004 είχε μισθό 1.500 ευρώ το μήνα και επιστροφή από την εφορία, σήμερα αν έχει δουλειά, ο μισθός του έχει μειωθεί τουλάχιστον κατά 30%. Το χειρότερο όμως είναι ότι οι αξίες των σπιτιών μειώνονται, ενώ τα ακίνητα επιβαρύνονται με πρόσθετους φόρους. Οπότε υπάρχουν δανειολήπτες που μας παραδίνουν τα κλειδιά 

ΠΗΓΗ:.fpress.gr….

Εφεξής υπόλογες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις οι εταιρείες


Θα λογοδοτούν για τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων τους οι εισηγμένες εταιρείες, βάσει μεταρρυθμίσεων, στις οποίες συμφώνησαν τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για την Εταιρική Δικαιοσύνη (ECCJ), η οποία εκπροσωπεί καταναλωτικές οργανώσεις, συνδικάτα, ΜΚΟ και πανεπιστημιακούς, οι οποίοι τάσσονταν υπέρ της μεταρρύθμισης, χαιρέτισε τη συμφωνία ως μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Εξέφρασε ωστόσο τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι οι διαφωνίες ορισμένων κρατών-μελών είχαν ως αποτέλεσμα το τελικό κείμενο να είναι πιο αδύναμο αφήνοντας «παραθυράκια» που ενδέχεται να αποτρέψουν ουσιαστικές αλλαγές.
«Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός, καθώς σημαίνει ότι οι πολίτες και οι επενδυτές θα έχουν πρόσβαση σε σημαντικές πληροφορίες από τις εταιρείες και όχι μόνο στα επιλεκτικά και συχνά παραπλανητικά δεδομένα που σήμερα παρέχουν», δήλωσε ο συντονιστής της ECCJ Ζερόμ Σαπλιέ.
«Θα καλούνται να δώσουν στη δημοσιότητα λεπτομέρειες γύρω από σημαντικούς κινδύνους για τους ανθρώπους και για το περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι μια εισηγμένη πετρελαϊκή εταιρεία θα πρέπει για παράδειγμα να δηλώνει τις πετρελαιοκηλίδες της και τους κινδύνους από την καύση του φυσικού αερίου για την υγεία. Μια εισηγμένη εταιρεία λιανικής πώλησης ενδυμάτων θα πρέπει να έχει κατά νου τους κινδύνους στην αλυσίδα τροφοδοσίας της», εξήγησε.

ΠΗΓΗ:energypress.gr

«Πρόκληση» την χαρακτηρίζει η Χαριλάου Τρικούπη ΠΑΣΟΚ: Κατά της τοποθέτησης Παπαθανασίου στα ΕΛΠΕ


«Πρόκληση» χαρακτηρίζει η Χαριλάου Τρικούπη την τοποθέτηση του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου στη θέση του προέδρου των ΕΛ.ΠΕ., αποδίδοντας του ευθύνες για την πορεία της χώρας κατά τη διάρκεια της θητείας του στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.

Το ΠΑΣΟΚ «θεωρεί πρόκληση την τοποθέτηση του κ. Γιάννη Παπαθανασίου στη θέση του Προέδρου των ΕΛΠΕ», αναφέρεται σε ανακοίνωση μετά τη συνεδρίαση του Συντονιστικού της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος.

«Ο κ. Παπαθανασίου, ως υπουργός Οικονομικών της Κυβέρνησης Καραμανλή, φέρει τεράστιες ευθύνες για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας και την ένταξή της στο Μνημόνιο και την επιτήρηση» προστίθεται στην ανακοίνωση.

ΠΗΓΗ:protothema.gr

Μαχαιριά από την Γαύδο στην ΕΕ με αποχή απο τις ευρωεκλογές και δημοσιοποίηση του θέματος των χημικών όπλων

AGKATHI
Έντονες είναι οι αντιδράσεις των κατοίκων της Γαύδου για την καταστροφή των χημικών της Συρίας στη θάλασσα της Μεσογείου πολύ κοντά στο νησί τους.

Σε κείμενό τους οι κάτοικοι της Γαύδου, κατηγορούν τόσο την ελληνική, όσο και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά και τον ΟΗΕ, διότι: “Η απειλή Για τη Γαύδο, την Κρήτη, την Πελοπόννησο, τη Μάλτα, την Ιταλία κι ολόκληρη τη Μεσόγειο, είναι η εγκληματική ενέργεια να «πειραματιστούν» την υδρόλυση εν πλω εξαιρετικά επικίνδυνων υλικών, τα οποία σε περίπτωση ατυχήματος θα βυθιστούν στη θάλασσα μας και θα καταστρέψουν κάθε ζωντανό οργανισμό και μας μαζί τους”.

Aκολούθως, αναφέρουν ότι η Γαύδος “γυρίζει την πλάτη σε μια τέτοια Ευρώπη αδιάφορη στους λαούς της και αποφασίζει αποχή από τις κάλπες για τις ευρωεκλογές”.

Στις 9 Μαρτίου, προετοιμάζεται συλλαλητήριο για το θέμα αυτό στα Χανιά.

ΠΗΓΗ:papaioannou-giannis.net

Πώς η απειλή της Gazprom μπορεί να πλήξει και την Ελλάδα - Το σχέδιο αντιμετώπισης

Πώς η απειλή της Gazprom μπορεί να πλήξει και την Ελλάδα - Το σχέδιο αντιμετώπισης
Με τη χώρα μας να προμηθεύεται τα δύο τρίτα του φυσικού αερίου από τη Ρωσία, γίνεται αντιληπτό πως η απειλή της Gazprom να διακόψει την προμήθεια σε όλη την Ευρώπη στην περίπτωση που Ευρωπαίοι και Αμερικανοί επιβάλουν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία, μπορεί να εξελιχθεί σε σημαντικό πρόβλημα για την ελληνική οικονομία. Ειδικά σε μία περίοδο κατά την οποία γίνεται μία προσπάθεια να μειωθεί το - υψηλό - ενεργειακό κόστος.

Προς το παρόν μοναδική εναλλακτική και "δικλείδα" ασφαλείας για τη χώρα μας σε ότι αφορά το φυσικό αέριο είναι ο σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας. Ωστόσο ο σταθμός μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της χώρας για περίοδο μόλις 7 ημερών χωρίς να ληφθούν έκτακτα μέτρα.

Βέβαια σε περίπτωση κρίσης υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο αντιμετώπισης που προβλέπει:

α) την αναγκαστική αλλαγή καυσίμου (diesel) σε όσες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής έχουν αυτή τη δυνατότητα

β) την επίσπευση παραλαβής φορτίων LNG από την Αλγερία και την αναζήτηση άλλων φορτίων από τη spot αγορά

γ) τη διακοπή τροφοδοσίας όλων των μεγάλων καταναλωτών αερίου (μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, ενεργοβόρα βιομηχανία κλπ.)

Με τα έκτακτα μέτρα σε πλήρη εφαρμογή, η Ρεβυθούσα για να καλύψει τις ανάγκες της χώρας χρειάζεται ανεφοδιασμό σε 15 ημέρες.

Επιπρόσθετα το οικονομικό κόστος θα είναι ιδιαίτερα μεγάλο αφού οι τιμές του φυσικού αερίου ήδη παίρνουν την ανιούσα...

Στον πίνακα φαίνεται αναλυτικά η εξάρτηση κάθε ευρωπαϊκής χώρας από το φυσικό αέριο της Gazprom

ΠΗΓΗ:newmoney.gr

Πτώση 1,5% για το αργό


Μεγάλες απώλειες σημείωσε το αργό την Τρίτη, διολισθαίνοντας από τα χθεσινά υψηλά πέντε μηνών, καθώς υποχώρησαν οι ανησυχίες για το ενδεχόμενο διακοπών στην προσφορά λόγω της κρίσης στην Ουκρανία. 

Ειδικότερα, το συμβόλαιο του αργού παραδόσεως Απριλίου έχασε 1,59 δολ. ή 1,5% για να κλείσει στα 103,33 δολ. το βαρέλι στο χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Νέας Υόρκης. Στο μεταξύ, στο ICE Futures το αργό τύπου Brent παραδόσεως Απριλίου 1,90 δολ. ή 1,7% διολισθαίνοντας στα 109,30 δολ. το βαρέλι.


ΠΗΓΗ:capital.gr