Δέσμευση ότι ο αγοραστής της "Μικρής ΔΕΗ" δεν θα μπορεί να απολύσει το προσωπικό που θα μεταβιβαστεί σε αυτήν για τουλάχιστον μια 5ετία, θα προβλέπουν σύμφωνα με τις πληροφορίες οι όροι του διαγωνισμού, ο οποίος και θα προκηρυχθεί αμέσως μετά την ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου στη Βουλή.
Πρόκειται για ένα είδος "ρήτρας" που θα αναφέρεται ρητά στο κείμενο του διαγωνισμού, και που μαζί με άλλες βελτιώσεις πάνω στο κείμενο του νομοσχεδίου επιχειρεί να κατευνάσει τις αντιδράσεις των συνδικαλιστών και εργαζομένων της ΔΕΗ, διασφαλίζοντας όσους μετακινηθούν στη προς πώληση εταιρεία.
Η είδηση έγινε γνωστή χθες κατά τη διάρκεια της ευρείας σύσκεψης στο Μαξίμου υπό την προεδρία του υπ. Επικρατείας Δ. Σταμάτη και με συμμετοχή υπουργών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, όπου και αποφασίσθηκε να μετατεθεί για την ερχόμενη Τετάρτη (αντί για μεθαύριο) η έναρξη συζήτησης του νομοσχεδίου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Παρά τις διαρροές περί βεβαρυμμένου προγράμματος του υπουργού ΠΕΚΑ Ι. Μανιάτη, ο επιπλέον χρόνος της μιας εβδομάδας κρίθηκε απαραίτητος προκειμένου να γίνει το "λίφτινγκ" στο νομοσχέδιο τόσο το θέμα των εργασιακών, όσο και σχετικά με τις παρατηρήσεις φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η σύσκεψη όπου συμμετείχαν η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ (Μανιάτης, Παπαγεωργίου, Μαθιουδάκης), ο σύμβουλος του Πρωθυπουργού Σταύρος Παπασταύρου, και εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ οι Πάρις Κουκουλόπουλος, Χρήστος Πρωτόπαπας, Παναγιώτης Ρήγας και Δημήτρης Καρύδης, έγινε σε πολύ καλό και θετικό κλίμα, υποστηρίζουν κυβερνητικές πηγές.
Ειδικότερα δόθηκαν διαβεβαιώσεις ότι θα διασφαλισθούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων -με διαδικασία που αυτή θα προσδιορισθεί- καθώς επίσης ότι όσοι μετακινηθούν στη νέα εταιρεία θα διατηρήσουν το ίδιο με σήμερα μισθολογικό καθεστώς.
Τοπικές κοινωνίες
Ταυτόχρονα συμφωνήθηκε να γίνουν μια σειρά βελτιώσεων στο νομοσχέδιο που θα δίνουν απαντήσεις σε ερωτήματα που απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες για θέματα όπως φράγματα, απαλλοτριώσεις, κ.ά.
Τέτοια για παράδειγμα βελτίωση είναι να συνεχισθεί το καθεστώς τόσο αυτό που ισχύει σήμερα για τις αποζημιώσεις όσων θίγονται λόγω απαλλοτριώσεων για την ανάπτυξη ορυχείων, όσο και εκείνο για τη διαχείριση των νερών των υδροηλεκτρικών (άρδευση αγροτικών εκτάσεων).
Στην ουσία, με τις τροποποιήσεις αυτές, η κυβέρνηση, επιχειρεί να πάρει με το μέρος της τις τοπικές κοινωνίες, παρέχοντάς τους τη διαβεβαίωση πως τις υποχρεώσεις που έχει σήμερα απέναντί τους η ΔΕΗ, θα τις έχει και ο αυριανός ιδιοκτήτης της "Μικρής ΔΕΗ".
Επίσης, μια από τις προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι ήταν να λαμβάνουν επιπλέον βαθμούς στον διαγωνισμό οι υποψήφιοι επενδυτές ανάλογα με το ύψος των επενδύσεων που θα κάνουν στα εργοστάσια. Ένα είδος μπόνους δηλαδή, όπως εάν πρόκειται να δεσμευτούν για την κατασκευή νέας μονάδας (περίπτωση μονάδας Μελίτη ΙΙ).
Τέλος, προτάθηκε όταν ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός, η σύμβαση μεταβίβασης της "Μικρής ΔΕΗ" στον νέο ιδιοκτήτη να κυρωθεί από τη Βουλή.
Τα επιχειρήματα
Κυβερνητικά στελέχη, στην επιχειρηματολογία τους προς τους διαφωνούντες υπουργούς και βουλευτές, επεσήμαναν τα οφέλη για την οικονομία από το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού που επιτυγχάνεται μέσω της πώλησης της "Μικρής ΔΕΗ", καθώς και ότι τα έσοδα από την πώληση θα τα εισπράξει στο σύνολό τους η μητρική εταιρεία.
Φέρνοντας ως παράδειγμα εκείνο της Ιταλικής Enel στις αρχές του 2000, τονίσθηκε ότι η ΔΕΗ θα λάβει ως αντάλλαγμα το σύνολο των μετοχών της νέας εταιρείας, η αξία των οποίων θα είναι ίση προς την αξία του εισφερόμενου κλάδου, και με τα κεφάλαια που θα εισπράξει θα προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό της και σε εξωστρεφείς επενδύσεις στη ΝΑ Ευρώπη.
Βέβαια στην περίπτωση της Enel, υπήρξε διαβούλευση δύο περίπου χρόνια με τις τοπικές κοινωνίες και τα συνδικάτα μέχρι να υλοποιηθεί το σχέδιο.
Μετάθεση των κινητοποιήσεων
Σε κάθε περίπτωση, σαν αποτέλεσμα των παραπάνω, αναβάλλονται για μια εβδομάδα και οι κινητοποιήσεις των συνδικαλιστών, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να μεταθέσει για την επόμενη Τετάρτη την έναρξη της συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου.
Ωστόσο, η απόφαση της κυβέρνησης να μεταθέσει την έναρξη της συζήτησης, δεν αλλάζει το σχεδιασμό των συνδικαλιστών που παραμένουν επί ποδός πολέμου, όπως δηλώνει ο επικεφαλής του πρωτοβάθμιου σωματείου Σπάρτακος Γιώργος Αδαμίδης.
Οι συνδικαλιστές επιμένουν στις εξαγγελίες για κινητοποιήσεις και προειδοποιούν με γενικευμένες διακοπές ρεύματος πανελλαδικά από την επόμενη Τετάρτη, χαρακτηρίζοντας "αδειανό πουκάμισο" τις κυβερνητικές δεσμεύσεις ότι προχωρά σε βελτιώσεις που διασφαλίζουν τα εργασιακά δικαιώματα του προσωπικού, προστατεύουν τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών και διαφυλάσσουν την ανταγωνιστικότητα της μητρικής ΔΕΗ.
Νωρίτερα χθες το μεσημέρι, τα σωματεία είχαν προειδοποιήσει με "σβήσιμο μονάδων, διακοπή λειτουργίας υδροηλεκτρικών σταθμών και λιγνιτωρυχείων τόσο στη Βόρεια όσο και στη Νότια Ελλάδα".
Σήμερα συνεδριάζει η ΓΕΝΟΠ που εκπροσωπεί προκειμένου να προετοιμάσει τις απεργιακές κινητοποιήσεις που θα καλύψουν το σύνολο των 19.000 εργαζομένων της επιχείρησης. Ανάλογες αποφάσεις αναμένεται να λάβουν και τα πρωτοβάθμια σωματεία προκειμένου οι απεργίες να συνεχιστούν ακόμη και αν τα δικαστήρια κηρύξουν τις πρώτες κινητοποιήσεις ως καταχρηστικές.
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Με καθυστέρηση 1,5 και πλέον έτους (19 μήνες για την ακρίβεια) η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας δημοσίευσε σήμερα την αρκετά «σκληρή» για τους εργαζομένους απόφαση με την οποία έκρινε αντισυνταγματικό το Μνημόνιο ΙΙ (νόμος 4046/2012) μόνο κατά το σκέλος εκείνο με το οποίο καταργείται η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία.
Όλα τα άλλα μέτρα που προβλέφθηκαν σε βάρος των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα από το Μνημονίου ΙΙ, όπως είναι η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών, η κατάργηση του επιδόματος γάμου, η κατάργηση της υπογραφής των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (κατώτερες αποδοχές) μετά από διαπραγματεύσεις εργοδοτών και εργαζομένων (ΣΕΒ-ΓΕΣΕΕ), η λεγόμενη «μετενέργεια», κ.λπ., κρίθηκαν από την Ολομέλεια του ΣτΕ συνταγματικά, σύμφωνα με τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Οι δικαστές απέρριψαν ως αβάσιμους για «λόγους υπέρτερου κοινωνικού συμφέροντος» όλους τους ισχυρισμούς της Γ.Σ.Ε.Ε., της Ο.Τ.Ο.Ε., των άλλων Οργανώσεων, κ.λπ. που είχαν προσφύγει στο ΣτΕ, εκτός από αυτούς που αφορούν την διαιτησία.
Το Μνημόνιο ΙΙ είναι συμπληρωματικό του μνημονίου Ι (νόμος 3845/2010) το οποίο κρίθηκε νόμιμο με την υπ΄ αριθμ. 668/2012 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ. Στην Ολομέλεια του 2012 συμμετείχαν 55 σύμβουλοι Επικρατείας και τώρα στον Μνημόνιο ΙΙ συμμετείχαν 31.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με μία απόφαση 60 σελίδων (2307/2014) αποφάνθηκε ότι είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στο άρθρο 22 παράγραφος 2 του Συντάγματος) η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία (νόμοι 1876/1990 και 3899/2010) για την επίλυση εργασιακών θεμάτων (αύξηση αποδοχών, επιδόματα, άδειες, αργίες, κ.λπ.).
Συγκεκριμένα κρίθηκε ότι το άρθρο 3 της Π.Υ.Σ. 6/2012 με το οποίο ορίσθηκε ότι «η προσφυγή στην διαιτησία προϋποθέτει σε κάθε περίπτωση συμφωνία των μερών, αντίκειται στο άρθρο 22 παράγραφος 2 του Συντάγματος και ως εκ τούτου είναι ακυρωτέα».
Παράλληλα, με την απόφαση του ΣτΕ επανήλθε η διαιτησία στο παλαιό νομοθετικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίοι μπορούσαν να πηγαίνουν στην διαιτησία προς επίλυση όλα τα θέματα των εργασιακών σχέσεων και όρων (μισθοί, επιδόματα, άδειες, κ.λπ.). Οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν αντισυνταγματική τη ρύθμιση τόσο της Π.Υ.Σ. 6/2012, όσο και του νόμου 3899/2010 που περιόριζε τη διαιτησία αποκλειστικά μόνο στον καθορισμό του βασικού μισθού και ημερομισθίου.
Η διαιτησία είναι ένας ο μηχανισμός επίλυσης συλλογικών διαφορών εργασίας σε περίπτωση αποτυχίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Στη διαιτησία (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) μπορεί να προσφύγει είτε η πλευρά των εργαζομένων (συνδικαλιστικές οργανώσεις) είτε η πλευρά των εργοδοτών, αφού αποτύχουν οι μεταξύ τους διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας, που αρχίζουν, κατά κανόνα, μετά τη λήξη ισχύος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Μπορεί όμως και μονομερώς να προσφύγει μια από τις δύο πλευρές, χωρίς τη συναίνεση της άλλης.
Επίσης, στη διαιτησία του Ν. 1876/1990 μπορεί να οδηγηθούν όλες οι διαφορές που προκύπτουν από επιχειρησιακές, κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όπως είναι μισθολογικές διαφορές, η χορήγηση επιδομάτων, κ.ά.
Με άλλα λόγια με την προϊσχύουσα νομοθεσία, αν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις μεταξύ οργανώσεων εργοδοτών και εργαζομένων δεν κατέληγαν σε κοινή συμφωνία, οποιοδήποτε από τα δύο μέρη είχε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει τη διαδικασία διαιτητικής επίλυσης της διαφοράς ώστε να ρυθμιστούν οι όροι αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων, είτε του κλάδου, τον οποίο αφορούσε η διαφορά, είτε του συνόλου των εργαζομένων, αν αντικείμενο της διαφοράς ήταν η σύναψη εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.
Με την 6/2012 Π.Υ.Σ. καταργήθηκε η δυνατότητα αυτή έτσι ώστε, σε περίπτωση κατά την οποία η συλλογική διαφορά δεν κατέληγε σε συμφωνία, δεν υπήρχε δυνατότητα να επιβληθούν γενικοί όροι εργασίας, υποχρεωτικοί για τους εργοδότες. Η ακύρωση της σχετικής διάταξης της Π.Υ.Σ. έχει ως συνέπεια να επανέρχεται σε ισχύ το παλαιότερο καθεστώς ως προς το θέμα αυτό.
Υπενθυμίζεται ότι το άρθρο 3 της 6/2012 Π.Ν.Π. προβλέπει ρητά ότι «από 14.2.2012 η προσφυγή στη διαιτησία γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών». Επίσης, προβλέπεται ότι οι «προσφυγές που έχουν κατατεθεί στον Ο.Μ.Ε.Δ. μέχρι 28.2.2012 και δεν έχει εκδοθεί διαιτητική απόφαση, αν μεν έχουν κατατεθεί μονομερώς δεν συζητούνται και τίθενται στο αρχείο, ενώ αν έχουν κατατεθεί με κοινή συμφωνία των μερών κρίνονται».
Να σημειωθεί ότι με βάση τον Ν. 4093/2012 που ακολούθησε, το λεγόμενο και Μνημόνιο ΙΙΙ (πρόκειται για το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής), οι κατώτατες αποδοχές δεν καθορίζονται πλέον από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας μετά από διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις εργοδοτικές οργανώσεις (Σ.Ε.Β., Γ.Σ.Β.Ε.Ε., Ε.Σ.Ε.Ε.) και την Γ.Σ.Ε.Ε., αλλά με νόμο.
Εξάλλου, με το Μνημόνιο ΙΙΙ καταργήθηκε μετά το 2012 το επίδομα γάμου το οποίο αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του κατώτατου μισθού που καθοριζόταν με την εθνική γενική συλλογική σύμβαση εργασίας, ενώ «πάγωσε» και το επίδομα τριετιών (ωρίμανσης).
Η διαδρομή της υπόθεσης
Τον Ιανουάριο του 2012 είχαν προσφύγει ΣτΕ μεταξύ των άλλων, η Γ.Σ.Ε.Ε., η Ο.Τ.Ο.Ε., η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.Σ.Υ.), Σύλλογοι τραπεζοϋπαλλήλων (Γενικής Τραπέζης Ελλάδος, Τράπεζας Αττικής και στη Marfin-Εγνατία Τράπεζα), καθώς και άλλα σωματεία εργαζομένων.
Στις 7 Δεκεμβρίου 2012 συζητήθηκε η υπόθεση ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ. Πρόεδρος ήταν ο Κωνσταντίνος Μενουδάκος, εισηγητής ο σύμβουλος Επικρατείας Ηρακλής Τσακόπουλος και συμμετείχαν συνολικά 31 δικαστές. Εξ΄ αυτών, δύο ήταν αντιπρόεδροι (Αθανάσιος Ράντος και Δημοσθένης Πετρούλιας), τρεις ήταν πάρεδροι χωρίς δικαίωμα ψήφου και δύο σύμβουλοι Επικρατείας ήταν αναπληρωματικοί. Τον Απρίλιο του 2013 πραγματοποιήθηκε η διάσκεψη των δικαστών κεκλεισμένων των θυρών. Η υπόθεση έμεινε στα χέρια του εισηγητή 19 μήνες και σήμερα δημοσιεύθηκε η επίμαχη απόφαση.
Τι υποστήριζαν
Οι προσφεύγοντες ζητούσαν να ακυρωθεί η υπ' αριθμ. 6/28.2.2012 πράξη του υπουργικού συμβουλίου, με την οποία (κατ' επιταγήν του Μνημονίου ΙΙ) καταργείται η προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις, επέρχονται επιπτώσεις σε βάρος των εργαζομένων μετά τη λήξη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (η λεγόμενη «μετενέργεια»), καταργείται ουσιαστικά η διαιτησία που καθιερώθηκε με τον Ν. 1876/1990, μειώνεται ο κατώτατος μισθός κατά 22% και για τους νέους κάτω των 25 ετών κατά 32% κ.ά.
Ως προς το θέμα της διαιτησίας έχει υποστηριχθεί στις αιτήσεις ακύρωσης ότι η κατάργησή της παραβιάζει το άρθρο 22 του Συντάγματος, τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και την Ε.Σ.Δ.Α., καθώς επέρχεται η καταστροφή του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και οδηγούνται οι εργαζόμενοι στη σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας, με όποιες συνέπειες αυτό συνεπάγεται.
Στις προσφυγές τους υποστήρζαν ότι τόσο το Μνημόνιο ΙΙ όσο και η εφαρμοστική αυτού υπ' αριθμ. 6/28.2.2012 πράξη του υπουργικού συμβουλίου παραβιάζουν τα άρθρα 22, 23 (προστασία της εργασίας και της συνδικαλιστικής ελευθερίας), 26 (οργάνωση των τριών λειτουργιών) και 43 (προϋποθέσεις έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων) του Συντάγματος, καθώς επεμβαίνουν καταργητικά στις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας και δυσχεραίνουν ανυπέρβλητα το πλαίσιο διευθέτησης των συλλογικών διαφορών εργασίας, και ειδικά μέσω της πλήρους λειτουργικής αποδυνάμωσης του θεσμού της διαιτησίας.
Επίσης, υποστηρίχθηκε στις προσφυγές ότι παραβιάζεται και το άρθρο 5 του Συντάγματος (ελευθερία συμμετοχής στην οικονομική ζωή της χώρας), καθώς τα νέα νομοθετικά μέτρα επεμβαίνουν σε συμβατικούς όρους που «συμφωνήθηκαν μεταξύ ιδιωτών πριν από δεκαετίες, σε επιχειρήσεις αμιγώς ιδιωτικές, που μπορεί να είναι και απολύτως υγιείς και κερδοφόρες και μάλιστα χωρίς καν την επίκληση λόγων δημοσίου συμφέροντος». Η παρέμβαση όμως αυτή, υποστηρίχθηκε ότι υπερβαίνει κάθε αναγκαίο μέτρο, κάθε έννοια αναλογικότητας και θίγει ευθέως στον πυρήνα του το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της οικονομικής ελευθερίας.
Τέλος, έλεγαν στις προσφυγές τους ότι το Μνημόνιο ΙΙ αντίκειται στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της (Ε.Σ.Δ.Α.), το οποίο προστατεύει την περιουσία (στην έννοια της οποίας περιλαμβάνονται και οι αποδοχές των εργαζομένων), στις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 87, 98 και 154, καθώς και σε Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΠΗΓΗ:protothema.gr
Τρίκυκλο που κινείται με ηλιακή ενέργεια κατασκευάστηκε στο Αγρίνιο.
Όπως αναφέρεται στο κανάλι του Youtube, που ανέβηκε το βίντεο Green Life Projects, το ηλιακό τρίκυλο υπογράφεται από το Πανεπιστημιακό Τμήμα του Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων που εδρεύει στο Αγρίνιο.
Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, τα χαρακτηριστικά του ηλιακού τρικύκλου συνοψίζονται στα εξής;
Μέγιστη Ταχύτητα: ~ 30 χλμ την ώρα
Εμβέλεια (κινητήρας μόνο): ~ 32 χλμ (εντός πόλεως), περίπου 40 χλμ (αυτοκινητόδρομος)
Φρένα: ηλεκτρικά (μπροστά), δισκόφρενα 2X (πίσω)
Ισχύς κινητήρα: 500 W @ 24 V
Τύπος φ/β: 90 W @ 36V
Επιπλέον χαρακτηριστικά: όπισθεν, διπλός έλεγχος της διαθέσιμης ενέργειας.
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Πολύς θόρυβος έχει γίνει για τις επενδύσεις των Κινέζων στην Ελλάδα, αλλά κανείς δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το πόσα χρήματα εισπράττουν οι Κινέζοι από τις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρίες και τα πλοία που «χτίζουν» σε Κινεζικά Ναυπηγεία.
Την ώρα δηλαδή που η Cosco έχει γίνει σίριαλ για τις επενδύσεις των 380 εκατομμυρίων ευρώ στην προβλήτα του Πειραιά και για τα 230 που αναμένεται να εγκριθούν από την Ε.Ε για τον ίδιο λόγο, οι έλληνες εφοπλιστές έχουν δώσει πάνω από 20 δισ. δολάρια στα κινεζικά ναυπηγεία. Οι παραγγελίες για ναυπηγήσεις πλοίων που βάζουν κάθε χρόνο οι ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες στις γιάρδες Κίνας, Ιαπωνίας και Ν. Κορέας αλλά και οι επισκευές που κάνουν εκεί ανέρχονται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια, αποτελούν ένα σοβαρό οικονομικό αιμοδότη για τις χώρες αυτές αφού προσφέρουν εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και συνεισφέρουν στην αύξηση των εισαγόμενων στις χώρες αυτές κεφαλαίων. Από το 2010 έως σήμερα, οι Έλληνες πλοιοκτήτες έχουν κάνει συνολικές επενδύσεις ύψους 37,5 δισ. ευρώ για τη ναυπήγηση πλοίων. Μόνο για το 2014 έχουν υπογράψει 73 συμβόλαια νέες παραγγελίες για πλοία συνολικής αξίας 3,1 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, το 2013 και εν μέσω ισχυρού περιορισμού των ναυπηγικών προγραμμάτων λόγω υπερπροσφοράς χωρητικότητας, είχαν τοποθετηθεί συνολικά σε κινεζικά ναυπηγεία 142 παραγγελίες για κατασκευή πλοίων ελληνικών συμφερόντων συνολικής μεταφορικής ικανότητας 15,1 εκατ. τόνων. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει και το συμφέρον την Κίνας να διατηρήσει και να επαυξήσει την προνομιακή της σχέση με την ελληνική ναυτιλία. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν οι Έλληνες ήταν, στο τέλος του 2013, οι δεύτεροι, μετά τους ίδιους τους Κινέζους, καλύτεροι πελάτες των κινέζικων ναυπηγείων σε ό,τι αφορά τη χωρητικότητα.
Τοποθέτησαν παραγγελίες για 141 πλοία, συνολικής χωρητικότητας 6.869.373 τόνων, που αντιστοιχεί στο 9% της χωρητικότητας που έχει παραγγελθεί.
Επίσης, το 2013 παραγγέλθηκαν στα ναυπηγεία της Κορέας 217 πλοία ελληνικών συμφερόντων, συνολικής αξίας 1,49 δισ. δολαρίων και χωρητικότητας 9,65 εκατ. τόνων (dwt). Η ελληνική κυβέρνηση έχει υπογράψει μνημόνια συνεργασίας τόσο με την Κίνα όσο και με την Κορέα που καλύπτουν πλήρως τα ελληνικά ναυτιλιακά συμφέροντα. Για τους λόγους αυτούς περισσότερα από 330 ναυπηγεία συμμετείχαν στα φετινά Ποσειδώνια με την παρουσία της Ασίας να καταλαμβάνει σχεδόν τη μισή έκταση του εκθεσιακού χώρου.
ΠΗΓΗ:fpress.gr
Στα μέσα της βδομάδας αναμένεται να συζητηθεί στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου το νομοσχέδιο για τη δημιουργία της λεγόμενης "μικρής" ΔΕΗ. Το έχουμε πει πολλές φορές, η ΔΕΗ δεν είναι μια οποιαδήποτε επιχείρηση, η ηλεκτρική ενέργεια είναι η σπονδυλική στήλη της οικονομίας, η βιομηχανία αναπτύχθηκε μαζί με τη ΔΕΗ και η σαλαμοποίησή της δεν θα ωφελήσει τη χώρα.
Πρόκειται για άλλο ένα επεισόδιο στο χιλιοπαιγμένο και εξαιρετικά κακόγουστο σήριαλ, με τον εύηχο τίτλο "απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας", που παίζεται στη χώρα τα τελευταία 15 χρόνια, από τότε που κατατέθηκε και ψηφίστηκε ο Ν. 2773/1999 "Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας-Ρύθμιση θεμάτων ενεργειακής πολιτικής και Λοιπές διατάξεις".
"Απελευθέρωση" που σε πρώτη φάση φόρτωσε το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας με πολλές και "βαριές" μονάδες φυσικού αερίου, λες κι είμαστε το ...Κατάρ και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε το πολύ φυσικό αέριο και το πουλάμε σ' όλο τον κόσμο. "Απελευθέρωση" που δημιούργησε μια νέα γενιά κρατικοδίαιτων "επενδυτών" στο φυσικό αέριο, που θεωρούν ότι, αφού ...
έκαναν μια "επένδυση", πρέπει το κράτος να τους εγγυάται διαρκώς την απόδοση των κεφαλαίων τους και να εξασφαλίζουν απόσβεση σε 8 χρόνια χωρίς καν να δουλεύουν οι μονάδες τους!. Την ίδια στιγμή που τα Εμπορικά και Βιοτεχνικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια της χώρας είναι γεμάτα από εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις που δεν έχουν καμιά απολύτως στήριξη, καμιά απολύτως εγγύηση απ' την κυβέρνηση. Και χιλιάδες επαγγελματίες διαγράφονται απ' τον ΟΑΕΕ επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τις εισφορές για να έχουν υποτυπώδη περίθαλψη.
"Απελευθέρωση" που σε μια δεύτερη φάση, της παρανοϊκής "πράσινης ανάπτυξης", δημιούργησε ακόμα μια γενιά "επενδυτών" με εγγυημένες τιμές, που, με τις ευλογίες της ΡΑΕ, λεηλατούν οικονομικά τη χώρα και θρασύτατα ζητούν "να μειωθούν λιγότερο οι ταρίφες για τα αιολικά προκειμένου το IRR να παραμείνει στα εύλογα επίπεδα των 13 – 14%". Μπορούν να μας πουν η κυβέρνηση και η ΡΑΕ πόσο IRR (απόδοση κεφαλαίου) έχουν τα σουβλατζίδικα και οι καφετέριες, που ανοίγουν κατά χιλιάδες οι απελπισμένοι άνεργοι, στην προσπάθεια να επιβιώσουν μέσα στη μνημονιακή λαίλαπα; Και σε ποιο άλλο τομέα της οικονομίας υπάρχουν τέτοιες εγγυημένες αποδόσεις των "επενδύσεων";
Το 1950, όταν η χώρα μόλις έβγαινε από την καταστρεπτική δεκαετία του 2ου Παγκόσμιου Πόλεμου και του Εμφύλιου, στη χώρα υπήρχαν εκατοντάδες τοπικές ιδιωτικές ηλεκτρικές εταιρείες, αλλά το ρεύμα ήταν και δυσεύρετο και πανάκριβο. Με το Ν. 1468 της 7ης Αυγούστου 1950 ιδρύθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) ως κρατικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Με τον ιδρυτικό της Νόμο 1468/1950, στη ΔΕΗ δόθηκε η αποκλειστικότητα της κατασκευής, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικών & θερμικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, της μεταφοράς καθώς και της διανομής του ηλεκτρισμού μέσω δικτύων μέχρι τους καταναλωτές.
Οι αναρτήσεις μας βρίσκονται και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση!
Αυτές οι εκατοντάδες ιδιωτικές ηλεκτρικές εταιρείες παρέμειναν σε λειτουργία μέχρι το 1956, καθώς στις 7 Αυγούστου 1956, στην επέτειο των έξι ετών από την ίδρυση της ΔΕΗ, εκδόθηκε ένα ακόμα ιστορικό Διάταγμα. Με το Νομοθετικό Διάταγμα 3523, που βλέπουμε στο σχετικό ΦΕΚ, κηρύχθηκε η λήξη από 1 Αυγούστου 1956 όλων των συμβάσεων παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας που είχαν συναφθεί μεταξύ του Δημοσίου ή Δήμων και Κοινοτήτων με ιδιώτες ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Κηρύχθηκαν επίσης ως τερματιζόμενες όλες οι εκμεταλλεύσεις παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και δόθηκε η δυνατότητα στις ιδιωτικές εταιρείες να συζητήσουν με τη ΔΕΗ την εξαγορά του εξοπλισμού τους.
Το ίδιο διάταγμα προέβλεπε ότι η ΔΕΗ δεν μπορεί να μεταβιβάσει σε οποιονδήποτε τρίτο τα προνόμιά της, που αφορούν την παραγωγή, μεταφορά και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας.
Ποια κυβέρνηση έκανε αυτό το διάταγμα, που υπέγραψε ο τότε Βασιλιάς Παύλος; Πρωθυπουργός ο Κων/νος Καραμανλής, που μόλις πριν λίγους μήνες, στις 19/2 είχε κερδίσει τις εκλογές. Ήταν οι εκλογές που έμειναν στην ιστορία για το περίφημο "μικτό" εκλογικό σύστημα, κομμένο και ραμμένο για να κερδίσει η ΕΡΕ τη Δημοκρατική Ένωση: η ΕΡΕ πήρε λιγότερες ψήφους απ' τη Δημοκρατική Ένωση, αλλά περισσότερες έδρες.
Μια απ' τις 415 ιδιωτικές εταιρείες, που "έπιανε" το ΝΔ3523/1956, ήταν και η περίφημη ΗΕΑΠ, η Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών-Πειραιώς, που ιδρύθηκε απ' την Αγγλική "Παόυερ" (Power and Traction Finance Company Ltd). Η κυβέρνηση της ΕΡΕ νομοθετούσε λοιπόν την εξαγορά και ξένης επιχείρησης απ' τη ΔΕΗ, προκειμένου να προχωρήσει το έργο του εξηλεκτρισμού της χώρας. Η ΔΕΗ εξαγόρασε τελικά την ΗΕΑΠ το 1961.
Υπουργός Εσωτερικών, στην κυβέρνηση που έλεγε πρακτικά "θέλουμε εδώ και τώρα τη δημόσια ΔΕΗ και όχι τους ιδιώτες", ήταν ο νεοεκλεγείς τότε Φλωρινιώτης βουλευτής Δημήτρης (Τάκος) Μακρής. Ας τα βλέπει ο τωρινός Νεοδημοκράτης βουλευτής της Φλώρινας, που αφού ηρωικά δήλωσε την άνοιξη ότι δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο για τη σαλαμοποίηση της ΔΕΗ, πρώτα προσπάθησε τον προηγούμενο μήνα να βγει Δήμαρχος -κι απέτυχε- και τώρα δεν μετέχει στο Α΄ θερινό τμήμα της Βουλής. Αν ήθελε πραγματικά να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Φλώρινας, μόνος του έπρεπε να επιδιώξει να βρίσκεται στο Α΄ θερινό τμήμα και να καταψηφίσει το νομοσχέδιο της ντροπής. Το πολιτικό του μέλλον είναι τώρα πια ζοφερό, για τον ίδιο φυσικά, όχι τους Φλωρινιώτες. Και προφανώς το ίδιο ισχύει και για όλους τους κυβερνητικούς βουλευτές των περιοχών που περιλαμβάνονται στο σχέδιο σαλαμοποίησης της ΔΕΗ.
Αυτά λοιπόν που έλεγε το ΝΔ 3523/1956 ότι δεν μπορούν να μεταβιβαστούν, τα προνόμια της ΔΕΗ που αφορούν την παραγωγή, μεταφορά και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας, έρχεται η μνημονιακή συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να το καταργήσει και να μας επαναφέρει στο καθεστώς προ του Αυγούστου 1956. Εξυπηρετεί το συμφέρον της χώρας; Ασφαλώς όχι. Απλώς εκτελεί εντολές και "προαπαιτούμενα", για να εξασφαλίσει τη δόση της. Δεν είναι ικανοί να δημιουργήσουν ο,τιδήποτε και δεν σέβονται αυτά που έχτισαν με το μόχθο τους δυο γενιές Ελλήνων. Και ποιο θα είναι το επόμενο "προαπαιτούμενο"; Η επιστροφή στην Τουρκοκρατία ή η επιστροφή στη φεουδαρχία ;
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
