Συναδέλφισσες,
συνάδελφοι,
με το πρακτικό συμφωνίας που
υπεγράφη μεταξύ του Προέδρου-Γραμματέα και της εταιρίας, επιβάλλονται μειώσεις για τα επόμενα 3 έτη. Είναι μειώσεις σε
παροχές των εργαζομένων, μειώσεις τις οποίες θα κληθούμε να καλύψουμε από την
τσέπη μας, από το μισθό μας. Είναι μειώσεις είτε πιο άμεσες, όπως οι
διατακτικές Χριστουγέννων και Πάσχα και άλλες με πιο μακρύ ορίζοντα όπως οι
μειώσεις του προγράμματος Groupama.
Η εταιρία αναγκάστηκε κάτω από την
πίεση των εργαζομένων να μαζέψει τις αρχικές της προτάσεις και να έρθει με
βελτιωμένη πρόταση. Ωστόσο, επέμεινε στις μειώσεις.
Ειδικότερα πρόκειται για ένα
συμφωνητικό που διαχωρίζει τους
συναδέλφους. Οι μειώσεις κυμαίνονται
από 6% έως και 20%. Είναι ένα συμφωνητικό το οποίο πλήττει ιδιαίτερα τους νέους
συναδέλφους με μικρά παιδιά καθώς και αυτούς που δεν έχουν κάνει ακόμα
οικογένεια, συναδέλφους που βρίσκονται στην ηλικία των 25 έως 35 ετών.
Ακόμα, προβλέπει τη σύνδεση του
χρονοεπιδόματος με τα δημοσιευμένα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων
(EBITDA), το οποία για εμάς μεταφράζεται σε άλλα τρία χρόνια παύση του χρονοεπιδόματος, που προστίθεται στα
προηγούμενα 3 έτη χωρίς χρονοεπίδομα. Να θυμίσουμε ότι ο όρος στην προηγούμενη
σύμβαση για χορήγηση γενικής αύξησης 2,5%, υπό την προϋπόθεση ότι τα
δημοσιευμένα κέρδη (EBITDA) του ομίλου θα υπερβούν τα 700 εκ. €, τελικά απείχε
κατά πολύ από τα 178 εκ. € που δημοσιεύτηκαν για το έτος 2013. Εδώ πρέπει να
λάβουμε υπόψη μας δημοσιεύματα που αναφέρουν σχέδια της κυβέρνησης για
κατάργηση των 3ετιών από το 2016. Παγιώνεται δηλαδή σταθερά, χρόνο με το χρόνο,
μία κατάσταση που διαρκώς μας πάει όλο και πιο κάτω.
Προσπαθώντας
όμως να δούμε πίσω από τη σύνδεση με το χρονοεπίδομα, βλέπουμε ότι εισάγεται η σύνδεση του μισθού με τα κέρδη
της εταιρίας. Ανοίγει ο δρόμος για τη λογική της αμοιβής με βάση την
κερδοφορία. Πρόκειται για μία άκρως
επικίνδυνη αντίληψη που οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν. Από το
αυτονόητο ότι ο εργαζόμενος που δουλεύει πρέπει να πληρώνεται με βάση τις
ανάγκες του, περνάμε σε μία λογική που λέει ότι ο εργαζόμενος που δουλεύει
πρέπει να πληρώνεται με βάση τις ανάγκες της εταιρίας.
Καταγγέλλουμε τον χειρισμό από μεριάς της
πλειοψηφίας του Σωματείου, το οποίο έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια την
απόφαση για κήρυξη απεργίας, παρέκαμψε την αντιπροσωπευτική διαπραγματευτική
ομάδα και συναντήθηκαν ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας του ΠΣΕΕΠ (ΕΝΙΑΙΑ-ΕΛΚΕ) με τον Διευθύνοντα
Σύμβουλο. Δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε
να ξέρουμε τι συζητήθηκε, τι μπήκε στο τραπέζι για το επόμενο διάστημα. Τι
θα γίνει με τις αποχωρήσεις χωρίς αντικατάσταση; Ακούσαμε από μέλη της
πλειοψηφίας του ΠΣΕΕΠ να λένε ότι είναι διευθυντικό δικαίωμα. Θυμόμαστε στο
πρώτο Γενικό Συμβούλιο του 2014, τον Πρόεδρο συνάδελφο Οφθαλμίδη να λέει για το
οργανόγραμμα ότι είναι διευθυντικό δικαίωμα και χάρη μας έκανε η εταιρία που το
συζήταγε με το Σωματείο. Για εμάς το
οργανόγραμμα είναι θέμα ασφάλειας των εργαζομένων και των εγκαταστάσεων. Αν δεν
πέφτει λόγος στους εργαζόμενους, για το οργανόγραμμα, τότε σε ποιόν πέφτει;
Γιατί η διαπραγμάτευση για τον Εσωτερικό Κανονισμό, που ορίζει δικαιώματα
των εργαζομένων, πάει ξεχωριστά από την
ΕΣΣΕ;
Η όλη διαδικασία των διαπραγματεύσεων
επιβεβαιώνει ότι οι συναντήσεις διαπραγματευτικής – εταιρίας ήταν για τα μάτια του κόσμου. Υπήρξε
μεθόδευση από κοινού. Η εταιρία με τις υπερβολικές της απαιτήσεις έφτιαξε ένα
κλίμα φόβου, το οποίο δικαιολογεί σήμερα το επιχείρημα της πλειοψηφίας του
ΠΣΕΕΠ «γλιτώσαμε τα χειρότερα».
Οι
ημερομηνίες που προτείνονται για να μπει σε ψηφοφορία η συμφωνία, (26 & 27 Μάρτη) δεν είναι τυχαίες. Το είχαμε επισημάνει
σε παλιότερες ανακοινώσεις, ότι θα
στηθεί ένα νέο δίλλημα για τους εργαζόμενους. Τα μέλη της πλειοψηφίας του
ΔΣ ανακάλυψαν τώρα ότι υπάρχει και η μετενέργεια… για να προσθέσουν ότι «εμείς μέχρι εκεί μπορέσαμε».
Και τι δεν ακούσαμε στη συνεδρίαση
του ΔΣ την περασμένη Παρασκευή για να δικαιολογηθεί ο χειρισμός και η σύναψη
του συμφωνητικού…
«Οι εργαζόμενοι δεν θέλαν να απεργήσουν και να χάσουν το ένσημο». Μα
πότε ρωτήσατε τους εργαζομένους; Σε ποια Συνέλευση; Σε αυτή που αποφεύγατε σαν
ο διάολος το λιβάνι;
«Κοιτάτε τριγύρω σας τι γίνεται και μη μιλάτε».
Κοιτάμε τριγύρω μας, υπάρχει ανεργία στις οικογένειές μας και δεν μας παίρνει να χάσουμε τίποτα.
«Κοιτάξτε δίπλα που οδήγησαν οι
απεργίες». (εννοούσαν τη Χαλυβουργία και την ηρωική απεργία των χαλυβουργών)
Τους πληροφορούμε ότι μετά την εντολή της κυβέρνησης Σαμαρά για επέμβαση των
ΜΑΤ η απεργία έληξε, αλλά το χαλυβουργείο δεν ξαναδούλεψε γιατί δεν συνέφερε τον
Μάνεση. Στο απέναντι εργοστάσιο του Αγγελόπουλου, την Χαλυβουργική, δεν κουνήθηκε φύλλο. Οι εργάτες δέχτηκαν τις
εθελούσιες, δέχτηκαν τις μειώσεις στους μισθούς, μπήκαν στη λογική να
διεκδικούν φθηνό ρεύμα για τον εργοδότη και αφού η κυβέρνηση χάρισε στους
βιομήχανους 130 εκ. €, μέσω έκπτωσης στο βιομηχανικό ρεύμα, το εργοστάσιο
παραμένει κλειστό.
Και αλήθεια, δεν πήραμε ποτέ απάντηση γιατί έκλεισε το Χλώριο στις ΒΕΘ. Ήταν οι
απεργίες των εργαζομένων που βάλαν λουκέτο στο χλώριο; Ποια ήταν η αντίδραση
του Σωματείου;
«Βρείτε φθηνότερο βρεφονηπιακό σταθμό, η
κρίση έχει ρίξει τις τιμές, μην πηγαίνετε τα παιδιά σας στα Βόρεια Προάστια».
Ρωτήστε τους συναδέλφους για τις τιμές των βρεφονηπιακών, πριν πείτε την
εξυπνάδα σας.
Συνάδελφοι,
καταψηφίσαμε το πρακτικό συμφωνίας, γιατί πρόκειται για μειώσεις. Η
επιλογή με ευθύνη της πλειοψηφίας, να μην διεκδικήσουμε αγωνιστικά την ΕΣΣΕ των
αναγκών μας, «άδειασε» τους εργαζόμενους και τις προθέσεις τους. Καλούμε να καταψηφιστεί στο Γενικό Συμβούλιο και
στην κάλπη. Να απορρίψουμε τη λογική του
μικρότερου κακού που με μαθηματική ακρίβεια, χρόνο το χρόνο θα μας βρίσκει
χαμένους. Ο αγώνας είναι μονόδρομος.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΠΕ