Η ρομποτική και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αναμένεται να αλλάξουν δραματικά τον τρόπο με τον οποίο ζουν οι άνθρωποι μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.
Αυτές οι τεχνολογικές επαναστάσεις μπορεί επίσης να δημιουργήσουν ένα ακμάζον οικονομικό μέλλον, ακόμη κι αν ο παγκόσμιος πληθυσμός δε σημειώσει την ίδια άνοδο.
Η τεχνολογία μπορεί να καθοδηγήσει την πρόοδο και την ανάπτυξη, ακόμη κι αν ο πληθυσμός παραμείνει στατικός, υποστηρίζει ο John Aziz σε άρθρο του στο The Time.
Ο οικονομολόγος Thomas Malthus είχε προβλέψει ότι η πείνα θα οφείλεται στον πολλαπλασιασμό του πληθυσμού που θα έχει μόνο μια στατική ποσότητα γεωργικής γης. Εκεί που έκανε λάθος όμως –σημειώνει ο αρθρογράφος- ήταν στο ότι δεν προέβλεψε τις τεχνολογίες της μηχανοποιημένης γεωργίας που επέτρεψαν μεγαλύτερη απόδοση στις καλλιέργειες, οι οποίες έθρεψαν έναν ολοένα αυξανόμενο ανθρώπινο πληθυσμό.
Ομοίως, όσοι προβλέπουν σήμερα στασιμότητα λόγω ολοένα μειούμενης αύξησης του πληθυσμού, παραβλέπουν τις μεταβαλλόμενες τεχνολογικές δυναμικές της εποχής μας.
Ενώ ο ανθρώπινος πληθυσμός μπορεί να σταθεροποιείται, κινούμαστε ταχέως προς την κατεύθυνση ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι δεν θα είναι οι μόνοι παραγωγικοί παράγοντες.
Κινούμαστε προς την εποχή των ρομπότ.
Τα ρομπότ θα αναλάβουν πολλούς ρόλους στον τομέα της μεταποιητικής βιομηχανίας, καθώς επίσης και σε άλλους τομείς: τράπεζες, τηλεφωνικά κέντρα, ταξιδιωτικοί πράκτορες, δακτυλογράφοι, χρηματιστηριακή αγορά.
Όσο η παραγωγικότητα των ανθρώπων περιορίζεται από το δικό τους χρόνο και ενέργεια, με τη βοήθεια των ρομπότ η οικονομία μπορεί να παράγει περισσότερα χωρίς επιπλέον άτομα.
Σε αντίθεση με τους παραδοσιακούς εργάτες, συνεχίζει ο Aziz, τα ρομπότ δε χρειάζονται τροφή, ρούχα, στέγη και μισθό για την εργασία που παράγουν.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να προγραμματιστούν κατάλληλα, τροφοδοτούμενα με ηλεκτρική ενέργεια.
Κι ενώ η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί ένα εμπόδιο όσο εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα, στην εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το εμπόδιο αυτό θα αρχίσει να εκλείπει.
Αν υπάρχει ανάγκη για περισσότερη ενέργεια, για την τροφοδότηση των ρομπότ, τότε τα ρομπότ θα συναρμολογούν περισσότερους ηλιακούς συλλέκτες ή ανεμογεννήτριες, προσθέτει ο ίδιος.
Φυσικά, σε ένα τόσο εκτεταμένο ρομποτικό μέλλον οι άνθρωποι θα χάσουν τις δουλειές τους και το πιο πιθανό είναι η ανισότητα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς να συνεχίσει να υπάρχει. Ωστόσο, με την κατάλληλη πολιτική βούληση θα μπορούσε ο πλούτος να αναδιανεμηθεί από τους πλούσιους στους φτωχούς.
Θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα καθολικό πρόγραμμα εισοδήματος, στο οποίο η κυβέρνηση θα φορολογεί τους ιδιοκτήτες των ρομπότ και θα πληρώνει σε κάθε πολίτη ένα εγγυημένο βασικό εισόδημα.
Επομένως, καταλήγει ο αρθρογράφος, η οικονομική ανάπτυξη από την επόμενη βιομηχανική επανάσταση είναι δυνατή, ακόμη κι αν η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού πέσει στο μηδέν.
Αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε όμως είναι ότι αυτή δε θα σημαίνει απαραίτητα ότι θα ζούμε σε μια δίκαιη, συμπονετική κοινωνία.
Αυτό εξαρτάται από εμάς και μόνο… τους ανθρώπους.
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
Υπάρχει πάρα πολύ νερό βαθιά κάτω από τα πόδια μας, αν και όχι στις γνώριμες μορφές του (υγρό νερό, πάγος, υδρατμοί), αλλά το θέμα είναι πώς το φτάνει κανείς.
Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα υποστηρίζει πως στα βάθη της Γης, στο στρώμα του μανδύα που βρίσκεται ανάμεσα στον φλοιό και στον πυρήνα, υπάρχουν τεράστια αποθέματα νερού, πιθανώς τριπλάσια από τον συνολικό όγκο νερού που διαθέτουν όλοι μαζί οι ωκεανοί στην επιφάνεια του πλανήτη μας.
Αυτό το «ρεζερβουάρ» του νερού, που φαίνεται διαχρονικά σταθερό, βρίσκεται σε βάθος έως 700 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια, στην ενδιάμεση ζώνη ανάμεσα στον ανώτερο και στον κατώτερο μανδύα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή γεωφυσικής Στίβεν Τζέικομπσεν του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το «New Scientist», εκτιμούν ότι το νερό βρίσκεται κλειδωμένο' (μοριακά παγιδευμένο) μέσα σε γαλαζωπά πετρώματα, τους ρινγκουδίτες.
Πρόκειται για ένα σχετικά σπάνιο πέτρωμα με κρυσταλλική δομή, που σχηματίζεται από ολιβίνη κάτω από πολύ υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες.
Η ύπαρξη τόσο μεγάλων ποσοτήτων υπόγειου νερού, ρίχνει πιθανώς νέο φως στον αέναο υδρολογικό κύκλο της Γης, στην προέλευση των θαλασσών και στο γιατί οι ωκεανοί έχουν λίγο-πολύ διατηρήσει το μέγεθός τους εδώ και εκατομμύρια χρόνια.
Μερικοί γεωλόγοι πιστεύουν ότι το νερό έφτασε στη Γη εξ ουρανού, από παγωμένους κομήτες που έπεσαν στον πλανήτη μας.
Όμως η νέα ανακάλυψη ενισχύει μια εναλλακτική πιθανότητα, να «αναδύθηκαν» σταδιακά οι ωκεανοί από τα έγκατα της πρώιμης Γης, χάρη και στη συνεχή ανακύκλωση των τεκτονικών πλακών. «Οι ενδείξεις είναι καλές ότι το νερό της Γης προήλθε από το εσωτερικό της», δήλωσε ο Τζέικομπσεν.
Οι Αμερικανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν πάνω από 2.000 σεισμογράφους για να μελετήσουν τα σεισμικά κύματα που γέννησαν πάνω από 500 σεισμοί στις ΗΠΑ.
Αυτά τα κύματα διαπερνούν το εσωτερικό του πλανήτη μας (ακόμη και τον πυρήνα) και έτσι αποτελούν στην ουσία το καλύτερο μέχρι σήμερα τρόπο που διαθέτουν οι γεωλόγοι για να «ακτινογραφούν» -αν και έμμεσα- τι συμβαίνει στα έγκατα της Γης.
Μετρώντας την ταχύτητα διάδοσης των υπόγειων σεισμικών κυμάτων σε διαφορετικά βάθη, οι επιστήμονες συμπέραναν την πυκνότητα και συνεπώς το είδος των πετρωμάτων που τα κύματα διέσχιζαν.
Το καλά κρυμμένο νερό αποκαλύφτηκε, επειδή λόγω της παρουσίας του τα σεισμικά κύματα επιβραδύνθηκαν στο αντίστοιχο γεωλογικό στρώμα (ένα σεισμικό κύμα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να διαπεράσει ένα ένυδρο πέτρωμα από ό,τι ένα άνυδρο).
Οι σεισμικές αυτές παρατηρήσεις συμπληρώθηκαν από πειράματα στο εργαστήριο, από τα οποία οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ένυδροι ρινγκουδίτες σε βάθη της τάξης των 700 χλμ. είναι σαν «σφουγγάρια» που, υπό υψηλή πίεση και θερμοκρασία, λιώνουν σταδιακά και έτσι «ζουλάνε» το νερό που έχουν προηγουμένως απορροφήσει, ωθώντας το έξω από το πέτρωμα. «Είναι ένα πέτρωμα με νερό μέσα και γύρω του, σχεδόν σαν να ιδρώνει», είπε χαρακτηριστικά ο Τζέικομπσον.
Αν και η μελέτη των σεισμικών κυμάτων από τον αμερικανό επιστήμονα αφορά το υπέδαφος μόνο των ΗΠΑ, πιστεύει ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη και ήδη σκοπεύει να επεκτείνει τη σεισμική μελέτη του σε άλλες χώρες επίσης.
Όπως είπε, «θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες γι' αυτό το βαθύ απόθεμα νερού. Αν δεν βρισκόταν εκεί, θα ήταν στην επιφάνεια της Γης και τότε μόνο οι κορυφές των βουνών θα βρίσκονταν πάνω από το νερό».
ΠΗΓΗ: defencenet.gr
Συνεχίζεται το σίριαλ με τα φορτία κουρδικού πετρελαίου, καθώς αποκαλύφθηκε τις προηγούμενες ημέρες ότι η Rosneft αγόρασε το ένα από αυτά για χρήση σε γερμανικό διϋλιστήριο που διαχειρίζεται από κοινού με την ΒΡ. Για μια ακόμη φορά, την μεταφορά του πετρελαίου ανέλαβε δεξαμενόπλοιο ελληνικής ναυτιλιακής.
Το φορτίο κατέληξε στο διϋλιστήριο της κοινοπραξίας των δύο εταιρειών, Ruhr Oel, στην οποία η κάθε πλευρά δύναται να αγοράσει φορτία αργού πετρελαίου για τον ανεφοδιασμό του. Τόσο η Rosneft, όσο και η ΒΡ αρνήθηκαν να σχολιάσουν τις τελευταίες εξελίξεις, ενώ η βρετανική πετρελαϊκή βρίσκεται σε μάλλον δύσκολη θέση επικοινωνιακά διότι δεν επιθυμεί να έρθει σε ρήξη με την κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ, η οποία έχει χαρακτηρίσει ως παράνομες τις εξαγωγές κουρδικού πετρελαίου. Η ΒΡ διαθέτει σημαντικές επενδύσεις στο Ιράκ, ενώ διαχειρίζεται το τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου, Ρουμάιλα, γεγονός που σημαίνει ότι πρέπει να διαχειριστεί προσεκτικά το όλο θέμα.
Επίσης, το Reuters αποκάλυψε ότι το συγκεκριμένο φορτίο πετρελαίου (41.000 τόνοι) κατέληξε στη Γερμανία μέσω της Ιταλίας, όπου και εκφορτώθηκε στις 8 Μαΐου από το δεξαμενόπλοιο Minerva Antonia, το οποίο ανήκει στην Minerva Marine με έδρα την Αθήνα. Το πετρέλαιο, συνολικής αξίας 30 εκατ. δολαρίων, διοχετεύθηκε από το λιμάνι της Τεργέστης στον αγωγό Trans- Alpine και εν συνεχεία μεταφέρθηκε στο διϋλιστήριο της Ruhr Oel στη Γερμανία.
Πρόκειται για την δεύτερη ναυτιλιακή εταιρεία με έδρα την Ελλάδα που μεταφέρει κουρδικό αργό πετρέλαιο, αψηφώντας την Βαγδάτη. Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη ότι τα δεξαμενόπλοια United Leadership και United Emblem της Marine Management Services MC με έδρα τον Πειραιά, φόρτωσαν κουρδικό πετρέλαιο σε λιμάνι της Τουρκίας.
ΠΗΓΗ:energia.gr
ΠΗΓΗ:skitsoblog.blogspot.gr
Στη Μέση Ανατολή βρίσκονται σχεδόν τα μισά από τα γνωστά αποθέματα πετρελαίου όλου του κόσμου.
Όπως φαίνεται στο χάρτη το 5,9% των αποθεμάτων βρίσκεται στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το 6,1% στο Κουβέιτ, το 9,1% στο Ιράκ, το 9,4% στο Ιρά, και το 15,9% στη Σαουδική Αραβία.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Ράλι στις ενεργειακές μετοχές έχει προκαλέσει η αυξανόμενη ένταση στο Ιράκ όπου τζιχαντιστές έχουν πάρει υπό τον έλεγχό τους διάφορες περιοχές της χώρας, προκαλώντας ανησυχίες για τις παγκόσμιες προμήθειες πετρελαίου.
Η γαλλική Total SA ενισχύεται 0,7% και η Royal Dutch Shell Plc καταγράφει άνοδο 0,6% διευρύνοντας τα κέρδη τους. Η κινεζική CNOOC, η μεγαλύτερη εταιρεία διυλιστηρίων στη χωρα κατέγραψε άνοδο 2,1% οδηγώντας υψηλότερα τον δείκτη Hang Seng (+0,7%).
H PetroChina Co., o No1 παραγωγός πετρελαίου κατέγραψε άνοδο σχεδόν 1% στο χρηματιστήριο του Χόνγκ Κονγκ.
Η ιαπωνική ενεργειακή Inpex Corp. σημείωσε “άλμα” 4,5% στο χρηματιστήριο του Τόκιο ενώ η SK Innovation Co στη Νότιο Κορέα ενισχύθηκε 3,5%.
“Υπάρχει η δυναμική στην Μέση Ανατολή να δημιουργηθούν προβλήματα στην προμήθεια πετρελαίου” υποστηρίζει ο Μάικλ Μακάρθυ, ο επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής στην CMC Markets, ο οποίος μάλιστα υποστηρίζει ότι το brent θα αυξηθεί στα $125 το βαρέλι εάν γίνει επίθεση στη Βαγδάτη. “Η αγορά είχε ανησυχήσει για την κατάσταση στη Λιβύη. Η τωρινή κατάσταση στην Βαγδάτη είναι πολύ πιο σοβαρή”, προειδοποιεί.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Η πτώση της Μοσούλης και η γεωγραφική επέκταση της παρουσίας της ομάδας ISIL (Ισλαμιστικό Κράτος του Ιράκ και της Ανατολής) το πιο πιθανό είναι ότι θα έχουν περιορισμένο αντίκτυπο σε επίπεδο προσφοράς στην αγορά πετρελαίου, ωστόσο, όπως η προσάρτηση της Κριμαίας ή η πιθανή διάσπαση της Λιβύης, καταδεικνύουν μια συστημική και «σεισμική» γεωπολιτική αλλαγή, σχολιάζει σε έκθεσή της η Citi.
Ανάμεσα στους κυριότερους μακροπρόθεσμους γεωπολιτικούς παράγοντες, δύο είναι οι πιο σημαντικοί, επίμονοι και αυτοί που συνιστούν τις σοβαρότερες προκλήσεις για την παγκόσμια πολιτική σταθερότητα, σχολιάζουν οι αναλυτές του οίκου: από τη μία πλευρά, η ορατή διάσπαση των φυσικών διαχωρισμών και των πολιτικών συνόρων μεταξύ της Συρίας και του Ιράκ και το συμβολικό άνοιγμα μια ευρύτερης ισλαμικής «ομπρέλας» στην περιοχή, αποτελεί πρόκληση για την διατήρηση συνόρων που χαράχθηκαν πριν από έναν αιώνα περίπου.
Από την άλλη πλευρά, οι διαιρέσεις εντός του Ιράκ, και οι θρησκευτικές, φυλετικές, εθνοτικές και περιφερειακές διαχωριστικές γραμμές, όπως και στην περίπτωση της Λιβύης, αποτυπώνουν τον αυξανόμενο κίνδυνο κατακερματισμού, ειδικά σε οικονομίες οι οποίες βασίζονται στο πετρέλαιο και εντός των οποίων αναπτύσσονται ανταγωνισμοί για τα πετρελαϊκά κέρδη και κίνδυνοι για την σταθερότητα των κυβερνητικών θεσμών.
Σε γενικότερο επίπεδο, ο κίνδυνος κατακερματισμού στο Ιράκ, τη Λιβύη και την Ουκρανία θέτει σε δοκιμασία τις συμφωνίες ασφάλειας, καθώς και την βούληση της διεθνούς κοινότητας να ανταποκρίνεται σε τέτοιες προκλήσεις. Στην περίπτωση του Ιράκ, η Citi εκτιμά ότι θα υπάρξει απροθυμία αποστολής χερσαίων δυνάμεων, με δεδομένη και την απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων. Είναι πιθανό ωστόσο να υπάρξει κάποια συνεργασία, ώστε η ISIL -που αρκετοί θεωρούν ότι αποτελεί διάδοχο της Αλ Κάιντα στο Ιράκ- να οπισθοχωρήσει εντός της συριακής επικράτειας. Σίγουρα θα εξεταστούν κάποιες στρατιωτικές επιλογές, αλλά η μεγάλης κλίμακας χρήση «σκληρής» ισχύος είναι μάλλον απίθανη, εκτιμά η Citi.
Η παραγωγή πετρελαίου στο νότιο Ιράκ δεν αναμένεται να επηρεαστεί από την τρέχουσα αναταραχή, αντίθετα αναμένεται βελτιωμένη εικόνα στις πετρελαϊκές εξαγωγές τόσο φέτος, όσο και το επόμενο έτος. Οι εξαγωγές από τη Βασόρα ήδη κινούνται στα επίπεδα-ρεκόρ των 2,6 εκατ. βαρελιών ημερησίως, με δυνατότητα αύξησης κατά 200.000 βαρέλια ημερησίως έως το τέλος του 2014 και κατά επιπλέον 200.000 βαρέλια ημερησίως το 2015.
Το κύριο «βάρος» από την τρέχουσα αναταραχή γίνεται αισθητό στο κεντρικό και βόρειο Ιράκ, και εδώ οι επιπτώσεις στο πετρέλαιο μπορούν να είναι σημαντικές, τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και εξαγωγών. Το πιο κρίσιμο σημείο είναι ο στρατηγικός αγωγός που συνδέει το νότιο Ιράκ με τον αγωγό δυναμικότητας 600.000 βαρελιών ημερησίως που κατευθύνεται προς την Τουρκία. Η λειτουργία του έχει σταματήσει από το Μάρτιο και κοστίζει 20 εκατ. δολάρια ημερησίως στη Βαγδάτη, η οποία έχει ανάγκη αυτά τα κεφάλαια για να χρηματοδοτεί εισαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού και να αντιμετωπίσει την σουνιτική εξέγερση.
Υπάρχουν αναφορές ότι η ISIL έχει επίσης καταλάβει το δυναμικότητας 270.000 βαρελιών διυλιστήριο στο Baiji, μια κρίσιμη μονάδα παραγωγής βενζίνης και ντίζελ, εξέλιξη που ενισχύσει τη μόχλευση των εξτρεμιστών, ενώ πιθανότατα κινδυνεύουν και άλλες περιφερειακές υποδομές.
Σε κάθε περίπτωση, η σημερινή αναταραχή μπορεί να έχει επιπτώσεις στο μελλοντικό επίπεδο προσφοράς πετρελαίου από το Ιράκ, αλλά και στην παγκόσμια πετρελαϊκή ισορροπία, σημειώνει η Citi. Αν και μέχρι στιγμής η παραγωγή στα νότια της χώρας δεν έχει επηρεαστεί, το επενδυτικό κλίμα επηρεάζεται έντονα, περιορίζοντας τους μελλοντικούς ρυθμούς παραγωγής και εξαγωγών και, κατ’ επέκταση, τα δημόσια έσοδα της χώρας. Όσο περισσότερο διαρκέσει η αναταραχή, και όσο πιο διχαστική αποδειχθεί, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για το Ιράκ να πλησιάσει τις δυνατότητές του για βιώσιμη παραγωγή 6 εκατ. βαρελιών ημερησίως (ή και παραπάνω), με σοβαρές συνέπειες για την παγκόσμια αγορά, σε μία περίοδο που η τελευταία αντιμετωπίζει προβλήματα απώλειας παραγωγής και σε άλλες πετρελαιοπαραγωγούς χώρες.
ΠΗΓΗ.capital.gr
Από τα 40 δισ. βαρέλια πετρελαίου της Δυτικής Ελλάδας, μόνο τα 4 δισ. βαρέλια είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα. Αλλά η εμπορική τους εκμετάλλευση θα μπορέσει να γίνει μετά το 2025. Οι περιοχές που βρίσκονται αυτά τα αποθέματα είναι γνωστές.
Περιοχές όπως τα Ιωάννινα, το Κατάκολο και ο Πατραϊκός Κόλπος. Σε ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα έχουν γίνει δεκάδες ερευνητικές γεωτρήσεις. Από αυτές οι 13 ήταν σε θαλάσσιες περιοχές και οι 50 στην ξηρά.
Ομως δεν είναι γνωστά τα ακριβή σημεία που βρίσκονται αυτά τα αποθέματα. Για να εντοπιστούν αυτά τα σημεία, θα πρέπει να δοθούν 15-20 ερευνητικές άδειες σε μεγάλες ξένες εταιρείες, οι οποίες θα πρέπει να ξοδέψουν 2 δισ. ευρώ μόνο για τις έρευνες. Κι αυτό γιατί οι περιοχές στις οποίες θα πρέπει να γίνουν αυτές οι έρευνες παρουσιάζουν πάρα πολύ μεγάλες δυσκολίες όσον αφορά στη γεωλογία και στο ανάγλυφο του εδάφους.
Τα παραπάνω είπε ο γεωλόγος πετρελαίων Ντίνος Νικολάου, ο οποίος είναι μέλος διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Υδρογονανθράκων της Κύπρου και επί 35 χρόνια διευθυντής ερευνών των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ) στην περιοχή.
Ο Ν. Νικολάου μίλησε στον 8ο Ενεργειακό Διάλογο, που διοργανώνει στην πόλη το Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΙΕΝΕ).
Αναφερόμενος στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη Ν. Κρήτη, υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία. Επισήμανε επίσης ότι η συγκεκριμένη περιοχή δεν μπορεί να θεωρείται συνέχεια των πλούσιων σε αέριο γειτονικών περιοχών του Ισραήλ και της Κύπρου, επειδή έχει γεωλογικά μεγάλες διαφορές.
ΠΗΓΗ:thebest.gr
