Η πρώτη απόπειρα για εμπορική εφαρμογή της φωτοβολταϊκής ενέργειας χρονολογείται από τη δεκαετία του ΄70 και την κυβέρνηση Κάρτερ, η οποία αποφάσισε να στραφεί στον.... ήλιο για να αντιμετωπίσει την πετρελαϊκή κρίση και την έκρηξη των τιμών του «μαύρου χρυσού». Όμως, σύντομα οι τιμές έπεσαν και τα πάνελ που είχαν εγκατασταθεί στην οροφή του Λευκού Οίκου, ο οποίος, εν τω μεταξύ, είχε αποκτήσει νέο ένοικο τον Ρόναλντ Ρέιγκαν, ξηλώθηκαν. Σε σχέση με τη δεκαετία του ΄70, η βασική διαφορά είναι ότι σήμερα η ανάπτυξη των ΑΠΕ οφείλεται πρωτίστως στην πολιτική επιλογή για καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η οικονομική βιωσιμότητα των ΑΠΕ τεκμηριώνεται πιο εύκολα σε ένα περιβάλλον υψηλών τιμών πετρελαίου. Ακόμα κι έτσι, πάντως, σε αγορές όπως η ελληνική, με αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο για την προώθηση των ΑΠΕ, το πτωτικό ράλι του πετρελαίου έχει περιορισμένη επίπτωση στις εταιρείες του κλάδου, οι οποίες έχουν εγγυημένα έσοδα και τζίρους. Αντίθετα, στη χώρα μας το βασικό πρόβλημα των ΑΠΕ είναι η άντληση χρηματοδοτικών κεφαλαίων αλλά και η ανασφάλεια ως προς το περιβάλλον της αγοράς και η έλλειψη εμπιστοσύνης για τις πληρωμές από το σύστημα που έχει επανέλθει εκ νέου στο προσκήνιο, όπως τονίζουν παράγοντες του κλάδου. Γεγονός παραμένει, ωστόσο, ότι πλέον ο «μαύρος χρυσός» κοστίζει λιγότερο στην οικονομία, περιορίζοντας το οικονομικό όφελος από τη χρήση ΑΠΕ και την εξοικονόμηση ενέργειας. Για παράδειγμα, οι εισαγωγές πετρελαίου στην Ελλάδα (περίπου 350.000 έως 400.000 βαρέλια την ημέρα) κόστιζαν τον Ιούνιο πάνω από 50 εκατ. δολάρια την ημέρα, όταν σήμερα έχουν πέσει κάτω από τα 20 εκατ. δολάρια την ημέρα. Μικρότερη και πιο αργή, αλλά υπαρκτή, είναι και η μείωση στο κόστος του φυσικού αερίου. Την ίδια στιγμή, οι επιδοτήσεις που δίνονται προς τις ΑΠΕ κυμαίνονται από 108 εκατ. έως 150 εκατ. ευρώ το μήνα, ανάλογα με την παραγωγή αλλά και τη χονδρεμπορική τιμή του ρεύματος. Δηλαδή, όσο η χονδρική τιμή (που διαμορφώνεται και από το κόστος καυσίμου) μειώνεται, τόσο η επιδότηση αυξάνει, ενώ, αντίθετα, όσο πιο υψηλό είναι το κόστος των συμβατικών μονάδων, τόσο μειώνονται οι επιδοτήσεις. Το παράδοξο του βιοντίζελ Σε αγορές όπως των ΗΠΑ, τα βιοκαύσιμα στηρίζουν τη διείσδυσή τους στο ανταγωνιστικότερο κόστος. Έτσι, με τη μείωση της τιμής του πετρελαίου, οι παραγωγοί βιοκαυσίμων περικόπτουν τιμές αλλά και περιθώρια, προκειμένου να μπορέσουν να παραμείνουν στην αγορά. Παρά ταύτα, οι πωλήσεις βιοντίζελ καταγράφουν μείωση έως και 40%. Στην Ελλάδα, ωστόσο, που η αγορά των βιοκαυσίμων είναι ρυθμιζόμενη και υπάρχει υποχρεωτικό ποσοστό ανάμειξης του ντίζελ με βιοντίζελ, το αποτέλεσμα κινείται στην εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Εξαιτίας της μείωσης της τιμής του ντίζελ, υπάρχει αύξηση της κατανάλωσης και, άρα, αυξάνεται η ποσότητα της κατανομής. Αυτό φάνηκε και στην προκήρυξη της κατανομής του 2015, η οποία ήταν αυξημένη κατά 5%. Τι ισχύει διεθνώς Πάντως, το βέβαιο είναι ότι η χρηματοδότηση των πράσινων ενεργειακών τεχνολογικών, όπως τα φωτοβολταϊκά αλλά και τα αιολικά, ενισχύθηκε από τον παράγοντα υψηλές τιμές των καυσίμων, αφού έγιναν πιο ανταγωνιστικές και κατάφεραν να προσελκύσουν επενδυτικά κεφάλαια. Η πολιτική υποστήριξης των ΑΠΕ τα τελευταία χρόνια δικαιολογήθηκε στη βάση των περιορισμένων πόρων των υδρογονανθράκων και της συνεχόμενης αύξησης των τιμών, υποστηρίζει ο Ian Temperton του Climate Change Capital, που ανήκει στην αμερικανική πολυεθνική Bunge, που δραστηριοποιείται στη μεταποίηση αγροτικών προϊόντων. Ο αναλυτής της Credit Suisse Mark Freshney εκτιμά ότι η απλή λογική λέει πως η πτώση των τιμών του πετρελαίου συμπαρασύρει τις τιμές του ηλεκτρισμού και κάνει τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά να δείχνουν πιο ακριβά. Η πραγματική εξίσωση, όμως, είναι πολύ πιο σύνθετη, έστω και εάν υπάρχει η αντίληψη στην αγορά πως η διασύνδεση των δύο (τιμής πετρελαίου και ανταγωνιστικότητας των ΑΠΕ) υπάρχει. Στον αντίποδα, ο αναλυτής του Bloomberg New Energy Finance (BNEF) Angus McCrone αναφέρει ότι δεν αναμένει σημαντική επίπτωση στην αγορά των ΑΠΕ, παρά μόνο εάν υπάρξει περαιτέρω σημαντική πτώση και οι τιμές μείνουν επί μακρό σε αυτά τα επίπεδα. Τι αναφέρουν οι αναλυτές Πάντως, μετοχές βαρόμετρο της αγοράς των ΑΠΕ φαίνεται ότι δοκιμάζουν τις αντοχές τους με την πτώση της τιμής του πετρελαίου. Ο ηγέτης της αγοράς των ανεμογεννητριών Vestas έφτασε να χάνει έως και 34% από τα υψηλά του Ιουνίου, ενώ αυτήν τη στιγμή βρίσκεται στο -9% από την έναρξη του πτωτικού ράλι του πετρελαίου. Η μεγαλύτερη εταιρεία φωτοβολταϊκών, Yingli Green Energy, έχει χάσει από τον Ιούνιο το 41% της αξίας της μετοχής της. Η Tesla Motors, ηγέτιδα δύναμη στην ηλεκτροκίνηση, από τα υψηλά του περασμένου Σεπτεμβρίου, αυτήν τη στιγμή μετρά απώλειες της τάξης του 30%. Βεβαίως, η χρονιά που κλείνει, παρά το δεύτερο μισό της, κάθε άλλο παρά αρνητική ήταν για τις ΑΠΕ. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν προ ημερών από το BNEF, το 2014 οι επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια αυξήθηκαν για πρώτη φορά την τελευταία τριετία. Συγκεκριμένα, τα επενδυτικά κεφάλαια που κατευθύνθηκαν σε αιολικά, φωτοβολταϊκά, βιοκαύσιμα και άλλες τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα κατέγραψαν αύξηση 16%, στα 310 δισ. δολάρια. Κυριότερη αιτία για την ενίσχυση των επενδυτικών κεφαλαίων προς την πράσινη ενέργεια στάθηκε η αύξηση κατά 32% του δεσμευτικού στόχου της Κίνας για τις ΑΠΕ, καθώς και το ρεκόρ δεσμεύσεων κεφαλαίων για υπεράκτια αιολικά ύψους 19,4% δολαρίων. Ωστόσο, οι ειδικοί αναλυτές της αγοράς ΑΠΕ, όπως ο επικεφαλής αναλυτής του BNEF, Angus McCrone, ανέφερε ότι μπορεί να αποδειχθεί πολύ δύσκολο να επαναληφθεί το 2015 το ίδιο νούμερο στις επενδύσεις. *Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 17ης Ιανουαρίου 2015 ΠΗΓΗ.capital.gr
Υπεγράφη από το ΥΠΕΚΑ η άδεια εγκατάστασης στην εταιρεία Gastrade για την κατασκευή του Ανεξάρτητου Συστήµατος Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) Αλεξανδρούπολης, το οποίο περιλαμβάνει πλωτή μονάδα εισαγωγής LNG (βλ. εδώ τη σχετική απόφαση, η οποία υπεγράφη από τον Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ. Παπαγεωργίου). Σύμφωνα με την απόφαση, η άδεια έχει διάρκεια τριών ετών. Ο σχεδιαζόμενος πλωτός τερματικός σταθμός LNG της Gastrade έχει εκτιμώμενο προϋπολογισμό 350 εκατ. ευρώ. Αποτελεί Ευρωπαϊκό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI - Project of Common Interest – Κανονισμός Ε.Ε. 347/2013) που σημαίνει ότι αποτελεί έργο προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στρατηγική προτεραιότητα για την Ελλάδα και είναι υποψήφιο για ένταξη στο Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης, δηλαδή το νέο ΕΣΠΑ. Σχεδιάζεται στον θαλάσσιο χώρο 17,5χλμ ανοιχτά της Αλεξανδρούπολης, με αποθηκευτικούς χώρους 170.000 κυβικά μέτρα LNG και δυνατότητα παροχής φυσικού αερίου στο ελληνικό σύστημα σχεδόν 17 εκατ. κυβικά μέτρα ημερησίως. Η πλωτή μονάδα συνδέεται με το Εθνικό σύστημα φυσικού αερίου με αγωγό μήκους 28 χλμ. και μέσω του αγωγού αυτού το αεριοποιημένο LNG θα προωθείται στις αγορές τόσο της Ελλάδας, όσο και της ευρύτερης περιφέρειας, δημιουργώντας ουσιαστικά μία νέα πύλη εισόδου φυσικού αερίου στις Ευρωπαϊκές αγορές και ειδικότερα της Νοτιανατολικής Ευρώπης όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Σερβία, η Ουγγαρία και το FYROM.
Περίπου 100 δισ. δολάρια εκτιμάται ότι θα εξοικονομήσει η Κίνα, σε διάστημα έξι μηνών, εξαιτίας της πτώσης της τιμής του πετρελαίου. Σύμφωνα με δημοσίευμα του CNN, το οποίο επικαλείται το διεθνές πρακτορείο ο Boqiang Lin από το China Institute for Energy Policy Studies, σε περίπτωση που η τιμή του μαύρου χρυσού παραμείνει στα σημερινά επίπεδα, η Κίνα θα επωφεληθεί σημαντικά σε επίπεδο εισαγωγών. «Η πτώση της τιμής [του πετρελαίου] μας δίνει ώθηση και συμβάλλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας», σχολίασε ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, Zhou Xiaochuan. ΠΗΓΗ;newmoney.gr
Το Κουβέιτ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να επενδύσει 100 δις. δολάρια μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια για τον εκσυγχρονισμό της πετρελαϊκής του παραγωγής. Όπως δήλωσε ο υπουργός Πετρελαίου, Αλί αλ-Ομάρ, «ήδη ξεκινήσαμε την εφαρμογή της στρατηγικής μας για το 2030 και οι συνολικές δαπάνες της επόμενης πενταετίας εκτιμώνται στα 100 δις. δολάρια. Οι πόροι αυτοί θα επενδυθούν σε διάφορα σχέδια που αφορούν την παραγωγή, την διΰλιση και την μεταφορά του πετρελαίου». Στόχος της χώρας είναι να αυξηθεί η παραγωγή αργού στα 4 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα ως το 2020 από 3,2 εκατ. βαρέλια σήμερα και να διατηρηθεί σταθερή ως το 2030. Ενδιάμεσος στόχος είναι τα 3,5 εκατ. βαρέλια στα τέλη του 2015. Σημειώνεται, τέλος, ότι πέρυσι το Κουβέιτ ξεκίνησε δύο μεγάλα ενεργειακά σχέδια, ένα ύψους 12 δις. για τον εκσυγχρονισμό των διϋλιστηρίων και άλλο ένα ύψους 4,2 δις. για την παραγωγή βαρέος αργού. ΠΗΓΗ:zougla.gr
Τους τελευταίους μήνες η τιμή του αργού πετρελαίου έχει γνωρίσει μία από τις δραματικότερες πτώσεις των τελευταίων ετών. Από τον Ιούλιο 2014 μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο (μέσα Ιανουαρίου) ο πρώτος μήνας του Brent έχει απωλέσει πάνω από 50%. Παρόμοιες απώλειες έχει υποστεί και το WTI, όπως είναι και αναμενόμενο, και τα futures προϊόντων πετρελαίου (ICE Gasoil, NYMEX RBOB, NYMEX HO). Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα αίτια της πτώσης και παράλληλα θα εξετάσουμε κάποιες θεωρίες που ακούγονται στα μέσα ενημέρωσης ως προς την ορθότητα τους. Πριν ξεκινήσουμε την ανάλυση είναι χρήσιμο για τους αναγνώστες να παραθέσουμε κάποιους βασικούς αριθμούς σχετικά με την παγκόσμια παραγωγή και κατανάλωση πετρελαίου. Η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου αυτή τη στιγμή είναι περίπου 92 εκατ. βαρέλια/ημέρα, εκ των οποίων ~30 εκατ. βαρέλια παράγονται από χώρες του OPEC, ~14 εκατ. βαρέλια από τις ΗΠΑ, ~11 εκατ. βαρέλια από τη Ρωσία, και περίπου ~3.5 εκατ. βαρέλια από την Ευρώπη. Από τη μεριά της κατανάλωσης το σύνολο είναι 91 εκατ. βαρέλια/ημέρα, εκ των οποίων οι ΗΠΑ έχουν τη μερίδα του λέοντος με ~19 εκατ. βαρέλια, ακολουθεί η Ευρώπη με ~14 εκατ. βαρέλια, η Κίνα με ~10 εκατ. βαρέλια, και η Ιαπωνία με ~4.5 εκατ. βαρέλια. Άμεσα παρατηρούμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως το ότι οι χώρες του ΟΟΣΑ (δηλαδή οι αναπτυγμένες οικονομίες) καταναλώνουν περίπου το 50% της παραγωγής και το ότι οι ΗΠΑ είναι μεγαλύτερος παραγωγός από τη Ρωσία, αλλά η δεύτερη λόγω μικρότερης εσωτερικής κατανάλωσης είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας. Σημειώστε ότι, ανάλογα με την πηγή αυτά τα νούμερα ίσως να διαφέρουν λίγο, κυρίως λόγω της κατηγοριοποίησης κάποιων ειδών αργού πετρελαίου και λόγω χρονικής στιγμής λήψης των στατιστικών. Οπλισμένοι λοιπόν με αυτά τα στατιστικά στοιχεία ας κάνουμε μια απόπειρα να καταλάβουμε τι γίνεται στις αγορές. Αρχίζοντας από την παραγωγή, βλέπουμε άμεσα ότι αυτή υπερβαίνει την κατανάλωση. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα, γιατί τα πραγματικά νούμερα παραγωγής συνήθως είναι λίγο χαμηλότερα των ονοματικών λόγω ατυχημάτων/βλαβών/συντήρησης αλλά και γιατί το πετρέλαιο μπορεί εύκολα να αποθηκευτεί όταν υπάρχει περίσσεια στην αγορά. Ωστόσο υπάρχουν δύο στοιχεία που έχουν αλλάξει τα δεδομένα στις αγορές προσφάτως. Το πρώτο είναι ότι τις περισσότερες χρονιές την τελευταία δεκαετία η παραγωγή ήταν μικρότερη από την κατανάλωση, το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση των αποθεμάτων. Το δεύτερο είναι ότι ο ρυθμός αύξησης της παραγωγής έχει επιταχυνθεί, ειδικά στις χώρες του ΟΟΣΑ λόγω της παραγωγής πετρελαίου από σχιστόλιθο στις ΗΠΑ. Από το 2008 και μετά οι ΗΠΑ έχουν σχεδόν διπλασιάσει την παραγωγή τους, προσθέτοντας ~5 εκατ. βαρέλια/ημέρα. Η αλλαγή αυτή γίνεται ακόμα πιο δραματική αν αναλογιστούμε ότι οι ΗΠΑ μέχρι το 2008 έβλεπαν την παραγωγή τους να μειώνεται ραγδαία και ότι η πρωτοφανής επανάσταση του σχιστόλιθου συνέβη αναπάντεχα. Η άμεση συνέπεια είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν μειώσει τις εισαγωγές κατά περίπου την ίδια ποσότητα, και αυτές οι πλεονάζουσες ποσότητες διοχετεύονται πλέον στην διεθνή αγορά. Οι μεγάλοι χαμένοι αυτής της αλλαγής είναι η Νιγηρία, η Ανγκόλα, και η Βενεζουέλα, που έχασαν έναν παραδοσιακό πελάτη τους και πλέον πρέπει να βρουν νέες αγορές. Περαιτέρω, άλλες παραγωγές χώρες αυξάνουν και αυτές την άντληση πετρελαίου: από το 2008 εώς σήμερα ο Καναδάς έχει αύξηση 1 εκατ. βαρέλια/ημέρα και το Ιράκ παρόλα τα προβλήματα με το ISIS αύξησε την παραγωγή επίσης 1 εκατ. βαρέλια/ημέρα, η Σαουδική Αραβία κατά 800 χιλ. βαρέλια/ημέρα την ίδια περίδο, και τέλος η Λιβύη εν μέσω εμφυλίου ακόμα εξάγει πετρέλαιο. Στην αντίπερα όχθη, τα νέα σχετικά με την κατανάλωση πετρελαίου δεν είναι καλά. Οι χώρες του ΟΟΣΑ μείωνουν την κατανάλωση πετρελαίου κάθε χρόνο μετά την κρίση του 2008, σωρευτικά κατά περίπου 3 εκατ. βαρέλια/ημέρα, αντιστρέφοντας την τάση αύξησης της προηγούμενης δεκαετίας. Οι λόγοι για αυτή την αλλαγή είναι οι δημογραφικές τάσεις (μείωση πλυθυσμού στην Ιαπωνία και γήρανση πλυθυσμού στην Ευρώπη με συνέπεια λιγότερη οδήγηση), η οικονομική κρίση και η ανεργία στην Ευρώπη, η χρήση βιοκαυσίμων (βιοντίζελ και αιθανόλη έχουν μειώσει την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων πάνω από 1 εκατ. βαρέλια/ημέρα τα τελευταία 5 χρόνια), οι πωλήσεις αυτοκινήτων με μικρότερη κατανάλωση, οι πρωτοβουλίες για ενεργειακή αποδοτικότητα κτιρίων (energy efficiency), οι νέες τεχνολογίες που επιτρέπουν την μείωση των ταξιδιών (teleconference, εργασία μέσω διαδικτύου), και τέλος μια διαφαινόμενη τάση να μην θεωρείται πλέον το αυτοκίνητο απαραίτητο αγαθό από τις νεότερες γενιές. Επιπλέον, το 2014 δεν ήταν από τις καλύτερες χρονιές για έναν ακόμα μεγάλο καταναλωτή, την Κίνα. Η αναμενόμενη από καιρό επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας και η εκστρατεία του προέδρου Xi για μείωση της διαφθοράς με την επακόλουθη μείωση της κατανάλωσης, είναι οι κύριοι υπαίτιοι. Για να είμαστε ξεκάθαροι, η Κίνα θα συνεχίσει να αυξάνει την κατανάλωση, απλά σε μικρότερο βαθμό από αυτόν που αναμενόταν. Το πρόβλημα επεκτείνεται αν σκεφτούμε το πόσο συνδεδεμένες είναι οι οικονομίες των υπόλοιπων χωρών της ΝΑ Ασίας με αυτήν της Κίνας. Ωστόσο, παρόλα τα παραπάνω αρνητικά σημεία η παγκόσμια κατανάλωση πετρελαίου αυξήθηκε το 2014 (~1 εκατ. βαρέλια/ημέρα) και προβλέπεται ότι θα αυξηθεί και το 2015 (~900 χιλ. βαρέλια/ημέρα). Βάσει των παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια πτώση τιμών λόγω συνδυασμού αύξησης παραγωγής (supply shock) και (σε μικρότερο βαθμό) λόγω μείωσης κατανάλωσης (demand shock). Παράλληλα, αυτό το διάστημα έχουμε διαβάσει διάφορες θεωρίες που επιχειρούν να εξηγήσουν την πτώση και το τι μέλλει γενέσθαι, ανεξάρτητα από την ισορροπία προσφοράς και ζήτησης. Θα εξετάσουμε τις κύριες θεωρίες και θα δούμε κατά πόσο στέκουν έναντι των γεγονότων. Η πρώτη είναι ότι οι ΗΠΑ έχουν συνεννοηθεί με την Σαουδική Αραβία (ΣΑ) να ρίξουν τις τιμές πετρελαίου για να πλήξουν τη Ρωσία και το Ιράν. Σίγουρα ποτέ δεν θα μάθουμε τι συζητιέται στα παρασκήνια της διπλωματίας. Αλλά ας επιχειρήσουμε να σκεφτούμε σαν πετρελαιοπαραγωγοί. Αν η ΣΑ μείωνε την παραγωγή για να κρατήσει ψηλά τις τιμές, τότε πολύ απλά άλλοι παραγωγοί θα έπαιρναν τη θέση της αυξάνοντας την δικιά τους παραγωγή. Το αποτέλεσμα θα ήταν για τη ΣΑ και μειωμένα έσοδα και μειωμένο μερίδιο αγοράς, το οποίο είναι δύσκολο να ανακτηθεί. Η ΣΑ επιχείρησε κάτι παρόμοιο το 1985, σε αντίστοιχη συγκυρία με τη σημερινή και παραλίγο να χρεωκοπήσει. Οι αρνητικές συνέπειες για Ρωσία και Ιράν είναι παράπλευρες και όχι ο κύριος στόχος της ΣΑ. Η δεύτερη θεωρία είναι ότι η ΣΑ έχει βάλει στόχο να βγάλει από το παιχνίδι τους παραγωγούς πετρελαίου από σχιστόλιθο στις ΗΠΑ και από αμμώδη κοιτάσματα στον Καναδά (oil sands) ρίχνοντας την τιμή κάτω από το κόστος παραγωγής τους. Αυτή η θεωρία είναι βάσιμη, αφού είναι σίγουρο ότι παρατεταμένα χαμηλές τιμές θα δυσκολέψουν κάποιους από αυτούς τους παραγωγούς. Αν για παράδειγμα, το πετρέλαιο μείνει για πολύ καιρό στα $40/βαρέλι, τότε οι παραγωγοί από σχιστόλιθο που έχουν μέσο κόστος $60/βαρέλι και παραπάνω θα αναγκαστούν να σταματήσουν. Ωστόσο οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας (και η ΣΑ) αγνοούν κάτι βασικό. Η τεχνολογία παραγωγής από σχιστόλιθο πλέον υπάρχει, είναι διαδεδομένη, και συνεχώς βελτιώνεται. Ανά πάσα στιγμή, και λόγω του ότι αυτή η μέθοδος είναι πιο φθηνή και ευέλικτη στην ανάπτυξη από τα mega-projects των μεγάλων εταιρειών, οι παραγωγοί μπορούν να ανοιγοκλείνουν την παραγωγή κατά βούληση. Μερικοί αναλυτές μάλιστα τολμούν να πουν ότι στο μέλλον το πετρέλαιο ποτέ δεν θα ξεπεράσει τα $60-$70/βαρέλι ακριβώς για αυτό το λόγο, αν και ίσως ακούγεται λίγο τραβηγμένο. Η τρίτη θεωρία είναι λίγο διαφορετική, οι υποστηρικτές της λένε ότι οι τιμές πέφτουν επειδή ο OPEC πλέον έχει χάσει τη σημασία του και θα διαλυθεί αφού δεν μπορεί να ελέγξει τα μέλη του (και την παραγωγή τους). Πάλι, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και η ιστορία μας δείχνει το δρόμο. Ο OPEC ελέγχει σχεδόν το 30% της παγκόσμιας παραγωγής, όπως είδαμε άνωθι, άρα σίγουρα παραμένει υπολογίσιμος παράγοντας. Επιπλέον, από τη φύση του είναι ένα καρτέλ που δεν λειτουργεί όσο συνεκτικά νομίζουμε. Όταν οι τιμές είναι ψηλά, όλα τα μέλη ακολουθούν την ίδια πολιτική μεγιστοποίησης της παραγωγής, αλλά σε περιβάλλον χαμηλών τιμών κάθε κράτος πράττει ανάλογα με την ιδία οικονομική του κατάσταση. Οι αναγνώστες ορθά θα αναρωτηθούν γιατί όλα συνέβησαν τόσο ξαφνικά. Σχεδόν όλοι οι παραπάνω λόγοι που εξηγούν την πτώση είναι μακροπρόθεσμοι, πως γίνεται και ξαφνικά τους ανακάλυψε η αγορά; Αυτό έχει να κάνει με την συμπεριφορά των συμμετεχόντων στις αγορές, όχι μόνο της ενέργειας αλλά γενικότερα, που μοιάζει με συμπεριφορά αγέλης. Όλοι ήξεραν τι συνέβαινε αλλά όσο οι τιμές ήταν σταθερές δεν έδιναν βαρύνουσα σημασία στα προφανή δεδομένα που είχαν μπροστά τους. Επίσης έχει να κάνει και με τη φύση των αγορών εμπορευμάτων. Όπως εξήγησα και στα προηγούμε άρθρα μου εδώ στο Capital.gr τα εμπορεύματα κινούνται πολύ πιο γρήγορα από τις μετοχές και τα ομόλογα. Ένας από τους λόγους είναι ότι οι καμπύλες βραχυπρόθεσμης προσφοράς/ζήτησης είναι πολύ απότομες και ένας άλλος λόγος είναι η συμμετοχή των επενδυτικών ταμείων που μπαινοβγαίνουν στις αγορές ταχύτατα.
Εδώ τελειώνει το πρώτο άρθρο της σειράς. Θα επανέλθουμε με άλλα δύο άρθρα για τις μελλοντικές εξελίξεις στις αγορές πετρελαίου και για το πως μπορούμε να κερδίσουμε σαν επενδυτές από το περιβάλλον χαμηλών τιμών πετρελαίου. Όπως πάντα, όποιοι αναγνώστες έχουν απορίες, μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου και θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο λεπτομερώς μπορώ.
* Ο κ. Κυριάκος Μεζόπουλος είναι ναυλωτής στη ΒΡ. Αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Greek Energy Forum, του σύνδεσμου Ελλήνων και Κυπρίων επαγγελματιών στο χώρο της ενέργειας στο Λονδίνο. Οι απόψεις που εκφράζονται εδώ είναι αποκλειστικά δικές του.
Η ιταλική Eni ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε πετρέλαιο στο οικόπεδο Melehia της Αιγύπτου, στην Δυτική Έρημο, σε απόσταση 300χμ δυτικά της Αλεξάνδριας. Η γεώτρηση Melehia West Deep 1X έφτασε σε βάθος 4.175 μέτρων, όπου και συνάντησε πετρέλαιο, η ροή του οποίου φτάνει σε πρώτη φάση τα 2100 βαρέλια ανά ημέρα. Η εταιρεία πρόκειται να διεξάγει πρόσθετες γεωτρήσεις στην περιοχή με στόχο να αυξηθεί η παραγωγή στα 8.000 βαρέλια ως τα τέλη του έτους. Η Eni διαθέτει μερίδιο 76% στο εν λόγω οικόπεδο και η ρωσική Lukoil το υπόλοιπο 24%. Σημειώνεται, επίσης, ότι τα τελευταία τρία χρόνια, η Eni έχει διπλασιάσει την παραγωγή της μέσω ερευνών σε μεγάλα βάθη. Πλέον παράγει πάνω από 60.000 βαρέλια ανά ημέρα σε πέντε διαφορετικά οικόπεδα επί αιγυπτιακού εδάφους. ΠΗΓΗ:energypress.gr
Οι όροι και οι προϋποθέσεις μετατροπής αυτοκινήτων πετρελαίου σε φυσικού αερίου καθορίστηκαν με απόφαση του υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Μιχάλη Παπαδόπουλου. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, με την απόφαση αυτή επεκτείνεται η δυνατότητα χρήσης του φυσικού αερίου σε αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν ως καύση το πετρέλαιο και κυρίως σε βαρέα οχήματα φορτηγά και λεωφορεία. «Μετά την θεσμοθέτηση της δυνατότητας μετατροπής αυτοκινήτων που χρησιμοποιούν ως καύσιμο την βενζίνη σε φυσικό αέριο και την δυνατότητα ίδρυσης πρατηρίων φυσικού αερίου, με την παραπάνω απόφασή μας ολοκληρώσαμε την εισαγωγή του φυσικού αερίου στην κίνηση των αυτοκινήτων όλων των κατηγοριών. Με την ρύθμιση αυτή εξασφαλίζουμε την δυνατότητα φθηνότερων μετακινήσεων με αποτέλεσμα την μείωση κόστους των επιχειρήσεων αλλά και την χρήση καυσίμου φιλικότερου προς το περιβάλλον», δήλωσε ο κ. Παπαδόπουλου. ΠΗΓΗ:aerio-kinisi.gr
