Η Ιαπωνία είναι μια πολύ βιομηχανική χώρα, που χρειάζεται πολύ ηλεκτρισμό. Το 2010 αυτό τον ηλεκτρισμό τον έδιναν κυρίως πυρηνικά εργοστάσια (29%), φυσικό αέριο (29%), κάρβουνο (25%) και συμπληρωματικά πετρέλαιο (8%) και ΑΠΕ (10%, κυρίως νερά και γεωθερμία). Ωστόσο, το τσουνάμι του 2011, που χτύπησε το εργοστάσιο της TEPCO στη Φουκουσίμα, έκλεισε το σύνολο των αντιδραστήρων για επανέλεγχο των μέτρων ασφαλείας και αναγκαστικά η Ιαπωνία στράφηκε σε μέτρα άμεσης απόδοσης, αυξάνοντας το 2012 τη συμμετοχή του αερίου στο 48% και του πετρελαίου στο 16%.
Πριν το τσουνάμι υπήρχαν συνολικά 54 αντιδραστήρες (47.122MW) σε λειτουργία. Κάποιοι απ' αυτούς είναι ...
ήδη παλιοί και θεωρείται πολύ ακριβή η αναβάθμισή τους, προκειμένου να καλύψουν τις νέες -μετά το τσουνάμι- προδιαγραφές ασφαλείας, που έθεσε η Ιαπωνία στις αρχές του 2013. Δυο αντιδραστήρες, 200 χλμ. βόρεια της Οζάκα, είχαν επαναλειτουργήσει τον Ιούλιο 2012, αλλά έκλεισαν το Σεπτέμβριο 2013 για συντήρηση και δεν επαναλειτούργησαν, καθώς το Μάιο 2014 ένα δικαστήριο έκανε δεκτή προσφυγή που έθετε θέμα ασφάλειας, καθόσον υπάρχει γεωλογικό ρήγμα κάτω απ' το εργοστάσιο, έστω κι αν είναι ανενεργό για χιλιετίες. Σήμερα 43 αντιδραστήρες (40.470 MW) θεωρούνται πως μπορούν να επαναλειτουργήσουν και το κυβερνών κόμμα του Άμπε θέλει συμμετοχή της πυρηνικής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα σε ποσοστό μέχρι 20% για το 2030, προκειμένου να αυξήσει τις αξιόπιστες πηγές φορτίου βάσης (πυρηνικά, κάρβουνο, υδροηλεκτρικά και γεωθερμία) στο 60%, από 40% σήμερα.
4 χρόνια μετά το τσουνάμι, απ' το κατεστραμμένο εργοστάσιο της Φουκουσίμα εξακολουθούν να διαρρέουν ποσότητες ραδιενεργού νερού, κάτι που προβληματίζει πολύ την Ιαπωνία στην προσπάθεια για επαναλειτουργία των αντιδραστήρων. Τον περασμένο Ιούλιο είχαμε δει πως το εργοστάσιο Sendai 1 είχε λάβει καταρχήν "πράσινο φως" για επαναλειτουργία, εν μέσω "αντιδράσεων της κοινής γνώμης", πήρε ωστόσο άδεια από την Αρχή Πυρηνικών της Ιαπωνίας μόλις στα μέσα Μαρτίου 2015. Η αύξηση της συμμετοχής φυσικού αερίου και πετρελαίου στο ενεργειακό μείγμα μετά το τσουνάμι αύξησε τις τιμές του ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα να μειώνεται η ανταγωνιστικότητα των Ιαπωνικών επιχειρήσεων: η αυξημένη ζήτηση για υγροποιημένο αέριο (LNG) οδήγησε σε μια τριετία σε σχεδόν διπλασιασμό της δαπάνης για εισαγωγή LNG, από 3,5 τρισ. γιεν το 2010 σε 6 τρισ. γιεν το 2012.
Κατόπιν αυτής της κατάστασης η Ιαπωνία έχει στραφεί κι αυτή στο κάρβουνο και προγραμματίζει την κατασκευή και ολοκλήρωση μέχρι το 2025 επτά λιθανθρακικών εργοστασίων (7.260MW), ενώ έχει σε εξέλιξη διαγωνιστική διαδικασία για άλλα 6000MW. Κάποια εργοστάσια θα αντικαταστήσουν παλαιότερα πετρελαϊκά εργοστάσια, που ολοκληρώνουν τον κύκλο ζωής τους, αλλά κάποια θα αποτελούν προσθήκη νέας ισχύος στο σύστημα. Συνολικά τα λιθανθρακικά εργοστάσια αναμένεται να μειώσουν το κόστος ηλεκτρισμού για την Ιαπωνία, μειώνοντας τη συμμετοχή φυσικού αερίου και πετρελαίου στο ενεργειακό μείγμα.
Πυρηνικά και κάρβουνο (και φυσικό αέριο, νερά και γεωθερμία) αναμένεται λοιπόν να ηλεκτροδοτούν την πολύ βιομηχανική Ιαπωνία το 2030. Μήπως να τους στείλουμε κάποιους "δικούς μας", να εξηγήσουν στην "κοινή γνώμη" πως μπορούν να υποκαταστήσουν τα λιθανθρακικά με ...αιολικά κι αντλησιοταμίευση; Ή η "κοινή γνώμη" θα πάρει είδηση το "δούλεμα" και θα τους "πάρει με τις πέτρες", οπότε θα ησυχάσουμε κι εμείς και οι Ιάπωνες μια και καλή;
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου