Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολιτικές ευθύνες για το πώς αντιμετώπισε την κρίση το 2009. Υποτίμησε το πρόβλημα. Αργησε να πάρει μέτρα. Πρόβαλε μια εικόνα διαφθοράς της χώρας που, ανεξάρτητα από το αν ήταν σωστή ή όχι, μας έκανε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης. Και βέβαια, καθυστέρησε τραγικά στην προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής.
Ολα αυτά όμως με τίποτε δεν δικαιολογούν την προσπάθεια ορισμένων κύκλων να του αποδώσουν πρόθεση να βλάψει τη χώρα. Αντιθέτως, σήκωσε ένα βάρος για τη διάσωση της οικονομίας που άλλοι το αρνήθηκαν.
Στις επιθέσεις που δέχεται ακολουθείται με συνέπεια η ίδια τακτική εδώ και σχεδόν τρία χρόνια. Πρώτα εφευρίσκουν κάποια στοιχεία, συνήθως φανταστικά, ενίοτε πραγματικά αλλά διαστρεβλωμένα ή πάντως ερμηνευμένα λάθος. Με βάση αυτά τα στοιχεία εξαπολύουν μια κατηγορία - όσο πιο εξωφρενική τόσο το καλύτερο. Για παράδειγμα, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μας έβαλε στο μνημόνιο με συνειδητό σχέδιο να πλουτίσουν οι ξένες τράπεζες και να βουλιάξουν τα Ταμεία. Σε επόμενο χρόνο τα στοιχεία διαψεύδονται αλλά βέβαια η είδηση περνάει στα μονόστηλα. Η κατηγορία όμως μένει - ιδίως γι΄ αυτούς που είναι έτοιμοι να πιστέψουν μια συνωμοσιολογική ερμηνεία της κρίσης.
Το τελευταίο κρούσμα εκδηλώθηκε πρόσφατα με αφορμή ερώτηση του Προκόπη Παυλόπουλου στη Βουλή για τις αγοραπωλησίες ελληνικών ομολόγων από ξένες τράπεζες τον πρώτο χρόνο του μνημονίου. Πήραν τα στοιχεία, τα έκοψαν από εδώ, τα έραψαν από εκεί κι έβγαλαν το συμπέρασμα: τα ξένα ιδρύματα ξεφορτώθηκαν ομόλογα πάνω από 100 δισεκατομμύρια την ώρα που τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ελληνικές τράπεζες αγόραζαν ομόλογα.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου