Η περιορισμένη διαθεσιμότητα θαλάσσιων γεωτρύπανων για βάθη έως 100 μέτρα ανεβάζει συνεχώς τις τιμές κάνοντας πιο δαπανηρές τις γεωτρήσεις, ενώ επιπλέον δυσχεραίνει την έγκαιρη έναρξη των ερευνητικών εργασιών.
Αυτό προκύπτει από πρόσφατη ανάλυση της σχετικής αγοράς από την εξειδικευμένη νορβηγική εταιρεία Paretto Offshore, ενώ επιπλέον δείχνει ότι οι προγραμματισμένες για πέρυσι γεωτρήσεις στον Κόλπο της Καβάλας, εφ΄όσον γίνει κατορθωτό να εκτελεστούν φέτος, θα κοστίσουν πολύ πιο ακριβά, με την αβεβαιότητα στην εξασφάλιση διαθέσιμου γεωτρύπανου να υφίσταται.
Οι αναφορές αυτές γίνονται επειδή πρόγραμμα τριών τουλάχιστον γεωτρήσεων της Energean στον Πρίνο που είχαν προγραμματιστεί από πέρυσι, μετατέθηκαν λόγω καθυστέρησης στην προώθηση από το ΥΠΕΚΑ νομοθετικής ρύθμισης για την πώληση του παραγόμενου εκεί πετρελαίου.
Το ίδιο ισχύει και για τις συμβάσεις παραχωρήσεων σε Πατραϊκό και Κατάκολο που εκκρεμούν εδώ και δύο χρόνια, χωρίς να είναι γνωστό πότε θα ισχύσουν μετά την απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ Γιάννη Μανιάτη να τις παραπέμψει στη Βουλή για επικύρωση.
Πιο απλά, η αδιαφορία εκ μέρους της διοίκησης για το τι σημαίνει επιχειρηματικός χρόνος, και για τις επιπτώσεις που έχουν οι καθυστερήσεις στην προώθηση απαραίτητων ρυθμίσεων έχουν καταλυτικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη κλάδων και δραστηριοτήτων, στους οποίους κατά τα άλλα υπολογίζουν οι πολιτικές ηγεσίες για την έλευση της ανάπτυξης.
Ειδικότερα, από την μελέτη της Paretto Offshore, προκύπτει ότι τον Ιανουάριο του 2014 ήταν διαθέσιμα μόλις 14 έτοιμα για δράση γεωτρύπανα της κατηγορίας jackup (γεωτρήσεις σε θαλάσσια βάθη έως 100 μέτρα), σε ένα σύνολο 420 γεωτρύπανων που υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο.
Το ποσοστό, δηλαδή, απασχόλησης είναι στα επίπεδα του 97%, από τα μεγαλύτερα ιστορικά, έναντι αντίστοιχου ποσοστού 81% το 2010. Αξίζει να σημειωθεί ότι την τελευταία 4ετία ο αριθμός των διαθέσιμων έτοιμων για δράση γεωτρύπανων έχει μειωθεί σταδιακά από τα 77 στα 14.
Η μεγάλη ζήτηση παγκοσμίως σε εξοπλισμό θαλάσσιων γεωτρήσεων, έχει άμεσες επιπτώσεις στις τιμές που διαμορφώνονται οι οποίες έχουν πάρει την ανηφόρα.
Για παράδειγμα, το γεωτρύπανο «Fortuna» που χρησιμοποιήθηκε στις δύο πολύ πρόσφατες γεωτρήσεις του Πρίνου, ναυλώνεται πλέον προς 158.000 δολάρια την ημέρα στο Μεξικό, ενώ στην Καβάλα κόστιζε 140 χιλιάδες δολάρια την ημέρα. Αυτή η εξέλιξη αναδεικνύει και το πόσο μπορεί να ανατραπεί ένας επιχειρηματικός σχεδιασμός.
Αν, για παράδειγμα οι διαγωνισμοί για το open door (Πατραϊκός, Κατάκολο) είχαν υπογραφεί πριν από ένα χρόνο, εκτός του ότι θα ήταν ευκολότερη η αναζήτηση γεωτρύπανων για θαλάσσιες γεωτρήσεις, οι κοινοπραξίες θα μπορούσαν να πετύχουν συμβόλαιο φθηνότερο ακόμη και κατά 50.000 δολάρια την ημέρα σε σχέση με τις τρέχουσες τιμές.
Τέλος να σημειωθεί ότι με βάση την ανάλυση της ParettoOffshore, η εικόνα της συγκεκριμένης αγοράς δεν πρόκειται να βελτιωθεί ιδιαίτερα τα επόμενα χρόνια με την προσθήκη νέων μονάδων στον παγκόσμιο στόλο.
Συγκεκριμένα, σε φάση παραγγελίας και κατασκευής βρίσκονται 127 γεωτρύπανα. Από αυτά τα 15 δεν είναι βέβαιο ότι θα παραδοθούν, αφού δεν έχουν οριστικοποιηθεί οι παραγγελίες.
Επίσης 51 μονάδες έχουν παραγγελθεί για χρήση από τις εταιρείες που τα παρήγγειλαν και δεν θα διατίθενται στην αγορά. Από τα υπόλοιπα, τα 12 έχουν ήδη συμβόλαια, ενώ από τα 64 που μένουν, τα 12 παραδίδονται το 2014, τα 29 το 2015 και άλλα 23 το 2016
ΠΗΓΗ:euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου