Ευχή ή κατάρα η ιδιωτικοποίηση του νερού;

Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η ιδιωτικοποίηση δημόσιου αγαθού, όπως το νερό, αποφάσισε σε πρόσφατη διάσκεψή της η Ολομέλεια του ΣτΕ, όπως αναφέρουν πηγές του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου. Επισημαίνουν, μάλιστα, ότι ζητείται ακόμη η ακύρωση της μεταβίβασης στο ΤΑΙΠΕΔ των μετοχών που κατείχε το Δημόσιο σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Στο ίδιο πνεύμα, άλλωστε, είχε κινηθεί και η συνεδρίαση του ΣτΕ στις αρχές Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκαν οι προσφυγές της Ομοσπονδίας εργαζομένων στην ΕΥΔΑΠ, κινημάτων κατά της ιδιωτικοποίησης και πολιτών.
Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου
Η απόφαση του ΣτΕ κάθε άλλο παρά έκπληξη μπορεί να προκαλέσει. Πoλλώ δε μάλλον που έρχεται μετά από απόφαση της Ε.Ε. προς την ίδια κατεύθυνση! Πιο συγκεκριμένα, η Κομισιόν διαβεβαίωσε ότι το πόσιμο νερό δεν θα ιδιωτικοποιηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εισακούγοντας μια πρωτοβουλία ακτιβιστών που συγκέντρωσε ευρεία υποστήριξη από μέρους των πολιτών. Μέρος της μάχης της «Right2Water» είναι και η Ελλάδα, που συνεργάζεται με την οργάνωση «Κίνηση 136» στη Θεσσαλονίκη.
Η ιδιωτικοποίηση του πόσιμου νερού «δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις (της Ε.Ε.), δεν υπήρξε ποτέ πραγματικότητα», επέμεινε ο Επίτροπος αρμόδιος για θέματα εσωτερικής αγοράς Μισέλ Μπαρνιέ. Ανέφερε ότι αντιλαμβάνεται γιατί «οι πολίτες είναι τόσο θυμωμένοι και αναστατωμένοι, όταν τους λένε ότι το πόσιμο νερό θα μπορούσε να ιδιωτικοποιηθεί, παρά τη θέλησή τους». «Ελπίζω πως το γεγονός ότι η Επιτροπή “ακούει” θα καθησυχάσει τους πολίτες. Κι εγώ ο ίδιος θα αντιδρούσα σε μια τέτοια περίπτωση», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπαρνιέ.
Ο Μπαρνιέ είπε πως πρόκειται να εισηγηθεί να αποσυρθεί το πόσιμο νερό από τον κατάλογο αυτό, επειδή «είναι καθήκον μας να λαμβάνουμε υπόψη ανησυχίες που εκφράζουν τόσοι πολλοί πολίτες».
Οι εξελίξεις αυτές και εφόσον το ΣτΕ δεν ζητήσει την ακύρωση της μεταβίβασης των μετοχών των δύο εταιρειών στο ΤΑΙΠΕΔ, υποχρεώνουν το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων στην αναζήτηση εναλλακτικού σχεδίου.
Το πρόβλημα όμως είναι πως η παραχώρηση σε ιδιώτη επενδυτή του 51% της ΕΥΑΘ και ποσοστού άνω του 30% της ΕΥΔΑΠ δεν αποτελεί μόνο μνημονιακή υποχρέωση, αλλά προβλέπεται και από τον προϋπολογισμό του 2014. Συγκεκριμένα, για το 2014 έχουν προβλεφθεί έσοδα ύψους 3,5 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις, γεγονός που σημαίνει ότι ενδεχόμενη (νέα) καθυστέρηση θα διευρύνει το δημοσιονομικό κενό.
Το πλέον πιθανό πια είναι να επιλεγεί η «δοκιμασμένη» μέθοδος ΣΔΙΤ για τη διάθεση τμήματος του μετοχικού κεφαλαίου των δύο εταιρειών, με το νομικό «παράθυρο» που φέρεται να προκρίνεται να είναι η εκ νέου μεταβίβαση των μετοχών των δύο εταιρειών. Εξάλλου, το βασικό «επιχείρημα» της κυβέρνησης είναι ότι ο επενδυτής θα αναλάβει τη διαχείριση του δικτύου ύδρευσης, ενώ η ιδιοκτησία του νερού ως φυσικού αγαθού παραμένει στο Δημόσιο.
Οι ενστάσεις και η διεθνής εμπειρία 

ΠΗΓΗ:iapopsi.gr