Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Στην σύσκεψη των σωματείων του κλάδου, που έγινε στις 16 Απρίλη στα γραφεία της Ομοσπονδίας
συζητήθηκε η πορεία υπογραφής συμβάσεων με τις εταιρίες στα πετρελαιοειδή, καθώς και η πορεία
για υπογραφή της κλαδικής στο πετρέλαιο και υγραέριο. Η κατάσταση είναι εμφανώς δύσκολη.
Έχουν ήδη υπογράφει συμβάσεις με μειώσεις στην Asprofos. Στην ΕΚΟ η εταιρία έχει καταγγείλει τη
σύμβαση και τον κανονισμό, αξιώνοντας πέρα από μειώσεις στην ουσία την κατάργηση της
Επιχειρησιακής ΣΣΕ. Ακόμα, στον κλάδο έχουν συγκροτηθεί ενώσεις προσώπων εργαζομένων με
πρωτοβουλία των εργοδοτών (και τη συνεργασία προθύμων) οι οποίες έχουν υπογράψει μειώσεις.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση εκφράστηκε από τους εργαζόμενους η αντίθεση στις μεθοδεύσεις
των εργοδοτών και η ανάγκη για συντονισμό της πάλης μας ενάντια σε αυτούς.
Στην παρέμβαση της Ταξικής Αγωνιστικής Ενότητας, αναδείξαμε ότι υπάρχει μεθοδευμένο σχέδιο
για το χτύπημα των ΣΣΕ, για την κατάργησή τους. Αναδείξαμε ότι η τακτική της εργοδοσίας είναι να
χτυπάει έναν-έναν τους χώρους. Δεν μπορεί να πιστεύει κανείς εργαζόμενος ότι θα εξαιρεθεί από
την επίθεση αυτή. Αν τώρα την γλίτωσε, είναι γιατί οι εργοδότες δεν θέλουν να έχουν όλο τον κλάδο
απέναντι τους, αλλά έναν-έναν τους χώρους εργαζομένων. Εμείς, δεν πρέπει να μπούμε στη λογική
της αναμονής, δεν γίνεται να έχουμε αυταπάτες ότι θα μείνουμε στην απ’ έξω. Χρέος των
συνδικάτων είναι να συντονίσουν την δράση τους, να εντείνουν τις προσπάθειες τους για την
υπογραφή συμβάσεων χωρίς μειώσεις, για την υπογραφή κλαδικής ΣΣΕ, η οποία θα αποτελεί το
μαξιλαράκι για να υπογραφούν καλύτερες επιχειρησιακές.
Σ’ αυτά τα πλαίσια καλούμε τα πρωτοβάθμια ΔΣ και την Ομοσπονδία, να πάρουν απόφαση για
ΑΠΕΡΓΙΑ την 1η Μάη και την 9η Μάη, με περιεχόμενο την απαίτηση υπογραφής κλαδικής ΣΣΕ,
επιχειρησιακών ΣΣΕ χωρίς μειώσεις. Να βοηθήσουμε με αυτό τον τρόπο τους συναδέλφους μας που
είναι σε διαπραγμάτευση. Να διατρανώσουμε το πάγιο αίτημα μας για πρόσληψη αορίστου χρόνου
των συναδέλφων μας που εργάζονται με εργολαβική σχέση και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς
ανάγκες.
Χρέος μας είναι απέναντι σε αυτή την πολιτική να αναλάβουμε ο καθένας το μερίδιο ευθύνης που
μας αναλογεί. Η παθητικότητα και η αναμονή, μόνο χαμένους θα μας βρει. Κινητοποίηση τώρα
ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζονται στους χώρους δουλειάς, αγώνας ενάντια στην εργοδοσία.
Ξεπέρασμα των συμιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που τα βρίσκουν απ’ την πίσω πόρτα με
τα αφεντικά, που καλλιεργούν την ηττοπάθεια στους εργαζομένους και λένε «ας κρατήσουμε
δυνάμεις γι’ αργότερα, όταν θα ‘ρθει η σειρά μας». Τώρα χρειάζεται συστράτευση με το ΠΑΜΕ.
Πάλη όχι μόνο για επιμέρους, προσωρινές βελτιώσεις, αλλά για την κάλυψη του συνόλου των
λαϊκών αναγκών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου