Αντί να δώσουμε τη μάχη στο ξέφωτο, αναλώνουμε δυνάμεις σε ένα εθνικό κρυφτούλι. «Παίζουμε» πόλεμο αντί να κάνουμε πόλεμο και ας βρισκόμαστε σε πόλεμο. Φαντασιωνόμαστε εξωτερικούς εχθρούς και διαπρέπουμε σε φανταστικές μάχες με πολεμοφόδια των ίδιων των? εχθρών. Ξεπεσμός, αυτοδιασυρμός και αυτοταπείνωση.
Η άρνηση αντιμετώπισης της πραγματικότητας που βιώνει η χώρα και την οποία ιδίοις χερσίν διαμορφώσαμε, αποτελεί το πρόβλημα των προβλημάτων μας.
Είμαστε φυγόστρατοι στην πρόσκληση εθνικής σωτηρίας. Αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τα άλλα, «ξένοι κατακτητές» και «κατοχικές δυνάμεις» δεν αποτελούν τίποτα άλλο από λαμπερά στολίδια στον χλομό πατριωτισμό μας.
Μέχρι χθες και με την αρωγή κάποιων ανεγκέφαλων Ευρωπαίων, ενοχοποιούσαμε τους «άλλους» που συντηρούσαν σενάρια εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Βρήκαμε, έτσι, τα «συντηρητικά» της φυγομαχίας μας. Αλλά το άλλοθι δεν κράτησε πολύ. Με ισχυρές διαβεβαιώσεις λόγων και χρήματος για παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ αποκαλύπτεται τώρα πως το πρόβλημα είναι δικό μας. Η Αθηνά είναι εδώ αλλά η χείρα ακίνητη.
Τον γόρδιο δεσμό της χώρας μόνο εμείς είμαστε σε θέση να κόψουμε. Και αν φαντάζει άλυτος, αυτό δεν είναι πρόβλημα κόμπων της ΔΗΜ.ΑΡ. μόνο, του Βενιζέλου ή του Σαμαρά. Είναι πρόβλημα της ίδιας της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία μετεξελίχθηκε προϊόντος του χρόνου σε μια άρρητη δικτατορία Προνομιοκρατίας. Με το αζημίωτο, εννοείται, για τη διαιώνιση της πελατειακής πολιτικής εξουσίας, η οποία συν τω χρόνω μεταλλάχθηκε σε μεσολαβητή διακανονισμού και προστασίας συμφερόντων για τα νομιμοποιημένα παρα-κράτη που υπέσκαψαν τα θεμέλια του κράτους.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου