Στην Ελλάδα χάθηκαν στα χρόνια των μνημονίων πάνω από 1,3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, επιχειρήσεις έκλεισαν, νέοι ξενιτεύτηκαν και συνεχίζουν να ξενιτεύονται, την ίδια ώρα που εδώ και μια 15ετία η χώρα υποδέχεται εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες της Ασίας και της Αφρικής.
Θέσεις εργασίας χάθηκαν επίσης και σ' άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, πχ στην Ισπανία και την Πορτογαλία, που κι αυτές πέρασαν τη δική τους περιπέτεια των μνημονίων. Και τώρα μαθαίνουμε πως κρίση πλήττει τη Βρετανική χαλυβουργία, που περικόπτει θέσεις εργασίας. Όμως η Βρετανία δεν έχει μνημόνιο, δεν έχει ως νόμισμα το ευρώ, τι φταίει;
Θα παραθέσω αυτούσια την παράγραφο που είδα στην Telegraph, που καλύπτει τα προβλήματα της χαλυβουργίας: "A couple of years ago, I asked the head of a large US fund management company for his opinion on the biggest risk Europe faced. I expected him to say Greece, or the euro, or something about our ageing populations. But he instantly alighted on ...
European energy policy, labelling it “nuts”. - Πριν από δυο χρόνια ρώτησα τον επικεφαλής ενός αμερικάνικου fund να μου πει τη γνώμη του για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετώπιζε η Ευρώπη. Περίμενα να μου πει την Ελλάδα ή το ευρώ ή κάτι για τη γήρανση των πληθυσμών. Αλλά αμέσως εστίασε στην ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης, χαρακτηρίζοντάς την "nuts", (δηλαδή τρελή ή ηλίθια ή και όποιο άλλο χαρακτηρισμό της αργκό θέλετε)".
Έτσι ακριβώς, για την Telegraph η ενεργειακή πολιτική είναι μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη απ' το Grexit, το σκληρό ευρώ ή τη γήρανση των πληθυσμών.
Η κρίση στη Βρετανική χαλυβουργία αποδίδεται στις εισαγωγές φθηνού Κινεζικού χάλυβα. Η Κίνα έγινε ο πολύ μακράν μεγαλύτερος παραγωγός χάλυβα στον πλανήτη και χάρη στην παγκοσμιοποίηση ο Κινεζικός χάλυβας κατακλύζει τις Ευρωπαϊκές αγορές. Η χαλυβουργία είναι μια ενεργοβόρα βιομηχανία, η Κίνα έχει φθηνή ενέργεια απ' το κάρβουνο, καταναλώνει πλέον περισσότερο κάρβουνο από όσο όλος ο υπόλοιπος πλανήτης μαζί, τι το περίεργο υπάρχει στο να παράγει φθηνό χάλυβα και να είναι διεθνώς ανταγωνιστική; Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, η Κίνα παράγει πλέον όσο χάλυβα παράγει όλος ο υπόλοιπος πλανήτης μαζί. Πριν μόλις 10 χρόνια, το 2004, παρήγαγε "μόνο" το 25,7% της παγκόσμιας παραγωγής. Και παρόλο που η οικονομία της δεν αναπτύσσεται πια με 10% το χρόνο, ο ρυθμός διατηρείται στο 7% και πολύ σύντομα η Κίνα θα παράγει περισσότερο χάλυβα από όσο όλος ο υπόλοιπος πλανήτης μαζί.
Η κατάρρευση της Leehman Brothers το 2008 και οι συνέπειές της κλόνισαν την παγκόσμια οικονομία, η ζήτηση για χάλυβα μειώθηκε σημαντικά και στην Ευρώπη δεν λέει ν' ανακάμψει, με αποτέλεσμα να υπάρχει υπερπροσφορά. Η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης της Κίνας αυξάνει την υπερπροσφορά χάλυβα στην παγκόσμια αγορά, πρόσφατα η Κίνα έκανε και μια μικρή υποτίμηση στο γουάν, να οι συνθήκες για μια τέλεια καταιγίδα, που πλήττει όχι βέβαια το Μεξικό, αλλά τις χώρες που έχουν σκληρό νόμισμα, όπως είναι τόσο το ευρώ όσο και η στερλίνα.
Σ' ένα μήνα ξεκινά στο Παρίσι η Σύνοδος του ΟΗΕ γα το Κλίμα, όπου η ΕΕ θα επιμένει σε περιορισμό των εκπομπών CO2, αλλά η Ασία θα είναι σε εντελώς άλλο μήκος κύματος και οι ΗΠΑ θα σφυρίζουν αδιάφορα, καθώς κάθονται πάνω στο φθηνό σχιστολιθικό αέριο. Όσοι νομίζουν πως ο χάλυβας, βασικό θεμέλιο του σύγχρονου πολιτισμού, κατασκευάζεται με ενέργεια από αιολικά και Φ/Β, απλώς συμβάλλουν στη συνεχιζόμενη μετανάστευση της βιομηχανίας απ' την Ευρώπη στην Ασία και τις ΗΠΑ. Και μαζί φεύγουν και οι εκπομπές CO2, μεταναστεύουν κι αυτές στην Ασία, χωρίς το παραμικρό όφελος για το σύνολο του πλανήτη και την υποτιθέμενη ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, μια διαδικασία που περιγράφεται διεθνώς ως "carbon leakage", ("διαρροή άνθρακα"). Όπως έχουμε ξαναδεί, τις εκπομπές CO2 στην Ευρώπη τις μειώνει πολύ αποτελεσματικά είτε ο ήπιος χειμώνας είτε η ύφεση της οικονομίας, όχι η εγκατάσταση αιολικών & Φ/Β. Πίσω μένει μόνο η ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια. Όπως πικρά διαπιστώνουν τώρα (και) στη Βρετανική χαλυβουργία.
Πόσο χάλυβα παρήγαγε το 2014 η Ελλάδα; 1,03 εκατ. τόννους. Το 2007, τρία χρόνια μετά την Ολυμπιάδα 2004 και λίγο πριν σκάσει η Leehman Brothers, είχε παράξει 2,55 εκατ. τόννους. Αλλά το 2007 είχαμε και περίπου 34 χιλ. GWh λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή, ενώ το 2014 είχαμε μόλις 22,7 χιλ. GWh. Αχτύπητο το εθνικό μας success story.
Ποια χώρα παράγει πλέον όλο και περισσότερο χάλυβα στη γειτονιά μας; Η Αλβανία και η Βοσνία αυξάνουν διαρκώς την παραγωγή τους, αλλά ακόμα είναι αρκετά πίσω από μας. Η μεγάλη δύναμη όμως είναι η Τουρκία, η χώρα που επενδύει διαρκώς στο κάρβουνο κι αξιοποιεί το δικό της λιγνίτη. Και δείχνει το δρόμο και για μας. Αν θέλουμε ν’ ανακάμψουμε ως χώρα, κι αν βέβαια μας αφήσουν οι δανειστές, πρέπει να θυμηθούμε πως λιγνίτης και βιομηχανία βάδισαν για δεκαετίες μαζί σ' αυτή τη χώρα. Και χωρίς βιομηχανία, ανάκαμψη δεν μπορεί να έλθει.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου