Η δικαίωση δύο μικροομολογιούχων για το ελληνικό PSI από γερμανικό και αυστριακό δικαστήριο αντίστοιχα έρχεται να ταράξει τα νερά θέτοντας νέα δεδομένα στις διεκδικήσεις των ανθρώπων που υπέστησαν το "κούρεμα". Κοινός παρανομαστής και των δύο υποθέσεων το γεγονός ότι οι μικροομολογιούχοι δεν στράφηκαν κατά του Ελληνικού Δημοσίου αλλά κατά των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που τους πούλησαν τα ελληνικά ομόλογα λέγοντας τους ότι είναι "ασφαλή προϊόντα".
Στην πρώτη περίπτωση, όπως ενημερώνει το δικηγορικό γραφείο Μπώλος και Συνεργάτες, γερμανικό δικαστήριο (Πρωτοδικείο) δικαίωσε γερμανό μικρο-ομολογιούχο, ο οποίος είχε ζητήσει το 2010 από την εναγόμενη Τράπεζα (Commerzbank), στο πλαίσιο της επερχόμενης πρόωρης συνταξιοδότησής του, την αναδιάρθρωση και τοποθέτηση των καταθέσεών του σε ασφαλή προϊόντα, τα οποία θα είχαν μεσαίες αποδόσεις και, εξαιτίας του προχωρημένου της ηλικίας του, θα είχαν σύντομη διάρκεια λήξης. Υπό το πρίσμα αυτό η εναγόμενη Τράπεζα πρότεινε στον ενάγοντα την αγορά Ομόλογων Ελληνικού Δημοσίου (ΟΕΔ), δεδομένου ότι τα εν λόγω ομόλογα είχαν σύντομη ημερομηνία λήξης (στη διετία).
Πρέπει να σημειωθεί -όπως προκύπτει από το κείμενο της απόφασης- ότι ο πελάτης της Τράπεζας γνώριζε τον χρηματοοικονομικό κίνδυνο που υποκρύπτεται με την αγορά οποιουδήποτε κρατικού ομολόγου. Όμως, το γερμανικό δικαστήριο, ανεξάρτητα από τη γνώση αυτή του αγοραστή των ομολόγων, δικαίωσε τον μικρο-ομολογιούχο, καθώς ο υπάλληλος της Τράπεζας, παρά την ύπαρξη αντίθετων δεδομένων ως προς την επικινδυνότητα της τοποθέτησης των χρημάτων σε ελληνικά ομόλογα, ήταν πεπεισμένος για την διαχείριση του κινδύνου των ελληνικών ομολόγων.
Η πεποίθηση του υπαλλήλου εδράζονταν στη θέση ότι σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής του ομολόγου από την Ελλάδα, ο συγκεκριμένος κίνδυνος (αδυναμία πληρωμής) θα αντισταθμιζόταν από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας ή τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης ή το ΔΝΤ. Με βάση την πεποίθησή του αυτή, ο υπάλληλος της Τράπεζας συμβούλεψε τον πελάτη της και ο τελευταίος αγόρασε ελληνικά ομόλογα ονομαστικής αξίας 15.000 Ευρώ, με τα γνωστά αποτελέσματα (PSI, «κούρεμα»).
Το γερμανικό Πρωτοδικείο καταδίκασε την εναγόμενη Τράπεζα (Commerzbank) για πλημμελή και εσφαλμένη παροχή συμβουλών εκ μέρους του υπαλλήλου της, ενώ διέταξε την επιστροφή των χρημάτων (κεφαλαίου) που είχαν τοποθετηθεί σε ελληνικά ομόλογα στον ενάγοντα, αφαιρουμένων των ήδη εισπραχθέντων ποσών, καθώς και την επιστροφή των αποκτηθέντων ομολόγων στην Τράπεζα.
Στη δεύτερη περίπτωση, σύμφωνα με το δικηγορικό γραφείο Μπώλος και Συνεργάτες, αυστριακό δικαστήριο (Εμποροδικείο της Βιέννης) με την από 11.3.2014 απόφασή του δικαίωσε αυστριακό ομολογιούχο, ο οποίος αγόρασε το 2010 ελληνικά ομόλογα αξίας 88.000 Ευρώ. Όπως προκύπτει από το ιστορικό της υπόθεσης, ο ενάγων υπήρξε μεταξύ άλλων γενικός διευθυντής της αυστριακής ΔΕΗ και άτομο υψηλού μορφωτικού επιπέδου (απόφοιτος πολυτεχνείου, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Stanford των ΗΠΑ), ο οποίος επένδυε τα χρήματά του κυρίως σε ασφαλή ομόλογα και χρεόγραφα χαμηλού κινδύνου, απορρίπτοντας εκείνα με υψηλό ρίσκο.
Στις αρχές του 2010 ο σύμβουλος της Τράπεζας του πρότεινε την αγορά ελληνικών ομολόγων, τα οποία η εναγόμενη αντί να διαβαθμίσει (αξιολογήσει) στη «βαθμίδα 3», δηλαδή υψηλού κινδύνου, τα είχε διαβαθμίσει στη «βαθμίδα 2», δηλαδή αυξημένου κινδύνου. Ο εναγών έχοντας εμπιστοσύνη στις ανωτέρω διαβαθμίσεις και θεωρώντας ότι αυτές είναι ανάλογες και συνάδουν με το επενδυτικό του στόχο, κάτι που τελικά δεν συνέβαινε, προέβη στην αγορά των επίμαχων ελληνικών ομολόγων.
Όπως προκύπτει από το σκεπτικό της απόφασης, ο ενάγων γνώριζε τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας, ωστόσο δεν υπολόγιζε ότι μία χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να βρεθεί σε αδυναμία πληρωμής. Παρόλα αυτά το δικαστήριο έκρινε ότι για την αγορά των ελληνικών ομολόγων καθοριστική σημασία είχε η εσφαλμένη αξιολόγησή τους από την Τράπεζα, η οποία έπρεπε να έχει διαβαθμίσει τα ελληνικά ομόλογα στη «βαθμίδα 3» και όχι στη «βαθμίδα 2», όπως εσφαλμένα είχε κάνει η τελευταία. Επομένως, η εκτίμηση του κινδύνου των ελληνικών ομολόγων από την Τράπεζα τη δεδομένη στιγμή της αγοράς τους δεν ήταν ορθή, δεδομένου ότι επρόκειτο για επένδυση μεγαλύτερου ρίσκου απ’ αυτόν που επιθυμούσε να αναλάβει ο πελάτης της.
Το αυστριακό δικαστήριο καταδίκασε την εναγόμενη Τράπεζα για πλημμελή και εσφαλμένη παροχή συμβουλών ως προς την αγορά των ελληνικών ομολόγων, ενώ διέταξε την επιστροφή των χρημάτων (κεφαλαίου) που είχαν τοποθετηθεί σε ελληνικά ομόλογα στον ενάγοντα, αφαιρουμένων των ήδη εισπραχθέντων ποσών, καθώς και την επιστροφή των αποκτηθέντων ομολόγων στην Τράπεζα
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου