ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΤΟΥ 12ΩΡΟΥ

Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι να εφαρμόζεις στην πράξη αυτά, που με στόμφο διατυμπανίζεις. 

Το δόγμα της εταιρίας είναι "πρώτα η ασφάλεια", τελικά ισχύει;; και αν ναι πότε;;

Όποτε προφανώς μας βολεύει..

Αναφερόμαστε φυσικά στο θέμα του λεωφορείου του δωδεκάωρου για το Νότο. Το πρώτο σφάλμα είχε γίνει πριν από λίγους μήνες, όταν με μια ανακοίνωση λίγων γραμμών, ενημερωθήκαμε ότι από αύριο!!! σταματάνε τα λεωφορεία του δωδεκάωρου και παραμένει μόνο ένα!

Ακόμα και σε αυτό το ένα, το δρομολόγιο του έγινε αντικείμενο μικροσυμφερόντων και άσκησης πολιτικής του πιο ισχυρού. 

Αλλά ας έρθουμε στο τώρα. 

Ας ρωτήσει κάποιος την τροχαία κατά πόσο είναι ασφαλές να περιμένει ένας πεζός το λεωφορείο στη βάση της αερογέφυρας στο ρεύμα προς Αθήνα. Είναι ασφαλές και για το λεωφορείο;;

Έχει κάποια στάση εκεί, η οποία να προστατεύει τους εργαζόμενους από τις καιρικές συνθήκες;

Για να μην σχολιάσουμε και το γεγονός ότι ο κουρασμένος εργαζόμενος, που θα έχει εργαστεί δώδεκα ώρες θα πρέπει να περιμένει το λιγότερο 25 λεπτά στην εθνική οδό και όχι στη λεωφόρο Αθηνών - Κορίνθου για να πάρει ένα λεωφορείο, που θα τον αφήσει σε κεντρικό σημείο για να πάρει την συγκοινωνία για το σπίτι του.

Αλλά ο σεβασμός στον εργαζόμενο και η χρηστή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού προφανώς δεν είναι προτεραιότητα αλλά ούτε και στη σκέψη της εταιρίας και από τι φαίνεται ούτε και του σωματείου.