Έστω και την ύστατη ώρα μπορεί να υπάρξει μία ελπιδοφόρα αλλαγή στη ροή των πραγμάτων. Να γίνει μία ανατροπή, που μπορεί να δώσει άλλη προοπτική στη χώρα, στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην Ευρώπη.
Λένε ότι είναι τρέλα να μην ψηφίσει η ελληνική Βουλή τα μέτρα, που απαιτεί η τρόικα. Την ιστορία όμως την γράφουν πολλές φορές οι «τρέλες» - είχαμε αυτές τις μέρες την ευκαιρία να θυμηθούμε τι έγινε στην ιστορική διαδρομή αυτής της χώρας, με τις μεγάλές "τρέλες" της.
Δεν γίνεται να ψηφίσει η ελληνική Βουλή ένα πακέτο μέτρων, που όλοι λένε ότι οδηγεί σε νέα αδιέξοδο και δεν δίνει καμία πραγματική λύση στο πρόβλημα – πέρα από το γεγονός ότι είναι άδικο και βάρβαρο.
Όμως το πιο σοβαρό στοιχείο για μία χώρα, που γέννησε τη Δημοκρατία είναι τούτο: Το πακέτο των μέτρων, τουλάχιστον όπως το ξέρουμε τώρα από τις διαρροές και τις πληροφορίες, δεν έχει καμία σχέση με την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων, ούτε φυσικά με τις προεκλογικές εξαγγελίες τους. Άρα δεν έχει καμία νομιμοποίηση.
Άλλα υποσχέθηκαν τα τρία κόμματα προεκλογικά, άλλα συμφώνησαν μετεκλογικά και εντελώς άλλα αντιπροσωπεύει το πακέτο των μέτρων, στο οποίο κατέληξε η συζήτηση με την τρόικα. Η εντολή που πήραν στις 17 Ιουνίου έλεγε επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, επιμήκυνση του προγράμματος, όσο το δυνατόν λιγότερα βάρη σε εργαζόμενους και συνταξιούχους και φυσικά καμία άλλη αλλαγή στα εργασιακά. Πέντε μήνες μετά, όλα εξελίχθηκαν προς την αντίθετη κατεύθυνση – μα όλα!!!
Άλλα προβλέπονται στο δεύτερο μνημόνιο, που ενέκρινε η ελληνική Βουλή την περασμένη άνοιξη και άλλα απαιτεί η τρόικα τώρα. Να με συγχωρούν όσοι κόπτονται για τη «σωτηρία της πατρίδας» και άλλα τέτοια, αλλά αυτό δεν είναι ούτε έντιμη στάση, ούτε ειλικρινής σχέση, ούτε πολύ περισσότερο ένδειξη ότι ζούμε σε Δημοκρατία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου