Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΤΗ ΓΣΕΕ ΚΑΙ…ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΟ ΔΝΤ

Από το gsee.gr
Με αφορμή την νέα «θεσμικού» τύπου επίθεση που εξαπέλυσε το Υπουργείο Εργασίας σε βάρος της ΓΣΕΕ, αναφορικά με την κριτική μας για τη στάση, που όπως όλα δείχνουν, ΔΕΝ κρατά στην περίπτωση του εργοστασίου Φωσφορικών Λιπασμάτων Καβάλας, θέλουμε να δηλώσουμε ότι στα συνδικάτα δεν επιλέγουμε «αντιπάλους», αλλά ως εκ του καθήκοντός μας ασκούμε θεσμικό έλεγχο και κριτική στην εκάστοτε κυβέρνηση, στην εκάστοτε εκτελεστική εξουσία, για τις επιλογές της, για τα λάθη και τις παραλείψεις της.

Είναι προφανές, γεγονός που προκύπτει από τις επαναλαμβανόμενες συκοφαντικές επιθέσεις που δεχόμαστε (πλέον υπάρχουν και δικαστικές αποφάσεις που το επιβεβαιώνουν), ότι η Κυβέρνηση έχει διαλέξει για αντίπαλο τη ΓΣΕΕ και…
κατά περίπτωση σύμμαχο το ΔΝΤ. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η στάση Κυβερνητικών στελεχών, να επιτίθενται άλλοτε με ψεύδη, ύβρεις και συκοφαντικά δημοσιεύματα και άλλοτε με προβοκατόρικα σχόλια εναντίον της Συνομοσπονδίας, ενεργώντας κατά παρέκκλιση του θεσμικού τους ρόλου.

Στην περίπτωση του εργοστασίου των Λιπασμάτων Καβάλας, το Υπουργείο Εργασίας, περιορίζεται τους τελευταίους 4 μήνες σε επαναλαμβανόμενες άκαρπες συζητήσεις με την αδιάλλακτη εργοδοσία, ενώ θα έπρεπε να έχει έγκαιρα προχωρήσει τόσο στην επίσημη κατάρτιση Δελτίων Εργατικής Διαφοράς με την αναφορά όσων έχει ήδη δημοσιοποιήσει με δελτία τύπου και ανυπόγραφα ενημερωτικά σημειώματα ότι προκύπτουν ως στοιχεία (μεταβίβαση δραστηριοτήτων επιχείρησης, μη τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας διαβούλευσης και ενημέρωσης των εκπροσώπων των εργαζομένων για την μεταβίβαση αυτή, μη τήρηση διαδικασίας πριν την επιβολή του μέτρου της διαθεσιμότητας), όσο και συνακόλουθα στην επιβολή κυρώσεων στον παραβάτη εργοδότη, όπως προβλέπεται ρητά από τη νομοθεσία, που το Υπουργείο….επικαλείται ότι δεν υπάρχει (άρθρο 7 ΠΔ 156/1994, άρθρο 9 ΠΔ 178/2002, άρθρο 8 ΠΔ 240/2006).

Τι κάνει το Υπουργείο Εργασίας; Εγκαινιάζει μια νέα εποχή ουδετερότητας και μη επιβολής προστίμων, καθώς αρνείται μέχρι σήμερα στην περίπτωση των Φωσφορικών Λιπασμάτων Καβάλας να συντάξει επίσημα Δελτία Εργατικής Διαφοράς μετά από τις τριμερείς συναντήσεις, στα οποία να καταγράφονται επίσημα οι θέσεις του και δεν επιβάλει τις προβλεπόμενες ρητά από το νόμο κυρώσεις στον παραβάτη εργοδότη, δίνοντας αντίστοιχο μήνυμα σε όλες τις επιθεωρήσεις εργασίας ανά την Ελλάδα.

Σε αυτό ακριβώς το επίμαχο σημείο έγκειται και η κριτική της ΓΣΕΕ, η οποία όχι μόνο δεν είναι «απούσα», όπως ψευδώς ισχυρίζεται το Υπουργείο Εργασίας, αλλά βρίσκεται από την πρώτη κιόλας στιγμή στο πλευρό των αγωνιζόμενων εργαζομένων, με φυσική παρουσία στελεχών της σε όλες τις δράσεις, τις κινητοποιήσεις, τις συναντήσεις, με νομική εκπροσώπηση σε όλα τα δικαστήρια, με συνδικαλιστική και οικονομική υποστήριξη των απεργών. Αυτή η παρουσία θεωρείται «ενοχλητική» για το Υπουργείο Εργασίας και τους, το οποίο εξακολουθεί να δικαιολογεί την απραξία του ισχυριζόμενο ότι ευθύνεται «το νομοθετικό πλαίσιο που έχει υφανθεί, τα τελευταία χρόνια» και ότι τάχα «αγωνίζεται, μέσω των διαπραγματεύσεων που είναι σε εξέλιξη, να αλλάξει η κυβέρνηση».

Ας γίνει και το παράδειγμα των εργαζομένων στα Φωσφορικά Λιπάσματα Καβάλας με τις απολύσεις των εργαζομένων και των εκλεγμένων εκπροσώπων τους, τον εργοδοτικό απεργοσπαστικό μηχανισμό και τις συλλήψεις συνδικαλιστικών εκπροσώπων, μήνυμα για τις αλλαγές που έχουν συμφωνηθεί με το 3ο μνημόνιο να γίνουν σε βάρος των εργαζομένων.

Ας αποφασίσουν, επιτέλους, στην Κυβέρνηση και στο Υπουργείο Εργασίας, ποιο δρόμο θα ακολουθήσουν. Το δρόμο της υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων, εφαρμόζοντας χωρίς παρεκκλίσεις και υπεκφυγές τους νόμους του κράτους ή το δρόμο της ανοχής σε φαινόμενα «ανήθικης επιχειρηματικότητας» και το δρόμο των κατά περίπτωση συμμαχιών με το ΔΝΤ;