Πολλοί είναι οι συνάδελφοι που έθεσαν στον πρόεδρο το ερώτημα για ποίο λόγο δεν κάνει ένα πρακτικό συμφωνίας με την εταιρεία που να κατοχυρώνει την Σύμβαση στο θέμα της εκδρομής, αφού χωρίς το πρακτικό συμφωνίας επιτρέπει μονομερώς στην εταιρεία να παραβιάζει τη Σύμβαση όποτε θέλει.Και μπορεί η αλαζονική απάντηση του στύλ, ο λόγος μου αξίζει όσο χίλιες υπογραφές να αφήνεται στην κρίση των εργαζομένων ,δεν είναι όμως η απόλυτη αλήθεια, γιατί υπήρξε μια εποχή που η ανάγκη για την τακτοποίηση ενός "δικού μας παιδιού" οδήγησε τον πρόεδρο ,ΝΑΙ τον πρόεδρο,να κάνει πρακτικό συμφωνίας με την Εταιρία για την εξασφάλισή του.
Ο προερχόμενος από εργοστάσιο των ΒΕΘ που έκλεισε, χειριστής παραγωγής,λάτρης του Μπάσκετ, αφού πρώτα έγινε Χειριστής Α λίγο πριν κλείσει το εργοστάσιο ,τοποθετήθηκε στην Φύλαξη και με πρακτικό συμφωνίας μόνο για εκείνον να παραμείνει στην ειδικότητα του Χειριστή και όχι του Φύλακα,σήμερα βρίσκεται σε πιο μικρο από τον αρχιφύλακα κλιμάκιο με προοπτική να φτάσει στο δυο (2) ως Τεχνολόγος που είναι.. Το αποκορύφωμα όλων των παραπάνω,<θα> ήταν αν ο εν λόγω συνάδελφος διεκδικούσε και το έκτακτο μπόνους των 1000 ευρώ ως Χειριστής και όχι των 500 ευρώ ως Φύλακας,τότε η κατάσταση δεν θα ήταν μόνο για κλάματα αλλά και για γέλια.Ο "συνάδελφος" είναι εκλεγμένος Γενικός Σύμβουλός με την παράταξη του προέδρου και φυσικά πίνει νερό στο όνομά του.
Παρατηρούμε λοιπόν σε τι καταστάσεις οδηγεί η πολιτική των δικων μας παιδιών αλλά και το γεγονός ότι υπάρχουν Φύλακες των εργαζομένων και "Φύ...λακές" του προέδρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου