Το παλάτι ήταν πολύ αναστατωμένο.Ο Πολυχρονεμένος μας Σουλτάνος για μια ακόμη φορά εκνευρίστηκε και του ξέφυγαν τα αιματηρά σχέδια που έχει για τους υπηκόους του.Άσε που τον τελευταίο καιρό,πλύθηναν οι φωνές εναντίον του αγαπημένου του Βεζύρη που με πολύ κόπο κατάφερε να τον εδραιώσει ως αγωνιστή και απόλυτο συνομιλητή του, στη συνείδηση των υπηκόων του.
Ο Βεζύρης έφτασε στο παλάτι και προσπάθησε να ηρεμήσει τον Σουλτάνο λέγοντάς του ότι όλα όσα είπες ,τα έχει πεί και αυτός εκφράζωντας το λαό στη Σύνοδο-Συμβούλιο και μάλιστα είναι καταγεγραμμένα από τον Γραμματέα της συνόδου.Αφού ηρέμησε ο Σουλτάνος αποφάσισε ότι για να θέσει σε εφαρμογή τα σχέδια του χωρίς αντιρρήσεις, πρέπει οπωσδήποτε να έχει στο πλάι του τον πιστό του Βεζύρη.Δεν πρέπει για κανένα λόγο να συνεχιστεί η δυσαρέσκεια στο πρόσωπό του αγαπημένου του.Οι εντολές του λοιπόν στο Βεζύρη του, ήταν σαφέστατες.Θα πληρώσει με ένα ποσό τους Γενίτσαρους που αποτελούσαν την καρδιά της αυτοκρατορίας και είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν εναντίον του Βεζύρη του,απειλώντας ότι δεν θα τον στηρίξουν στην επερχόμενη εκλογή του,ξεκινώντας παράλληλα τα σκληρά μέτρα από την περιφέρεια του Βασιλείου που δεν είναι τώρα πια ισχυρή.
Το φιρμάνι του Σουλτάνου ανέλαβαν να διαδώσουν τα πρωτοπαλίκαρα του Βεζύρη,τιμωρώντας με στέρηση βαθμού και εξέλιξης στο στράτευμα όποιον τολμούσε να φέρει αντιρρήσεις.
Για μια ακόμα φορά,ξοδεύοντας λίγα αργύρια από το θησαυροφυλάκιο,ξεπεράστηκε μια κρίση που θα μπορούσε να βλάψει και τον Σουλτάνο μας αλλά πολύ περισσότερο τον πιστό και πολυαγαπημένο δούλο του, Βεζύρη
Οι εποχές απαιτούν την αφήγηση παραμυθιών, που όμως αποτυπώνουν την ωμή πραγματικότητα!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου