Στη λύση της δημιουργίας μικρών εταιρειών που θα προκύψουν από τον τεμαχισμό της μητρικής και τα οποία θα διατεθούν προς πώληση φαίνεται να κατασταλάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ως προς την πλέον πρόσφορη διαδικασία για την πώληση της ΔΕΗ.
Τα πακέτα των μικρών ΔΕΗ, θα περιλαμβάνουν λιγνιτικές και υδροηλεκτρικές μονάδες, ενώ εναλλακτικά δεν αποκλείεται η πώληση λιγνιτωρυχείων που θα τροφοδοτούν κάποιες από τις μονάδες που θα πουληθούν. Στις μικρές αυτές ΔΕΗ εξάλλου δεν αποκλείεται να συμπεριληφθούν και άλλα πάγια όπως μονάδες φυσικού αερίου.
Η λύση αυτή αποτελεί την ελληνική παραλλαγή του περίφημου ιταλικού μοντέλου, που χρησιμοποιήθηκε για την απελευθέρωση της αγοράς στη γειτονική χώρα μέσω της πώλησης παγίων της κρατικής Enel, η οποία παρέμεινε υπό τον έλεγχο του δημοσίου, με μειωμένη ωστόσο επιρροή στην εγχώρια αγορά της Ιταλίας.
Η μεταρρύθμιση στην ιταλική αγορά, έγινε το 2000, επί της σοσιαλιστικής κυβερνήσεως Νταλέμα και η Enel διέθεσε το 30% του
παραγωγικού της δυναμικού, τη διοίκηση του δικτύου μεταφοράς ενώ πούλησε δίκτυα διανομής σε δημοτικές εταιρείες μεγάλων πόλεων όπως η Pώμη, το Mιλάνο, το Tορίνο κλπ. Τα έσοδα από τις πωλήσεις χρησιμοποιήθηκαν ώστε να αποκτηθούν συμμετοχές και πάγια στο εξωτερικό, με σημαντικότερη εξαγορά αυτή της ισπανικής Endesa. Αποτέλεσμα των διεργασιών του 2000 ήταν η Enel να εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους παίκτες της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου