Την 1η Νοεμβρίου το energypress αποκάλυψε, πρώτο, ότι η ExxonMobil είχε «φέρει» τη Νορβηγική PGS και το σεισμογραφικό σκάφος Sanco Swift, ξεκινώντας τη διαδικασία σεισμικών ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στα δύο θαλάσσια οικόπεδα που της έχουν παραχωρηθεί, δηλαδή στα «Δυτικά της Κρήτης» και «Νοτιοδυτικά της Κρήτης».
Η είδηση έχει την αξία της για τη χώρα και, βεβαίως, για όσους..
ασχολούνται με τα ενεργειακά. Από αυτό το σημείο όμως, έως το να θεωρείται ότι αλλάζει η μοίρα της Ελλάδας επειδή ξεκίνησε σεισμικά η ExxonMobil, όπως τείνει να παρουσιαστεί το θέμα τις τελευταίες ημέρες, η απόσταση είναι τεράστια.Είναι σαφές ότι η έναρξη των ερευνών, η οποία επαναλαμβάνουμε έχει την αξία της, αξιοποιείται στο έπακρον επικοινωνιακά, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να παραγάγει θετικές ειδήσεις. Από κοντά και τα ΜΜΕ που βλέπουν ότι το θέμα διαβάζεται και συνεχίζουν την αναπαραγωγή, φτάσαμε να μιλάμε για το πόσα χρόνια θα «βγάλουμε», ως χώρα, με τους υδρογονάνθρακες που δεν ξέρουμε καν αν υπάρχουν..
Την προηγούμενη άνοιξη, με την επιμονή της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) και με την αλλαγή της ευρωπαϊκής στάσης σε ότι αφορά τα «βρώμικα» καύσιμα, η κυβέρνηση εγκατέλειψε πράγματι την πολιτική «μην ασχολείστε με τους υδρογονάνθρακες» και δήλωσε ότι το ερευνητικό πρόγραμμα της χώρας είναι ενεργό.
Στην πραγματικότητα όμως, δεν έχουμε μπροστά μας κάποια μείζονα εξέλιξη, ούτε πολύ περισσότερο κάποια δραστική κυβερνητική πρωτοβουλία. Μείζον εξέλιξη, για παράδειγμα, και μείζον πρωτοβουλία, ήταν ότι ο Γιάννης Μανιάτης, ως υφυπουργός αρχικά και στη συνέχεια ως υπουργός, «ανάστησε» το ελληνικό πρόγραμμα υδρογονανθράκων μετά από μια 15ετία απόλυτης αδράνειας. Τότε ήταν που χαράχτηκε ο χάρτης της ελληνικής ΑΟΖ και, αφού πρώτα υλοποιήθηκαν από την PGS οι σεισμικές έρευνες, χαράχτηκαν και τα γνωστά 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο, και νότια – νοτιοδυτικά της Κρήτης.
Αυτό που γίνεται σήμερα στην Κρήτη είναι αυτό που θα είχε γίνει νωρίτερα αν δεν μεσολαβούσε το «πάγωμα» των projects των διεθνών κολοσσών λόγω της κρίσης. Από το 2015 ως το 2020, οι παραγωγικές επενδύσεις των πετρελαϊκών υποχώρησαν δραματικά με αποκορύφωμα την πανδημία, όταν και έφτασαν στα χαμηλά των 350 δισ. δολαρίων ετησίως. Ας μην ξεχνάμε ότι η Γαλλική TotalEnergies εγκατέλειψε τα δικαιώματά της στην κοινοπραξία που διεξάγει τώρα έρευνες στην Κρήτη και πέρασαν αρκετοί μήνες έως ότου πάρει το μερίδιό της η ExxonMobil.
Πλέον, όμως, η παγίωση των υψηλών τιμών σε συνδυασμό με τα κέρδη-ρεκόρ των πετρελαϊκών ανανεώνουν την όρεξη των υπερεθνικών κολοσσών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ExxonMobil ανακοίνωσε ότι φέτος αυξήθηκαν οι παραγωγικές της επενδύσεις στα επίπεδα των 11,5 δισ. δολαρίων από 8 δισ. ένα χρόνο νωρίτερα.
Σε αυτό το πλαίσιο, καλό είναι να γνωρίζουμε τα βασικά: Όπως λένε οι ειδικοί, οι υπό διερεύνηση περιοχές Νοτιοδυτικά της Κρήτης, για διάφορους λόγους, θεωρούνται από τις «υποσχόμενες», αλλά και από τις λιγότερο «μελετημένες», με την έννοια ότι δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα επαρκής προεργασία. Συνεπώς, ενδείξεις θα υπάρχουν μετά από 1,5 έως 2 χρόνια που θα έχουμε τις επεξεργασίες των σεισμικών ερευνών. Από τις ενδείξεις εκείνες θα εξαρτηθεί εάν η κοινοπραξία της ExxonMobil και της Helleniq Energy (πρώην ΕΛΠΕ), θα πάρει το ρίσκο για να προχωρήσει στις κοστοβόρες διερευνητικές γεωτρήσεις, (όχι νωρίτερα από το 2025), οι οποίες θα κρατήσουν τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια. Οι γεωτρήσεις αυτές είναι οι μόνες που μπορούν να δείξουν αν υπάρχουν κοιτάσματα και αν είναι αξιοποιήσιμα. Εάν τα ευρήματα είναι θετικά, τότε ανοίγει ο δρόμος για τις τεράστιες και δύσκολες επενδύσεις που απαιτούνται για να έχουμε παραγωγή.
Μέχρι τότε, ας κρατήσουμε τις κελεμπίες στην ντουλάπα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου