Το καθεστώς των εργολαβιών υπάρχει εδώ και χρόνια στο χώρο δουλειάς µας και µόνιµα αυξά-
νεται. Από µεµονωµένες εργασίες επεκτάθηκε σε µεγάλα ποσοστά προσωπικού στη Συντήρηση και
τις ∆ιοικητικές Υπηρεσίες, ενώ πλέον αφορά και ολόκληρες µονάδες της Παραγωγής.
Κοµβικό σηµείο υπήρξε..
η Σύµβαση του 2011-2013, στην οποία καταργήθηκαν ειδικότητες στις
∆ιοικητικές και τις λεγόµενες «υποστηρικτικές» υπηρεσίες, εποµένως εργολαβοποιήθηκαν ουσια-
στικά ολόκληρα τµήµατα. Με πρόσχηµα την «εξορθολόγηση», εκατοντάδες συνάδελφοι οδηγήθη-
καν σε εθελούσια έξοδο. Όσοι παρέµειναν µετατάχθηκαν σε άλλα τµήµατα, ενώ οι λίγοι που δεν
µετακινήθηκαν ανέλαβαν επιτελικούς ρόλους.
Φτάσαµε λοιπόν στο σηµείο να υπάρχει ένας µεγάλος αριθµός «εργολαβικών» συναδέλφων που
δουλεύουν στην ίδια δουλειά µε χειρότερους όρους εργασίας. Με κατά πολύ µειωµένο µισθό,
χωρίς Συλλογική Σύµβαση Εργασίας, χωρίς δικαιώµατα, χωρίς εκπροσώπηση στο σωµατείο.
Είναι οι συνάδελφοι που, µαζί µε τους «µόνιµους», θα κάνουν τις πιο επικίνδυνες εργασίες αλλά χω-
ρίς να µπορούν να πουν το παραµικρό, που θα δουλέψουν ατελείωτες ώρες για να βγει η δουλειά,
που θα εκβιαστούν να ανεχτούν σχεδόν τα πάντα για να κρατήσουν τη δουλειά τους.
Το γεγονός της τροµακτικής αύξησης των εργολαβιών προέκυψε και µε ευθύνες του σωµατείου.
∆υστυχώς, το σωµατείο διαχρονικά δεν µπόρεσε ή δεν ήθελε να βάλει ένα φραγµό σε αυτήν
την κατρακύλα, ενώ σπάνια υπερασπίστηκε συναδέλφους «εργολαβικούς» σε δύσκολες καταστάσεις.
Η εργολαβοποίηση, εκτός από οικονοµικά οφέλη για την εταιρία και µεταφορά ευθυνών προς
τον εργολάβο, είναι και το µέσο για τη δηµιουργία τεχνητών αντιθέσεων ανάµεσα στους ερ-
γάτες. ∆ηµιουργούνται συνάδελφοι πολλών ταχυτήτων, µεγάλο κοµµάτι της δουλειάς βγαίνει µε
άτοµα που δεν είναι στη Σύµβαση, η εταιρία δηµιουργεί την αίσθηση ότι µπορεί να λειτουργήσει και
µόνο µε εργολαβικό προσωπικό. Αυτό το κλίµα κάνει το «µόνιµο» συνάδελφο να νιώθει ότι παίζεται
η θέση του ανά πάσα στιγµή, πιέζοντάς τον να δεχτεί και αυτός χειρότερους όρους δουλειάς. Οι
εργολαβίες παίζουν το ρόλο του δούρειου ίππου µε τραγικά αποτελέσµατα, όπως το τελειωτικό
σπάσιµο Συλλογικών Συµβάσεων αφού δεν υπάρχουν αξιόµαχοι εργάτες να τις διεκδικήσουν.
Τις τελευταίες µέρες οι εργολαβικοί συνάδελφοι ξεκινούν έναν αγώνα για τη βελτίωση των συν-
θηκών εργασίας τους, για δουλειά µε αξιοπρέπεια και ασφάλεια, για µισθούς που να καλύπτουν τις
ανάγκες τους. Εµείς ως «µόνιµοι» συνάδελφοι πρέπει να σταθούµε δίπλα τους σε αυτήν την
προσπάθεια. Να απαιτήσουµε άµεση πρόσληψη όλων των «εργολαβικών» συναδέλφων, ένταξή τους
στη Συλλογική Σύµβαση Εργασίας και άµεση εγγραφή τους στο σωµατείο µας.
Είµαστε ενάντια στην εργολαβοποίηση και ενοικίαση εργαζοµένων που δηµιουργεί πολλαπλές ταχύτητες, τεχνητές αντιθέσεις και ασκεί πίεση για τα δικαιώµατα όλων, «µόνιµων» και «εργολαβικών».
Στηρίζουµε τον αγώνα των συναδέλφων που δουλεύουν σε εργολάβους!
Στηρίζουµε την απεργία τους 10 και 11 Απριλίου σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα!
Ο συλλογικός δρόµος είναι ο µόνος δρόµος µε προοπτική για τους εργάτες!
νεται. Από µεµονωµένες εργασίες επεκτάθηκε σε µεγάλα ποσοστά προσωπικού στη Συντήρηση και
τις ∆ιοικητικές Υπηρεσίες, ενώ πλέον αφορά και ολόκληρες µονάδες της Παραγωγής.
Κοµβικό σηµείο υπήρξε..
η Σύµβαση του 2011-2013, στην οποία καταργήθηκαν ειδικότητες στις
∆ιοικητικές και τις λεγόµενες «υποστηρικτικές» υπηρεσίες, εποµένως εργολαβοποιήθηκαν ουσια-
στικά ολόκληρα τµήµατα. Με πρόσχηµα την «εξορθολόγηση», εκατοντάδες συνάδελφοι οδηγήθη-
καν σε εθελούσια έξοδο. Όσοι παρέµειναν µετατάχθηκαν σε άλλα τµήµατα, ενώ οι λίγοι που δεν
µετακινήθηκαν ανέλαβαν επιτελικούς ρόλους.
Φτάσαµε λοιπόν στο σηµείο να υπάρχει ένας µεγάλος αριθµός «εργολαβικών» συναδέλφων που
δουλεύουν στην ίδια δουλειά µε χειρότερους όρους εργασίας. Με κατά πολύ µειωµένο µισθό,
χωρίς Συλλογική Σύµβαση Εργασίας, χωρίς δικαιώµατα, χωρίς εκπροσώπηση στο σωµατείο.
Είναι οι συνάδελφοι που, µαζί µε τους «µόνιµους», θα κάνουν τις πιο επικίνδυνες εργασίες αλλά χω-
ρίς να µπορούν να πουν το παραµικρό, που θα δουλέψουν ατελείωτες ώρες για να βγει η δουλειά,
που θα εκβιαστούν να ανεχτούν σχεδόν τα πάντα για να κρατήσουν τη δουλειά τους.
Το γεγονός της τροµακτικής αύξησης των εργολαβιών προέκυψε και µε ευθύνες του σωµατείου.
∆υστυχώς, το σωµατείο διαχρονικά δεν µπόρεσε ή δεν ήθελε να βάλει ένα φραγµό σε αυτήν
την κατρακύλα, ενώ σπάνια υπερασπίστηκε συναδέλφους «εργολαβικούς» σε δύσκολες καταστάσεις.
Η εργολαβοποίηση, εκτός από οικονοµικά οφέλη για την εταιρία και µεταφορά ευθυνών προς
τον εργολάβο, είναι και το µέσο για τη δηµιουργία τεχνητών αντιθέσεων ανάµεσα στους ερ-
γάτες. ∆ηµιουργούνται συνάδελφοι πολλών ταχυτήτων, µεγάλο κοµµάτι της δουλειάς βγαίνει µε
άτοµα που δεν είναι στη Σύµβαση, η εταιρία δηµιουργεί την αίσθηση ότι µπορεί να λειτουργήσει και
µόνο µε εργολαβικό προσωπικό. Αυτό το κλίµα κάνει το «µόνιµο» συνάδελφο να νιώθει ότι παίζεται
η θέση του ανά πάσα στιγµή, πιέζοντάς τον να δεχτεί και αυτός χειρότερους όρους δουλειάς. Οι
εργολαβίες παίζουν το ρόλο του δούρειου ίππου µε τραγικά αποτελέσµατα, όπως το τελειωτικό
σπάσιµο Συλλογικών Συµβάσεων αφού δεν υπάρχουν αξιόµαχοι εργάτες να τις διεκδικήσουν.
Τις τελευταίες µέρες οι εργολαβικοί συνάδελφοι ξεκινούν έναν αγώνα για τη βελτίωση των συν-
θηκών εργασίας τους, για δουλειά µε αξιοπρέπεια και ασφάλεια, για µισθούς που να καλύπτουν τις
ανάγκες τους. Εµείς ως «µόνιµοι» συνάδελφοι πρέπει να σταθούµε δίπλα τους σε αυτήν την
προσπάθεια. Να απαιτήσουµε άµεση πρόσληψη όλων των «εργολαβικών» συναδέλφων, ένταξή τους
στη Συλλογική Σύµβαση Εργασίας και άµεση εγγραφή τους στο σωµατείο µας.
Είµαστε ενάντια στην εργολαβοποίηση και ενοικίαση εργαζοµένων που δηµιουργεί πολλαπλές ταχύτητες, τεχνητές αντιθέσεις και ασκεί πίεση για τα δικαιώµατα όλων, «µόνιµων» και «εργολαβικών».
Στηρίζουµε τον αγώνα των συναδέλφων που δουλεύουν σε εργολάβους!
Στηρίζουµε την απεργία τους 10 και 11 Απριλίου σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα!
Ο συλλογικός δρόµος είναι ο µόνος δρόµος µε προοπτική για τους εργάτες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου