Ανάμεσα σε αυτούς κι ένας, ονόματι Garter (Garter = καλτσοδέτα) που κατά δυστυχή σύμπτωση, ταύτισε την ελαστικότητα του ονόματός του με την ελαστική συνείδηση, κληροδοτώντας ένα συνδικαλιστικό νεολογισμό.
Από τότε, όσοι μασκαρεύονται συνδικαλιστές, φορώντας..
την εσθήτα του εργατοπατέρα πάνω από το κουστούμι του εκκολαπτόμενου πολιτικάντη και του κομματικού φερέφωνου, ταξινομούνται δικαιωματικά στη συνομοταξία των συνδικαλιστών της καλτσοδέτας.
Χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους, η πολιτική και σπονδυλική ευκαμψία, η ελαστική συνείδηση, η γλοιώδης συμπεριφορά και η διγλωσσία. Είναι οι διαδρομιστές που αντικατέστησαν τους αγώνες των δρόμων και κρυφομιλούν στους διαδρόμους.
Τα όρια του συνδικαλισμού είναι συγκεκριμένα. Διαπραγματεύεται καλύτερους όρους δουλειάς και ζωής. Κάποιοι όμως τον έκαναν σκαλοπάτι κομματικής, προσωπικής προβολής και απολαβών.
Οι συνδικαλιστές δεν βλέπουν και δεν ακούν για να μπορούν να κάνουν τα ρουσφετάκια τους και τα παιχνίδια τους, με τους πρόθυμους της ιεραρχίας και τα τσιράκια τους… μια ιδιότυπη συν διαχείριση με υψηλή εποπτεία, ισορροπημένη με την εκκωφαντική σιωπή…
O συνδικαλισμός πρέπει να βγει απ' το σφιχτό κλοιό της καλτσοδέτας, να αποκρούσει τους νάνους του πολιτικαντισμού και της μικροκομματικής αναρρίχησης, να ξαναβαφτιστεί στην κολυμπήθρα της φερεγγυότητας, με πλατειές δράσεις και ψηλό πολιτικό ανάστημα, για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη και τον έρωτα των ανθρώπων της δουλειάς. Kαι σ' αυτήν ακόμα την περίοδο της ιστορικής ύφεσης και της επιφανεικαής νηνεμίας είναι σίγουρο ότι κάτι κινείται. Tο νερό κλείνει πάντα μέσα του δύο εξαιρετικά εύφλεκτα υλικά. Aρκεί να συνειδητοποιήσουμε πως ήρθε η εποχή του μεγάλου θυμού.
O στρουθοκαμηλισμός δεν βοηθάει πια.
Αποσπάσματα από το antitetradia.gr και από το efkozani.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου