Από το poenergias.gr
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Έχουν διανυθεί 4 χρόνια από τη στιγμή που η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας πήρε την
πρωτοβουλία και ανέλαβε τις τύχες του ΕΤΕΑΠΕΠ .
Μέσα στα χρόνια των μνημονίων, στα χρόνια της αυξανόμενης ανεργίας και της οικονομικής
ύφεσης, η ΠΟΕ μπήκε μπροστά και διαβλέποντας ότι η μόνη λύση στο βάθος του χρόνου για την
διάσωση των επικουρικών συντάξεων του Κλάδου Εμπορίας είναι η αλλαγή καθεστώτος του
Ταμείου, εκμεταλλευόμενη το νόμο μετέτρεψε με υπουργική απόφαση το Ταμείο από ΝΠΔΔ σε
ΝΠΙΔ.
Μια μεγάλη διαφοροποίηση..
η οποία ήταν γνωστή σε όλους, υπήρξε η αλλαγή του συστήματος
παροχών όπου από ένα σύστημα αναδιανεμητικό περνούσαμε σε ένα σύστημα
κεφαλαιοποιητικό μέσα σε ένα ορίζοντα 12 ετών (έως το 2025).
Όλοι γνώριζαν ότι όταν το Ταμείο είχε χρεοκοπήσει το 2002 η λύση που δόθηκε μέσα από την
αύξηση των εισφορών (1‰) αποτελούσε το 68% των εσόδων του Ταμείου. Όμως ουδείς
προβληματίστηκε (εκπρόσωποι εργαζομένων, συνταξιούχων, εταιρειών) και δεν ασχολήθηκε να
χαράξει μία πολιτική η οποία θα διασφάλιζε και τις μελλοντικές γενιές συνταξιούχων. Δυστυχώς
αφέθηκαν στις δάφνες των ετήσιων εσόδων του Ταμείου, τις οποίες τις θεώρησαν δεδομένες και
απολάμβαναν συντάξεις που δεν ανταποκρίνονταν σε καμία περίπτωση στις αναλογιστικές
δυνατότητες του Ταμείου. Είναι ενδεικτικό και παράλληλα τραγικό να διαπιστώνεται ότι για
έναν ασφαλισμένο στο Ταμείο με συμπληρωμένα πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα η σύνταξη
του να είναι διπλάσια από αυτή την οποία το Ταμείο αναλογιστικά έπρεπε να του δίνει (π.χ.
Ασφαλισμένος με 35 έτη υπηρεσίας με μισθό 2000 € μεικτά απολάμβανε σύνταξη 880€ έναντι
440€ που έπρεπε να του χορηγείται για να υπάρχει ισορροπία στο σύστημα) .
Δυστυχώς το 2014 τον Μάρτιο ο φόβος έγινε πραγματικότητα και η τότε κυβέρνηση μέσα από
ένα Πολυνομοσχέδιο κατήργησε τις εισφορές τέτοιου τύπου τόσο για τον Κλάδο Εμπορίας όσο
και για τον Κλάδο των Ασφαλιστών.
Ο αιφνιδιασμός όλων μας δεν ήταν κάτι κρυφό, η δε διοίκηση του ΕΤΕΑΠΕΠ όσο και οι φορείς
του Κλάδου (ΠΟΕ, Σωματεία Εργαζομένων και Σύλλογοι Συνταξιούχων) εργάστηκαν νυχθημερόν.
Απευθυνθήκαμε μαζί με την Ομοσπονδία των Ασφαλιστών και τη διοίκηση του Ταμείου της σε
κάθε παράγοντα πολιτικό ή μη που μπορούσε να ανατρέψει το έγκλημα. Δυστυχώς δεν
μπορέσαμε να αλλάξουμε τα γεγονότα.
Μέσα λοιπόν σε μια νέα διαμορφωμένη και συνάμα δύσκολη κατάσταση δεν παρατήσαμε το
όραμα καθώς πιστεύαμε ότι ακόμα και με αυτά τα νέα δεδομένα έπρεπε να συνεχίσουμε να
αλλάζουμε το Ταμείο, στην κατεύθυνση που από την αρχή είχαμε χαράξει (Διαφάνεια,
Εξορθολογισμός, Ενημέρωση, Βιωσιμότητα, Ισορροπία).
Στο συνέδριο της ΠΟΕ τον φεβρουάριο του 2017 μιλήσαμε ανοικτά για όλους και για όλα που
αφορούσαν το ΕΤΕΑΠΕΠ, αποδεκτήκαμε ότι υπήρξαν λάθη και παραλείψεις και ότι κομβικό
σημείο στρατηγικής απόφασης υπήρξε, η μέρα μετά την κατάργηση του πόρου, όπου έπρεπε να
κληθούν όλα τα μέλη και να επαναβεβαιώσουν την ιδρυτική αναλογιστική μελέτη ή να την
απορρίψουν.
Δεν θέλουμε να κατονομάσουμε πρόσωπα γιατί δεν είναι ούτε στην πρόθεσή μας ούτε στην
νοοτροπία μας για το πώς αντιμετωπίζουμε την άλλη άποψη, απλά για την ιστορία θα
επαναλάβουμε για ακόμα μια φορά ότι με δική μας πρωτοβουλία επαναφέραμε τους εργοδότες
στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Καταφέραμε να εξασφαλίσουμε επιπλέον 4.000.000€ το
χρόνο πρόσθετη χρηματοδότηση (13,5% ασφαλιστικές εισφορές) και δυστυχώς μερίδα του
Κλάδου την απέρριψε επηρεασμένοι από συνδικαλιστές που τώρα ασκούν κριτική οι οποίοι
συνεχίζουν λυσσαλέα να θεωρούν εκείνη την πρόταση καταστροφική καθώς οι ίδιοι
διαλαλούσαν στον κόσμο ότι με την πολιτική αλλαγή στη χώρα είχαν τη δύναμη να
επαναφέρουν το 1‰ (τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα).
Το αποτέλεσμα γνωστό. Αποσύρθηκε από την πλευρά των εργοδοτών η πρότασή τους και
παράλληλα η τότε ηγεσία του Υπουργείου δεν επανέφερε ούτε το 1‰ όπως είχε δεσμευτεί σαν
αντιπολίτευση, ούτε νομοθέτησε πρόταση δική μας για αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών .
Δεν το βάλαμε όμως στα πόδια και συνεχίσαμε παράλληλα δύο δρόμους, ο ένας ήταν η
συνέχιση εξεύρεσης λύσης χρηματοδότησης (Υπουργεία - ΣΕΕΠΕ), ο δεύτερος η διεκδίκηση
υπολοίπου 1‰ για το οικονομικό έτος 2014 (καταλογίσθηκε και αποδίδεται στο Ταμείο ποσό
11.000.000€ μέσα στα επόμενα 3 χρόνια) καθώς επίσης και η ένταξη 500 περίπου εργαζομένων
στην επικουρική μας ασφάλιση μέσα από συντονισμένες προσπάθειες της Ομοσπονδίας -
Διοίκησης Ταμείου για τις οποίες δεν είχε ενδιαφερθεί ουδείς μέχρι τότε.
Και όλα τα παραπάνω μέσα σε ένα κλίμα εσωτερικής αμφισβήτησης, καχυποψίας για κάθε
ενέργεια του ΔΣ του Ταμείου με όρους λαϊκισμού, αδιαφορώντας τόσο για το μέλλον του
Ταμείου όσο και των εργαζομένων (μελλοντικών συνταξιούχων) .
Είναι πολύ σοφή η ρήση, στην περίπτωση του Ταμείου, ότι η ημιμάθεια είναι χειρότερη της
αμάθειας. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει από μια μικρή μερίδα ενδιαφερόμενων για το «καλό» του
Ταμείου οι οποίοι συνεχίζουν να μην αντιλαμβάνονται το ρόλο τους και προσπαθούν να δείξουν
στον κόσμο ότι είναι τιμητές των πάντων. Δυστυχώς το θράσος περισσεύει στις μέρες μας.
Αυτό το διάστημα το Ταμείο βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, ίσως στην πιο κρίσιμη καμπή του
και θα πρέπει ενωμένοι όλοι να αντιληφθούμε πλήρως το τι είναι ακριβώς αυτό για το οποίο
συζητάμε . Σε κάθε άλλη περίπτωση ο καθένας επιλέγει ένα άλλο δρόμο αυτό του αρεστού αλλά
όχι του χρήσιμου.
Οι καταστατικές αλλαγές που θα προταθούν και θα συνδιαμορφωθούν από όλους θα δείξουν
ξεκάθαρα ποιό δρόμο θέλουμε να διαβούμε.
Ο ένας είναι ο εύκολος, ο εφήμερος, ο χωρίς τριγμούς, χωρίς συγκρούσεις (άσε τα πράγματα να
πάνε και όπου βγει, μέχρι αύριο ποιός ζει ποιός πεθαίνει).
Ο άλλος θέλει αρετή και τόλμη είναι ο δύσκολος, ο συγκρουσιακός με στοιχειωμένες νοοτροπίες
δεκαετιών, αυτός που δεν υπόσχεται ένα καλύτερο σήμερα αλλά ένα σίγουρο αύριο.
Ο καθένας από εμάς ας διαλέξει. Εμείς δείξαμε από την αρχή ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουμε .
Συνάδελφοι, επειδή κάποια στιγμή τα αστεία πρέπει να τελειώνουν γιατί πλέον έχουν συνέπειες
και ο καθένας δεν μπορεί να γράφει και να λέει ότι θέλει, καλούμε τα απλά μέλη μας να
αναζητήσουν από συγκεκριμένες ηγεσίες γιατί επίσημα δεν είχε καλεστεί η ΠΟΕ για να γίνει ένας
ανοικτός διάλογος σε συνελεύσεις που έγιναν και αφορούσαν θέματα του Ταμείου .
Εμείς απευθυνόμαστε στον απλό εργαζόμενο και του ζητάμε, να απαιτήσει να γίνουν γενικές
συνελεύσεις με τη συμμετοχή της Ομοσπονδίας για τα θέματα του Ταμείου διότι οι συγγραφείς
της παραχάραξης της αλήθειας δεν θα τολμήσουν ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου