Από το efsyn.gr
Eταιρική κοινωνική ευθύνη υποτίθεται ότι είναι η αναγνώριση της ευθύνης που έχουν οι επιχειρήσεις απέναντι στην κοινωνία και το περιβάλλον.
Η ευθύνη αυτή είναι προϊόν της άρρηκτης σύνδεσής τους με το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται και εκδηλώνεται με τις ενέργειές τους για την αντιμετώπιση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Την ευθύνη αυτή όμως έχουν γράψει προ πολλού στα παλιά τους τα παπούτσια οι πετρελαϊκοί κολοσσοί. Η ολλανδική ηλεκτρονική δημοσιογραφική Correspondent δημοσιοποίησε πριν..
από λίγες ημέρες 28λεπτο φιλμ το οποίο είχε φτιάξει το 1991 η Shell. Το φιλμ, υπό τον τίτλο «Climate of Concern», είχε παραχθεί για την πληροφόρηση του κοινού και για να προβληθεί ειδικά σε σχολεία και Πανεπιστήμια.
Παρέμεινε ωστόσο για πολλά χρόνια θαμμένο στα αζήτητα. Σ' αυτό η πετρελαϊκή εταιρεία αναγνώριζε ήδη από τότε τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής, προειδοποιούσε μάλιστα για ακραία καιρικά φαινόμενα, πλημμύρες, λιμούς και μετανάστευση πληθυσμών λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη από την καύση των υδρογονανθράκων.
«Η παγκόσμια υπερθέρμανση δεν είναι ακόμη σίγουρη αλλά αρκετοί θεωρούν ότι το να περιμένουμε για τις τελικές αποδείξεις είναι ανεύθυνο, η άμεση δράση είναι η μοναδική ασφάλεια», ανέφερε χαρακτηριστικά το φιλμ της Shell.
Παρ’ όλα αυτά, παρότι γνώριζε τουλάχιστον 25 χρόνια πριν, η αγγλοολλανδική πετρελαϊκή επέλεξε να επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια στην απόκτηση πολύ ρυπογόνων πετρελαϊκών κοιτασμάτων ενώ βοήθησε τα πετρελαϊκά και βιομηχανικά λόμπι στον πόλεμό τους κατά της αναγνώρισης της κλιματικής αλλαγής.
Παρά την πρόωρη και ξεκάθαρη εικόνα της για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής, η Shell επένδυσε στην ακραία ρυπογόνο εκμετάλλευση των σχιστολιθικών πετρελαϊκών κοιτασμάτων και την εξόρυξη μαύρου χρυσού στην Αρκτική.
Παρ' ότι στο παραπάνω ταινιάκι της η Shell επαινούσε την εμπορικής κλίμακας ηλιακή και αιολική ενέργεια, πρόσφατα άσκησε με επιτυχία πιέσεις (λόμπι) για την υποβάθμιση των ευρωπαϊκών στόχων για την ανανεώσιμη ενέργεια.
Παρασκηνιακές πιέσεις
Επίσης, μόνο το 2015 δαπάνησε περί τα 22 εκατ. δολάρια για άσκηση παρασκηνιακών πιέσεων προκειμένου να μην υιοθετηθούν πολιτικές για το κλίμα.
Η Shell αποτέλεσε μέλος των σημαντικότερων βιομηχανικών λόμπι που πολεμούν την ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Μεταξύ άλλων και του Global Climate Coalition ώς το 1998 και του ακροδεξιού American Legislative Exchange Council (Alec) έως το 2015. Σήμερα παραμένει ενεργό μέλος της Business Roundtable και του American Petroleum Institute.
Η Shell όμως δεν είναι η μοναδική πετρελαϊκή στον κόσμο που λειτούργησε... κοινωνικά υπεύθυνα.
Οπως αποκαλύφθηκε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, για τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής γνώριζε έγκαιρα –από το μακρινό 1981– και η αμερικανική ExxonMobil.
Επτά χρόνια πριν η κλιματική αλλαγή γίνει δημόσιο ζήτημα και παγκόσμιο πολιτικό θέμα –μετά την κατάθεση του κλιματολόγου Τζέιμς Χάνσεν στο Κογκρέσο ότι η παγκόσμια υπερθέρμανση προκαλείται από το φαινόμενο του θερμοκηπίου εξαιτίας της καύσης των ορυκτών καυσίμων– η μεγαλύτερη πετρελαϊκή εταιρεία του κόσμου γνώριζε.
Σύμφωνα με email του Λένι Μπερνστάιν –βετεράνου χημικού και ειδικού σε θέματα κλίματος που δούλεψε για περισσότερο από 30 χρόνια στην ExxonMobil– η πετρελαϊκή εταιρεία ενδιαφέρθηκε για πρώτη φορά για την κλιματική αλλαγή το 1981, όταν εξέταζε την εκμετάλλευση ενός τεράστιου κοιτάσματος φυσικού αερίου (Natura) στην Ινδονησία.
Η ανάπτυξη αυτού του κοιτάσματος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις εκείνης της εποχής, θα αποτελούσε τη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον πλανήτη, υπεύθυνη για το 1% του παγκόσμιου συνόλου.
Το email δείχνει ότι η εταιρεία είχε γνώση της σύνδεσης μεταξύ των ορυκτών καυσίμων και της κλιματικής αλλαγής και της πιθανότητας η υιοθέτηση αυστηρότερων νόμων για τη χρήση των υδρογονανθράκων να ζημιώσει τα συμφέροντά της.
Ηταν ένας από τους παράγοντες που εξέταζε πριν αποφασίσει την επένδυσή της στο κοίτασμα Natura, μια επένδυση με κύκλο ζωής δεκαετιών.
Τελικά η Exxon δεν επένδυσε στο Natura. Για χρόνια όμως θέση της ήταν η άρνηση της αναγνώρισης των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής και η συνεχής χρηματική υποστήριξη των λόμπι που μάχονταν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Σύμφωνα με την Greenpeace, ξόδεψε περισσότερα από 30 εκατ. δολάρια σε δεξαμενές σκέψης και ερευνητές που αρνούνται την κλιματική αλλαγή.
Το πραγματικό κόστος
Το ΔΝΤ κυκλοφόρησε το 2015 μια ανάλυση στην οποία εκτιμούσε το πραγματικό κόστος των ορυκτών καυσίμων για την ανθρωπότητα.
Κατέληξε ότι κάθε χρόνο οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων επιδοτούνται απ’ όλους εμάς με 5,3 τρισ. δολάρια ή 10 εκατ. δολάρια το λεπτό καθημερινά!
Το ποσό ισοδυναμεί με το 6,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ και είναι μεγαλύτερο αυτού που ξοδεύουν όλες μαζί οι κυβερνήσεις του κόσμου για την Υγεία.
Οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι οι ρυπαίνοντες δεν πληρώνουν δεκάρα για τα κόστη που επωμίζονται οι κυβερνήσεις εξαιτίας της καύσης των υδρογονανθράκων.
Σε αυτά τα κόστη περιλαμβάνεται η ζημιά που προκαλείται στους τοπικούς πληθυσμούς από τη μόλυνση της ατμόσφαιρας καθώς και στους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο από τις πλημμύρες, ξηρασίες και καταιγίδες που πυροδοτεί η αλλαγή του κλίματος.
Συντάκτης: Μπάμπης Μιχάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου