Το Δεκέμβριο 2011 η Γερμανική Ένωση Καταναλωτών Ενέργειας (Bund der Energieverbraucher) υπέβαλε υπόμνημα στην Κομισιόν με τον ισχυρισμό πως κάποια μέτρα του Νόμου EEG για την προώθηση του ηλεκτρισμού των ΑΠΕ, που θα ετίθεντο σε ισχύ την 1.1.2012 (“Ν. EEG 2012”) συνιστούσαν κρατική ενίσχυση, μη επιτρεπόμενη απ’ τους κανόνες της ενιαίας Ευρωπαϊκής αγοράς.
Πρόκειται για πλέγμα μέτρων που περιλαμβάνουν την κατά προτεραιότητα σύνδεση των ΑΠΕ στο δίκτυο των 4 διαχειριστών του Γερμανικού συστήματος μεταφοράς ηλεκτρισμού, την υποχρέωση των 4 διαχειριστών για κατά προτεραιότητα τροφοδοσία του ηλεκτρισμού των ΑΠΕ, την υποχρέωση διαχειριστών διανομής για κατά προτεραιότητα πώληση του ηλεκτρισμού των ΑΠΕ, την καταβολή πληρωμής στους παραγωγούς ηλεκτρισμού από ΑΠΕ με ταρίφες που τις προβλέπουν διατάξεις του Νόμου. Επιπλέον, οι 4 διαχειριστές είναι υποχρεωμένοι να πωλούν την ενέργεια των ΑΠΕ στη..
χρηματιστηριακή spot αγορά κι αν η τιμή που εισπράττουν είναι χαμηλότερη απ’ την τιμή που τους επιβάλλει ο Νόμος EEG να δίνουν στους παραγωγούς, δικαιούνται να εισπράττουν απ’ τον τελικό πωλητή τη διαφορά (μηχανισμός “προσαύξησης EEG”). Οι λεπτομέρειες του μηχανισμού “προσαύξησης EEG”, που είναι υπεύθυνος για εκτόξευση των τιμολογίων του ρεύματος στη Γερμανία, καθορίστηκαν με Νόμο της 17ης Ιουλίου 2009 και συμπληρώθηκαν με Νόμο της 17ης Αυγούστου 2012. Δεν θα προξενούσε την παραμικρή κατάπληξη αν ο δικός μας Νόμος για την “πράσινη ανάπτυξη” Ν.3851/2010, που έγινε απ’ τη Μπιρμπίλη και θέσπισε ένα παρόμοιο καθεστώς στην Ελλάδα, αποτελεί αντιγραφή των επίμαχων μέτρων του 2009.
Το Δεκέμβριο 2013 η Κομισιόν ενημέρωσε τη Γερμανία πως θα ξεκινούσε προκαταρκτική επίσημη διαδικασία έρευνας κατά των διατάξεων του Ν.EEG 2012, για παράβαση των διατάξεων της αγοράς περί κρατικών ενισχύσεων.
Το Φεβρουάριο 2014 η Γερμανία άσκησε στο Γενικό Δικαστήριο ΕΕ προσφυγή ακύρωσης κατά της απόφασης για κίνηση της επίσημης διαδικασίας έρευνας.
Τον Απρίλιο 2014 η Κομισιόν ανακοίνωσε τα μέτρα επιτρεπόμενης κρατικής ενίσχυσης για το περιβάλλον και την ενέργεια για την περίοδο 2014-2020.
Το Νοέμβριο 2014 η Κομισιόν (Επίτροπος Ανταγωνισμού), με την (62 σελίδων!) απόφαση C(2014) 8786 final επί του Σχήματος Ενίσχυσης SA.33995 (2013/C) (ex 2013/NN), στην οποία περιγράφεται με λεπτομέρεια η ...
Γερμανική νομοθεσία για το μηχανισμό “προσαύξησης EEG”, θεώρησε πως το σύστημα επιδοτήσεων των ΑΠΕ στο Ν.EEG 2012 (feed-in tariffs και market premiums) ήταν κρατική ενίσχυση και κατά μεγάλο μέρος συμβατό με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ωστόσο δεν δέχθηκε τις ρυθμίσεις για κάποιους ενεργοβόρους καταναλωτές, θεώρησε πως υπήρχε παραβίαση του άρθρου 108(3) της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ και ζήτησε ανάκτηση των παράνομων ενισχύσεων.
Είναι πολύ αστείο ωστόσο το άρθρο 9 της απόφασης, όπου η Γερμανία δεσμεύεται να επενδύσει 50 εκατ. ευρώ σε έργα διασύνδεσης δικτύων και Ευρωπαϊκά ενεργειακά έργα. Και είναι πολύ αστείο επειδή είναι ακριβώς η Γερμανία αυτή που προωθεί τις διασυνδέσεις των Ευρωπαϊκών δικτύων σ’ ένα ενιαίο Super Grid, προκειμένου να διαχυθούν τα προβλήματα της τυχαιότητας της παραγωγής των ΑΠΕ, προβλήματα που βίωσε πρόσφατα η Ρόδος. Αυτές οι επεκτάσεις δικτύων θα κοστίσουν στους καταναλωτές μερικές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή που η Γερμανία δεν μπορεί με τίποτα να ολοκληρώσει τα εσωτερικά δίκτυα μεταφοράς Βορρά-Νότου, λόγω αντιδράσεων κυρίως των Βαυαρών. Τα 50 εκατ. ευρώ είναι μια “σταγόνα στον ωκεανό” ή μάλλον ένα μόνο κέρμα στον απίθανο “πίθο των Δαναΐδων”, στον οποίο έχει μετατραπεί το Ευρωπαϊκό σύστημα ηλεκτρισμού, προκειμένου να εξυπηρετήσει και να συντηρήσει τις Γερμανικές “πράσινες” θέσεις εργασίας.
Το Φεβρουάριο 2015 η Γερμανία άσκησε προσφυγή αναίρεσης στο Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ κατά της απόφασης της Κομισιόν, ζητώντας να αποσαφηνιστεί αν οι ρυθμίσεις του Ν. EEG 2012 συνολικά υπόκεινται στο καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ και ν’ αποσαφηνιστεί ο όρος “κρατική ενίσχυση” στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Τον Απρίλιο 2015 η Γερμανία απέσυρε την προσφυγή του Φεβρουαρίου 2014, καθώς με το Ν. EEG 2014, που έγινε σε συνεργασία με την Κομισιόν και τέθηκε σε ισχύ την 1.8.2014, είχε ήδη αναμορφώσει το Ν. EEG 2012.
Τέλος, στις 10 Μαΐου 2016, το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ στο Λουξεμβούργο, με την απόφαση για την υπόθεση T‑47/15, απέρριψε ένα προς ένα όλους τους ισχυρισμούς της Γερμανίας στην προσφυγή του Φεβρουαρίου 2015, δικαίωσε την Κομισιόν και κατέστησε ισχυρά τα ευρήματα της απόφασης του Νοεμβρίου 2014. Η απόφαση ασφαλώς θα μελετηθεί απ’ τα νομικά τμήματα όλων των εμπλεκόμενων Υπουργείων των χωρών-μελών της ΕΕ και επιχειρήσεων ηλεκτρισμού όπως π.χ. η ΔΕΗ, καθώς οι νομικές λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν πάντα τη διαφορά.
Για την ιστορία, Πρόεδρος του Δικαστηρίου ήταν ο Κύπριος Σάββας Παπασάββας και δικαστές ο Λιθουανός Egidijus Bieliūnas κι ο Σκωτσέζος Ian Stewart Forrester.
Η ουσία ωστόσο δεν αλλάζει, καθώς τα μέτρα ενίσχυσης των ΑΠΕ, συμβατά ή μη με τη Συνθήκη Λειτουργίας της ΕΕ, είναι αυτά που :
εκτόξευσαν το κόστος του ηλεκτρισμού για τον Ευρωπαίο καταναλωτή,
έθεσαν μέρος του πληθυσμού στο κοινωνικό περιθώριο, επειδή δεν μπορεί ν’ ανταπεξέλθει στο κόστος ηλεκτρισμού,
κι αυτά που οδήγησαν :
μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε κατάσταση ενεργειακής φτώχειας,
σε μετανάστευση μέρους της βιομηχανίας στην Ασία και τις ΗΠΑ,
απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στην ΕΕ και
σε άνοδο της ακροδεξιάς απ’ άκρη σ’ άκρη της ΕΕ.
Αντί οι ΑΠΕ να προσφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, πρόσφεραν φτωχοποίηση τμημάτων του πληθυσμού. Όσο ταχύτερα λοιπόν οι κυβερνήσεις αντιμετωπίσουν τις ΑΠΕ με ισότιμο τρόπο προς τις υπόλοιπες τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής, (κι αυτό αφορά ασφαλώς και τις παλιές συμβάσεις), τόσο νωρίτερα θα αρθούν οι στρεβλώσεις στην αγορά, στην “ελευθερία” της οποίας κατά τα λοιπά ομνύει η νεοφιλελεύθερη ΕΕ. Κι αν οι πολιτικοί σταματήσουν ν' ανακατεύονται με τον ηλεκτρισμό, όλα θα γίνουν αμέσως πολύ καλύτερα!
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου