Στις 8/6 ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών & Ενέργειας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ είχε κάθε λόγο να πανηγυρίζει: στο περιθώριο του Συμβουλίου των Υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, που έγινε στο Λουξεμβούργο, 12 χώρες της Κεντρικής & Βόρειας Ευρώπης, (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο, Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, Πολωνία και Τσεχία). υπέγραψαν μια κοινή διακήρυξη για την περιφερειακή συνεργασία στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού.
Όπως είπε ο Γκάμπριελ, (οι επισημάνσεις με έντονα δικές μου)...
, "Today, 12 neighbouring states in the heart of Europe have decided to usher in a new era of energy policy.: They want to start considering energy security as a european issue, rather than a purely national one. And they want to focus on exploiting the benefits of the single energy market as the most important tool to deliver this. This means that the neighbouring states have defined clear priorities and have sent an important signal that they can rely on each other - even though there are some differences between their individual energy policies. - Σήμερα 12 γειτονικές χώρες στην καρδιά της Ευρώπης αποφάσισαν να εγκαινιάσουν μια νέα εποχή της ενεργειακής πολιτικής: θέλουν να αρχίσουν να εξετάζουν την ενεργειακή ασφάλεια ως ένα ευρωπαϊκό ζήτημα, παρά ως ένα καθαρά εθνικό. Και θέλουν να επικεντρωθούν στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της ενιαίας αγοράς ενέργειας ως το πιο σημαντικό εργαλείο για την επίτευξή του. Αυτό σημαίνει ότι οι γειτονικές χώρες έχουν καθορίσει σαφείς προτεραιότητες και έχουν στείλει ένα σημαντικό μήνυμα ότι μπορούν να βασίζονται η μία στην άλλη - ακόμα κι αν υπάρχουν ορισμένες διαφορές μεταξύ των εθνικών ενεργειακών πολιτικών."
Τα κύρια σημεία της συμφωνίας, όπως τα δίνει η Γερμανία, είναι τρία:
Τα γειτονικά κράτη έχουν συμφωνήσει να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στο να κάνουν πιο ευέλικτη την προσφορά και τη ζήτηση, με τη χρήση ισχυρών σημάτων της αγοράς και χρησιμοποιώντας κορυφές τιμής. Συμφώνησαν να απέχουν από τη νομοθετική θέσπιση ανώτατων τιμών και να εξαλείψουν τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο της μεγαλύτερης ευελιξίας.
Οι γειτονικές χώρες θα ενισχύσουν περαιτέρω τα δίκτυα και δεν θα περιορίζουν τη διασυνοριακή ανταλλαγή ηλεκτρικής ενέργειας, ακόμα και σε περιόδους έλλειψης ηλεκτρικής ενέργειας.
Στο μέλλον, οι γειτονικές χώρες θα δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην αξιολόγηση της επάρκειας της παραγωγής τους ως μια περιφερειακή ομάδα και για το σκοπό αυτό θα αναπτύξουν μια κοινή προσέγγιση.
Αυτή η διακήρυξη λύνει τα χέρια του Γκάμπριελ, αφού του δίνει τη δυνατότητα να εξάγει ανεμπόδιστα το αιολικό του πρόβλημα σε ένα πολύ ευρύτερο ηλεκτρικό δίκτυο 12 χωρών και προσέξτε το 2ο σημείο, την ενίσχυση των δικτύων. Η Γερμανία έχει άμεση ανάγκη δικτύων, αλλά την ίδια στιγμή δεν μπορεί να κατασκευάσει τα δικά της λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων. Έρχεται λοιπόν σε συμφωνία με τους γείτονες να κάνουν αυτοί τα δίκτυα! Σας το έχουμε πει άλλωστε, πως ο ηλεκτρισμός θα κόβει βόλτες ανά την Ευρώπη, και μάλλον όχι μόνο στην Ευρώπη, με επιβάρυνση των πολιτών βεβαίως-βεβαίως, προκειμένου οι πολιτικοί να μην παραδεχθούν ποτέ τα λάθη που έκαναν στη βεβιασμένη υποστήριξη ανώριμων και αναποτελεσματικών τεχνολογιών αιολικών & Φ/Β.
Ταυτόχρονα με τη διακήρυξη των 12 χωρών δόθηκε στη δημοσιότητα και μια νέα διακήρυξη του Πενταμερούς Φόρουμ, του στενού πυρήνα των γειτονικών χωρών της Γερμανίας, (Γαλλία, χώρες Μπενελούξ, Αυστρία & Ελβετία), για την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς ηλεκτρισμού και τη βελτίωση των διασυνοριακών ροών φορτίων.
Αυτή η διασυνοριακή μεταφορά των φορτίων είναι που δίνει διέξοδο στο Γερμανικό επεκτατισμό μέσω των αιολικών, που δίνει ζωτικό χώρο (Lebensraum): η Γερμανία θα εξάγει το τυχαίο αιολικό της ρεύμα σ' ένα πολύ ευρύτερο ηλεκτρικό σύστημα απ' το δικό της, θα εξάγει το αιολικό της πρόβλημα και θα εξακολουθήσει να απολαμβάνει την ενεργειακή ασφάλεια που προσφέρουν οι συμβατικές μέθοδοι ηλεκτροπαραγωγής, εισάγοντας πυρηνικό, ανθρακικό και υδροηλεκτρικό ρεύμα. Σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύστημα, οι οικονομίες κλίμακας είναι εκείνες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Θα δημιουργηθεί ένα πολύ μεγαλύτερο φορτίο βάσης για το σύνολο των 12 χωρών, οπότε τα πυρηνικά και τα λιγνιτικά θα διασφαλίσουν πολύ καλύτερα τις απαραίτητες ώρες λειτουργίας για πλήρη και πιο οικονομική αξιοποίηση. Τα λιθανθρακικά θα έχουν να αντιμετωπίσουν λιγότερες μεταβολές ζήτησης. Τα εργοστάσια φυσικού αερίου της Ολλανδίας και της Γερμανίας θα είναι αυτά που θα αντικατασταθούν απ' τα αιολικά+Φ/Β και θα μειώσουν τη λειτουργία τους ή θα αποσυρθούν πρώτα, καθώς το φυσικό αέριο θα μπορεί να διοχετευθεί στο δίκτυο φυσικού αερίου, αντί για την ηλεκτροπαραγωγή. Win-win κατάσταση, για όλες τις χώρες.
Η διακήρυξη των 12 χωρών δρομολογεί μια διαδικασία αντίστοιχη της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα το 1957. Αν η ΕΚΑΧ οδήγησε στην ΕΕ, η νέα συμφωνία ανοίγει το δρόμο σε μια ομόσπονδη Ευρώπη, όπου η πραγματική εξουσία θα βρίσκεται σ' αυτόν που ελέγχει την ενέργεια και την οικονομία. Ενδυναμώνει πολύ τόσο το Βερολίνο όσο και τη Φρανκφούρτη και οι Πολωνοί & Τσέχοι ίσως σύντομα καταλάβουν πως μερικές φορές πρέπει κανείς να προσέχει περισσότερο πού βάζει την υπογραφή του. Προς το παρόν οι Γερμανοί χρειάζονται τα λιγνιτικά και λιθανθρακικά τους εργοστάσια για τη δική τους ενεργειακή ασφάλεια, αλλά σε βάθος χρόνου, μέσω της κλιματικής πολιτικής της ΕΕ, θα βρεθούν υποχρεωμένοι να κλείσουν τα δικά τους εργοστάσια, ν' αγοράζουν ρεύμα απ' τη χονδρική αγορά και η ενεργειακή τους ασφάλεια θα εξαρτάται πλέον από άλλες χώρες.
Η ηλεκτρική ενέργεια στην ΕΕ έχει πάψει να είναι κοινωνικό αγαθό, είναι ένα ακόμα εμπόρευμα που πρέπει να υπακούει στους νόμους της αγοράς κι όποιος επιζήσει, επέζησε, σε μια ΕΕ των τραπεζιτών και των πολυεθνικών. Μέσω του κοινού νομίσματος και της πολύ υψηλής ισοτιμίας του ευρώ, επειδή έτσι βόλευε τη Γερμανία, καταλήξαμε σε πολύ λίγα χρόνια στην πλήρη αποσάθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας. Μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής καταλήξαμε ν' αγοράζουμε γάλα, βούτυρο και ζάχαρη απ' τη Γερμανία και τους λοιπούς Βόρειους, κλωστοϋφαντουργικά και παπούτσια απ' την Ασία, κλείνοντας ως "ασύμφορα" τα δικά μας εργοστάσια κι αφήνοντας τα χωράφια ακαλλιέργητα. Μέσω της ενιαίας αγοράς ηλεκτρισμού θα καταλήξουμε ν' αγοράζουμε και την ηλεκτρική μας ενέργεια απ' την "ενιαία αγορά χονδρικής", που θα την τροφοδοτούν κυρίως πέντε εταιρείες: (EON, GDF-Suez, EDF, Enel, RWE) και θα την ανεβοκατεβάζουν οι τραπεζίτες και οι σπεκουλαδόροι κάθε δευτερόλεπτο στα χρηματιστήρια. Αλλά η ηλεκτρική ενέργεια χρειάζεται καλώδια για να μεταφερθεί κι όσο τα δυτικά Βαλκάνια παραμένουν εκτός ΕΕ, κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει στα απαραίτητα δίκτυα.
Ίσως λοιπόν αυτές τις εξελίξεις να είχε στο νου του ο Κανιέτε, όταν στις 1 Ιουνίου έλεγε πως all EU countries should take into account the internal market and their neighbours when assessing their own generation adequacy. Κάπως έτσι θα βρεθούν η Αλβανία, τα Σκόπια και η Τουρκία να εγγυώνται την ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας. Να δείτε που στο τέλος θα μας κάνουν με το ζόρι τη "Δανία του Νότου". Εξάρτημα του Γερμανοκεντρικού Super Grid, βεβαίως-βεβαίως.
ΥΓ. Ευχαριστούμε την αναγνώστρια του ιστολογίου ThW, που μας έστειλε την είδηση.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου