Κι όμως τα περιβαλλοντικά πάθη της Ελευσίνας και του Θριάσιου δεν τελειώνουν. Η ECOELEUSIS ενημερώνει σήμερα ότι με 4 αποφάσεις του το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του Δήμου Ελευσίνας και της τέως Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δυτικής Αττικής, τόσο για τον θηριώδη Θερμοηλεκτρικό Σταθμό των 880 MW (Άδειες παραγωγής και Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων) που ήθελε να εγκαταστήσει η Χαλυβουργική, συμπράττοντας μάλιστα με την ΔΕΗ, όσο και για τις νέες λιμενικές εγκαταστάσεις και επιχώσεις θαλάσσιας έκτασης 68 στρ. Θέματα που – μαζί με την γιγάντωση του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα – είχαν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων κατά την περίοδο 2006 έως και 2011.
Είναι απορίας άξιο πως για τις....
4 αυτές δυσμενείς αποφάσεις, που δημοσιεύτηκαν σε δημόσιες συνεδριάσεις του ΣτΕ, η μία (για τις λιμενικές εγκαταστάσεις) στις 14/4/2014 και οι 3 (για το Θερμοηλεκτρικό Σταθμό) στις 1/12/2014, ούτε η Δημοτική Αρχή της Ελευσίνας, αλλά ούτε και η Περιφέρεια Αττικής (που αντικατέστησε την τέως Νομαρχία Δυτ. Αττικής) ενημέρωσαν τους φορείς και του πολίτες του Θριασίου αφήνοντάς τες ασχολίαστες. Παρότι παρήλθαν 12 και 4 μήνες αντίστοιχα, δεν έχει ενημερωθεί ούτε καν το Δημοτικό Συμβούλιο Ελευσίνας!
Με τις αποφάσεις του αυτές το ΣτΕ έκρινε ότι η ήδη βεβαρημένη από τις υφιστάμενες δραστηριότητες φέρουσα ικανότητα του Θριάσιου Πεδίου αντέχει κι άλλες καύσεις κι άλλη ρύπανση! Εξετάζοντας την απόφαση έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του Θερμοηλεκτρικού Σταθμού το ΣτΕ δέχτηκε ότι «έχει ληφθεί μέριμνα ώστε η καύση φυσικού αερίου για την λειτουργία του σταθμού να μην υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και έχει ληφθεί μέριμνα για τις συγκεντρώσεις σε διοξείδιο του αζώτου»…
Η ρυπογόνος λειτουργία του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα, που με εκπληκτική ταχύτητα έσπευσε να εγκρίνει το 2009 το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο, αποτελεί την ηχηρότερη και την «φωτεινότερη» μαρτυρία για την απομάκρυνσή του ΣτΕ από την υπεράσπιση του περιβάλλοντος. Για δεύτερη φορά τώρα δηλώνει ωμά και κυνικά: στο Θριάσιο επιτρέπεται η ρύπανση!
Παρά το γεγονός ότι έχει φαινομενικά ατονήσει το ενδιαφέρον για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου (η ΔΕΗ μάλιστα έχει λύσει το μνημόνιο συνεργασίας με την Χαλυβουργική) οι αποφάσεις του ΣτΕ επιτρέπουν στην ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ να κραδαίνει για το μέλλον και με την βούλα του ΣτΕ την μεγαλύτερη από πλευράς ισχύος άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην χώρα, αδειοδοτημένη περιβαλλοντικά, πάνω σε 100 και πλέον στρέμματα θαλάσσιας έκτασης μπαζωμένα με τα απόβλητά της! Ταυτόχρονα εξασφαλίζει και την περιβαλλοντική άδεια για την επέκταση των λιμενικών της εγκαταστάσεων με την επίχωση 68 επιπλέον στρεμμάτων θάλασσας – όσα απομένουν για την ολοκλήρωση της παραχώρησης των 477,5 στρ. από την «θεάρεστη» χουντική σύμβαση του 1971! Οι αποφάσεις του ΣτΕ κάθε άλλο παρά δώρο – άδωρο είναι για την ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ, το σχέδιο, κάθε άλλο παρά «σκοτωμένο» είναι…
Είναι στο χέρι της παρούσας Κυβέρνησης να κόψει τον ομφάλιο λώρο με την παλιννόστηση της στρεβλής ανάπτυξης στο Θριάσιο. Σύντομα θα κληθεί να πάρει σαφή θέση και να δηλώσει αν θα προχωρήσει στο επόμενο βήμα της αδειοδοτικής διαδικασίας, στην χορήγηση δηλαδή άδειας εγκατάστασης, σε περίπτωση που της ζητηθεί από την Χαλυβουργική, είτε για τον Θερμοηλεκτρικό Σταθμό, είτε για τις νέες επιχώσεις και λιμενικές εγκαταστάσεις.
Όταν το 2011 απαιτούσαμε πολιτική λύση για το θέμα του Θερμοηλεκτρικού Σταθμού είχαμε πλήρη συνείδηση της αλλαγής στάσης του ΣτΕ για τα ζητήματα της ανάπτυξης. Όσοι δεν ήθελαν να κακοκαρδίσουν την τότε Κυβέρνηση απαιτώντας, εκτός από το λεκτικό «πάγωμα» και την πρακτική ανάκληση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης αλλά και της άδειας παραγωγής, έκαναν μόνο μικροπαραταξιακούς υπολογισμούς, επιζήμιους για την πόλη.
Σε μια περίοδο που η Χαλυβουργική προβάλλεται ως θύμα «του υπέρογκου ενεργειακού κόστους» έχει εξασφαλίσει αθόρυβα την εύνοια του ΣτΕ για όλες τις επενδυτικές επιδιώξεις της, ενεργειακές ή μη. Δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για την πόλη που πλούτισε κοκκινίζοντας δύο τουλάχιστον δεκαετίες τον ουρανό της, απαξιώνοντας το ιστορικό της βάρος, φορτώνοντας με χιλιάδες τόνους απαέρια τους πνεύμονες του πληθυσμού της. Αντί να δωρίσει στην πόλη τις φυτεμένες με ευκάλυπτους εκτάσεις που διαθέτει δυτικά του υγροβιότοπου της εκβολής του Σαρανταπόταμου και ανατολικά του ακροτελεύτιου οικιστικού ιστού της πόλης, σπεύδει να εκδώσει οικοδομικές άδειες για ανύπαρκτες επενδυτικές της δραστηριότητες (αποθήκες 50.000 τ.μ) με σκοπό να αποφύγει την εισφορά σε γη. Απαιτεί να πολεοδομήσει, αυτή, ιδιωτικά, αντί του Δήμου, τα 570 στρ. του Βιοτεχνικού Πάρκου του Καλυμπακίου που προορίζεται για την υποδοχή των χαμηλής όχλησης δραστηριοτήτων της γενικής κατοικίας, απαιτεί και πετυχαίνει την ανατροπή της πολεοδομικής μελέτης του Δήμου για το ΒΙΟΠΑ εξασφαλίζοντας την εύνοια του ΥΠΕΚΑ (νυν ΥΠΑΠΕΝ) για την εγκατάσταση χρήσεων γης βιομηχανίας μέσης όχλησης δίπλα στον οικισμό και εξασφαλίζει θηριώδη οικοδομικά τετράγωνα αφήνοντας σχεδόν αλώβητες τις ιδιοκτησίες της.
ΝΕΕΣ-ΕΠΙΧΩΣΕΙΣ-180x150
Ενώ προσφεύγει κατά της επιβολής τους θέτει θέμα ρύθμισης σε δόσεις των Δημοτικών Τελών που χρωστάει στον Δήμο. Ήδη έχουν έχουν ρυθμιστεί οφειλές της προς τον Δήμου που ανέρχονται σε 2.215.029 €. Ταυτόχρονα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές της εταιρείας στις 10 Μαρτίου ανέρχονταν στο ποσό των 432.180,92 €, ενώ οι οφειλές που έληγαν στις 31 Μαρτίου ανέρχονται σε 143.277,37 €. Συνεπώς το συνολικό κεφάλαιο οφειλής της προς τον Δήμο ανέρχεται σε 2.791.029,12 €. Εάν στο ποσό αυτό προστεθούν οι νόμιμες προσαυξήσεις , ήτοι ποσό 226.304 € το συνολικό ποσό που οφείλει η Χαλυβουργική στο Δήμο διαμορφώνεται σε 3.017.333 €!
Για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια η εταιρεία προχωρά σε εθελούσιες εξόδους – απολύσεις εργαζομένων και στην πρόσφατη συνάντησή του με τον Υπουργό ΠΑΠΕΝ ο Δ/νων Σύμβουλος της εταιρείας κ. Σκινδήλιας δεν έθεσε μόνο το θέμα του ενεργειακού κόστους αλλά και «υπέρογκων» δημοτικών τελών, θέση που μετέφεραν διακριτικά και οι εργαζόμενοι της εταιρείας στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο έλαβε ομόφωνη απόφαση με την οποία «θεωρεί απαράδεκτη και κοινωνικά προκλητική την πρόθεση της εταιρείας ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗΣ Α.Ε. να προβεί στην απόλυση εκατόν (100) εργαζομένων».
Στο πλαίσιο της ασκούμενης πολυμέτωπης πολιτικής της η εταιρεία δεν διστάζει να χρησιμοποιεί τους εργαζόμενους ως πολιορκητικό κριό στις επιδιώξεις της διασπείροντας ανασφάλεια ή υποδεικνύοντας την πόρτα της εξόδου. Καθώς περίεργες σειρήνες ηχούν για υποβολή αιτήματος παγώματος των Δημοτικών Τελών και Φόρων προς τον Δήμο για τουλάχιστον 3 χρόνια, είναι βέβαιο ότι τα πάθη της Ελευσίνας και το δράμα των εργαζομένων της Χαλυβουργικής δεν θα έχουν τελειωμό…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕ
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΕ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ 4250-2014
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΕ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΡΟΠ 4293-2014
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΕ ΓΙΑ ΑΕΠΟ 4243-2014
ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΕ ΓΙΑ ΛΙΜΕΝ. ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΩΣΕΙΣ 1419-2014
ΠΗΓΗ:ecoeleusis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου