Καταρχάς κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Φταίνε και οι εργαζόμενοι, που έμαθαν να αναθέτουν σε άλλους να τους «λύνουν» τα προβλήματα και φταίνε περισσότερο, γιατί έφτιαξαν και ανάλογα προεδρεία , και τώρα που άλλαξαν δραματικά τα πράγματα, τα πυροβολούν και αυτοί, αλλά δεν κάνουν και τίποτα για να τα αλλάξουν.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να κατανοήσουν ότι η συλλογική δράση δεν είναι για ειδικούς, αλλά για όλους .Πρέπει να σταματήσουν να κλαίνε τη μοίρα τους, να δίνουν κάποιους μεμονωμένους αγώνες για να σβήσουν την φωτιά που καίει το δικό τους τμήμα, το οποίο όμως εντέλει θα καεί, γιατί όταν καίγονταν του συναδέλφου δεν τους αφορούσε, αλλά και όταν ψοφούσε η κατσίκα τους, αυτοί εύχονταν να ψοφήσει και η κατσίκα του γείτονα και όχι να τη σώσουν.
Τρανταχτό παράδειγμα οι διάσπαση των εργαζομένων μέσω του BONUS, που σηματοδοτεί το τέλος των εργαζομένων σε μια ενιαία μισθολογική σύμβαση.
Θα μου πείτε και το προεδρείο τι κάνει; Βγάζει ανακοινώσεις, κάνει απεργίες τις οποίες τις αναγγέλλει με δελτία τύπου, μιλά για συντονισμό και δεν τον εννοεί, γιατί έχει ένα γραφειοκρατικό, ανταγωνιστικό και παραγοντίστικο τρόπο λειτουργίας και σκέψης. Ένας τρόπος λειτουργίας, που δυστυχώς δεν είναι αυτόφωτος, αλλά ετερόφωτος.
Ο ερχομός του φθινοπώρου θα φέρει από ό,τι φαίνεται το ξεκίνημα μεγάλων αλλαγών , που φυσικά το αποκορύφωμα τους θα είναι μετά από τις εκλογές του σωματείου μας.
Αυτή τη φορά ας κοιτάξουμε για τη διασφάλιση των κατακτήσεων όλων των εργαζομένων και όχι για τις προσωπικές μας φιλοδοξίες, γιατί να είστε σίγουροι ότι κανένας πια δεν είναι εξασφαλισμένος, οι εφιάλτες εφάρμοσαν απόλυτα το σχέδιο!!!
"Χωρίς την αυτοδύναμη προστασία των εργαζομένων μέσω του συνδικαλισμού η ρύθμιση των όρων εργασίας, μισθολογικών και μη "ξεπέφτει" σε προϊόν υπαγόρευσης εκ μέρους του εργοδότη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου