Πριν μετρήσουμε τις πληγές της Σωτήρος Γερμανίας ας εξετάσουμε λίγο τα γεγονότα.
50.000 επιστολές ελήφθησαν στην Κύπρο από γερμανικές τράπεζες που αρκετές είναι ήδη σαθρές, προτείνοντας στους καταθέτες μεταφορά των χρημάτων τους στον ασφαλή(;) γερμανικό οικονομικό παράδεισο.
Ο κύριος Σόιμπλε υπήρξε σαφής : «Οι καταθέτες πρέπει να πηγαίνουν τα λεφτά τους σε σίγουρες τράπεζες κι όχι στα υψηλά επιτόκια».
Το χρονικό του προαποφασισμένου εγκλήματος έχει ως εξής :
Η Γερμανία ανέτρεψε τη συμφωνία του Ιουλίου 2012 για κεντρική εποπτεία των τραπεζών.
Τον Ιούλιο του 2012 η σχετική γενική διεύθυνση της Ε.Ε. είχε ήδη ετοιμάσει σχέδιο οδηγίας σύμφωνα με το οποίο η σωτηρία των τραπεζών θα γινόταν από τους μετόχους, τους ομολογιούχους και τους καταθέτες των προβληματικών τραπεζών. Είχαν λάβει γνώση όλες οι κυβερνήσεις και φυσικά και η κυπριακή.
Η Γερμανία ανέτρεψε τη δυνατότητα του ESM να αναχρηματοδοτήσει τις τράπεζες.
Η Γερμανία επέβαλε τον «υπάλληλό» της Ντάιζελμπλουμ, αντί του ισορροπιστή Γιούνκερ, στο Eurogroup.
Η Γερμανία διά του Άσμουσεν υποκατέστησε τον Ντράγκι στις διαπραγματεύσεις για την Κύπρο. Ο Άσμουσεν, με φραστική βιαιότητα που παραπέμπει σε άλλες γερμανικές εποχές, επέβαλε τη θέλησή του.
Έτσι η Ευρώπη, αλλά ουσιαστικά η Γερμανία, απόντων Γάλλων, Μπαρόζο, Ρομπάι και λοιπών συνήθων υπόπτων, επέβαλε τη νέα λογική : Ο καταθέτης να σώζει την τράπεζα αντί η τράπεζα να σώζει τον καταθέτη.
Έτοιμοι, συνήργησαν μετά τις πρωτάκουστες σχετικές δηλώσεις του Ντάιζελμπλουμ, ο αρμόδιος για τα τραπεζικά επίτροπος Μπαρνιέ και ο πρωθυπουργός της Φινλανδίας, οι οποίοι με αντίστοιχες δηλώσεις τους επικύρωσαν τη νέα κατάσταση όπου οι τράπεζες όταν καταρρέουν παίρνουν μαζί τους κι αυτούς που τους εμπιστεύθηκαν τα χρήματά τους, μαζί με τους ομολογιούχους και τους μετόχους.
Η προσπάθεια της Γερμανίας να συγκεντρώσει το χρήμα του Νότου έχει συγκεκριμένο σκοπό. Να σώσει τις τράπεζές της, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ουσιαστικά υπό κατάρρευση.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου