Η πανδημία έχει πολλαπλασιάσει τις εκκλήσεις για «οικοδόμηση πιο πράσινων» ενεργειακών συστημάτων καθώς οι οικονομίες ανακάμπτουν από το COVID-19. Από το Ηνωμένο Βασίλειο έως την Κίνα, κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να ανακοινώσουν στόχους εκπομπών καθαρών μηδενικών εντός τριών έως τεσσάρων δεκαετιών, και αποκαλύπτουν πράσινα πακέτα τόνωσης για να βοηθήσουν τις οικονομίες να αποανθρακωθούν και τον κόσμο να αποτρέψουν μια μη βιώσιμη..
αύξηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών.Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και η ανάγκη περιορισμού ήταν ήδη εμφανή χαρακτηριστικά των κυβερνητικών σχεδίων ακόμη και πριν από τον κοροναϊό. Η πανδημία επιτάχυνε τη δυναμική καθώς οι κυβερνήσεις δεσμεύτηκαν όλα τα είδη «Πράσινων Προσφορών» και πράσινων πακέτων τόνωσης για οικονομική ανάκαμψη.
Όλες οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου στην Ευρώπη ανακοίνωσαν επίσης στόχους εκπομπών μηδενικών εκπομπών έως το 2050 ή νωρίτερα, δεσμεύοντας περισσότερες επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και άλλες ενεργειακές λύσεις χαμηλών εκπομπών άνθρακα, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) και του υδρογόνου.
Η ενεργειακή μετάβαση κοστίζει τουλάχιστον 40 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ
Ωστόσο, όλες οι υποσχέσεις από την κυβέρνηση και τις εταιρείες είναι απλά μικρά κλάσματα του πραγματικού κόστους της ενεργειακής μετάβασης.
Εάν ο κόσμος πρόκειται να φτάσει οπουδήποτε κοντά στον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε 2 βαθμούς Κελσίου ή χαμηλότερη, θα χρειαστεί, συλλογικά, ένα ελάχιστο ελάχιστο ύψος 30 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για επενδύσεις σε ενεργειακά συστήματα και αποκανονισμό των βιομηχανιών όπου οι εκπομπές είναι διαβόητα σκληρές για μείωση όπως η κατασκευή χάλυβα και τσιμέντου. Αυτή είναι η γυμνή-ελάχιστη εκτίμηση των επενδύσεων της Wood Mackenzie που απαιτείται για τη στήριξη της ενεργειακής μετάβασης και των φιλοδοξιών καθαρών μηδενικών εκπομπών από έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών.
Η αύξηση ενός τεράστιου ποσού επενδύσεων δεν είναι το μόνο - και πιθανώς όχι το μοναδικό - εμπόδιο για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε 2 βαθμούς Κελσίου.
Οι «Πράσινες Προσφορές» οι ίδιοι πρέπει να προσελκύσουν τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε ιδιωτικό κεφάλαιο. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς πρόσθετη συνεργασία μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και διάφορες στοχευμένες πολιτικές υποστήριξης. Ο συγχρονισμός είναι επίσης σημαντικός. Ο κόσμος δεν αντέχει να περιμένει άλλη μια δεκαετία, ή ακόμα και ένα χρόνο, για να αρχίσει να χύνει επενδύσεις μαζικά για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τη μείωση του κόστους της υπάρχουσας ακριβής τεχνολογίας εάν θέλει να επιτύχει τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού.
Ποιος θα το πληρώσει;
Ο πρώτος που θα κινηθεί θα είναι οι κυβερνήσεις, μέσω πακέτων πράσινων κινήτρων και κλιματικών πολιτικών υποστήριξης για τεχνολογίες καθαρής ενέργειας.
Φυσικά, αυτό από μόνο του δεν θα είναι αρκετό. Οι κυβερνήσεις, επομένως, ελπίζουν ότι τα πακέτα και οι πολιτικές τους θα ενθαρρύνουν τις ιδιωτικές επενδύσεις σε τομείς ζωτικής σημασίας για τη μείωση των εκπομπών, όπως η αύξηση των μεριδίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, τα ηλεκτρικά οχήματα (EV), η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα και το πράσινο υδρογόνο.
Περίπου το ένα τρίτο των παγκόσμιων πακέτων οικονομικής ανάκαμψης κατά το επόμενο ενάμισι έτος προορίζεται για πράσινη οικονομική ανάκαμψη, σύμφωνα με εκτιμήσεις των Prakash Sharma και Jonny Sultoon από την ομάδα ενεργειακής μετάβασης της WoodMac και Peter Martin, επικεφαλής των οικονομικών της WoodMac. Οι κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να διαθέσουν περίπου 4 τρισεκατομμύρια δολάρια σε «οικολογικότερο οικοδόμημα», το ένα τρίτο των συλλογικών πακέτων ανάκαμψης 12 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για τους επόμενους 18 μήνες. Τα πράσινα κίνητρα ύψους 4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων αναμένεται να προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια δύο έως τρεις φορές υψηλότερα, λέει ο WoodMac.
Έτσι, ο κόσμος θα μπορούσε να έχει επενδύσεις μεταξύ 12 τρισεκατομμυρίων και 16 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ στην ενεργειακή μετάβαση εντός δύο ετών. Αλλά θα χρειαστεί περισσότερα - πολύ περισσότερες επενδύσεις και πολύ περισσότερη συνεργασία για να μην χάσει τη δυναμική.
Οι κυβερνήσεις πρέπει να προωθήσουν όλους τους τύπους τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ελπίζουν ότι το ιδιωτικό κεφάλαιο θα χρηματοδοτήσει ή θα συγχρηματοδοτήσει την ανάπτυξη αυτών των τεχνολογιών για να διαπιστώσει εάν το κόστος τους θα μπορούσε να μειωθεί σε επίπεδα που θα μπορούσαν να καταστήσουν οικονομικά εφικτή τη μαζική ανάπτυξη.
Από πού θα προέλθει το ιδιωτικό κεφάλαιο;
«Ενώ τα δημόσια οικονομικά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, μέσω της ανάπτυξης και των πράσινων τραπεζών, περισσότερο από το 70% των επενδύσεων που σχετίζονται με την καθαρή ενέργεια στο SDS [Σενάριο Αειφόρου Ανάπτυξης] είναι πιθανό να προέρχεται από ιδιωτικές πηγές κεφαλαίων, με κίνητρα από τον κατάλληλο σχεδιασμό της αγοράς , κανονιστικά πλαίσια και κίνητρα πολιτικής. Στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, κυρίως, τη βελτίωση της bankability των έργων και την ικανότητα των εταιρειών να κονδυλίων αύξηση θα έχουν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσουν στη διαχείριση της οικονομικής προσιτότητας των καθαρών μεταβάσεις ενέργειας «, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) , δήλωσε σε πρόσφατη ενεργειακών επενδύσεων της εκτίμηση τον Οκτώβριο.
Μέρος της ιδιωτικής επένδυσης πρόκειται να προέλθει από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι οποίες έχουν δεσμευτεί περισσότερα κεφάλαια για ενέργεια και τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Το Big Oil της Ευρώπης είναι πιθανό να βρίσκεται νωρίς στην επένδυση μετάβασης ενέργειας, «για να μάθει και να κερδίσει το πλεονέκτημα της πρώτης κίνησης», ανέφεραν οι αναλυτές του Wood Mackenzie.
Στα πρώτα στάδια των νέων τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, οι κίνδυνοι είναι υψηλότεροι, αλλά τα οφέλη θα μπορούσαν να είναι ακόμη υψηλότερα εάν οι εταιρείες αποκτήσουν αυτό το πλεονέκτημα πρώτης κίνησης έναντι των ανταγωνιστών.
Το επιχειρηματικό κεφάλαιο και τα ιδιωτικά ίδια κεφάλαια αναμένεται επίσης να συγκαταλέγονται μεταξύ των πρώτων επενδυτών σε πράσινες τεχνολογίες, σύμφωνα με την WoodMac.
Ωστόσο, ο κόσμος θα χρειαστεί περισσότερα από την ελάχιστη επένδυση εάν θέλει να μειώσει τις εκπομπές όχι μόνο από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και από τομείς όπως η παραγωγή χάλυβα ή τσιμέντου, οι οποίοι θα απαιτούν ολοκαίνουργιες πρωτοποριακές τεχνολογίες.
«Heavy Industries έχουν περιορισμένη σχεδόν μηδενικές δυνατότητες της τεχνολογίας των εκπομπών που διατίθενται στο εμπόριο και επεκτάσιμη σήμερα,» ΙΕΑ αναλυτές είπε τον Ιούλιο.
Τα κυβερνητικά πακέτα τόνωσης και τα κίνητρα για τις πράσινες τεχνολογίες, σε συνδυασμό με τους εταιρικούς στόχους για την καθιέρωση καθαρών μηδενικών επιχειρήσεων, δεν θα έρθουν ακόμη κοντά στην αρχή της χρηματοδότησης της ενεργειακής μετάβασης. Θα χρειαστεί πολύ περισσότερο κεφάλαιο και πολλοί ιδιώτες επενδυτές για να πιστέψουν στα οφέλη της ενεργειακής μετάβασης, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών αποδόσεων μακροπρόθεσμα.
Από την Tsvetana Paraskova για το Oilprice.com
Από το oilprice.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου