Το μεγάλο όπλο του Μεξικού απέναντι στους γίγαντες του πετρελαίου και τι σημαίνει για τη συμφωνία του ΟΠΕΚ+ με τις ΗΠΑ

Από το energypress.gr
Είναι παράδοξο, αλλά σήμερα το Μεξικό που διαθέτει παραγωγή πετρελαίου μικρότερη των 2 εκατ. βαρελιών ανά ημέρα βρίσκεται σε μια πολύ ισχυρή διαπραγματευτική θέση απέναντι στους τρεις μεγαλύτερους παραγωγούς του πλανήτη, δηλαδή τη Σ. Αραβία, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία.

Στις διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα την Πέμπτη και την Παρασκευή, το Μεξικό ήταν η μόνη που αντιστάθηκε στην προτεινόμενη..
μείωση της παραγωγής κατά 23% για την κάθε χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν υιοθετήθηκαν επίσημα ποσοστώσεις και οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται σήμερα εν μέσω μιας "μεξικάνικης μονομαχίας" τύπου γουέστερν.

Το Μεξικό εν ολίγοις δεν επιθυμεί να περικόψει την παραγωγή του κατά 400.000 βαρέλια από τα 1,75 εκατ. στα 1,35 εκατ. και οι ΗΠΑ προσφέρθηκαν να αναλάβουν εκείνες τη μείωση αυτή προκειμένου να προχωρήσει η συμφωνία. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν ικανοποιεί τη Σ. Αραβία, η οποία δεν θέλει να δει εξαιρέσεις που θα μπορούσαν να δώσουν θάρρος σε άλλους παραγωγούς για να αθετήσουν τη συμφωνία.

Ποιος είναι, όμως, ο λόγος που το Μεξικό τηρεί μια τόσο αδιάλλακτη στάση; Είναι πολύ απλός. Το Μεξικό από το 2000 μέχρι σήμερα εφαρμόζει μια πολιτική αντασφάλισης της πετρελαϊκής του παραγωγής. Συγκεκριμένα, για το 2020 χρησιμοποιώντας options ασιατικού τύπου προχώρησε σε αντασφάλιση με βάση μια τιμή στα 49 δολάρια ανά βαρέλι σε συνεργασία με μεγάλες αμερικανικές τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι παρά τη ραγδαία πτώση της τιμής τον τελευταίο μήνα, το Μεξικό συνεχίζει να πληρώνεται 49 δολάρια για κάθε βαρέλι που παράγει, άρα έχει κάθε συμφέρον να συνεχίσει να παράγει σε αντίθεση με τους άλλους παραγωγούς εντός και εκτός ΟΠΕΚ.

Το στοίχημα αυτό που βάζει κάθε χρόνο το Μεξικό έχει αποβεί σωτήριο σε αρκετές περιστάσεις. Το 2009 η χώρα έλαβε 5,1 δις. δολάρια, όταν είχαν καταρρεύσει οι τιμές, το 2015 αποκόμισε 6,4 δις. και άλλα 2,7 δις. το 2016.

Μάλιστα, είναι στο συμφέρον του Μεξικού να παραμείνουν χαμηλά οι τιμές για το υπόλοιπο του έτους παρά να περικόψει παραγωγή και να αυξηθούν, οπότε η στάση που διατηρεί είναι απολύτως ορθολογική.