Ο αιώνας αυτός μπορεί να ειπωθεί «αιώνας του χάους». Είναι τα χρόνια που τα ηνία κρατούν οι μεγάλες, πολυεθνικές εταιρείες, που με φρενήρη και αχαλίνωτη επιδίωξη κέρδους – μέσω της παγκοσμιοποίησης - δεν φτάνουν ποτέ πουθενά, με αποτέλεσμα, τον πλούτο όλου του κόσμου να τον έχουν στα χέρια τους ελάχιστοι ολιγάρχες. Αυτοί, προς ίδιον όφελος, ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις -δικής τους επιλογής-, θέτουν όρους σε ρυπογόνες «επενδύσεις» και σε συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου που παίρνουν..
μορφή εθνικών νόμων, καθώς και πανίσχυρων άγραφων κανόνων (1), ρήτρες που υπογράφουν δικοί τους πρωθυπουργοί και τις εφαρμόζουν χωρίς να έχουν καν ενημερωθεί οι πολίτες.
Οι σημερινοί κανόνες για το διεθνές εμπόριο και τις επενδύσεις προσφέρουν στις ξένες εταιρείες νομικά επιχειρήματα για να αμφισβητούν κυριολεκτικά οποιαδήποτε, ακόμα και κρατική, προσπάθεια γίνεται με στόχο τον περιορισμό της εκμετάλλευσης των ορυκτών καυσίμων, ιδίως όταν έχει εντοπισθεί κάποιο απόθεμα/κοίτασμα και έχει ήδη προσελκύσει επενδυτές που ετοιμάζονται για την εξόρυξή του. Έτσι, αυτοί οι κολοσσοί του εμπορίου των υδρογονανθράκων, έχουν την νομική κάλυψη και την νόμιμη δυνατότητα να αμφισβητούν ακόμα και αποφάσεις κρατών καθιστώντας τα άβουλα και άπραγα, έτσι όπως παρουσιάζονται οι οπαδοί πολιτικών κομμάτων που απλώς υπακούουν, χωρίς καν να μελετήσουν, στις εντολές της γραμμής του αρχηγού τους.
Τελικά, αυτοί οι διεθνείς ολιγάρχες, θα αντιμετωπίσουν το τέλος που είχαν κάποιοι αποικιοκράτες –για να μην αναφερθώ στον πρώτο ιστορικά πληθωρισμό, όταν βούλιαξε η Ισπανία από το χρυσάφι-: γεμάτη πιπέρια-μονάδα πλούτου εποχής- η καραβέλα τους, έγινε η αιτία να οδηγήσει όλο το πλήρωμα στον θάνατο γιατί δεν είχαν με τι να γεμίσουν την κοιλιά τους. Κάτι δηλαδή σαν τον βασιλιά Μίδα. Πνιγμένοι λοιπόν, οι σημερινοί Μίδες στον χρυσό, δεν θα βρίσκουν να φάνε φρέσκα άγρια χόρτα. Γιατί, ας μην ξεχνάμε πως, αυτοί οι ίδιοι είναι που πρωταγωνιστούν στον εκφυλισμό του κλίματος και του περιβάλλοντος.
Σε αυτούς ανήκουν οι μεγάλοι ρυπαντές, οι εταιρείες-μεγάλες ενεργοβόρες καμινάδες του κόσμου, που ξερνάνε δηλητήρια. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι οι πλέον φτηνές, αυτές που δεν υπολογίζουν ούτε περιβάλλον, ούτε την ίδια την ζωή των ανθρώπων. – Λαμπρό παράδειγμα η ατμόσφαιρα στο Πεκίνο, στην Σαγκάη και σε όλα τα μέρη με φτηνότερο και πιο εύκολα εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό, φτηνά υλικά, χαμηλά ημερομίσθια-. Η άκρατη απελευθέρωση των παγκόσμιων αγορών, είχε κι έχει σαν αποτέλεσμα την άκρατη άντληση επικίνδυνων κοιτασμάτων ορυκτών καυσίμων / φυσικών πόρων, την άκρατη διατάραξη του κλίματος και την καταστροφή της φύσης μέσω της αύξησης εκπομπών ζωοκτόνων αερίων: λιώσιμο παγόβουνων, τυφώνες, πλημμύρες, πυρκαγιές, ξηρασίες είναι πλέον ante portas σε ολόκληρο τον κόσμο χωρίς εξαιρέσεις και διαχωρισμούς.
Fracking ή Υδραυλική Ρωγμάτωση
Στην άντληση ορυκτών καυσίμων ανήκουν οι εξορύξεις, οι δε εταιρείες (φυσικού αερίου και πετρελαϊκές) που τις πραγματοποιούν γνωρίζουν εδώ και αρκετό καιρό ότι το βασικό τους προϊόν συμβάλλει τα μέγιστα στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Για να μειωθούν οι εκπομπές ρυπογόνων αερίων θα πρέπει να μείνουν κάτω από την επιφάνεια της γης και της θάλασσας μεγάλα και εξαιρετικά κερδοφόρα κοιτάσματα που οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν. Το δε κόστος αντιμετώπισης των καταστροφών που προκαλούν οι εξορύξεις αυτές, το μετακυλίουν στους πολίτες, πρακτική που εφαρμόζεται σε όλον τον κόσμο. Οι εν λόγω εταιρείες διατρανώνουν πως «… έχει έρθει η ώρα στις πετρελαϊκές εταιρείες να υποστηρίξουν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας» (Chevron), ενώ στην πραγματικότητα επενδύουν λιγότερο από το 5% των κερδών τους σε αυτές. Παράλληλα, οι εταιρείες αυτές προχωρούν σε «ανακάλυψη καινοτόμων τρόπων εξόρυξης ορυκτών καυσίμων», που είναι, απλώς, το ίδιο ρούχο φορεμένο με άλλα αξεσουάρ.
Η πλέον φτηνή και πολυεφαρμοσμένη μέθοδος εξόρυξης είναι της υδραυλικής ρωγμάτωσης (2). Τα ευρήματα μιάς από τις πρώτες μελέτες του πανεπιστημίου Κορνέλ για την μέθοδο αυτή έχουν αναδειχθεί σε βασικό εργαλείο για το παγκόσμιο κίνημα αντίστασης. Σε όλα τα στάδια (εξόρυξης, επεξεργασίας, αποθήκευσης, μεταφοράς) προκαλούνται διαρροές τού εξαιρετικά επικίνδυνου αερίου μεθανίου. Οι δε υποθαλάσσιες γεωτρήσεις έχουν ως συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος για πετρελαιοκηλίδες, όπως αυτή ακριβώς που προκάλεσε η έκρηξη στην εξέδρα Deepwater Horizon της BP στον κόλπο του Μεξικό κι απέδειξε πόσο απόλυτα απροετοίμαστοι ήταν εταιρεία και κράτος να αντιμετωπίσουν την καταστροφή. Αυτή μάλιστα, ήταν η δεύτερη στην ίδια περιοχή παρόλες τις εγγυήσεις περί ασφάλειας που έδινε η εταιρεία.
Οι πετρελαιοκηλίδες δεν είναι μόνον ολέθριες, αλλά είναι κι αδύνατον να καθαρισθούν. Αν μολυνθούν τα νερά, της θάλασσας και τα υπεδάφια, αν δηλητηριασθεί η ζωή ποικιλοτρόπως, ποια αποζημίωση μπορεί να εξισορροπήσει την απώλεια της ταυτότητάς μας; Αυτής που οι αιώνες διαφύλαξαν για εμάς, για να έρθει στα χέρια μας, όχι βέβαια με ιδιοκτησιακό καθεστώς, αλλά ως απλό διαχειριστικό, και με την ευθύνη να την παραδώσουμε άσπιλη στις ερχόμενες γενιές και όχι να συμβάλλουμε στην λεηλασία της. Φυσικά, κανένα ποσό, όσο μέγεθος κι αν έχει αυτό, δεν είναι ικανό να αποσβέσει τον αφανισμό και την ερήμωση.
Η αντίδραση της Γαλλίας
Μια από τις πρώτες επιχειρήσεις εξόρυξης φυσικού αερίου με υδραυλική ρωγμάτωση έγινε στη νότια Γαλλία, στον νομό της Βαρ, περιοχής γνωστής για τις ελιές, τα σύκα, τα πρόβατα και τις διάσημες παραλίες του Σεν-Τροπέ.Οι κοινότητες αντέδρασαν οργισμένα. Ο οικονομολόγος και ακτιβιστής Μαξίμ Κόμπ αναφέρει σχετικά: «Οι αίθουσες συνεδριάσεων των κοινοτικών συμβουλίων στα χωριά που θα πλήττονταν, ήταν γεμάτες… έτσι, σύντομα ο νομός Βάρ –που βρίσκεται στο δεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος- βίωσε την μεγαλύτερη κινητοποίηση πολιτών στην ιστορία του…». Η απληστία της εξορυκτικής βιομηχανίας είχε ως συνέπεια όχι μόνον να χάσει το δικαίωμα να κάνει εξορύξεις με την μέθοδο της υδραυλικής ρωγμάτωσης στην ευρύτερη περιοχή της Ριβιέρα, αλλά και να γίνει το 2001 η Γαλλία, η πρώτη χώρα που απαγόρευσε σε πανεθνικό επίπεδο τη χρησιμοποίηση της μεθόδου.
Από τότε μέχρι σήμερα, πολλές χώρες έχουν επιβάλει μορατόριουμ στη χρησιμοποίηση της υδραυλικής ρωγμάτωσης: Ολλανδία, Τσεχία, Βουλγαρία, οι επαρχίες Κεμπέκ, Λαμπραντόρ, Νέας Γης στον Καναδά, η Πολιτεία του Βερμόντ στις ΗΠΑ, 170 πόλεις και κωμοπόλεις της Πολιτείας της Ν. Υόρκης, κ.ο.κ.- , ενώ η βορειοδυτική ακτή των ΗΠΑ, περιοχές της Τουρκίας στη Μαύρη Θάλασσα, Κολομβία, Κόστα Ρίκα έχουν νομοθετικά εναντιωθεί σε ρυπογόνες ενέργειες ποικίλων εξορυκτικών εταιρειών.
Υδροφόρος ορίζοντας και εξορυκτισμός
Κομμάτι της λεηλασίας είναι και η τρομακτική διάσταση που έχει η μόλυνση των φυσικών πηγών. Πέρα από την ατμόσφαιρα και την θάλασσα, ο εξορυκτισμός επιδρά άμεσα στους υδάτινους πόρους -χωρίς να γίνεται αναφορά για τους χιλιάδες τόνους νερού που απαιτούνται για την πρόοδο των εργασιών της μεθόδου της υδ. ρωγμάτωσης. Αξιόπιστες μελέτες –όπως αυτή του πανεπιστημίου Ντιούκ- επιβεβαιώνουν πως η μέθοδος αυτή εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους για τον υδροφόρο ορίζοντα. Μολύνονται τα ύδατα, τα πηγάδια, ενώ όσοι ζουν κοντά σε σημεία εξόρυξης, ανακαλύπτουν ξαφνικά πως το νερό της βρύσης τους μυρίζει κι έχει προσμίξεις από καύσιμα.
Η Κεφαλλονιά –κι όχι μόνον- βρίθει από υδάτινους πόρους. Σε περιοχές του Ιονίου, που εξαρτώνται από τον τουρισμό, τη γεωργία, την αλιεία, την κτηνοτροφία, δεν έχει θέση αυτή η τοξική βιομηχανική δραστηριότητα που δηλητηριάζει τη φύση με τα θανατηφόρα απόβλητα της μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης.
Επιπλέον, η εξορυκτική βιομηχανία οφείλει να αποδείξει ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί είναι ασφαλείς, γεγονός στο οποίο αδυνατεί. «Μπορείτε να αναφέρετε το παράδειγμα, έστω ενός οικοσυστήματος, το οποίο δέχθηκε καταιγισμό δηλητηρίων και δεν υπήρξαν τρομακτικές και απρόσμενες συνέπειες για τους ανθρώπους» (3);
Εξορύξεις και σεισμοί
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει, ιδιαίτερα για εμάς που είμαστε σε άκρως σεισμογενή περιοχή, το ζήτημα εξορύξεις και σεισμοί.Αυτή η ολέθρια και βίαιη επίθεση εναντίον του φυσικού μας κόσμου θα έχει το τίμημά της. Μόνο που αυτό το τίμημα δεν θα είναι για τους «επενδυτές», αλλά για εμάς, τους γηγενείς κατοίκους ετούτου του τόπου. Από μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Geophysical Research» μαθαίνουμε πως η χρησιμοποίηση της μεθόδου της υδραυλικής ρωγμάτωσης συνδέθηκε με 109 μικρούς σεισμούς που έγιναν στην διάρκεια ενός έτους στην ευρύτερη περιοχή της πόλης Γιανγκστάουν στο Οχάϊο, παρόλο που μέχρι τότε δεν είχε αναφερθεί ποτέ παραμικρή σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή από τον 18ο αι., οπότε και άρχισε η καταγραφή των σεισμών.
Επίσης, στο περιοδικό Science σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή παρόμοιας μελέτης: «τα υγρά [στα φρεάτια υδραυλικής ρωγμάτωσης] ωθούν τα τεκτονικά ρήγματα στο σημείο ολίσθησης». Το 2012 έρευνα του πανεπιστημίου του Τέξας όπου γίνονταν εξορύξεις με την μέθοδο της υδραυλικής ρωγμάτωσης, αφού ανέλυσε την σεισμική δραστηριότητα από τον Νοέμβριο 2009 μέχρι τον Σεπτέμβριο 2011 σε ένα τμήμα του τεράστιου γεωλογικού σχιστολιθικού σχήματος Μπαρνέτ –κάτω από το Φορτ Γουέρθ και τμήματα του Ντάλας- εντόπισε επίκεντρα 67 μικρών σεισμών (4).
«Όλα τα ανωτέρω αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνες είναι αυτού του τύπου οι εξορύξεις (μη συμβατικές). Ασφαλώς καταστροφικές είναι και οι συμβατικές γεωτρήσεις για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και η υπόγεια εξόρυξη άνθρακα… τα ορυκτά καύσιμα εξορύσσονται με σχετικά λίγες τομές. Αντίθετα, οι μη συμβατικές μέθοδοι – ή ακραίες, όπως η υδραυλική ρωγμάτωση, είναι σαν να χρησιμοποιείται ένα σφυρί σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Όταν αυτό χτυπάει την επιφάνεια της γης –όπως η περίπτωση εξόρυξης άνθρακα με ανατίναξη βουνοκορφών…-, η βιαιότητα είναι ορατή. Όμως, στην περίπτωση της υδραυλικής ρωγμάτωσης, των εξορύξεων σε μεγάλο υποθαλάσσιο βάθος… το σφυρί χτυπάει σε μεγάλο βάθος. Στην αρχή οι επιπτώσεις είναι λιγότερο ορατές.
Όμως γίνεται όλο και περισσότερο φανερό ότι σφυροκοπούνται κομβικά σημεία του οικοσυστήματός μας, χωρίς να γνωρίζουν οι ειδικοί πως να επιδιορθώσουν τη ζημιά – πώς μπορεί να … επιδιορθωθεί η τεχνικά προκαλούμενη αιτία σεισμών; (5).
Δημοκρατία και περιβάλλον
Οι εφαρμοσμένες ακραίες πολιτικές οδηγούν τον κόσμο μας μέρα με τη μέρα στην εξόντωση. Της ίδιας της φύσης και της ζωής μας. Ο καπιταλισμός κερδίζει έδαφος και, ειδικά για το θέμα των εξορύξεων στην Ελλάδα, οι ισχυροί έχουν επιβάλλει την άποψη πως μοναδική διέξοδος από την οικονομική κρίση είναι η εξόρυξη πεπερασμένων πόρων -πετρελαίου και φυσικού αερίου- από τις θάλασσές μας, ενώ τους υψηλούς κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η ενέργεια στην υγεία και στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, τους αποκρύβουν εντέχνως. Έχοντας ήδη στο θησαυροφυλάκιό τους τεράστια οικονομικά αποθέματα, δεν διστάζουν να προβαίνουν σε χορηγίες, σε δωρεές, σε χρηματοδοτήσεις –σε κάθε τομέα, και στον πολιτιστικό- και με τον τρόπο αυτό τα στόματα σιωπούν, ενώ η ιστορία έχει γενικώς καταγράψει εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς. Από την άλλη, οι μέτοχοι των εταιρειών αυτών με τα υπέρογκα μερίσματα κινδυνεύουν να χάσουν μέρος των κερδών τους εάν ακολουθήσουν την πράσινη μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, γεγονός που συστηματικά αποφεύγουν (6).
Η δε θεωρία που λανσάρεται πως το φυσικό αέριο μπορεί να χρησιμεύσει ως εναλλακτική λύση αντί ρυπογόνων καυσίμων όπως το πετρέλαιο και ο άνθρακας, ως γέφυρα δηλαδή προς την πράσινη ανάπτυξη, είναι, σύμφωνα με κορυφαίους επιστήμονες από τη φύση της προβληματική καθώς αποτελεί μία από τις μείζονες πηγές εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου.
Απάντληση φυσικών πόρων και αναζήτηση νέων πρώτων υλών
Βέβαια για να μπορεί η εταιρεία ορυκτών καυσίμων να παραμένει ζωντανή και να υπηρετεί με υπευθυνότητα τους μετόχους της που απαιτούν με απληστία όλο και περισσότερα υπερκέρδη, πρέπει να φροντίζει να κινείται συνεχώς, να στρέφεται σε πλέον ακραία ρυπογόνες πηγές παραγωγής ενέργειας μια και που έχοντας οικοδομηθεί ολόκληρες οικονομίες στην απάντληση φυσικών πόρων, αυτοί εξαντλούνται με μαθηματική ακρίβεια. Για αναζήτηση νέων πρώτων υλών, όλο και περισσότερων καυσίμων, εισβάλλουν σε νέες περιοχές χωρίς να νοιάζονται για τον αντίκτυπο στο τοπικό περιβάλλον στα συστήματα υδάτινων πόρων, στις σεισμικές δραστηριότητες. Πρέπει λοιπόν να υπάρχουν, για τα συμφέροντά τους, αποθέματα αντικατάστασης. Πρέπει να κάνουν έρευνες (7) , να δημιουργούν ιδρύματα που να υπηρετούν το υπερκέρδος, να διοργανώνουν συνέδρια, να χρηματοδοτούν «ιστορικές έρευνες» και να εκδίδουν βιβλία κάτω από ονόματα πανεπιστημίων που δέχονται αφειδώς και δουλοπρεπώς χορηγίες τους (8), να διαλαλούν πως επενδύουν εκατομμύρια για «ανάπτυξη» που θα αποφέρει χρήματα στην τοπική και εθνική οικονομία, ενώ στην ουσία επενδύουν στον θάνατο, κι όχι μόνον στενά στον δικό μας τόπο, στην δική μας αυλή, στο Ιόνιο, στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Χωρίς κομματικές παρωπίδες
Επιθυμούμε και στοχεύουμε όλοι, θεωρώ, στην διατήρηση και διαφύλαξη του περιβάλλοντός μας, στην στήριξη της τοπικής μας οικονομίας, στον περιορισμό των ξενόφερτων σε εμάς – ως Έλληνες- υπερ-καταναλωτικών συνηθειών. Αναμφίβολα είμαι υπέρ της ανάπτυξης, όμως μιας ανάπτυξης που σέβεται πάνω από όλα τη φύση και τον άνθρωπο, κατοίκους και περιβάλλον, μιας ανάπτυξης που οι εταιρείες πραγματοποιούν ήπια μετάβαση στην πράσινη ενέργεια η οποία όμως να αποτελεί αξιόπιστο σχέδιο δράσης για την κλιματική αλλαγή, και οι δε εταιρείες αυτές να υλοποιούν στο έπακρο τους περιβαλλοντικούς όρους που οι ίδιες έχουν υπογράψει.
Τα χρήματα που διακυβεύονται στην εξορυκτική βιομηχανία είναι τεράστια. Όμως, ισχυρότερο κίνητρο από τον πλουτισμό είναι η επιβίωση, ένστικτο αρχέγονο, καθολικό. Η εγγενής αξία της ζωής δεν έχει χρώμα. Ούτε Δεξιά είναι. Ούτε Αριστερή. Είναι απλώς επιβίωση. Αυτή καλούμεθα να υπερασπιστούμε. Την επέκτασή της, την παρόρμηση για προστασία των παιδιών μας καλούμεθα να στηρίξουμε. Για την επιβίωση τη δική μας και του μέλλοντος της ανθρωπότητας πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί και να μην βλέπουμε το «τυράκι» - τα κέρδη και τα χρήματα που θα πάρουμε-, αλλά τη «φάκα» που θα είναι ο δηλητηριασμένος φούρνος όπου θα ζήσουμε από δω και πέρα. Άλλο ισχυρό κίνητρο σε άτομα που έχουν αναπτυγμένο το αίσθημα της ηθικής ακεραιότητας είναι η βαθειά και συλλογική αγάπη για τον ιδιαίτερο τόπο. Ας μην ξεχνάμε όμως ποτέ πως η διεθνής βιομηχανία ορυκτών καυσίμων διαθέτει δικό της, ιδιαίτερο, ένστικτο αυτοσυντήρησης -το κέρδος είναι πιο σημαντικό από την ίδια τη ζωή -. Αυτοί το δικό τους. Κι εμείς το δικό μας. Άλλωστε, το διακύβευμα είναι μεγάλο, ο χρόνος ανύπαρκτος και οι από μηχανής θεοί δεν ζουν πλέον ανάμεσά μας.
_______________
Το κίνημα «Ανοιχτή Συνέλευση κατοίκων Κεφαλονιάς-Ιθάκης ενάντια στην Εξόρυξη Υδρογονανθράκων» πρέπει να ενωθεί με αντίστοιχα κινήματα όπως αυτά σε Καναδά και Ισπανία, και να γίνουν όλα, ένα παγκόσμιο διογκούμενο κίνημα , ενώ παράλληλα, να συνεχίσει με την ίδια δυναμική την ενημέρωση των πολιτών και κυρίως, να μαζέψει υπογραφές σε έγγραφα που θα φέρουν το δικό της logo, έγγραφα που θα κυκλοφορήσουν από πόρτα σε πόρτα, έγγραφα που μπορούμε όλοι να κινήσουμε και να μαζέψουμε υπογραφές από ανθρώπους που για διάφορους λόγους –υγείας, ηλικίας κ.α.- δεν μπορούν να συμμετέχουν σε διαμαρτυρίες.
Όλα όσα αναγράφω ανωτέρω, έχουν πολλές παραπομπές σε επιστημονικές και λοιπές δημοσιευμένες πηγές. Είναι στη διάθεση του όποιου μου τις ζητήσει. Αυτά βρήκα, αυτά καταθέτω. Ούτε χρηματοδοτούμαι από πουθενά, ούτε ανήκω σε καμμιά πολιτική παράταξη για να ακολουθώ άβουλα ως μαριονέττα, τη γραμμή της όπως πολλοί δυστυχώς. Προτείνω δε σε αυτούς τους πολλούς που άκοπα και αντισυνταγματικά αντιγράφουν και μεταφέρουν επιλογές κομματικών χώρων τους, είτε είναι της Αριστεράς –ας μην ξεχνάμε το «γη και ύδωρ» που πρόσφατα προσέφερε στις εξορυκτικές εταιρείες-, είτε της Δεξιάς, να μελετήσουν σε βάθος σχετικά έργα, βιβλία, δημοσιεύματα κ.ο.κ. και μετά να παίρνουν θέση, θέση όμως που θα εκφράζει τους ίδιους και θα μπορούν να την τεκμηριώνουν ανά πάσα στιγμή.
Ευρυδίκη Λειβαδά
Σημειώσεις:
(1)Η πλέον βασική ρήτρα στο ελεύθερο εμπόριο –που έχει σαφώς υπογράψει η Ελλάδα- είναι αυτή περί «ισότιμης μεταχείρισης». Αυτή απαιτεί από τα κράτη να μην δείχνουν προτίμηση στα αγαθά που παράγονται στις τοπικές αγορές από εγχώριες εταιρείες, αλλά να δείχνουν προτίμηση στις ξένες, καθώς η εύνοια προς την τοπική παραγωγή συνιστά «αθέμιτη διάκριση», δηλ. τα εγχώρια προϊόντα δεν πρέπει να έχουν προνομιακή μεταχείριση έναντι των ξένων / εισαγόμενων. Η ρήτρα αυτή βρίσκει επέκταση στις τοπικές ποσοστώσεις σε εργατικό / υπαλληλικό δυναμικό, καθώς επίσης και πρώτες ύλες.
(2). Υδραυλική ρωγμάτωση, ή διάρρηξη, hydraulic fracturing κατά την ακριβή ορολογία, fracking πιο σύντομα. Βλ. και Wikipedia αναλυτικά σχετικό λήμμα. Δείτε αυτά τα videos που εξηγούν με απλό τρόπο πώς γίνεται και τι αποτελέσματα έχει η εξορυκτική αυτή μέθοδος: https://www.youtube.com/watch?v=Tudal_4x4F0 https://www.youtube.com/watch?v=Uti2niW2BRA
(3). Βιολόγος Sandra Steingraber, «It’s alive! In defence of Underground Organisms», Orion Magazine, Jan – Feb, 2012, p. 15.
(4). -Journal of Geophysical Research, Solid Earth, 118, July 2013, pp 3506-3518, Won-Young Kim, Induced Seismicity Associated with Fluid Injection into a Deep Well in Youngstown, Ohio (https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/jgrb.50247).
-Live Science, Sept. 4, 2013, Choi Charles Q., Fracking Practice to Blame for Ohio ‘Earthquakes’ (https://www.livescience.com/39406-fracking-wasterwater-injection-caused-ohio-earthquakes.html).
-Science, 341, 2013, pp. 164-167, Nicholas J. van der Elst, Heather M. Savage, Katie M. Keranen, Geoffrey A. Abers, Enhanced Remote Eearthquake Triggering at Fluid-Injection Sites in the Mid-western United States (https://www.researchgate.net/publication/248705965_Enhanced_Remote_Earthquake_Triggering_at_Fluid-Injection_Sites_in_the_Midwestern_United_States).
-Reuters, July 11, 2013, Sharon Begley, Distant Seismic Activity can Trigger Quakes at ‘Fracking Sites’ (https://www.reuters.com/article/science-fracking-earthquakes/distant-seismic-activity-can-trigger-quakes-at-fracking-sites-idUSL1N0FG0VT20130711).
-Proceedings of the National Academy of Sciences, 109, Texas 2012, p.p. 13934-13938, Cliff Frohlich, Two-year Survey Comparing Earthquake Activity and Injection Well Locations in the Barnett Shale (https://scits.stanford.edu/sites/default/files/1-s2.0-s0012821x14003835-main_2.pdf).
-Congressional Research Service, 7-5700, Sept. 30, 2016. Folger Peter, Tiemann Mary, Human-Induced Earthquakes from Deep-Well. Injection: A Brief Overview (https://fas.org/sgp/crs/misc/R43836.pdf).
(5). Klein Naomi, This changes everything (https://archive.org/stream/pdfy-Skb-ch_k7psDm90Q/Naomi%20Klein%20-%20This%20Changes%20Everything#mode/2up) p.p. 283-284 (στην ελληνική του μετάφραση από τις εκδόσεις Λιβάνη, σσ. 419).
(6). Αξίζει να αναφερθεί πως περισσότερες από 300 ονομαστές πανεπιστημιουπόλεις σε Καναδά, ΗΠΑ, Αυστραλία, Βρεττανία, κ.α. πούλησαν όλους τους τίτλους εταιριών ορυκτών καυσίμων που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους, σε μια προσπάθεια αποεπένδυσης.
(7). Τρομακτική διάσταση αποτελεί η προσπάθεια της γεωμηχανικής να διαχειρισθεί την ηλιακή ακτινοβολία, δηλ. να επέμβη στον ήλιο και να προσπαθήσει να εμποδίσει μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας! Μάλιστα έγινε και 3ήμερο συνέδριο τον Μάρτιο του 2011 στην αίθουσα Τσίτσιλι, στην Κομητεία Μπάκιγχαμ από την Royal Society της Βρετανίας –γνωστότατη Εταιρεία ανάπτυξης αποικιοκρατικών σχεδίων- όπου αναπτύχθηκαν μέθοδοι … σκοτεινιάσματος του ήλιου –όπως πρόκληση αυτού του αποτελέσματος με τεχνητό τρόπο όπως κάνουν οι ηφαιστειακές εκρήξεις φυσικώς-. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τους κινδύνους που σχετίζονται με την παρεμπόδιση της ηλιακής ακτινοβολίας. Πίσω από αυτήν την προσπάθεια της κλιματικής μηχανικής κρύβονται οι αχαλίνωτες φιλοδοξίες των εξορυκτικών εταιρειών.
(8). «Πολιτιστικές …γεωτρήσεις». Ένας τρόπος – κάλυμμα με τον οποίο προσπάθησαν να ξεγελάσουν τους Κεφαλλονίτες για να ερευνήσουν περιοχές πως … βρήκαν το παλάτι του Οδυσσέα! (https://www.odusseia.gr/newspaper/index.php?option=com_content&view=article&id=27786:2019-09-22-21-01-49&catid=91:an-koino&Itemid=156)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου