Λόγω καιρικών συνθηκών τα στενά των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου αδυνατούν να εξυπηρετούν τη διέλευση των μεγάλων τάνκερ...Η διαδικασία διέλευσης, που έτσι και αλλιώς κρατούσε από 7-14 μέρες, τώρα χρονικά υπερδιπλασιάστηκε.
Μια είδηση, θα πει κάποιος, τίποτα περισσότερο…Χμ, γυρίζω τη μνήμη μου πίσω 10-12 χρόνια όταν στην ειδησεογραφία κυριαρχούσε το θέμα του μεγάλου έργου πνοής για την ελληνική οικονομία και ανάπτυξη, αυτό της κατασκευής του αγωγού μεταφοράς..
πετρελαίου από το Μπουργκάς της Βουλγαρίας ως την Αλεξανδρούπολη. Το έργο αυτό η κυβέρνηση Καραμανλή το είχε κάνει κεντρικό στην πολιτική συνεργασίας της με τη Ρωσία.
Την Άνοιξη 2008 οι δυο πλευρές εφθασαν σε επίπεδο να μιλάνε για «μπουλντόζες, αξίνες κλπ» που θα μπουν από «τον ερχόμενο Σεπτέμβριο που θα ξεκινάει το έργο». Ήμουν παρών στη στιχομυθία του υπουργού, Χρήστου Φώλια με τον πρόεδρο της ρωσικής ΤΡΑΝΣΝΙΕΦΤ, Ν. Τόκαριεφ.
Ένα χρόνο νωρίτερα, το Μάιο 2007, ο Καραμανλής συναντήθηκε με τον Πούτιν στην Κωνσταντινούπολη και βγήκε μια μικρή ανακοίνωση ότι σε Μόσχα και Αθήνα υπάρχει η θέληση, εκτός του αγωγού μεταφοράς πετρελαίου, Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, να προωθηθεί και η κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου μέχρι τα παράλια της Βουλγαρίας στη Μαύρη θάλασσα και από κει στην Ελλάδα και…πάει παραπέρα!
Λίγες μέρες αργότερα,τότε, στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ δημοσιεύτηκε μια είδηση ότι «ανώνυμος αμερικανός αξιωματούχος προειδοποίησε πως θα έχει σοβαρό πρόβλημα η κυβέρνηση της Αθήνας που συζητάει ενεργειακά θέματα με τους Ρώσους χωρίς να έχει ενημερώσει τους συμμάχους της…».
Το τι συνέβη το καλοκαίρι του 2007 με τις πυρκαγιές, αρχικά στην Πάρνηθα αργότερα στην Πελοπόννησο με δεκάδες θύματα, είναι γνωστό. Είχαμε φωτογραφίες ακόμα και από το…διάστημα που βρισκόταν εκείνο τον καιρό ο ελληνικής καταγωγής ρώσος κοσμοναύτης, Φιόντορ Γιουρτσίχιν, που έδειχναν μια τεράστια γραμμή καπνού που έφτανε ως τις…αραβικές χώρες!
Ο Καραμανλής αναγκάστηκε να πάει σε πρόωρες εκλογές τις οποίες με λίγες απώλειες ωστόσο ξανακέρδισε. Το θέμα του αγωγού φ.α. έφυγε από την επικαιρότητα, το Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη όμως φαινόταν πως θα το πάει μέχρι τέλους.
Η Ελλάδα άρχισε να μπαίνει στο ρυθμό της κρίσης, μεγάλα έργα δεν ερχόταν από πουθενά και η κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη δεχόταν απανωτά πλήγματα από τους «συμμάχους». Η αμερικανίδα ΥΠΕΞ, Κοντολίζα Ράις και σειρά άλλων χαμηλότερων αξιωματούχων ασκούσαν πρέσινγκ στην ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει κάθε ενεργειακή πρωτοβουλία με τη Ρωσία. «Μας ανησυχεί ο κίνδυνος ενεργειακής εξάρτησης της Ελλάδας από μια μόνο χώρα, τη Ρωσία…» δήλωνε η Ράις κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της στην Αθήνα.
Το καλοκαίρι του 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή φαντάζει εξουθενωμένη, το Σεπτέμβριο κηρύσσει νέες πρόωρες εκλογές με οφθαλμοφανή εικόνα ότι θα τις χάσει συντριπτικά. Πέρα από τον προεκλογικό βερμπαλισμό του Γ. Παπανδρέου και τις «φούσκες» του τύπου «λεφτά υπάρχουν», εντύπωση προκάλεσε η τοποθέτηση του αναφορικά με τον αγωγό Μπουργκάς —Αλεξανδρούπολη.
— Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει θα απορρίψει το έργο αυτό που είναι προς όφελος μιας μόνο πλευράς και δεν συμφέρει την Ελλάδα, περίπου με αυτά τα λόγια «πυροβόλησε» τη ρώσοελληνική αυτή μελλοντική συνεργασία κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του ομιλίας στην…Αλεξανδρούπολη!
Εγώ, τώρα απλά ξαναφέρνω στη μνήμη μου εκείνη την εποχή με αφορμή την για πολλοστή φορά διαδικασία μπλοκαρίσματος ενθεν και εκείθεν των στενών πολλών δεκάδων τεράστιων πετρελαιοφόρων που καθηλώνονται επι βδομάδες. Ο αγωγός εκείνος θα αποφόρτιζε τα στενά από 350 χιλ. τόνους πετρέλαιο το χρόνο. Πέρα από το γεγονός ότι θα αναβάθμιζε τον ελληνορωσικό διάλογο επι της (οικονομικής,εμπορικής) ουσίας, το ρόλο της Ελλάδας στο διάλογο με τη γείτονα Τουρκία που δεν ήθελε με τίποτα να γίνει το έργο εκείνο. Η ζωή προχωρά, το έργο αυτό είναι σίγουρο ότι σύντομα θα έρθει ξανά στην επικαιρότητα.
Το άλλο έργο πνοής, ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου που και μόνο που τόλμησε να το θίξει ο Καραμανλής, «κάηκε»ολόκληρη η Ελλάδα, σήμερα βρίσκεται σε πορεία…υλοποίησης.
Η ελληνική κυβέρνηση με κάθε ευκαιρία δηλώνει ότι ενδιαφέρεται για να περάσει ο αγωγός μέσα από το έδαφος της, για να συμπληρώσει κάθε φορά τη μικρή φράση, ως μαθήτρια του δημοτικού, «εφ´ όσον δώσει την άδεια η ευρωπαϊκή επιτροπή ενέργειας».
Το μεγάλο αυτό υποθαλάσσιο έργο που αρχικά στα σχέδια της Μόσχας (κατά τη συζήτηση των Πούτιν-Καραμανλή το 2007), ήταν να βγαίνει στη Βουλγαρία, πάγωσε λόγω της «αγέρωχης, ανεξάρτητης» αμερικανικής πολιτικής που ακολούθησε η Σόφια!
Το Δεκέμβρη 2014 ο Πούτιν ανακοίνωσε τη ματαίωση του! Δυο χρόνια αργότερα και παρά το «ψυχροπολεμικό» κλίμα που μεσολάβησε στις ρωσοτουρκικές σχέσεις λόγω της κατάρριψης του ρωσικού αεροσκάφους στον εναέριο χώρο της Συρίας από τουρκικά μαχητικά, ο Ταγίπ Ερντογάν(αφού ζήτησε συγνώμη για το περιστατικό, υλοποίησε και τις άλλες απαιτήσεις της ρωσικής πλευράς), πρότεινε στο Βλαντίμιρ Πούτιν, να υλοποιήσουν μαζί την κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού που να βγαίνει, φυσικά, όχι στα βουλγαρικά αλλά στα τουρκικά παράλια!
Ο αγωγός θα έχει, ως συνήθως δυο γραμμές(σωλήνες), με δυνατότητες μεταφοράς 15,75 δις κυβικά το χρόνο η κάθε μια.
Τον περασμένο Νοέμβριο Πούτιν και Ερντογάν πήραν μέρος στην επίσημη τελετή ολοκλήρωσης του υποθαλάσσιου τμήματος του αγωγού. Μέχρι τέλους του 2019 θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί και το χερσαίο τμήμα, πράγμα σχετικά πολύ πιο εύκολο από το υποθαλάσσιο.
Το Δεκέμβριο 2018, κατά την επίσκεψη του στη Μόσχα ο Αλέξης Τσίπρας συζήτησε διεξοδικά την θέληση της Ελλάδας να τραβήξει προς εκεί τη δεύτερη διακλάδωση του αγωγού. Πρόσφατα, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Τουρκία το συζήτησε ξανά με τον Ερντογάν.
Θυμίζω ότι μια πιθανότατη κατασκευή μέσω του ελληνικού εδάφους, της δεύτερης διακλάδωσης του αγωγού μεταφοράς φ.α. από την Τουρκία προς Ιταλία θα είχε για την ελληνική οικονομία 500 εκ. ευρώ έσοδα το χρόνο. Φαίνεται πως η επιλογή γίνεται προς τη Βουλγαρία και όχι την Ελλάδα.
Αυτό μπορεί να γίνει εργαλείο στα χέρια εκείνων που δεν σταματούν να εξαπολύουν μύδρους κατά της Ρωσίας. Να ενισχύει, ταυτόχρονα και τις «σειρήνες» που επιμένουν χοντροκομμένα και…αφοπλιστικά να πιστοποιούν ότι «κάθε φορά που τους έχουμε ανάγκη μας πουλάνε οι φίλοι μας οι Ρώσοι…».
Να, ο Τσίπρας το θέλει και ο Πούτιν πάει με τους Βούλγαρους που το 2014 τον πούλησαν… Έχει λογική η προσέγγιση αυτή! Μόνο που είναι…κολοβή λογική!
«Οι δυο διακλαδώσεις (σωλήνες), του αγωγού έχουν ήδη κατασκευαστεί, συνεχίζεται η κατασκευή του χερσαίου τμήματος του… Ωστόσο εφ´ όσον υπάρξει ζήτηση και γίνουν οι αναγκαίες συμφωνίες τότε θα μπορούσε να ξεκινήσει η κατασκευή του αγωγού Turkish Stream-2…». Τα λόγια ανήκουν στον πρόεδρο της ΓΚΑΖΠΡΟΜ, Αλεξέι Μίλλερ, και ειπώθηκαν στο περιθώριο της συνάντησης Πούτιν-Ερντογάν, στο Σότσι αυτή τη βδομάδα. Το πρακτορείο ΤΑΣΣ δίνει τα λόγια Μίλλερ ως απάντηση προς τη δήλωση του έλληνα πρωθυπουργού για το ενδιαφέρον της Ελλάδας για τον αγωγό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Αν πράγματι, η Αθήνα με τη συνδρομή της Ιταλίας, της Αυστρίας, είτε ακόμα της Ουγγαρίας κ.α. εκτός της δημόσιας έκφρασης θέλησης κάνει και τα αναγκαία βήματα προς υπογραφή των απαιτούμενων συμφωνιών, μπαίνει γρήγορα στα σκαριά ο δεύτερος αγωγός που οι δυο διακλαδώσεις του θα μεταφέρουν, από 15,75 δις κυβικά η κάθε μια. Δηλ. όχι 500 αλλά ένα δις ευρώ το χρόνο έσοδα για το τρανζιτ!
Η δεύτερη διακλάδωση του πρώτου αγωγού ας πάει προς Βουλγαρία και άλλες βαλκανικές χώρες. Αέριο(και έσοδα από αυτό), υπάρχει για όλους. Αρκεί να το επιδιώξουμε…
Έκανα αυτή την ανασκόπηση ώστε να φανεί τι έγινε, τι δεν έγινε μέσα στα προηγούμενα 12-14 χρόνια, ουσιαστικά τα προεόρτια και τα χρόνια της χειρότερης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που πέρασε η χώρα μας. Με ποιους επιλέξαμε (ή μας επιβλήθηκε) να πάμε και ποιούς να αφήσουμε. Η ενέργεια, οι αγωγοί και οι τιμές των ενεργειακών πόρων αποτελούν καθοριστικά θέματα για κάθε οικονομία, πριν από όλα για εκείνη που τείνει να βγει από το βάλτο και επιχειρεί ένα νέο start up!
(του Δημήτρη Λιάτσου, Sputnik Greece)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου