ΑΠΕ; Ποιες ΑΠΕ; Οι υδρογονάνθρακες των ΗΠΑ αλλάζουν δραματικά το παγκόσμιο ενεργειακό σκηνικό.

Από το greeklignite.blogspot.com
Στο πιο πάνω διάγραμμα, απ' το κρατικό Energy Information Administration, βλέπουμε την κατανάλωση ενέργειας υδρογονανθράκων στις ΗΠΑ απ' την πρώτη μέρα της ανεξαρτησίας τους και το πώς η κατανάλωση υδρογονανθράκων σταδιακά εκτοπίζει και υποκαθιστά με γρήγορους ρυθμούς το κάρβουνο στο ενεργειακό μείγμα. Το μόνο που μπορεί να υποκαταστήσει το κάρβουνο είναι το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο, όχι φυσικά οι ΑΠΕ, που παρά τις πολυετείς επιδοτήσεις εξακολουθούν να είναι ασήμαντες. Απ' το διάγραμμα είναι εμφανές πως όποιος οραματίζεται "το τέλος των ορυκτών καυσίμων" στις ΗΠΑ είναι απλώς ανόητος.

Το τι συμβαίνει στη Μεσόγειο, στη γειτονιά μας, απέναντι απ' την Κρήτη, θα έπρεπε να το βλέπουμε συχνά και στον Ελληνικό οικονομικό τύπο. Δυστυχώς δεν το βλέπουμε. Και σήμερα θα δούμε μια από τις ειδήσεις που..
περνούν στα "ψιλά", καθώς δεν κεντρίζουν εύκολα το ενδιαφέρον. Όταν ωστόσο στην ίδια δραστηριότητα αναμιγνύονται χώρες τριών ηπείρων, πάει να πει πως κάτι ιδιαίτερο συμβαίνει.

Η Λιβύη έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική, οπότε ο Καντάφι ήταν ιδιαιτέρως ενοχλητικός στους ιμπεριαλιστές. Μετά την ανατροπή και δολοφονία του Καντάφι η παραγωγή πετρελαίου και οι εξαγωγές από τη Λιβύη δεν λένε να ομαλοποιηθούν, εκεί που πάει ν' αυξηθεί η παραγωγή όλο και κάποιος αγωγός ανατινάζεται, όλο και κάποιος πολέμαρχος μπλοκάρει τα λιμάνια. Και κάθε φορά που η παραγωγή της Λιβύης μειώνεται, η τιμή του πετρελαίου αυξάνεται.

Στις αρχές Ιουλίου το Bloomberg δημοσίευσε πως η παραγωγή πετρελαίου της Λιβύης έπεσε στα 527 χιλ. βαρέλια ημερησίως και θα συνεχίσει να μειώνεται. Μόλις 4 μήνες νωρίτερα, το Φεβρουάριο, η Λιβύη παρήγαγε 1,3 εκατ. βαρέλια ημερησίως και τροφοδοτούσε τη διεθνή αγορά, ιδίως την Ευρώπη και ειδικά την Ιταλία.

Η Ιταλία είναι μεγάλη βιομηχανική χώρα, δεν μπορεί να μείνει από ενέργεια. Το ίδιο και η υπόλοιπη βιομηχανική Ευρώπη. Αν δεν μπορούν να πάρουν πετρέλαιο απ' τη Λιβύη, πρέπει ...
να πάρουν από αλλού. Κι εκεί έρχεται ο "από μηχανής θεός", η μεγάλη φίλη και σύμμαχος, που "προσφέρεται" "οικειοθελώς" να καλύψει το κενό της Λιβύης στην αγορά. Οι νέες τεχνολογίες, της βελτιωμένης ανάκτησης από παλαιά κοιτάσματα και του σχιστολιθικού πετρελαίου, έχουν καταστήσει τις ΗΠΑ αυτάρκεις σε πετρέλαιο, ενώ απ' το 2015 έχουν γίνει και σημαντική εξαγωγική χώρα. Δείτε στο πιο κάτω διάγραμμα του ΕΙΑ το πώς έχουν εκτιναχθεί απ' το 2016 οι εξαγωγές πετρελαίου των ΗΠΑ σε πρωτοφανή επίπεδα. Ήδη, σύμφωνα με δημοσίευμα του NBC, στο τέλος Ιουνίου είχαν φθάσει σε επίπεδα που βγαίνουν εκτός διαγράμματος, στα 3 εκατ. βαρέλια ανά ημέρα.

Προκειμένου να προωθήσουν οι ΗΠΑ τις εξαγωγές πετρελαίου και πλέον και υγροποιημένου φυσικού αερίου, δυο πράγματα χρειάζονται: το ένα είναι υψηλή τιμή πετρελαίου, ώστε το προϊόν τους να μπορεί να χωρέσει στην αγορά. Και το δεύτερο είναι πρόθυμους πολιτικούς, που να γίνουν στη χώρα τους πλασιέ των αμερικάνικων υδρογονανθράκων, υποκαθιστώντας όσους είναι πλασιέ των ρωσικών ή άλλων υδρογονανθράκων. Το πρώτο φαίνεται να το εξασφάλισαν, χάρη στις πολιτικές του Τραμπ το πετρέλαιο είναι σημαντικά πιο ακριβό από πέρυσι. Για το δεύτερο δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν και πολύ, είναι γνωστό πως οι συνειδήσεις των πολιτικών είναι ιδιαιτέρως ελαστικές όταν πρόκειται για μίζες, για μαύρο χρήμα που κατατίθεται σε παραδείσια νησιά και φορολογικούς παραδείσους. 

Κι όσο για τη χρεοκοπημένη Ελλάδα; Αν ο εγχώριος λιγνίτης ενοχλούσε μια φορά το ρώσικο φυσικό αέριο, τώρα ενοχλεί επιπλέον και το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο, αυτό που ήδη εξάγεται σε Πορτογαλία, Πολωνία, Λιθουανία. Οπότε θα βλέπετε όλο και πιο συχνά όλο το ξεπουλημένο πολιτικό φάσμα να κόπτεται όλο και περισσότερο για τους εντελώς ανυπόστατους "καρκίνους στην Πτολεμαΐδα".

Οι πρωτοφανείς εξαγωγές έχουν φέρει τις ΗΠΑ μπροστά από πολλές χώρες του ΟΠΕΚ, πίσω μόνο από Σαουδική Αραβία και Ιράκ. Το ανησυχητικό πλέον της υπόθεσης είναι το τι θα κάνει ο Τραμπ με το Ιράν, που παράγει 2 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Αν το Ιρανικό πετρέλαιο βγει απ' την αγορά, μαντέψτε ποια χώρα θα σπεύσει να καλύψει το κενό. Λέτε ν' ανακαλύψει οσονούπω η CIA στο Ιράν τα χαμένα χημικά όπλα του Σαντάμ, αυτά που ήταν "σίγουρο" πώς υπήρχαν, αλλά δεν βρέθηκαν ποτέ στο Ιράκ;