Τρίτη 8 Μαΐου 2018

Η έκρηξη στο Kilauea, οι μετρήσεις CO2 ανάμεσα από ηφαίστεια και ζεστές θάλασσες και η κλιματική απάτη.


Από το greeklignite.blogspot.gr
Αυτό το ιστολόγιο το έχει γράψει επανειλημμένα: όταν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας (ΜΜΠ) θυμούνται ξαφνικά την κλιματική αλλαγή κι όταν οι πολιτικοί σας μιλούν για κλιματική αλλαγή, κρύψτε καλά το πορτοφόλι! Τελευταίο κρούσμα η "είδηση" που διατρέχει τα ανά την υφήλιο ΜΜΠ ότι η μέση τιμή της συγκέντρωσης του CO2 στον ατμοσφαιρικό αέρα τον Απρίλιο πέρασε για πρώτη φορά τα 410 ppm.

Η συγκεκριμένη τιμή ..
της συγκέντρωσης του CO2 δεν μετριέται στα Ιμαλάια ή στο Κιλιμάντζαρο, στο Βόρειο ή το Νότιο Πόλο, μετριέται κοντά στην κορυφή του Μάουνα Λόα της Χαβάης, στο Mauna Loa Observatory, όπως φαίνεται στην πιο πάνω εικόνα. Εκεί ο καθ. Keeling ξεκίνησε μετρήσεις της συγκέντρωσης του CO2 το 1958, έκανε την καμπύλη Keeling, που δείχνει τη συνεχή αύξηση του CO2 και κατ' αυτόν η αύξηση οφείλεται στην καύση ορυκτών καυσίμων. Το Μάουνα Λόα από το 1843 έχει εκραγεί 33 φορές και η τελευταία έκρηξη σημειώθηκε το 1984, σε γεωλογικό χρόνο πολύ πρόσφατα. Είναι συνεπώς ενεργό ηφαίστειο και τα ηφαίστεια εκπέμπουν CO2, αλλά αυτό έχει μικρή σημασία εν προκειμένω, καθώς η τάση αύξησης της συγκέντρωσης του CO2 στην ατμόσφαιρα έχει μετρηθεί και σε άλλα σημεία του πλανήτη.

Ακριβώς δίπλα στο Μάουνα Λόα, στο ίδιο νησί, βρίσκεται το Κιλαουέα, όχι απλά άλλο ένα ενεργό ηφαίστειο, αλλά ένα απ' τα πιο ενεργά στον πλανήτη. Απ' το 1983 βρίσκεται σε μια συνεχή δραστηριότητα εκρήξεων, μόλις πριν λίγες ημέρες έχει εκραγεί ξανά, οι τοπικές αρχές προσπαθούν ν' απομακρύνουν τον πληθυσμό, το ιντερνέτ κατακλύζεται από φωτογραφίες και βίντεο.

Πέντε ηφαίστεια αποτελούν το Μεγάλο Νησί του συμπλέγματος της Χαβάης. Ένα απ' τα πέντε θεωρείται σβησμένο, άλλο ένα αδρανές, αλλά τα τρία είναι ενεργά και το Κιλαουέα ενεργότατο. Κι εκεί πάνω σ' αυτή την τεράστια ηφαιστειακή αποθήκη θερμότητας μετρούν το CO2! Το ακόμα πιο "ωραίο"; Κάνουν σύγκριση της συγκέντρωσης CO2 στο Μάουνα Λόα τον 21ο αιώνα με τη συγκέντρωση CO2 σε πυρήνες γεωτρήσεων στους πάγους Βόρειου και Νότιου Πόλου πριν 10 χιλιάδες χρόνια! Μόνο που ένα απ' τα πρώτα μαθήματα που κάνουν οι δασκάλες στα παιδιά του δημοτικού είναι πως ...
συγκρίνουμε μήλα με μήλα, πορτοκάλια με πορτοκάλια, αλλά όχι μήλα με πορτοκάλια! Θα πρέπει να συγκρίνουν τη συγκέντρωση CO2 στο Μάουνα Λόα με τη συγκέντρωση στο Μάουνα Λόα και τη συγκέντρωση στο Νότιο Πόλο με τη συγκέντρωση στο Νότιο Πόλο, αλλά ΔΕΝ έχουν μετρήσεις και αρχίζουν τις υποθέσεις. Μόνο που οι υποθέσεις ΔΕΝ υποκαθιστούν τις μετρήσεις!

Το CO2 παρουσιάζει σχετικά μεγάλη διαλυτότητα στο νερό, που μειώνεται με αύξηση της θερμοκρασίας και αυξάνει με αύξηση της πίεσης. Στα μεγαλύτερα βάθη των ωκεανών η θερμοκρασία είναι πιο χαμηλή απ' την επιφάνεια και η πίεση είναι μεγαλύτερη. Έτσι, στη διάρκεια των παγετωδών περιόδων, το CO2 παραμένει κυρίως στα βάθη των ωκεανών. Όταν η θερμοκρασία του νερού αυξάνεται, το CO2 φεύγει σαν φυσαλίδες στην ατμόσφαιρα κι επιστρέφει στον κύκλο του άνθρακα στη φύση.



Η θερμότητα των ηφαιστείων ζεσταίνει τον ωκεανό, που είναι η μακράν τεράστια αποθήκη του διαλυμένου στη φύση CO2, κι όταν ο ωκεανός ζεσταίνεται ελευθερώνει CO2 στην ατμόσφαιρα! Στο πιο πάνω διάγραμμα, απ' το κρατικό ΝΟΑΑ των ΗΠΑ, βλέπουμε πως απ' τα τέλη της δεκαετίας του 1960 το θερμικό περιεχόμενο στο βαθύτερο τμήμα των ωκεανών (0-2000μ) αυξάνεται πιο γρήγορα απ' ότι το ανώτερο τμήμα (0-700μ), η μαύρη καμπύλη ανεβαίνει πιο γρήγορα απ' την κόκκινη κι απ' τα τέλη της δεκαετίας του 1980 περνά από πάνω. Δηλαδή οι ωκεανοί ζεσταίνονται από κάτω κι όχι απ' την επιφάνεια και το μόνο που μπορεί να τους ζεστάνει από κάτω είναι η θερμότητα του μάγματος. Βεβαίως, κοντά στην επιφάνεια του νερού προστίθεται και η επίδραση της θέρμανσης απ' τις ακτίνες του ήλιου και το επιφανειακό στρώμα φυσιολογικά είναι πιο ζεστό απ' τα βαθύτερα στρώματα. 

Τα χρόνια απ' τα τέλη της δεκαετίας του 1980 είναι ακριβώς τα χρόνια της κλιματικής προπαγάνδας. Σύμφωνα με τα στοιχεία θερμοκρασιών των παράκτιων θερμοκρασιών, που δίνει πάλι το ΝΟΑΑ των ΗΠΑ, οι ακτές του Μεγάλου Νησιού της Χαβάης έχουν στη διάρκεια του έτους θερμοκρασίες 71-83οF (21,67-28,33oC) ενώ οι ακτές της νότιας Καλιφόρνια έχουν θερμοκρασίες 54-72οF (12,22-22,22oC). Υπάρχει δηλαδή περίπου 6,1-9,4οC υψηλότερη θερμοκρασία στις ακτές της Χαβάης σε σχέση με τις ακτές της Καλιφόρνια. Η διαφορά αυτή στη θερμοκρασία των ακτών σαφώς σχετίζεται με τη διαλυτότητα του CO2 στον Ειρηνικό, στη Χαβάη ο ωκεανός εκλύει περισσότερο CO2 στην ατμόσφαιρα, αλλά εκεί έβαλε ο Keeling το παρατηρητήριο του.


Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχουμε αλλεπάλληλες εμφανίσεις του εντελώς φυσικού φαινόμενου El Niño, όπως δείχνει η πιο πάνω χρονοσειρά εμφανίσεων και η θερμοκρασία του πλανήτη αυξάνεται, όσο αυξάνεται, κυρίως απ' το El Niño. Αυτό είναι ένα φαινόμενο που έχει καταγραφεί αρκετά πριν την προβιομηχανική εποχή και δεν έχει την παραμικρή σχέση με ανθρώπινες δραστηριότητες. Η Χαβάη βρίσκεται σε περιοχή που επηρεάζεται απ' το El Niño, τη θέρμανση των νερών του Ειρηνικού στην τροπική ζώνη. Τα νερά της Χαβάης ζεσταίνονται απ' το El Niño, με τη θέρμανση απελευθερώνουν περισσότερο CO2, το παρατηρητήριο στο Μάουνα Λόα μετρά αυξανόμενη συγκέντρωση κι η ζωή συνεχίζεται. Ωστόσο οι πολιτικοί εκμεταλλεύονται αυτή την αύξηση για να μιλούν για κλιματική αλλαγή και να βάζουν όλο και περισσότερο φόρο CO2, μεταφέροντας πλέον σε πλανητικό επίπεδο όλο και περισσότερο πλούτο απ' τους πολλούς προς τους λίγους. 

Καλωσορίσατε στη νέα φεουδαρχία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου