Από το energypress.gr
Ενδιαφέρουσες εξελίξεις σημειώθηκαν τις τελευταίες ημέρες σε ότι αφορά το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς ολοκληρώθηκε η συμφωνία για εξαγωγή ποσοτήτων από το Ισραήλ στην Αίγυπτο, τη στιγμή που η Energean ανεβάζει στροφές και στηρίζει χρηματοδοτικά το φιλόδοξο επενδυτικό της πρόγραμμα.
Σε συνδασμό με ορισμένες άλλες κινήσεις, οι εξελίξεις αυτές αλλάζουν σε ένα βαθμό τα μέχρι τώρα δεδομένα και ίσως αποτελούν μια μικρή αρχή για να καταφέρει το αέριο της περιοχής να σπάσει τα δεσμά του και να βρει αγοραστές και σε πιο μακρινές αγορές.
Σε πρώτο επίπεδο, υπάρχει..
η δεσμευτική, πλέον, συμφωνία της Delek και της Noble με την αιγυπτιακή Dolphinus που αφορά την εξαγωγή ποσοτήτων 64 δις. κ.μ. από το Ταμάρ και το Λεβιάθαν. Πρώτος στόχος των δύο πλευρών θα είναι να χρησιμοποιήσουν για τις εξαγωγές τον υφιστάμενο αγωγό που συνδέει τις δύο χώρες, αλλά αυτή τη φορά με την αντίστροφη κατεύθυνση. Αν η συγκεκριμένη λύση δεν καταστεί δυνατή, τότε θα μπορούσαν να κατασκευάσουν νέο αγωγό ή να κάνουν έμμεσες εξαγωγές μέσω της Ιορδανίας. Αυτό που απομένει να φανεί εκτός από την όδευση, είναι η τιμή πώλησης του αερίου (θα συνδέεται με την τιμή του Brent) και η ανταγωνιστικότητά του, δεδομένου του ότι η Αίγυπτος καλύπτει ήδη μέρος των αναγκών της και πρόκειται να γίνει μελλοντικά εξαγωγέας και η ίδια με τις “πλάτες” του Ζορ.
Το ισραηλινό αέριο θα έχει στόχο την αιγυπτιακή αγορά και δεν θα κατευθυνθεί για υγροποίηση στους δύο σταθμούς LNG της Αιγύπτου. Άρα, η συμφωνία από μόνη της δεν αποτελεί κάποιο βήμα πέρα από τα όσα είχαμε ήδη συνηθίσει από την πλευρά των εταίρων του Ταμάρ και του Λεβιάθαν, που πρωτίστως κοιτούν τις περιφερειακές αγορές και δευτερευόντως τις μακρινότερες. Εντούτοις, με έμμεσο τρόπο, η συμφωνία επιτρέπει στο κυπριακό αέριο να διοχετευθεί ευκολότερα στην Αίγυπτο για υγροποίηση, καθώς αφήνει περισσότερο διαθέσιμο χώρο στους σταθμούς LNG και έτσι του ανοίγει το δρόμο.
Μιλώντας για τις τιμές, σημαντική είναι και η κίνηση της Energean να συμβολαιοποιήσει τις πωλήσεις αερίου στην εγχώρια αγορά έναντι 4 δολαρίων τη στιγμή που το Ταμάρ το πωλεί έναντι 6 δολαρίων. Μάλιστα, η κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού, που αγοράζει αέριο από το Ταμάρ, προχώρησε ήδη σε αντιδράσεις, ζητώντας να γίνει αναθεώρηση, αλλά οι προμηθευτές παραμένουν αμετακίνητοι και δηλώνουν ότι η τιμή θα παραμείνει εκεί τουλάχιστον ως το 2021, όπως άλλωστε προβλέπει το μεταξύ τους συμβόλαιο. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η είσοδος της Energean μόνο απαρατήρητη δεν περνάει στην τοπική αγορά, καθώς ασκεί πιέσεις και στους άλλους παραγωγούς. Παράλληλα, μια τόσο ανταγωνιστική τιμή από την πλευρά της ελληνικής εταιρείας δικαιώνει και αυτούς στο εσωτερικό της ισραηλινής κυβέρνησης και της αγοράς που στήριξαν παλαιότερα τον ανταγωνισμό και το μοίρασμα των κοιτασμάτων ώστε να μπουν νέοι παίκτες.
Αν όντως επικρατήσουν τόσο χαμηλές τιμές στο Ισραήλ μελλοντικά, τότε μπορεί να αρχίσει να γίνεται και λόγος για βιώσιμες εξαγωγές προς μακρινότερους προορισμούς, όπως η Ευρώπη. Βάσει των τωρινών δεδομένων, το αέριο της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να έχει μια τελική τιμή 6-7 δολάρια για να είναι ανταγωνιστικό απέναντι στο ρώσικο. Αν πάρουμε ως αφετηρία τα 4 δολάρια και προσθέσουμε ένα κόστος υγροποίησης ή μεταφοράς μέσω αγωγού, τότε τα πράγματα αρχίζουν να εγκαταλείπουν σιγά-σιγά τη σφαίρα του φανταστικού και να πλησιάζουν περισσότερο αυτή του ρεαλιστικού. Βεβαίως, υπάρχουν πολλά
Ενδιαφέρουσες εξελίξεις σημειώθηκαν τις τελευταίες ημέρες σε ότι αφορά το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς ολοκληρώθηκε η συμφωνία για εξαγωγή ποσοτήτων από το Ισραήλ στην Αίγυπτο, τη στιγμή που η Energean ανεβάζει στροφές και στηρίζει χρηματοδοτικά το φιλόδοξο επενδυτικό της πρόγραμμα.
Σε συνδασμό με ορισμένες άλλες κινήσεις, οι εξελίξεις αυτές αλλάζουν σε ένα βαθμό τα μέχρι τώρα δεδομένα και ίσως αποτελούν μια μικρή αρχή για να καταφέρει το αέριο της περιοχής να σπάσει τα δεσμά του και να βρει αγοραστές και σε πιο μακρινές αγορές.
Σε πρώτο επίπεδο, υπάρχει..
η δεσμευτική, πλέον, συμφωνία της Delek και της Noble με την αιγυπτιακή Dolphinus που αφορά την εξαγωγή ποσοτήτων 64 δις. κ.μ. από το Ταμάρ και το Λεβιάθαν. Πρώτος στόχος των δύο πλευρών θα είναι να χρησιμοποιήσουν για τις εξαγωγές τον υφιστάμενο αγωγό που συνδέει τις δύο χώρες, αλλά αυτή τη φορά με την αντίστροφη κατεύθυνση. Αν η συγκεκριμένη λύση δεν καταστεί δυνατή, τότε θα μπορούσαν να κατασκευάσουν νέο αγωγό ή να κάνουν έμμεσες εξαγωγές μέσω της Ιορδανίας. Αυτό που απομένει να φανεί εκτός από την όδευση, είναι η τιμή πώλησης του αερίου (θα συνδέεται με την τιμή του Brent) και η ανταγωνιστικότητά του, δεδομένου του ότι η Αίγυπτος καλύπτει ήδη μέρος των αναγκών της και πρόκειται να γίνει μελλοντικά εξαγωγέας και η ίδια με τις “πλάτες” του Ζορ.
Το ισραηλινό αέριο θα έχει στόχο την αιγυπτιακή αγορά και δεν θα κατευθυνθεί για υγροποίηση στους δύο σταθμούς LNG της Αιγύπτου. Άρα, η συμφωνία από μόνη της δεν αποτελεί κάποιο βήμα πέρα από τα όσα είχαμε ήδη συνηθίσει από την πλευρά των εταίρων του Ταμάρ και του Λεβιάθαν, που πρωτίστως κοιτούν τις περιφερειακές αγορές και δευτερευόντως τις μακρινότερες. Εντούτοις, με έμμεσο τρόπο, η συμφωνία επιτρέπει στο κυπριακό αέριο να διοχετευθεί ευκολότερα στην Αίγυπτο για υγροποίηση, καθώς αφήνει περισσότερο διαθέσιμο χώρο στους σταθμούς LNG και έτσι του ανοίγει το δρόμο.
Μιλώντας για τις τιμές, σημαντική είναι και η κίνηση της Energean να συμβολαιοποιήσει τις πωλήσεις αερίου στην εγχώρια αγορά έναντι 4 δολαρίων τη στιγμή που το Ταμάρ το πωλεί έναντι 6 δολαρίων. Μάλιστα, η κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού, που αγοράζει αέριο από το Ταμάρ, προχώρησε ήδη σε αντιδράσεις, ζητώντας να γίνει αναθεώρηση, αλλά οι προμηθευτές παραμένουν αμετακίνητοι και δηλώνουν ότι η τιμή θα παραμείνει εκεί τουλάχιστον ως το 2021, όπως άλλωστε προβλέπει το μεταξύ τους συμβόλαιο. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η είσοδος της Energean μόνο απαρατήρητη δεν περνάει στην τοπική αγορά, καθώς ασκεί πιέσεις και στους άλλους παραγωγούς. Παράλληλα, μια τόσο ανταγωνιστική τιμή από την πλευρά της ελληνικής εταιρείας δικαιώνει και αυτούς στο εσωτερικό της ισραηλινής κυβέρνησης και της αγοράς που στήριξαν παλαιότερα τον ανταγωνισμό και το μοίρασμα των κοιτασμάτων ώστε να μπουν νέοι παίκτες.
Αν όντως επικρατήσουν τόσο χαμηλές τιμές στο Ισραήλ μελλοντικά, τότε μπορεί να αρχίσει να γίνεται και λόγος για βιώσιμες εξαγωγές προς μακρινότερους προορισμούς, όπως η Ευρώπη. Βάσει των τωρινών δεδομένων, το αέριο της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να έχει μια τελική τιμή 6-7 δολάρια για να είναι ανταγωνιστικό απέναντι στο ρώσικο. Αν πάρουμε ως αφετηρία τα 4 δολάρια και προσθέσουμε ένα κόστος υγροποίησης ή μεταφοράς μέσω αγωγού, τότε τα πράγματα αρχίζουν να εγκαταλείπουν σιγά-σιγά τη σφαίρα του φανταστικού και να πλησιάζουν περισσότερο αυτή του ρεαλιστικού. Βεβαίως, υπάρχουν πολλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου