Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Το πρόβλημα του LNG: Αρκετά ακριβό για να μπορεί να εξαχθεί, αλλά όχι τόσο ώστε να μη μπορεί να αγοραστεί

Από το energypress.gr
Η κυρίαρχη εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή για την αγορά του LNG θέλει τις εξαγωγές του να αυξάνονται σταθερά τα επόμενα χρόνια ως το 2030, καθώς ολοένα και περισσότερες χώρες ποντάρουν σε αυτό ώστε να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες, να διαφοροποιήσουν τις πηγές εφοδιασμού και να επιτύχουν τους κλιματικούς τους στόχους.

Το βασικό σενάριο στις περισσότερες αναλύσεις κάνει λόγο για ισχυρή ζήτηση και άφθονη προσφορά στο ορατό μέλλον, γεγονός που θα επιτρέψει θεωρητικά στη νέα παραγωγή LNG να είναι βιώσιμη εμπορικά. Προκειμένου να..
συμβεί αυτό, όμως, η τιμή του LNG θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να συμφέρει η υγροποίηση και μεταφορά του, αλλά όχι τόσο υψηλή ώστε να μην είναι ανταγωνιστικό στις αγορές για τις οποίες προορίζεται. Όπως υποστηρίζει το ενεργειακό ινστιτούτο της Οξφόρδης σε πρόσφατη ανάλυσή του, αυτός είναι ο γρίφος που καλούνται να λύσουν οι παραγωγοί ανά την υφήλιο.

Ανάμεσα στα συμπεράσματα της μελέτης συγκαταλέγεται και το γεγονός ότι η προσαρμογή της τιμής του LNG στις παραπάνω παραμέτρους θα έρθει πιθανότερα ως αποτέλεσμα της μείωσης του κόστους παραγωγής, παρά ως αποτέλεσμα της διατήρησης της υψηλής προσφοράς και άφθονης διαθεσιμότητας φθηνού αερίου. Το ινστιτούτο αμφισβητεί τις μέχρι τώρα προβλέψεις για την παγκόσμια αγορά και προειδοποιεί ότι τα κίνητρα πολλών κρατών για να εισάγουν LNG έχουν να κάνουν περισσότερο με βραχυπρόθεσμους παράγοντες, παρά με τα θεμελιώδη της αγοράς.

Όπως επισημαίνεται, τα νέα έργα παραγωγής LNG χρειάζονται μια τελική τιμή στα 6-8 δολάρια/Mmbtu για να είναι κερδοφόρα, γεγονός που αυτομάτως αποκλείει πολλές χώρες που δεν μπορούν να πληρώσουν τόσο. Παράλληλα, μια τιμή πιο κοντά στα 8 δολάρια σημαίνει ότι το αέριο αυτό γίνεται λιγότερο ελκυστικό και κατ’ επέκταση διαβρώνεται η ζήτηση.

Δεδομένου του ότι οι παραγωγοί αναμένουν μια πιο σφιχτή αγορά από τις αρχές της επόμενης δεκαετίας ώστε να αυξήσουν τα έσοδά τους, τίθεται το ερώτημα του πως ακριβώς θα εξελιχθεί η ζήτηση και αν θα απομείνει αρκετή για να «σηκώσει» το μεγάλο πλήθος νέων παραγωγικών έργων που τελούν σήμερα υπό σχεδιασμό ή κατασκευή. Το ινστιτούτο εκτιμά ότι η τιμή θα πρέπει να παραμείνει κοντά στα 8 δολάρια για τις πλουσιότερες αγορές και στα 5-6 δολάρια για τις φτωχότερες προκειμένου να μπορέσει το αέριο να παίξει τον μελλοντικό του ρόλο ως «καυσίμο-γέφυρα» προς ένα πράσινο ενεργειακό μέλλον.

Τέλος, ο ανταγωνισμός που αντιμετωπίζει το αέριο από τις ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή εξελίχθηκε σε διαχρονικό πρόβλημα, γεγονός που εκτοπίζει σταδιακά τη χρήση του προς άλλους τομείς, όπως ο οικιακός και η βιομηχανία: «Ιδίως στην Ευρώπη, το αέριο αντιμετωπίζει προκλήσεις από ένα συνδυασμό μείωσης των εκπομπών και αυξημένου ανταγωνισμού από τα φ/β και τα αιολικά μαζί με την αποθήκευση ενέργειας, όπου η μείωση του κόστους τους θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε διάβρωση της ζήτησης για αέριο στην ηλεκτροπαραγωγή».

Καταλήγοντας, το ινστιτούτο εκτιμά ότι προκειμένου να έχει μια θέση το εισαγόμενο αέριο στην ευρωπαϊκή αγορά σε ένα περιβάλλον με πολιτικές βιώσιμης ανάπτυξης, η τιμή του θα πρέπει να είναι κοντά στα 7 δολάρια το 2025.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου