Το άγνωστο παρασκήνιο και οι 3 λόγοι για την απένταξη του FSRU της Αλεξανδρούπολης από τα PCIs

Από το energypress.gr
Η είδηση πριν από λίγες εβδομάδες ότι στην επικαιροποιημένη λίστα των έργων κοινού ενδιαφέροντος είχε απενταχθεί το έργο του FSRU της Αλεξανδρούπολης προκάλεσε αίσθηση στην αγορά, ιδιαίτερα όταν είχε προηγηθεί η είσοδος στο project του Πίτερ Λιβάνου, ενός από τους ισχυρότερους παίκτες της ναυτιλίας στον κλάδο των πλοίων μεταφοράς LNG.

Ωστόσο για τους γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα και τη στάση της Κομισιόν γύρω από τα νέα έργα ενεργειακών υποδομών, η απόφαση αυτή δεν αποτέλεσε έκπληξη.

Όπως σημειώνουν..
πηγές που είναι σε επαφή με τα κέντρα των κοινοτικών αποφάσεων στις Βρυξέλλες, τρεις είναι οι λόγοι που βάρυναν στην απόφαση για απένταξη του έργου από τα PCIs:

Ο πρώτος αφορά στη γενικότερη άποψη που έχει η Κομισιόν για τα νέα έργα, ότι θα πρέπει να τεκμηριώνουν την οικονομική τους απόδοση και να μην οδηγούν σε πρόσθετα κόστη που θα τα επωμιστούν οι καταναλωτές.

Ο δεύτερος αφορά στην υποχρησιμοποίηση της Ρεβυθούσας, ενός τερματικού σταθμού που επί του παρόντος όχι απλά καλύπτει τις ανάγκες της χώρας αλλά επιπλέον υποχρησιμοποιείται. Όταν λοιπόν η δυναμικότητα του τερματικού της Ρεβυθούσας χρησιμοποιείται μόλις στο 20% θεωρείται μάλλον υπερβολικό το να σχεδιάζονται νέα έργα για την υποδοχή υγροποιημένου φυσικού αερίου. 

Ο τρίτος συνδέεται με μια γενικότερη τάση που επίσης φαίνεται αυτήν την περίοδο να επικρατεί στις Βρυξέλλες και αυτή έχει να κάνει με την προτίμηση στη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων αποθήκευσης φυσικού αερίου έναντι των νέων τερματικών υποδοχής LNG. Ιδιαίτερα μάλιστα για την περιοχή μας εκτιμάται ότι μεγαλύτερη ανάγκη υπάρχει για νέες αποθήκες, εκτίμηση που επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι υπάρχει νέα κινητικότητα και τον Ιούλιο το έργο της υπόγειας αποθήκης στην Καβάλα εντάχθηκε εκ νέου στα έργα κοινού ενδιαφέροντος.

Τώρα το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν οι αποφάσεις αυτές της Επιτροπής είναι μόνιμες και αμετάκλητες. Όπως δείχνει η επανένταξη της Καβάλας, οι αποφάσεις είναι ρευστές και ανάλογα με τις συνθήκες ή την τεκμηρίωση που γίνεται στις αρμόδιες υπηρεσίες για τα έργα, αλλάζουν. Υπό αυτήν την έννοια το έργο της Αλεξανδρούπολης παραμένει ζωντανό, με αρκετά καλές πιθανότητες ιδιαίτερα εφόσον όπως όλα δείχνουν υπάρξει άμεση πρόοδος στο θέμα του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB που έχει πλέον συνδεθεί οικονομοτεχνικά με το FSRU.